Φλέβες, δάκρυα κι ιδρώτας στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα kettlebell

Για να σηκώσεις ένα kettlebell βάρους 12 κιλών δεν χρειάζεται πολλή προσπάθεια. Σχεδόν όλοι μπορούμε να το κάνουμε. Τι γίνεται όμως όταν σου ζητήσουν να κάνεις την ίδια κίνηση για μισή ή μία ώρα; Να πρέπει να σηκώσεις αυτό το βάρος για 300, 600 ή 1000 φορές; Εδώ τα πράγματα δυσκολεύουν επικίνδυνα.

Κι όμως υπάρχουν αθλητές, επαγγελματίες και μη, που μπορούν να το κάνουν, ξεπερνώντας κάθε λογική. Πολλούς από αυτούς τους είδαμε στο 2ο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Μαραθωνίου και Ημιμαραθωνίου με Kettlebell που διεξήχθη από τις 26 ως τις 28 Μαΐου στο The Core Crossfit στο Περιστέρι.

(Φωτογραφίες: Ανδρέας Παπακωνσταντίνου/Tourette Photography)

Η αλήθεια είναι πως μόλις ανέλαβα το θέμα δεν ήξερα καν περί τίνος πρόκειται. Όχι μόνο δεν είχα ακουμπήσει στη ζωή μου kettlebell, αλλά δεν γνώριζα ούτε την ύπαρξή του. Πήρα μια γεύση χάρη στο Atalent Show, όπου ο προπονητής Σπύρος Κατσιγιάννης προσπάθησε να μας διδάξει τα βασικά του αγωνίσματος.

Αυτό που πρέπει να έχεις στο μυαλό σου διαβάζοντας το κείμενο είναι πως το kettlebell μπορεί να το σηκώσει ο οποιοσδήποτε, ωστόσο χρειάζεται συγκεκριμένη τεχνική προκειμένου να καταφέρεις τις συνεχόμενες επαναλήψεις. Είναι θα λέγαμε 60% τεχνική και 40% δύναμη. Αν και στην αρχή τρομοκρατείσαι, μετά από λίγη τριβή με το kettlebell, κατανοείς πώς δουλεύει. Aυτό που πρέπει να προσέξεις πάντως είναι ο τρόπος που θα πιάσεις το kettlebell γιατί μπορεί να σου προκαλέσει μικροτραυματισμούς στην παλάμη του χεριού σου.

Αφού μας έμαθε τα βασικά ο κόουτς μας, ήμασταν έτοιμοι για το μεγάλο τουρνουά του Σαββατοκύριακου. Αθλητές από πολλές ευρωπαϊκές χώρες ταξίδεψαν μέχρι την Αθήνα και το Περιστέρι για να πάρουν μέρος στη διοργάνωση. Πραγματικά δεν περίμενα να δω τόσες συμμετοχές, από Γαλλία, Νορβηγία, Ιταλία, Μολδαβία, Πολωνία, Ισπανία, Σουηδία, Ιρλανδία και άλλες χώρες. Φυσικά η Ελλάδα είχε τη δική της αποστολή με τους αθλητές μας να τα πηγαίνουν εξαιρετικά, με κορυφαίο τον ‘παλιό’ Χαράλαμπο Φωτιάδη.

Αυτό όμως που μου προκάλεσε εντύπωση ήταν πως μπαίνοντας στο γυμναστήριο έβλεπες πολλές γυναίκες αθλήτριες. Ίσως περισσότερες κι από τους άντρες. Ειδικά δε η Ιρλανδία είχε έρθει στην Ελλάδα με 7-8 αθλήτριες, έχοντας την πιο μεγάλη αποστολή. Και δεν σταματούσαν να κοιτάζουν πονηρά το φακό.

Το δεύτερο πιο εντυπωσιακό ήταν το γεγονός πως είχαν έρθει άνθρωποι όλων των ηλικιών. Υπήρχε άλλωστε και κατηγορία βετεράνων που απευθυνόταν σε άτομα άνω των 50, ακόμη και άνω των 60. Από την άλλη, όμως υπήχαν και οι junior αθλητές κάτω των 15  ετών. Ένα από τα καλά του kettlebell είναι ακριβώς αυτό. Απευθύνεται σε όλους.

Στο αγωνιστικό κομμάτι τώρα, οι αθλητές έπρεπε να σηκώσουν το kettlebell του βάρους που επιθυμούσαν όσες περισσότερες φορές μπορούσαν μέσα σε ένα διάστημα είτε 30, είτε 60 λεπτών. Κάποιοι, όπως ο Νορβηγός σταρ του αγωνίσματος Andreas Jakobsen, πήραν μέρος και στα δύο και σάρωσαν τα μετάλλια. Ο συγκεκριμένος μάλιστα κύριος είναι υδραυλικός στο επάγγελμα και το kettlebell είναι το χόμπι του. Ένα χόμπι στο οποίο όπως λέει αφιερώνει αρκετές ώρες προπόνησης. Δεν είναι τυχαίο που σε μία ώρα έκανε πάνω από 1000 επαναλήψεις. Συγκλονιστικός.

Μιας και μιλήσαμε για τον Jakobsen, λίγο πιο δίπλα του στη νορβηγική αποστολή, εντόπισα μια ακόμη σταρ. Την Kirsten Tonnessen, η οποία είναι 50 ετών (της είπα προφανώς ότι μοιάζει με 30) και έχει σώμα που θα το ζήλευαν πολλές.

“Κάνω kettlebell τα τέσσερα τελευταία χρόνια. Είναι η πρώτη μου φορά που παίρνω μέρος σε αγώνα μια ώρας κι όμως κατάφερα να κάνω 670 επαναλήψεις με 16 κιλά.

Η προπόνηση μου είναι 1 ώρα την ημέρα, 3 φορές την εβδομάδα. Δεν είναι κάτι τρομερό

Δεν κάνω όμως μόνο kettlebell. Kάνω crossfit, αναρρίχηση, τρέξιμο. Όσον αφορά τη διατροφή προσέχω κυρίως πριν τα τουρνουά. Τρώω 5-6 φορές την ημέρα προκειμένου να παραμείνω κάτω από τα 60 κιλά.

Αφού τελειώσουν τα τουρνουά τρώω πολύ. Λατρεύω τα ελληνικά φαγητά, το γιαούρτι, την ελληνική σαλάτα, την Ελλάδα”, μου είπε με ζωγραφισμένο το χαμόγελο στα χείλη και φυσικά πόζαρε για φωτογραφία.

Από τις πιο δυνατές στιγμές της διοργάνωσης πάντως είχε πρωταγωνιστή τον Ισπανό βετεράνο Enrique Sanchez. Διαγωνιζόταν στα 60 λεπτά και γνώριζε ότι ο αντίπαλός του είχε κάνει πολύ περισσότερες επαναλήψεις από εκείνον. Στο τελευταίο πεντάλεπτο πραγματικά κλάταρε. Δεν άντεχε να συνεχίσει και να ολοκληρώσει τον αγώνα.

Ο κόσμος που βρισκόταν στο γυμναστήριο και οι αθλητές από τις άλλες χώρες το κατάλαβαν και αμέσως σηκώθηκαν όρθιοι και με το χειροκρότημα και τις φωνές τους τον βοήθησαν να φτάσει μέχρι το τέλος. Όταν εξαντλήθηκε ο χρόνος πέταξε το kettlebell, γονάτισε και ξέσπασε σε κλάματα συγκίνησης. Τρομερή στιγμή. Το ίδιο ζεστό χειροκρότημα του χάρισαν όλοι όλοι κι όταν ανέβηκε στο βάθρο να παραλάβει το μετάλλιό του. Σίγουρα αυτές τις εικόνες δεν πρόκειται να τις ξεχάσει ποτέ του.

Μετά από όλα αυτά ακόμα δεν ψήθηκες να δοκιμάσεις kettlebell; Για όσους και όσες (γιατί είπαμε οι γυναίκες ήταν κυρίαρχες στο 2ο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Μαραθωνίου και Ημιμαραθωνίου με Kettlebell που έγινε στην Αθήνα) θέλουν να δοκιμάσουν πάντως, μάλλον ήρθε η κατάλληλη στιγμή. Τι κάθεσαι; Πιάσε ένα kettlebell και πάμε. Πού ξέρεις; Μπορεί να είσαι εσύ ο αυριανός Πρωταθλητής Ευρώπης!