Βλέπεις λίπος; Είναι καλό

Ποιά Χριστούγεννα, ποιό Πάσχα, ποιά πρωτομαγιά; Η Τσικνοπέμπτη είναι η καλύτερη γιορτή του Έλληνα. Εορτάζεται με τιμές από άκρη σε άκρη της χώρας. Και τι είναι άλλωστε σε μια εποχή που ούτε το 3% του πληθυσμού δεν νηστεύει κανονικά την Σαρακοστή; Απλά μια αφορμή για να φάμε ξανά κρέας.

Ποιό είναι αυτό όμως που κάνει το κρέας να ξεχωρίζει; Να στέκεται στην κορυφή της διατροφικής αλυσίδας του Έλληνα (δίπλα στο ψωμί) και να λατρεύεται ειδωλολατρικά σχεδόν; Να είναι το πρώτο που έχεις στο μυαλό σου όταν σε πιάνει μια λιγούρα;

Το λίπος κύριοι. Όσο αηδιαστικό κι αν μπορεί να ακούγεται σε μερικούς.

Οι διαιτολόγοι λένε να αφαιρείς το “ορατό” λίπος από το κρέας. Αρκεί λέει για τη γεύση το “αόρατο” λίπος, αυτό που δεν φαίνεται. Τι λέτε βρε αθεόφοβοι; Που θα αφαιρέσουμε εμείς το λίπος από την μπριζόλα γιατί παχαίνει. Τα έχουμε ξαναπεί εξάλλου αυτά.

Γιατί είναι αυτό που δίνει στο κρέας λόγο ύπαρξης. Εκείνο που λιώνει στη ζέστη για να ψηθεί το κρέας σωστά και να βγει λουκούμι. Εκείνο που χαρίζει τα ζουμιά του στο κρέας για να πάρει γεύση. Εκείνο που πολλοί μασουλάνε αυτάρεσκα χωρίς τύψεις και ενοχές. Ατρόμητοι για τα μπαλονάκια και τους κινδυνολόγους που θα συναντήσουν στα τσιμπούσια τους.

Θα το βρεις και σήμερα φίλε μου στο τραπέζι σου

Στα παϊδάκια

Εκεί που έχεις αποτελειώσει το δωδέκατο παϊδάκι που βρέθηκε στο διάβα σου και περιμένεις την καινούρια πιατέλα κρατώντας τα χέρια σου αμήχανα πάνω από το πλαστικό τραπεζομάντηλο. Τα μανίκια είναι σηκωμένα και από τα δάχτυλά σου τρέχουν λιπαρές σταγόνες που νοτίζουν το τραπέζι. Όχι, δεν είναι λάδι αυτό αδερφέ.

Στα κεμπάπ

Δεν έχεις δει ποτέ πώς φτιάχνουν το κεμπάπ ε; Ότι παίρνουν μισό κιλό κιμά ξέρω γω, μισό κιλό καθαρό λίπος και τα αναμειγνύουν ε; Κατάλαβες τώρα γιατί είναι τόσο νόστιμο ε; Όσο ρόλο και να παίζουν τα μπαχάρια και τα πιπέρια, ο ρόλος του λίπους είναι καταλυτικός στο να κάνει το μπιφτέκι σου πεντανόστιμο.

Στις μπριζόλες

Εκεί να στέκεται στο περιθώριο, κοντά στο κόκκαλο, βορά στο μένος των διαιτούντων για να το ξεχωρίσουν με το μαχαίρι σου. Κοντά τα χέρια ρε! Η σωστή μπουκιά της μπριζόλας είναι 70% κρέας 30% λίπος. Μακράν πιο γευστικό στις χοιρινές αλλά και στις μοσχαρίσιες καλό είναι. Τρομερό εξτραδάκι για να μυρίσει η τσίκνα όταν στάζει πάνω στα αναμμένα κάρβουνα.

Στη ράχη μιας γουρουνοπούλας

Να στέκει τραγανό και ξεροψημένο προκαλώντας σε να απλώσεις χέρι και να τραβήξεις ένα κομμάτι από την πέτσα του. Είσαι από αυτούς που τρώνε και την πέτσα στο αρνί ε; Δοκίμασε να τσιμπήσεις από μια γουρουνοπούλα την ώρα που στροβιλίζεται πάνω από τη φωτιά και θα μας θυμηθείς. Κάτι ήξερε ο Οβελίξ.

Στα μπιφτέκια

Κάθε φορά που ένας άντρας πάει στον χασάπη και ζητάει άπαχο κιμά, ένα αστέρι Michelin πέφτει από το πέτο του Mario Batali. Πάσο αν δεν θες να βάλεις και λίγο χοιρινό κιμά στο μείγμα αλλά προς Θεού, μην ζητάς κομμάτια χωρίς λίπος. Πώς θα ψηθεί το μπιφτέκι; Τι θα αναμειχθεί με το γαρνίρισμα να δώσει γεύση; Τι θα αφρατέψει το μπιφτέκι σου ακόμα περισσότερο;

Στις πανσέτες

Μάντεψε ποιό κομμάτι του χοιρινού μονομαχεί με το bacon για την πρώτη θέση στα κρεατικά. Η πανσέτα είναι από τα αγαπημένα κρεατικά που μπαίνουν πάνω στα κάρβουνα. Ξέρεις γιατί; Πολύ απλά επειδή έχει ακριβώς όσο λίπος χρειάζεται για να τρώγεται μανιωδώς. Στα κάρβουνα, στον φούρνο, στην κατσαρόλα, ακόμα και σε έναν κουβά σαν ποπ κορν.

Στα λουκάνικα

Να στέκεται έτσι ξεκάθαρο και υπερήφανο σε κομμάτια ανάμεσα στο ροζοκόκκινο χρώμα του κράτος. Ευτυχώς σε αυτή τη χώρα κάθε ταβέρνα που σέβεται τον εαυτό της σερβίρει και “χωριάτικο” λουκάνικο και όχι μόνο το άλλο το ξενέρωτο.

Στο κοντοσούβλι

Στην μπουκιά που λιώνει στο στόμα. Στο κρέας που απαγορεύεται να περάσει άπαχο τη σούβλα. Σε αυτή την ιδέα που αξίζει δεκαπέντε Χρυσούς Σκούφους μαζί. Στη γεύση που πρέπει να δημιουργήθηκε την πρώτη μέρα της δημιουργίας παρέα με το φως.

Άντε και πείνασα