Το ‘Commuter’ είναι ακόμη ένα εκρηκτικό b-movie του Liam Neeson

Κάθε εβδομάδα στο PopCode, θα μοιραζόμαστε μαζί σου τη γνώμη μας για τις φρέσκιες ταινίες που σε περιμένουν στις αίθουσες.

Έχουμε και λέμε:

Ο Επιβάτης (The Commuter)

Σκηνοθετεί: Ζάουμε Κολέτ-Σερά

Παίζουν: Λίαμ Νίσον, Πάτρικ Γουίλσον, Βέρα Φαρμίγκα

Στην 4η του συνεργασία με τον Ισπανό σκηνοθέτη (μετά τα «Non-Stop», «Νυχτερινή Καταδίωξη», «Ο Άγνωστος») ο Λίαμ Νίσον παίζει έναν απολυμένο ασφαλιστή, πρώην αστυνομικό, που βρίσκεται παγιδευμένος σε ένα τρένο με οδηγία να εντοπίσει έναν συγκεκριμένο επιβάτη αλλιώς η οικογένειά του θα βρεθεί σε κίνδυνο. Ο Κολέτ-Σερά μετά το εξαιρετικό «Σε Ρηχά Νερά» όπου κινηματογράφησε κλειστοφοβικά τον ωκεανό, συνεχίζει να παίζει με την δράση σε περιορισμένους χώρους στήνοντας εξαιρετικές, σχεδόν ακροβατικές σεκάνς κλεισμένος ένα μακρόστενο χώρο δράσης, μεταπηδώντας ανάμεσα στα βαγόνια ενός κινούμενου τρένου με κάθε πιθανό τρόπο. Δίνει στην (όλο και πιο εξωφρενική) περιπέτειά του έναν διακριτά κοινωνικό χαρακτήρα τοποθετώντας τη δράση σε ένα πλαίσιο οικονομικής ασφυξίας και ζητώντας από τους συνεπιβάτες (και άρα το κοινό) να γίνουν συμμέτοχοι στην διαδρομή του ήρωά του, σε μια τίμια, χορταστική b-movie που υπενθυμίζει πως ο Κολέτ-Σερά (όπως φυσικά και ο ασταμάτητος Νίσον) είναι από τους καλύτερους αυτή τη στιγμή σε αυτό το είδος περιπέτειας.

The Post: Απαγορευμένα Μυστικά

Σκηνοθετεί: Στίβεν Σπίλμπεργκ

Παίζουν: Τομ Χανκς, Μέριλ Στριπ, Μπομπ Όντενκερκ, Κάρι Κουν

Η αποκάλυψη της αλήθειας για τον πόλεμο του Βιετνάμ γίνεται αντικείμενο δικαστικής αντιπαράθεσης ανάμεσα σε δύο μεγάλες εφημερίδες και στον Λευκό Οίκο του Ρίτσαρντ Νίξον σε μια αληθινή ιστορία που ο Σπίλμπεργκ γύρισε κάπως βιαστικά συνδέοντάς την φυσικά με την σημερινή κατάσταση στις ΗΠΑ. Η προαναφερθείσα βιασύνη στην παραγωγή δεν φαίνεται πουθενά πάντως στην οθόνη, καθώς ένας από τους μεγαλύτερους εν ζωή σκηνοθέτες αφηγείται με συναρπαστικό τρόπο μια παλιομοδίτικη ιστορία αρχών και ηθικής. Αφήνει τον Χανκς και την Στριπ (σε μια από τις καλύτερες ερμηνείες της εδώ και χρόνια) να πλάσουν τους ιδεολόγους χαρακτήρες τους με γλώσσα του σώματος και μικρές λεπτομέρειες κίνησης και βλέμματος, συγκεντρώνει ένα εκπληκτικό καστ γεμάτο από τους αγαπημένους μας ηθοποιούς από όλες τις αγαπημένες μας σειρές (η ταινία είναι μικρό φεστιβάλ «ωχ, από κάπου τον ξέρουμε αυτόν!» στιγμών), δίνει στην αφήγηση τον ρυθμό μιας ηρωικής ιστορίας που διαβάζεις τυπωμένη σε βιβλίο του ‘50 γεμάτη με στιγμές ομαδικού και ατομικού μεγαλείου (οι σκηνές των ρεπόρτερ μαζεμένων σε ένα μικρό σαλόνι να συγκεντρώνουν τα στοιχεία ή να ανοίγουν το κουτί με τα απαγορευμένα ντοσιέ θα μπορούσαν να ανήκουν σε κάποια Ιντιάνα Τζόουνς περιπέτεια, η σεκάνς με την Στριπ να κατεβαίνει τις σκάλες του δικαστηρίου θα μπορούσε να έχει προέλθει από ένα υποθετικό «Wonder Woman» του Σπίλμπεργκ) και στήνει με την κάμερά του τη μία εμβληματική πόζα μετά την άλλη, επιτρέποντας στην εικόνα του να σχηματίσει την ηθική της ιστορίας του. Όχι τυχαία, η ταινία σπαρταράει όταν τα λόγια περισσεύουν. Ο Σπίλμπεργκ θα μπορούσε να κάνει άψογο ακαδημαϊκό σινεμά ακόμα και υπνοβατώντας.

Γουέστερν (Western)

Σκηνοθετεί: Βαλέσκα Γκρίζεμπαχ

Παίζουν: Μάινχαρντ Νόιμαν, Ράινχαρντ Βετρέκ

Γερμανικό συνεργείο εργάζεται στην βουλγάρικη επαρχία καθώς δυο άντρες έρχονται σε κόντρα για την εύνοια των ανθρώπων ενός κοντινού χωριού. Η Βαλέσκα Γκρίζεμπαχ μεταφέρει μοτίβα και αρχέτυπα μιας παραδοσιακής γουέστερν ιστορίας (από αυτές που έβλεπε με τον πατέρα της μεγαλώνοντας) σε ένα καθαρά βαλκανικό σκηνικό, εξερευνώντας σε πολλά επίπεδα όμως την ιδέα του ξένου, του εχθρού, της μυστηριώδους εξωτικής γης, αλλά και του τι είναι αυτό που ορίζει τον outsider. Οι Γερμανοί εργάτες, άνθρωποι χαμηλής τάξης στη χώρα τους, εκπροσωπούν σε αυτό το νέο πλαίσιο την ισχυρή εξωτερική δύναμη, το προνόμιο. Ο κεντρικός ήρωας, ο Μάινχαρντ, ένας ψηλός, μοναχικός, λιγομίλητος άντρας, ένας παλαιάς κοπής καουμπόης, αποτελεί ταυτόχρονα και μια μελαγχολική φιγούρα εσωτερικής αναζήτησης. Όπως και στην υποτιμημένη «Χαμένη Πόλη του Ζ» του Τζέιμς Γκρέι, ο ήρωας είναι κι εδώ ένας λευκός άντρας που έρχεται από τη βιομηχανική Δύση και μαγεύεται από τον άγνωστο τόπο που ανακαλύπτει, επιχειρώντας να γίνει ένα με αυτόν. Στην πορεία έρχεται αντιμέτωπος με τις προκαταλήψεις του και την ηθική του, καθώς η Γκρίζεμπαχ εξερευνά συσχετισμούς ισχύος με όρους καθαρά συναισθηματικούς. Ένα μειλίχιο, λεπτοδουλεμένο κέντημα εσωτερικής αναζήτησης που φαντάζεται εξαρχής ένα κινηματογραφικό είδος (εκείνο που παραδοσιακά διαθέτει την πιο αδιαπραγμάτευτα κοινωνική συναίσθηση όλων) στη σημερινή Ευρώπη.

Του Θεού η Χώρα (God’s Own Country)

Σκηνοθετεί: Φράνσις Λι

Παίζουν: Τζος Ο’Κόνορ, Άλεκ Σεκαρεάνου, Ίαν Χαρτ

Νεαρός βοσκός στην αγγλική επαρχία πνίγει τις μέρες του στο αλκοόλ μέχρι που η άφιξη ενός μετανάστη εργάτη εκκινεί μια σχέση πάθους. Καλοστημένο, εξαιρετικά παιγμένο, πανέμορφο διαπροσωπικό δράμα σε επαρχιακό σκηνικό με ουσιαστική έγνοια για τους ήρωές του και την κατεύθυνσή τους. Ένα ακόμα δείγμα όμορφου, σύγχρονου αγγλικού σινεμά.

Ο Διπλός Εραστής (L’Amant Double)

Σκηνοθετεί: Φρανσουά Οζόν

Παίζουν: Μαρίν Βαχτ, Ζερεμί Ρένερ

Νεαρή γυναίκα ερωτεύεται τον ψυχίατρό της ο οποίος όμως ενδέχεται να κρύβει από εκείνην ένα μεγάλο μυστικό. Εκπληκτικά κιτς ψυχολογικό θρίλερ από τον πάντα διασκεδαστικό Φρανσουά Οζόν που απαντάει στο ερώτημα «πώς θα ήταν ο Χίτσκοκ, αλλά trash;».

Το Δωμάτιο των Θαυμάτων (Wonderstruck)

Σκηνοθετεί: Τοντ Χέινς

Παίζουν: Μίλισεντ Σίμονς, Τζούλιαν Μουρ, Μισέλ Γουίλιαμς

Η νέα ταινία του σκηνοθέτη του σπουδαίου «Carol» απογοητεύει καθώς στέκεται αμήχανα, αγκυλωμένη απέναντι στην δομή της. Δύο παράλληλες ιστορίες παιδιών σε διαφορετικές χρονικές περιόδους που δραπετεύουν από το σπίτι για λόγους που θα γίνουν εμφανείς στην πορεία, κορυφώνεται σε μια παράλογα κατασκευασμένη σκηνή που θεωρεί πως είναι πολύ πιο απογειωτικά συγκινητική από ό,τι είναι. Το πρώτο μέρος που πειραματίζεται με τις συμβάσεις του βουβού κινηματογράφου (ακόμα και στο σύγχρονο σκηνικό) έχει ενδιαφέρον, αλλά μετά τα μισά το φιλμ καταρρέει.

Jumanji: Καλώς Ήρθατε στη Ζούγκλα

Σκηνοθετεί: Τζέικ Κάσνταν

Παίζουν: Ντουέιν Τζόνσον, Κάρεν Γκίλαν, Τζακ Μπλακ

Ριμέικ της γνωστής οικογενειακής περιπέτειας με τον Ρόμπιν Γουίλιαμς χωρίς ιδιαίτερη εφευρετικότητα ή φρεσκάδα. Αν αξίζει για κάτι είναι σχεδόν αποκλειστικά για το καστ του, με τους Τζόνσον, Γκίλαν και Μπλακ σε απολαυστικούς κόντρα ρόλους, να υποδύονται έφηβα πιτσιρίκια που μπαίνουν μέσα σε ένα βιντεοπαιχνίδι και προσπαθούν να το τερματίσουν για ξεφύγουν.

Προβάλλεται ακόμα η πολεμική ταινία «Bitter Harvest» με τον Τέρενς Σταμπ.

* Οι κριτικές αναδημοσιεύονται από την εφημερίδα Έθνος.