FITNESS

Αυξητική ορμόνη και αθλητικές επιδόσεις

Νέες έρευνες ρίχνουν φως στις επιδράσεις από τη χρήση ανθρώπινης αυξητικής ορμόνης για τη βελτίωση των αθλητικών επιδόσεων

H σύλληψη του Σιλβέστερ Σταλόνε στην Αυστραλία το Μάρτιο του 2007 για κατοχή και παράνομη εισαγωγή ανθρώπινης αυξητικής ορμόνης επιβεβαίωσε τη χρήση φαρμακευτικών ουσιών για την βελτίωση αθλητικών επιδόσεων και όχι μόνο. «Αυτά τα πράγματα σου δίνουν μια τεράστια ώθηση» είχε δηλώσει ο «Ράμπο» που ήθελε να φαίνεται ακμαίος στα γυρίσματα της τελευταίας του ταινίας. Ένα χρόνο, μία καταδίκη και 10 χιλιάδες δολάρια σε πρόστιμα μετά, μια νέα έρευνα έρχεται να δείξει ότι οι χρήστες ανθρώπινης αυξητικής ορμόνης μπορεί να μην πάρουν την τόνωση που περιμένουν.

Ενώ είναι σχετικά καλά τεκμηριωμένο ότι η αυξητική ορμόνη συνδέεται με την αύξηση της μυϊκής μάζας, δε φαίνεται να μπορεί να δώσει αύξηση της δύναμης ή να παρατείνει τη διάρκεια της εξάσκησης. «Δεν φαίνεται να βελτιώνει τις αθλητικές επιδόσεις ενώ υπάρχει και μια ένδειξη ότι μειώνονται» δήλωσε ο Δρ. Χάου Λίου του Ιατρικού Κέντρου της Santa Clara Valley στην Καλιφόρνια που υπογράφει την έρευνα.

Η αυξητική ορμόνη είναι μια από τις πολλές φαρμακευτικές ουσίες που βρίσκονται στην «μαύρη λίστα» της Παγκόσμιας Οργάνωσης Αντί-Ντόπινγκ (WADA) και πολλά αστέρια της παγκόσμιας αθλητικής σκηνής έχουν κατά καιρούς βρεθεί θετικά στη χρήση της. Αλλά η νέα έρευνα έχει κάποιους σημαντικούς περιορισμούς και δεν ρίχνει φως στις συνέπειες της μακροχρόνιας χρήσης της ορμόνης.

Οι δοκιμές του Δρ Λίου έγιναν με μικρότερες δόσεις και σε μικρότερη συχνότητα από ότι γίνεται στον αθλητισμό. Πειράματα σε τέτοια κλίμακα απλώς δε γίνονται. «Είναι επικίνδυνο και ανήθικο» δηλώνει για το θέμα ο Δρ Γκάρι Γουάντλερ μέλος της WADA εκπρόσωπος τύπου για το Αμερικάνικο Κολλέγιο Αθλητικής Ιατρικής. Αναπόφευκτα όσοι ερευνούν το θέμα είναι αναγκασμένοι να στηρίζονται σε όσα φτάνουν στα αυτιά τους από τα «στάδια».

Η ανθρώπινη αυξητική ορμόνη παράγεται από την υπόφυση και προωθεί την αύξηση και τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων έχοντας διάφορες επιδράσεις στον ανθρώπινο οργανισμό. Η πιο εμφανής είναι η αύξηση του ύψους κατά τη διάρκεια της παιδικής και εφηβικής ηλικίας. Άλλες λιγότερο γνωστές είναι η διέγερση του ανοσοποιητικού συστήματος, η αύξηση των οστεοποίησης του ερειστικού συστήματος και ρύθμιση της απορρόφησης της γλυκόζης στο ήπαρ.

Η παραγωγή συνθετικής αυξητικής ορμόνης έγινε δυνατή τη δεκαετία του 1980 και από τότε η χρήση της περιορίστηκε επίσημα μόνο σε ορισμένες παθολογικές καταστάσεις όπως η έλλειψη αυξητικής ορμόνης και το AIDS. Ανεπίσημα όμως διαδόθηκε στον αθλητισμό και υπάρχουν διάφορες αιτιάσεις ότι «πρόκειται για το μαγικό φάρμακο» λέει ο Δρ Λίου.

«Μια από τις μαγικές ιδιότητες της ορμόνης είναι ότι δεν ανιχνεύεται στα ούρα. Διαγνωστικό τεστ αίματος θα είναι σύντομα διαθέσιμο ενώ ένα άλλο βρίσκεται υπό ανάπτυξη» αναφέρει ο Δρ. Γκάρι Γουάντλερ. Ωστόσο οι αθλητές «νομίζουν ότι γίνονται πιο δυνατοί και πιο μεγαλόσωμοι» συμπληρώνει.

Ο Δρ Λίου προσπάθησε να αποδείξει τη συσχέτιση της ορμόνης με τις αθλητικές επιδόσεις. Αυτός και οι συνάδελφοι του στο Stanford University αναζήτησαν τις καλύτερες έρευνες που έχουν δημοσιευτεί για το αντικείμενο και μελέτησαν 27 που περιλάμβαναν 440 συμμετέχοντες. Αυτό που διαπίστωσαν ήταν ότι δεν υπήρχε στατιστική διαφορά σε ότι αφορά τη δύναμη και την αντοχή στην προπόνηση ανάμεσα στις ομάδες που έπαιρναν αυξητική ορμόνη και σε αυτούς που δεν έπαιρναν. Αυτοί που έπαιρναν την ορμόνη πήραν περίπου 2,5 κιλά μυϊκού βάρους και έχασαν ένα κιλό λίπους. Ωστόσο η αύξηση της μυϊκής μάζας μπορεί να ήταν απλώς κατακράτηση υγρών.

Ο Δρ Αλαν Ρόγκολ, από το Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, δήλωσε ότι η δημοσίευση ήταν μια καλή βιβλιογραφική ανασκόπηση αλλά αναπόφευκτα στηρίζεται σε περιορισμένα ερευνητικά δεδομένα.

«Υπάρχουν πολλά πράγματα που δε γνωρίζουμε» δηλώνει συμπερασματικά ο Ρόγκολ.

 

Με πληροφορίες από CNN Health, Wikipedia, Guardian