Ποιος ήταν ο καλύτερος εθνικός ύμνος του Euro;

Ζούμε ένα γεμάτο Euro. Με εκπλήξεις (όχι, προφανώς και δεν εννοώ τον αποκλεισμό των Άγγλων απ’ την Ισλανδία), με όμορφα γκολ, με φανταστικούς Ιρλανδούς φιλάθλους, με Ουαλία, με τον Σάντος να επελαύνει προς την κούπα χωρίς ούτε μια νίκη.

Δυστυχώς, η αγαπημένη μου Ιταλία δεν κατάφερε να συνεχίσει, πληρώνοντας τις επικά ξεκαρδιστικές εκτελέσεις πέναλτι των Zaza και Pellè στον προημιτελικό με τους Γερμανούς. Μας άφησε όμως τον αποκλεισμό των Ισπανών, τον πανηγυρισμό του Conte, την υπόκλιση στον τεράστιο Μπουφόν και φυσικά, πάνω απ’ όλα, το πάθος και το ξελαρύγγιασμα στην ανάκρουση του ύμνου της.

Με αφορμή λοιπόν τα σχόλια που προκαλεί κάθε φορά η φωνή των Ιταλών στον ύμνο και μιας και δεν θα τον ακούσουμε ξανά στη διοργάνωση, είπαμε να κατατάξουμε και τους 24 ύμνους των εθνικών ομάδων που συμμετείχαν στο Euro 2016.

 

Όπως και στα γήπεδα της Γαλλίας, οι εκπλήξεις δεν λείπουν. Σηκωνόμαστε όρθιοι και ξεκινάμε, με αντίστροφη σειρά μέχρι και τον κορυφαίο.

24.Αυστρία

 

Τίτλος: “Bundeshymne” (Ομοσπονδιακός ύμνος, καμία υποψία χαμόγελου)

Όχι. Βαρετός και με μπερδεύει. Γυναίκα τραγουδάει, χορωδία, ακούγεται κι ένας άντρας στο βάθος; Μπλέξιμο. Βαρύς, ταιριαστός για Αυστρία, όχι απλά τον ξεχνάς αμέσως αλλά βιάζεσαι να τελειώσει. Μου θυμίζει βαρετή σκηνή ταινίας σε όπερα, λίγο πριν γίνει φόνος.

23.Βέλγιο

 

Τίτλος: “La Brabançonne”  (Το τραγούδι του Brabant(;))

Μπορώ να φανταστώ τρεις κατάξανθους καλλιτέχνες να το ερμηνεύουν στη Eurovision και να βγαίνουν πανηγυρικά τελευταίοι. Μπορώ να φανταστώ σχολική χορωδία να το ερμηνεύει και σκίουροι να τρέχουν χαρούμενοι. Μπορώ να φανταστώ μεθυσμένους Βέλγους να το ακούν στο τζάκι πίνοντας μπύρες. Μου προκαλεί ένα αυθόρμητο χαμόγελο, όμως σαν τραγούδι είναι επιεικώς κακό. Ίσως τώρα που έχουν και πάλι παικταράδες να έφτασε η στιγμή να σκεφτούν ένα rebranding του ύμνου που να μπορεί να γίνει και remix ώστε να τον ακούμε κάθε μέρα στα αθηναϊκά ραδιόφωνα.  Μπας και δικαιώσει ποτέ και τις προσδοκίες η εθνική τους.

22.Ουγγαρία

 

Τίτλος: “Himnusz” (Ύμνος, λολ)

Τόσο βαρετός που δεν ασχολήθηκαν καν να του βρούνε τίτλο. Θυμίζει λίγο μουσική που ακούγεται στο τέλος της χειρότερης ταινίας που έχεις δει ποτέ, ίσα-ίσα για να σε εκνευρίσει περισσότερο. Δεν έφτασα μέχρι τέλους, αν είχε κάποιο ξέσπασμα με σόλο, ζητάω ταπεινά συγγνώμη.

21.Ουκρανία

 

Τίτλος: “Shche Ne Vmerla Ukrainy”  (Η Ουκρανία δεν έχει ακόμα χαθεί)

Ιδανικός για είσοδο βασιλικού ζεύγους ή εκκίνηση κάθε μεγαλοπρεπούς εκδήλωσης. Πολύ βαρύγδουπος όμως για να εμπνεύσει μια ποδοσφαιρική εθνική ομάδα.

20.Ελβετία

 

Τίτλος: “Schweizerpsalm”(Ελβετικός ψαλμός)

Ακόμη ένας εκκλησιαστικός ύμνος, κι άλλα κάλαντα, με τη μουσική καλά-καλά να μην ακούγεται. Και τώρα ένα αστείο που ούτε υποψιάστηκες πως έρχεται. Αυτό δεν είναι “Schweizerpsalm”, αυτό είναι facepalm. Πού το σκέφτηκα όμως.

19.Κροατία

 

Τίτλος: “Lijepa Naša Domovino” (Η όμορφη πατρίδα μας, πόσο γλυκούλικο)

Δυστυχώς κι αυτός ο ύμνος υπακούει στους βασικούς κανόνες των ύμνων. Βαριά μουσική και χορωδιακή ερμηνεία. Εκπέμπει ωστόσο μια σοβαρότητα και μια μεγαλοσύνη, καμία σχέση με την ελαφρότητα του Βελγίου. Τον ξεχνάς κι αυτόν αμέσως, όμως δεν σε ενοχλεί όσο τον ακούς.

18.Πολωνία

 

Τίτλος: “Jeszcze Polska Nie Zginęła” (Η Πολωνία δεν έχει πεθάνει)

Πόντοι για τον τίτλο. Κατά τ’ άλλα, τίποτα, σαν να πέρασε ο Φοίβος περίοδο που έγραφε εθνικούς ύμνους και να ξεπέταξε δέκα παρόμοιους. Τίποτα ξεχωριστό, τίποτα που να σου μένει, η κλασική μανιέρα, μοναδική αναλαμπή τα μαρς, μαρς.

17.Πορτογαλία

 

Τίτλος: “A Portuguesa “ (Ο πορτογαλικός ύμνος)

Ό,τι είπαμε για τον Πολωνικό, με αντρικά φωνητικά αντί για γυνακεία. Κλασικός ρυθμός και μοτίβο, παρουσία μαρς, γενικά τίποτα ιδιαίτερο. Περιμέναμε κάτι καλύτερο από μια χώρα που συγγενεύει με την πάντα χαρούμενη και κεφάτη Βραζιλία.

16/15.Αγγλία/Βόρεια Ιρλανδία

 

Τίτλος: “God Save Our Queen” (Θεέ, σώσε τη Βασίλισσά μας)

Απ’ τους πλέον γνωστούς ύμνους, αλλά ας είμαστε ειλικρινείς, κοντράρει σε γραφικότητα την εθνική ομάδα της Αγγλίας. Δηλαδή ήμαρτον, ένας ολόκληρος ύμνος που μιλάει για τη Βασίλισσα, ζητάει να ζήσει πολλά χρόνια ώστε να βασιλεύει τη χώρα; Εδώ οι άλλοι ψάχνουν το σπίτι τους και διαφημίζουν την ωραία τους πατρίδα κι εσείς σε ολόκληρο ύμνο γλείφετε τη Βασίλισσα;

14.Τσεχία

Τίτλος: “Kde domov můj?” (Πού είναι το σπίτι μου;)

 

Αρκετά θλιμμένος ύμνος, θυμίζει κι αυτός όπερα, εκπέμποντας μια λανθάνουσα μελαγχολία. Ιδανικός για κορύφωση σε δραματική ταινία, με τον τίτλο να δικαιολογεί ωστόσο τη στεναχώρια, αφού κι εγώ αν έψαχνα το σπίτι μου θα ήμουν στεναχωρημένος. Τουλάχιστον ξεχωρίζουμε ότι τραγουδάει γυναίκα.

13.Ρουμανία

 

Τίτλος: “Deşteaptă -te Române” (Ξύπνα, Ρουμανία)

Ναι ΟΚ, ένας ακόμη ύμνος. Βαριά φωνή, τύμπανα, μερικές κορώνες, ρουμάνικο αίμα, ίδιο μοτίβο για 4 λεπτά. Προχωράμε.

12.Σουηδία

 

Τίτλος: “Du Gamla, Du Fria” (Μεγάλη κι ελεύθερη, εσύ/κατά το “τολμάς κι έχεις παράπονο, εσύ)

Απ’ τη χώρα του Max Martin, των Abba και της Έλενας Παπαρίζου, περίμενα κάτι διαφορετικό από ακόμη μια φωνή της όπερας που αν την ακούσεις πρωί θα πάθεις συγκοπή. Μπορώ πάντως να φανταστώ τον Ζλάταν να τον τραγουδάει στο μπάνιο δυνατά και να ανασταίνονται νεκρά πουλάκια στους δρόμους του Μάλμε.

11.Τουρκία

 

Τίτλος: “The İstiklâl Marşı” (Ύμνος εις την ανεξαρτησία)

Ωραίοι στίχοι και ικανοποιητικός ρυθμός, όμως δεν μπορώ να συγκεντρωθώ με αυτή τη φωνή να τραγουδάει. Πριν από αγώνα πάντως, με τη μελωδία γυμνή και τους παίκτες να το ερμηνεύουν, με έχω συλλάβει να κουνάω ρυθμικά γονατάκι.

10.Γερμανία

 

Τίτλος: “Das Deutschlandlied” (Το τραγούδι της Γερμανίας, πάλι καλά που δεν το είπαν και “εθνικός ύμνος της Γερμανίας” δηλαδή)

Über Alles, αυτό μόνο, τίποτα άλλο. Μεγαλειώδης κι επιβλητικός αν κι αρκετά υπερφίαλος, αφού πρέπει να κατέχει το ρεκόρ αναφοράς του ονόματος της χώρας στους στίχους, ενώ κι αυτό το “η Γερμανία πάνω απ’ όλο τον κόσμο” δεν ακούγεται και τόσο όμορφο αν έχεις στοιχειώδεις ιστορικές γνώσεις. Αν περιοριστούμε στα μουσικά, θα σου κολλήσει αρκετά. Αν δεν συμπαθείς τους Γερμανούς όμως, δεν θα τον εκτιμήσεις. Ίσως μόνο μια μπαλάντα των Scorpions έσωζε την κατάσταση.

9.Ισπανία

 

Τίτλος: “La marcha Rea” (Ο βασιλικός ύμνος)

Απ’ τους πλέον χαρούμενους ύμνους, κυρίως χάρη στην ισπανική γλώσσα. Ακόμα κι ότι πέθανε ο σκύλος σου να σου πουν στα ισπανικά, μάλλον θα χαρείς άλλωστε. Η μουσική κι ο ρυθμός (αν υπάρχει κάποιος ρυθμός) δεν λένε τίποτα ιδιαίτερο, ίσα-ίσα που γίνονται λίγο ενοχλητικοί. Μπορώ πάντως να φανταστώ μεθυσμένους Ισπανούς να τον ουρλιάζουν. Η επίσημη εκδοχή βέβαια δεν έχει στίχους, ωστόσο επειδή μόνο με τη μουσική θα έβγαιναν τελευταίοι, επέλεξα τους έστω κι ανεπίσημους στίχους για να κερδίσουν μερικές θέσεις.

8.Αλβανία

 

Τίτλος: “Himni I Flamurit” (Ύμνος στη σημαία)

Καθόλου άσχημος. Ωραία μελωδία, με έντονα στοιχεία κλασικής μουσικής. Θα μπορούσε εύκολα να ντύνει κάποιο πρόγραμμα της ΕΡΤ, στο ημίχρονο ποδοσφαιρικού αγώνα, με πλάνα από ελληνικά νησιά ή να αντικαταστήσει τα κάλαντα σε ελληνική σειρά. Δύσκολα σου μένει στο κεφάλι πάντως, ούτε ψάχνεις ποτέ να τον ξανακούσεις. 

7.Σλοβακία

 

Τίτλος: “Nad Tatrou sa blýska” (Αστραπές πάνω απ’ τα Τάτρα)

Πολύ δυνατός. Με τέτοιο τίτλο προδιατίθεσαι εξαρχής θετικά, όμως δεν σε απογοητεύει ούτε το στιλ, ούτε ο ρυθμός, ούτε οι στίχοι. Θυμίζει λίγο αυτόν της Ρωσίας σε μια πιο ήρεμη εκδοχή και σου μένει στο κεφάλι.

6.Ουαλία

 

Τίτλος: “Hen Wlad Fy Nhadau” (Η γη των πατεράδων μου)

Η έκπληξη του Euro στέκεται αξιοπρεπώς και στο ranking των ύμνων, με μια πολύ γλυκιά και γαλήνια μελωδία. Κι εδώ φυσικά έχουμε φωνή όπερας, για ύμνο μιλάμε άλλωστε, η μουσική όμως ένα δέος το προκαλεί, σχεδόν αντίστοιχο με την τρίπλα του Kanu εναντίον των Βέλγων.

5.Ισλανδία

 

Τίτλος: “Lofsöngur” (Ραψωδία)

Καταρχάς, standing ovation για τον τίτλο. Επίσης κορυφαίοι στίχοι: “το λουλούδι της αιωνιότητας, με φόρο τιμή δακρύων που ευλαβικά φεύγει”. Μουσικά, ενώ ξεκινάει λίγο κλισέ, φέρνει την κορύφωση λίγο πριν το τέλος και δικαιώνει τον τίτλο του.

4.Γαλλία

 

Τίτλος: “La Marseillaise” (Η Μασσαλιώτιδα)

Απ’ τους καλύτερους ύμνους. Δεν αποφεύγει την χορωδιακή ερμηνεία του κανόνα των ύμνων, αλλά για ύμνο μιλάμε, όχι για χιτάκι. Από ρυθμό όμως, σκίζει. Ξεκινάει δυναμικά, σε εμπνέει και το βασικότερο: σου καρφώνεται στο κεφάλι. Σημαντικό και το ότι καλεί στα όπλα και σε θριάμβους και δεν ζητάει απ’ το Θεό να έχει καλά τη Βασίλισσα.

3.Ιρλανδία

 

Τίτλος: “Amhrán na bhFiann” (Το τραγούδι του στρατιώτη)

Αρχικά είναι κανονικό τραγούδι. Ακούγεται μια φωνή μόνο κι όχι δέκα μαζί. Επίσης, είναι συγκινητικό (βοηθάει ότι καταλαβαίνουμε και τους στίχους), σχεδόν ανατριχιαστικό. Εύκολα το ακούς στο αμάξι πίνοντας μπύρες και το τραγουδάς δυνατά με τους φίλους σου. Μα πάνω απ’ όλα, Η ΠΡΟΦΟΡΑ. Τι δεν θα έδινα να μιλάω με ιρλανδική προφορά.

2.Ρωσία

 

Τίτλος: “Gosudarstvenný gimn Rossijskoj Federací” (Κρατικός ύμνος της ρώσικης ομοσπονδίας)

Φανταστικός ύμνος για τόσο βαρετό τίτλο. Τεράστιο ντέρμπι μέχρι τελευταία στιγμή με την Ιταλία για την πρωτιά. Πατριωτικός, εμψυχωτικός, ξεσηκωτικός, σου κολλάει στο κεφάλι και σου βγάζει μια αίσθηση μελωδίας. Δεν είναι όμως τόσο ευχάριστος όσο της Ιταλίας, κάτι που της στέρησε την πρωτιά. Προκαλεί όμως κι αυτός μια ανατριχίλα, διαφορετικού είδους σε σχέση με αυτόν της Ιρλανδίας. (σπουδαίο κλείσιμο). Θα το πω: Θα το δεχόμουν ως εναρκτήρια μουσική του Star Wars.

1.Ιταλία

 

Τίτλος: “Il Canto degli Italiani” ( Το τραγούδι των Ιταλών)

Εντάξει έπος. Έπος. Πώς να μην έχουν πάντα ομαδάρα οι Ιταλοί με τέτοιο ύμνο να τους ξεσηκώνει; Ξεκινάει αμέσως δυνατά και δεν πέφτει καθόλου, με ρυθμό, ορμή και τρομερούς στίχους, τους οποίους πάντα ουρλιάζουν οι Ιταλοί ποδοσφαιριστές. Κάτι ήξερε ο Verdi όταν το διάλεγε, αδέρφια της Ιταλίας ενωθείτε, η Ιταλία ξύπνησε *βγαίνει και τραγουδάει μόνος του στους δρόμους σαν τον τρελό κάνοντας τα βηματάκια του Zaza μόνος του.