Ανάσκελα ή μπρούμυτα;

Μεταξύ ροχαλητών, σιελοσταγόνων που πλημμυρίζουν τα μαξιλάρια και κάποιου κακού μπαμπούλα που θα έρθει να τους φάει στο κρεβάτι, οι συντάκτες του ONEMAN αποκαλύπτουν την αγαπημένη τους στάση στην ξάπλα και τον ύπνο.

Μπρούμυτα ο Ηλίας Αναστασιάδης

Όχι ανάσκελα, γιατί δεν είμαι καθόλου έτοιμος γι’ αυτό που θα ΄ρθει. Το “μπρούμυτα” είναι το overplay του ύπνου. Δεν χάνεις τον αντίπαλο, εν προκειμένω το κρεβάτι, από τα μάτια σου.

Μικρός, τότε που είχε ξεσπάσει το σκάνδαλο με αυτό που έμοιαζε σε εξωγήινο που βρέθηκε στο Ρόζγουελ, είχα πείσει τον εαυτό μου α) ότι οι εξωγήινοι θα έρθουν κάποια χαράματα στην Ηλιούπολη και β) ότι αν κοιμάμαι μπρούμυτα, δεν θα με πάρουν μαζί τους. (Στην πραγματικότητα προτίμησα να μην κοιμάμαι καθόλου για ένα διβδόμαδο που δεν μπορούσα να ξεπεράσω τον φόβο).

Ανάσκελα νιώθω εκτεθειμένος. Επίσης, συγγνώμη για τη μακαβριότητα, αλλά έχουμε αιώνες μπροστά μας να κοιμόμαστε ανάσκελα.

Ανάσκελα η Ιωάννα Μαμάη

Βασικά στα πλάγια κοιμάμαι αλλά αν είχα να διαλέξω ανάμεσα στις δύο επιλογές θα προτιμούσα ανάσκελα. Για πολλούς λόγους. Πες ότι έχεις φάει πριν μια ώρα και δεν μπορείς, σε έχει πιάσει νύστα, μια ντάγκλα βρε αδερφέ και θες να παραδοθείς χωρίς όρους στην αγκαλιά του Μορφέα. Αν κοιμηθείς μπρούμυτα το μόνο σίγουρο είναι πως σε λίγη ώρα θα ξυπνήσεις με στομαχόπονο. Αμ, το άλλο; Μπρούμυτα επίσης δεν αναπνέεις καλά, σε πιάνει μια ασφυξία οπότε το πρωί θα ξυπνήσεις και θα νιώθεις ότι κοιμήθηκες ελάχιστα (και ας έχεις συμπληρώσει 13 ώρες ύπνου). Τέλος, ανάσκελα γιατί όποτε με πιάνουν αϋπνίες (που τελευταία είναι πολύ έντονες) όταν γυρνάω ανάσκελα αρχίζω να νυστάζω και τελικά να κοιμάμαι.

Μπορεί να μου εξηγήσει κανείς το τελευταίο επιστημονικά;

Ανάσκελα ο Πάνος Κοκκίνης

Έχω μια περίεργη σχέση με τα νώτα μου. Υπό την έννοια ότι θέλω να είναι πάντα καλυμμένα. Για αυτό και όπου και να κάθομαι φροντίζω να έχω τοίχο (και όχι άπλα) πίσω μου. Για αυτό και κοιμάμαι πάντα ανάσκελα. Όπως είναι και ηθικό και νόμιμο να κάνουν τα παλικάρια δηλαδή. Επίσης, το μπρούμυτα, το έχω συνδέσει υποσυνείδητα με όλα αυτά

τα sleeping beauty βιντεάκια που κυκλοφορούν, με το αθώο κορίτσι να κοιμάται τον ύπνο του δικαίου και το παλικάρι να κάνει την δουλειά του. Ναι, το ξέρω ότι έχω προβλήματα. Και ότι μάλλον πρέπει να κάνω αμέσως μακροβούτι στον καναπέ του κοντινότερου μου ψυχοθεραπευτή. Άλλωστε δεν τρέχει τίποτα αφού και εκεί, πάλι ανάσκελα θα είμαι.

Μπρούμυτα ο Στέφανος Τριαντάφυλλος

Μπορώ να κοιμηθώ με ανοιχτά φώτα. Με μουσική στο διαπασών ή με την τηλεόραση ανοιχτή. Μπορώ να κοιμηθώ χωρίς μαξιλάρι. Όχι όμως τανάσκελα. Αυτό είναι κάτι πέρα από τις δυνάμεις μου. Από μικρό παιδί κοιμάμαι μπρούμυτα. Δεν ξέρω πως λειτουργεί αυτό το θέμα και καταλήγεις στο συμπέρασμα ότι έχεις τις ίδιες συνήθειες με μέλη της οικογένειας σου. Ο πατέρας μου κι ο αδερφός μου κοιμούνται σαν κεμπάπ. Πάντα μπρούμυτα και τυλιγμένοι με το σεντόνι (καλοκαίρι)/πάπλωμα (χειμώνα) μέχρι το μέτωπο. Γιατί; Έτσι. Με αυτόν τον τρόπο κατέληξα να κοιμάμαι κι εγώ. Μόνο μπρούμυτα με το κεφάλι χωμένο στο μαξιλάρι και τα χέρια να φασκελώνουν. Αυτή “η στάση του κεμπαπ” όπως καθιερώνεται από δω και στο εξής είναι αρκετά βολική. Όταν κοιμάμαι. Γιατί συνήθως ξυπνάω σαν να έχω φάει ξύλο. Δεν νιώθω τα χέρια μου και η μούρη μου είναι κατακόκκινη λες και έχω τρακάρει με το μαξιλάρι, οπότε δεν είναι τόσο ωραία η φάση. Άσε που μπρούμυτα απενεργοποιείται κι ένα από τα μεγαλύτερα όπλα μαζικής καταστροφής του σύγχρονου πολιτισμού: το ροχαλητό μου, το οποίο θα ζήλευε τόσο ο Νταρθ Βέιντερ, όσο και το κοριτσάκι στον εξορκιστή.

Μπρούμυτα ο Άλκης ο Βασιλείου

Διαβάζοντας τα όσα σοφά έγραψε ο Ηλίας Αναστασιάδης, ένιωσα την καρδιά μου να πάλλεται! Ένα παλιό σφίξιμο, που εδώ και χρόνια είχα καταχωνιάσει στο χρονοντούλαπο της μνήμης, βγήκε ξανά στην επιφάνεια, την ώρα που διάβαζα το mail του Ηλία, που με “πέτυχε” στο κρεβάτι.

Ναι, έχει δίκιο! Εγώ, δεν φοβόμουν τους εξωγήινους, αλλά τους κακούς! Οι κακοί αυτοί θα έρθουν σίγουρα βράδυ, θα μπουν ΜΟΝΟ στο δωμάτιο μου, θα με δουν ότι κοιμάμαι μπρούμυτα και θα μας αφήσουν στην ησυχία μας και θα πάνε από εκεί που ήρθαν! Διάολε, ποιος πειράζει έναν άνθρωπο που κοιμάται μπρούμυτα μέσα στη νυχτιά;;;

Έκλεισα το iphone, αγκάλιασα το μαξιλάρι -κίνηση που μπορείς να απολαύσεις μόνο αν κοιμάσαι μπρούμυτα- και ευχαρίστησα τους θεούς του ύπνου (και του μπάσκετ πάντα) που όλη μου τη ζωή κοιμάμαι με το πρόσωπό μου προστατευμένο από διαβόλια, τριβόλια κι άλλους αλήτες.

Ανάσκελα ο Θανάσης Κρεκούκιας

Δεν έχει να κάνει μόνο με τη στάση του ύπνου, δεν έχει να κάνει μόνο με τη στάση στο σεξ. Αλλά έχει να κάνει με τη γενικότερη φιλοσοφική θεώρηση της ζωής. Τανάσκελα προσφέρουν πολύ βασικές αλλά και σημαντικές επιλογές. Στον ύπνο, στο σεξ, στη ρέκλα, παντού. Βρίσκεσαι πάντα σε μια ετοιμότητα να «απαντήσεις» στις προκλήσεις των καιρών. Πώς να τα ξύσεις αν είσαι μπρούμυτα; Πώς να δείξεις πού ακριβώς γράφεις τον άλλο αν είσαι μπρούμυτα; Πώς να ρεμβάσεις ακόμα και ένα ηλιοβασίλεμα όπως πρέπει, αν είσαι μπρούμυτα; Πώς να τα αερίσεις αν είσαι μπρούμυτα; Όχι φίλοι μου, δεν είναι «βουλγκέρ» όλα αυτά, μην ξεγελιέστε. Είναι στιγμές που ξεχωρίζουν τον τεμπέλη της εύφορης κοιλάδας από τον καουμπόι του μεσονυχτίου. Κι εγώ είμαι τεμπέλης, αλλά θέλω να ατενίζω μπροστά μου και την εύφορη κοιλάδα. Και να έχω το νου μου μήπως σκάσει μύτη ο καουμπόι για να ταράξει την αρχιδοκρέμασή μου. Αφήστε που στις ιδιαίτερες στιγμές, τανάσκελα «κουμπώνουν» περίφημα, σου δίνουν την άνεση να πιάνεις ότι θέλεις, είναι σαφώς ξεκούραστα και σε κάνουν να νιώθεις… ποδήλατο.

Ανάσκελα ο Μάνος Χωριανόπουλος

“Χθες το βράδυ ήμουν ξαπλωμένος στο κρεβάτι και καθώς χάζευα τα αστέρια στον ουρανό, είπα στον εαυτό μου: Πού στο διάολο πήγε το ταβάνι;;;”

Αν ο δημιουργός του Dilbert, Scot Adams, συνήθιζε να κοιμάται μπρούμυτα, η ανθρωπότητα θα είχε στερηθεί ένα πολύ καλό αστείο. Αυτό και μόνο είναι ένας πολύ σοβαρός λόγος για να επιλέξω το ανάσκελα.

Τα σημάδια στο κοκκινισμένο πρόσωπο του Στέφανου Τριαντάφυλλου (η πιθανότητα να δούμε σε κάποιο λεξικό μετά από χρόνια τη “στάση κεμπάπ” με τρομάζει), οι φόβοι του Ηλία Αναστασιάδη και το γεγονός ότι το μπρούμυτα το συνδέω με την κούραση, ενώ το ανάσκελα με τη χαλαρότητα και την ονειροπόληση, λαμβάνονται επίσης υπόψιν.

Μπρούμυτα ο Χρήστος Χατζηιωάννου

Αν με δεις να κοιμάμαι, θα γελάσεις. Κατά βάση μπρούμυτα με το δεξί χέρι περασμένο κάτω από το σώμα να δείχνει δύση, τα πόδια σε στάση ανάβασης λόφου και το αριστερό χέρι σε ετοιμότητα να σφαλιαρίσει το αυτό όταν πλησιάζει κουνούπι. Μου αρέσει πολύ το ανάσκελα. Σε όλα όπως λέει κι ο Θανάσης. Αλλά το έχω κόψει το ανάσκελα στον ύπνο εδώ και μερικά χρόνια για τρεις απλούς λόγους.

Α) Γιατί όταν κοιμάμαι ανάσκελα δεν παίζει να κοιμηθεί γυναίκα δίπλα μου εκτός κι αν το πρωί δουλεύει γεωτρύπανο και το απόγευμα τροχίζει μάρμαρο για να περνάει η ώρα.

Β) Γιατί ανάσκελα δεν με παίρνει πλέον ο ύπνος. Πρέπει να γύρω έτσι στο πλάι για να αρχίσω να νανουρίζομαι ή ακόμα καλύτερα να γυρίσω στην αγαπημένη μου όσο και ανώμαλη στάση για να κοιμηθώ.

Γ) Γιατί το σωστό σαλάκι στο μαξιλάρι το αφήνεις μόνο όταν είσαι μπρούμυτα. Ανάσκελα τρέχει στα μούσια και είσαι λες και έχεις περάσει επιληπτικό επεισόδιο.

Ζήτω το μπρούμυτα. Ζήτω το σαλάκι στο μαξιλάρι…

Ανάσκελα η Ελιάνα Χρυσικοπούλου

Δεν καταλαβαίνω γιατί “ανάσκελα ή μπρούμυτα” σημαίνει ροχαλητά. Δηλαδή για εσάς οι επιλογές είναι ή όρθιος και ξύπνιος ή ταβλιασμένος και κοιμισμένος; Οι στάσεις του διλήμματός μας προσφέρονται όχι μόνο για ύπνο αλλά για γενικότερη τεμπελιά, ρέμβη, ξεκούραση, μασάζ, ονειροπόληση, χώνεψη, ηλιοθεραπεία, ανάγνωση βιβλίου, κατανάλωση φρέντο/φράφου, γαργάλημα του κινητού, χαίδεμα του iPad, μέτρημα αστερακίων, ανάλυση σχημάτων συννεφακίων και πολλά άλλα. Και όλα αυτά γίνονται καλύτερα ανάσκελα. Άσε που ανάσκελα μπαίνει μέσα η κοιλιά, προτάσσονται τα στήθη, και αν λυγίσουμε και λίγο τα γόνατα μοιάζουμε με την Κείτ Άπτον. Ενώ μπρούμυτα, κλάφ’τον.

Ανάσκελα ο Στέλιος Αρτεμάκης

Ανάσκελα φίλε, χαλαρά. Όταν είσαι μπρούμυτα, που ακουμπάνε τα μούτρα σου; Πως αναπνέεις; Πόσο χρόνο μπορείς να κάτσεις χωρίς να αλλάξεις το μάγουλο που ακουμπάει στο στρώμα χωρίς να πιαστείς; 10 λεπτά, 20; Και πολλά σου λέω. Ασε το άλλο, αυτό δεν το έχεις καν σκεφτεί. Τα πόδια σου φίλε, τι τα κάνεις; Πως ακουμπάνε στο στρώμα αν το κρεβάτι δεν είναι μισό μέτρο πιο κοντό από σένα; Εκτός αν θες να μου πεις ότι ξαπλώνεις σε στάση εμβρύου. Αλλά αυτό δεν είναι μπρούμυτα, είναι κλεψιά! Και επειδή κάποιος ανάφερε το σαλάκι, θα πω ότι αν έχει φτάσει τα τριάντα και δε μπορείς να βγάλεις σαλάκι ανάσκελα, που πας ρε;

ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΕΛΟΣ: ΑΝΑΣΚΕΛΑ ΜΕ 60%

Ο κόσμος θέλει απ’ ό,τι φαίνεται να κοιτάζει το ταβάνι πριν κοιμηθεί από το να στραπατσάρει το πρόσωπό του στο μαξιλάρι. Η ιατρική κοινότητα θα συμφωνήσει άλλωστε με την πλειοψηφία του ONEMAN για την ορθότητα του ύπνου ανάσκελα. Την κυβέρνηση του ανάσκελα μπορούν να την ρίξουν μόνο οι αναγνώστες. Εσύ δηλαδή με την ψήφο σου από κάτω.

ΨΗΦΙΣΕ ΚΙ ΕΣΥ ΣΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ. ΠΩΣ ΞΑΠΛΩΝΕΙΣ;

ή