Γιατί το να ξεκινάς νέα σειρά είναι σαν να μπαίνεις σε κακή σχέση
Σπόιλερς, ζήλειες και ψυχολογική παντόφλα.
- 20 ΙΑΝ 2018
Πάμε κατευθείαν στο ζουμί γιατί έχω κάτι επιχειρήματα ΝΑ και δεν θα κάτσω να φάω τον χρόνο σου σε άσκοπες παραγράφους. Κάθε λέξη είναι μελετημένη, κάθε γράμμα είναι καρφί στο σώμα αυτής της αδιέξοδης σχέσης.
-Ηρέμησε.
-Ήρεμος είμαι.
Για δες.
ΣΕ ΘΕΩΡΕΙ ΔΕΔΟΜΕΝΟ
Εξοργιστικό παράδειγμα: The Walking Dead
Αυτήν τη σειρά έπρεπε να την έχουμε σταματήσει εδώ και κάμποσα χρόνια, αλλά αυτή η κρεατομάζα που έχουμε για εγκέφαλο έχει εθιστεί τόσο πολύ στα Αμερικανο-γιωτόμπαλα και στα ζόμπι τα δαγκωνιάρικα που δεν υπάρχει επιστροφή. Είναι μία απ’ αυτές τις σειρές που μας θεωρούν τόσο δεδομένους, που κάθε χρόνο δείχνουν τα ίδια και τα ίδια, βιάζοντας με το σενάριο τους σταδιακά ό, τι καλό έχει απομείνει από τις προηγούμενες σεζόν. Και εμείς τι κάνουμε; Σταματάμε να τις βλέπουμε; ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ. Εμείς ορκιζόμαστε ότι “τέλος, αρκετά, δεν θα με χαζέψουν αυτοί” και το επόμενο επεισόδιο έχει ήδη αρχίσει να παίζει, μπας και μας δικαιώσει που επιμένουμε. Και πάλι τίποτα όμως. Το μόνο που αλλάζει είναι ότι η σιχαμάρα για τον εαυτό μας μεγαλώνει απειλητικά.
Η σειρά δεν κάνει τίποτα για να μας διεκδικήσει, να μας κρατήσει μακριά από τις τόσες επιλογές για ψυχαγωγία που υπάρχουν εκεί έξω. Γιατί η σειρά ξέρει. Γιατί είμαστε τα “επί χρήμασι εκδιδόμενα γύναιά της”. Γι’ αυτό.
ΣΕ ΣΤΗΝΕΙ ΣΤΑ ΡΑΝΤΕΒΟΥ
Εξοργιστικό παράδειγμα: Game οf Thrones, Westworld
Ενώ στην αρχή ήταν Αγγλάρες στα ραντεβού τους κι έσκαγαν στην ώρα τους, πλέον η κάθε σεζόν βγαίνει όποτε τους κατέβει. Δες τι γίνεται με το Game of Thrones. Κάθε χρόνο το ραντεβού μας ήταν σταθερό, κάπου Απρίλη, ήξερες ότι θα αρχίζουν να προβάλλονται τα επεισόδια. Τώρα πια δεν ξέρεις σε πόσα χρόνια θα βγουν αυτά τα πεντέξι ψωροεπεισόδια που έχουν απομείνει.
Στα πρώτα φασώματα σε είχαν στις γλύκες και τώρα σ’ αφήνουν να περιμένεις όρθιος στη στάση, κοιτώντας το ρολόι σου, πότε θα περάσει ο επόμενος δράκος. “Έπρεπε να είναι ήδη εδώ κύριε μου, και εγώ αυτόν περιμένω”.
Λες και εμείς άλλη δουλειά δεν έχουμε να κάνουμε, θα καθόμαστε να περιμένουμε πότε θα… ντάξει, ποιον κοροϊδεύω. Δεν έχουμε όντως άλλη δουλειά. ΤΕΛΕΙΩΝΕΤΕ ΚΑΙ ΒΓΑΛΤΕ ΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΜΗΝ ΚΑΤΕΒΟΥ ΚΑΤΟΥ.
ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ
Εξοργιστικό παράδειγμα: Game οf Thrones, Lost, Sopranos
Ε και πώς αλλιώς να το πεις; Εκεί που δένεσαι με έναν χαρακτήρα, τον ξεκοιλιάζουν. Εκεί που βλέπεις το τέλειο ζευγάρι, σου λένε “we were on a break”. Εκεί που περιμένεις ένα τέλος αντάξιο των χιλιάδων εργατοωρών που ξόδεψες, έρχεται μια πατάτα, πιο προτηγανισμένη και από μαγαζί που το ραίνει με μπινελίκια ο Μποτρίνι. Κανένα ενδιαφέρον για το πώς αισθάνεσαι εσύ, μόνο ο εαυτός τους τους νοιάζει. Μονόπλευρη σχέση. Δίνεις, δίνεις, δίνεις και στο τέλος τι παίρνεις; Τίποτα. Αυτοί να ‘ναι καλά. Μουν@#$%%.
ΣΕ ΞΕΚΟΒΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΡΕΕΣ ΣΟΥ
Εξοργιστικό παράδειγμα: ΟΛΕΣ
Δεν μπορείς να βγεις με έναν φίλο, να πας για μια μπίρα, για κανά φαΐ. Θέλει να σε έχει δικό της 24 ώρες το 24ωρο. Δεν βγαίνεις απ’ το σπίτι, προκειμένου να δεις 5 επεισόδια στη σειρά σαν γρια μπροστά σε τούρκικο. Κατάντια. Ε λοιπόν, όχι κυρία μου, δεν θα σου περάσει αυτό. Είμαι άντρας και άμα θέλω να πάω μια βόλτα ωπ, τι είναι αυτό; Και δεύτερο teaser απ’ το trailer του δεύτερου επεισοδίου της τέταρτης σεζόν; ΔΕΝ ΞΑΝΑΒΓΑΙΝΩ ΑΠ’ ΤΟ ΣΠΙΤΙ, ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΦΙΛΟΥΣ, ΘΕΛΩ ΜΟΝΟ ΕΣΕΝΑ, ΠΑΡΕ ΜΕ, ΚΑΝΕ ΜΕ Ο,ΤΙ ΘΕΣ, ΠΕΤΑ ΜΕ ΣΤΑ ΚΕΡΑΜΥΔΙΑ ΑΦΕΝΤΡΑ ΜΟΥ.
ΘΕΛΕΙ ΟΛΟ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΣΟΥ ΧΡΟΝΟ
Εξοργιστικό παράδειγμα: ΟΛΕΣ
Έχεις ελεύθερο χρόνο; Είσαι ‘υποχρεωμένος’ να τον περάσεις μαζί της, να δεις τη σειρά. Δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο, δεν μπορείς να ξεκινήσεις βιβλίο πχ, δεν μπορείς καν να δεις μια ταινιούλα μιάμισης ώρας. Γιατί; Μα γιατί σε μιάμιση ώρα θα είχες δει δύο επεισόδια και θα μάθαινες τι γίνεται παρακάτω. Είμαστε ψυχαναγκαστικοί και μπράβο μας.
Οπότε πες μου τώρα ειλικρινά: τις 4-5 ώρες που σου μένουν free μετά τη δουλειά, τις λες ελεύθερο χρόνο; Όταν ‘αναγκάζεσαι’ να τον περάσεις κάνοντας το ίδιο νωχελικό πράγμα κάθε βράδυ; Μη μιλήσουμε για τα σαββατοκύριακα μπροστά στο pc, που σε σκουντάει ο ντελιβεράς για να δει αν είσαι ζωντανός (εννοείται ότι έχει τα κλειδιά σου. Αγαπιέστε).
ΖΗΤΑΕΙ ΔΕΥΤΕΡΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ
Εξοργιστικό παράδειγμα: Homeland
Αυτή δεν καταλαβαίνει απ’ το “ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΔΥΟ, ΝΑ ΠΑΣ ΣΤΟΝ ΜΑΛΑΚΑ ΣΟΥ”. Αυτή σου ζητάει συνέχεια και άλλη ευκαιρία και ας σε έχει προδώσει. Σαν το Homeland ένα πράμα. Δυο σεζόν επικές, βλέπεις την τρίτη, καταλαβαίνεις ότι ΠΡΟΔΩΣΕ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΟΥ και τελικά με την επόμενη σεζόν σε ξανακερδίζει. Αλητεία. Δίνεις δεύτερη ευκαιρία, συνεχίζεις να πιστεύεις ότι θα είναι ξανά όπως στην αρχή η σχέση σας, ότι μπορεί να φτιάξει το πράμα κτλ. Σπάνια γίνεται αυτό, αλλά όταν γίνει, λες “πάλι καλά που είμαι θύμα και τη δέχτηκα πίσω. Για σκέψου τι θα πάθαινα αν είχα αξιοπρέπεια”.
Παραμυ-θιάζομαι. Ξέ-ρω πο-λύ κα-λά τι θα συμβειιιιιιιί.
ΣΕ ΧΩΡΙΖΕΙ ΟΠΟΤΕ ΘΕΛΕΙ
Εξοργιστικό παράδειγμα: Deadwood, Vinyl
Εσύ γουστάρεις, την έχεις καταβρεί, λες “εδώ είμαστε, βρήκα το λιμάνι μου, θα περασουμε ΖΑ-ΧΑ-ΡΗ” και ξαφνικά “η σειρά δεν θα ανανεωθεί για την επόμενη χρονιά”. Με ποιο δικαίωμα; Δεν ήμουνα σωστός; Δεν ήμουνα κύριος; Τι σου έλειψε; Τους καλύτερους υπότιτλους σου κατέβαζα”.
Και σου μένει πάντα το αιώνιο “τι θα γινόταν αν”.
-Τι θα γινόταν;
-Ξέρω γω, κάτι θα γινόταν.
ΚΟΙΤΑΣ ΠΙΣΩ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ “ΘΕΕ ΜΟΥ, ΤΙ ΤΗΣ ΒΡΗΚΑ”;
Εξοργιστικό παράδειγμα: Banshee
Πιωμένος ήμουν; Και καλά να ήμουν πιιωμένος για μια σεζόν, αλλά για τέσσερις; Χλωμό. Είναι αυτές οι σειρές σαν τις σχέσεις, που έχουν τελειώσει, έχει περάσει καιρός και μια μέρα βλέπεις ένα ποστ στο φβ και λες “ε ντάξει, ναρκωτικά. ΤΙ ΤΗΣ ΒΡΗΚΑ”; Γι’ αυτό πριν ξεκινήσεις νέα σειρά εξέτασέ το καλά και κρίνε. Δεν είμαστε για πειράματα.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ:
