Στο Loukumami έφτιαξαν τον λουκουμά απ’ την αρχή

Σαν μια μεγάλη οικογένεια. Έτσι αισθάνομαι κάθε φορά που έρχεται κάτι φαγώσιμο στο γραφείο κι εμείς μαζευόμαστε γύρω από το τραπέζι αγαπημένοι να δοκιμάσουμε. Με τη διαφορά ότι σε ένα οικογενειακό τραπέζι υπάρχει μία υποτυπώδης τάξη και εύρυθμη λειτουργία.

Στο οικογενειακό τραπέζι που στήνεται ενίοτε στην κουζίνα της εταιρείας επικρατεί απλά αναρχία. Με λαίμαργα χέρια να απλώνονται αδιάκριτα σε οτιδήποτε φαγώσιμο προσγειωθεί και χαρακτηριστεί ως “κάτι που φέραμε να δοκιμάσουμε”.

Κάπως έτσι έγινε και το μεσημέρι της Τετάρτης, την προηγούμενη εβδομάδα. Τότε που ήρθε μία σακούλα από το Loukumami.

Και θα σου πω ποιο είναι το δύσκολο κάθε φορά. Να πείσεις όλους εκείνους που μπαίνουν εντελώς τυχαία στην κουζίνα πετώντας ένα “τι έχουμε εδώ;”, να μην τσιμπήσουν τίποτα μέχρι να φωτογραφήσουμε τα καλούδια.

Εδώ να σημειώσω ότι έχω να χρησιμοποιήσω την λέξη καλούδια από τότε που περιέγραφα κάτι στη συγχωρεμένη τη γιαγιά μου αλλά μόνο έτσι μπορώ να χαρακτηρίσω αυτή τη λουκουμαδένια διαδήλωση που στήθηκε μπροστά μου.

Η πρώτη αντίδραση ήταν καθαρά πανηγυρική. Όντας κάποιος ο οποίος έχει μία μανία να δοκιμάζει churros όπου τα βρει ανά την γη, ήθελα να πανηγυρίσω με υψωμένες γροθιές στη θέα των χάρτινων κώνων με τα churros να είναι λαμπερά από τη ζάχαρη με τα οποία ήταν πασπαλισμένα.

Κλείνοντας τα θηρία έξω από την κουζίνα μπορέσαμε να παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα αυτό που συνέβαινε στο τραπέζι. Κι αρχίσαμε να ανοίγουμε ένα ένα τα πολύ εντυπωσιακά (να τα λέμε κι αυτά) πακέτα.

Είναι τουλάχιστον έξυπνο το να προσφέρεις ένα τόσο απλό αλλά τόσο γευστικό γλυκό σε μία πολύ ωραία συσκευασία. Η επεξήγηση στο πλάι κάθε κουτιού για αυτό που θα δοκιμάσεις μοιάζει πλεονασμός αλλά είναι τόσο ωραίο και χρηστικό να ξέρεις τι είναι τα churros και τι τα beignets.

Τι να την κάνεις όμως την μελέτη όταν μπορείς να δοκιμάσεις; Το μάτι μου έπεσε πρώτο (και δικαίως) σε ένα χοντρουλό churro με μαύρη σοκολάτα και χοντροκομμένο φουντούκι.

Οι λιγότερο τολμηροί πήγαν κατευθείαν σε λουκουμάδες με σοκολάτα.

Οι πλέον έμπειροι οδηγήθηκαν κατευθείαν στα beignets, τα οποία ήταν κρυμμένα κάτω από φυστίκι και φρέσκες φράουλες.

Κάτω από πασπαλισμένες μπανάνες. Με τις κρέμες να φτιάχνονται αποκλειστικά και μόνο μέσα στο παρασκευαστήριο του Loukumami, όπως και τα παγωτά και τα γιαούρτια που μάθαμε ότι προσφέρουν παρέα με καφέ και δικό τους ρόφημα σοκολάτας. Γιατί ναι, ο λουκουμάς είναι στο επίκεντρο αλλά εκείνοι που πήγαν τις επόμενες ημέρες και στο κατάστημα, μου είπαν ότι κάθε τι που παράγεται στην οδό Πανεπιστημίου χρίζει της ίδιας φροντίδας και προσοχής με τους λουκουμάδες.

Μασούλαγα λοιπόν ευτυχής εκείνο το μεσημέρι στο γραφείο, γεμίζοντας το στόμα μπουκιές πολύ αφράτου και ελαφρύ λουκουμά. Είναι πάρα πολύ σημαντικό το ότι είναι ελαφρύς ο λουκουμάς, καλοτηγανισμένος αλλά κυρίως φρέσκος. Τον καταλαβαίνεις τον λουκουμά αν έχει τηγανιστεί εκείνη την στιγμή ή πριν από ώρα. Και αναρωτιόμουν αν είναι μία νέα μόδα που ξεκινά από το μαγαζί στο νούμερο 44 της οδού Πανεπιστημίου.

Στη χώρα μας υπάρχουν πάρα πολλοί οι οποίοι φτιάχνουν λουκουμάδες, κλασικούς, παραδοσιακούς. Είναι τουλάχιστον ευτυχές να βλέπεις ότι δίπλα στον παραδοσιακό λουκουμά, μπορεί να χωρέσει η φαντασία των ανθρώπων που άνοιξαν και δουλεύουν το Loukumami.

Το κατάστημα δεν το έχω επισκεφτεί ακόμα αλλά θα το κάνω σύντομα μαζί με τους υπόλοιπους. Γιατί μας αρέσουν πολλοί εκείνοι οι άνθρωποι που παίρνουν ένα αγαπημένο μας φαγητό ή γλυκό και το κάνουν ακόμα πιο νόστιμο, ακόμα πιο θελκτικό.