Ο δάσκαλος του Bruce Lee αναστήθηκε από τον τάφο

Το The Grandmaster του μάστορα Kar Wai Wong (βλέπε 2046, Chungking Express), που παίζεται ήδη στις αίθουσες, μας δίνει τρελή ασίστ για να μιλήσουμε για την εντελώς φεύγα ζωή του αστυνομικού που έμαθε στον Bruce όλα όσα ήξερε.

Ας ξεκινήσουμε από τη μη προφανή. Όπως ότι το The Grandmaster, όσο κάργα ατμοσφαιρικό και αν είναι, είναι λειψό όσον αφορά το τι μας μαθαίνει για τον Ip Man.

Άσε που, επειδή πραγματεύεται διαφορετική χρονική περίοδο της ζωής του δασκάλου, δεν έχει ούτε μυρωδιά από Bruce Lee μέσα. Κάτι που, όπως και να το δεις, είναι φάουλ.

Θα μου πεις ότι ο Ip Man δεν είναι Miyagi. Με την έννοια ότι ούτε μύγες σφαλιάριζε, ούτε είχε ένα μόνο μαθητή. Άρα γιατί να εστιάσεις στον Bruce όταν το παλικάρι μας είχε μεγαλώσει μια ντουζίνα δασκάλους;

Ο Ip Man (ή Yip, αν προτιμάς) ήταν γόνος καλής και παλιάς Κινεζικής οικογένειας που ξεκίνησε να μαθαίνει Wing Chun από τα 13 του, έχοντας την τιμή να είναι ο τελευταίος μαθητής του Chan Wah-shun πριν αυτός πεθάνει.

Τρία χρόνια αργότερα ο 16χρονος Yip μετακόμισε στο Hong Kong και άρχισε να σπουδάζει στο St. Stephen’s College μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά επιχειρηματιών και ξένων διπλωματών.

Με τη μόνη διαφορά ότι, στον ελεύθερό του χρόνο, πλάκωνε στο ξύλο όποιον το άξιζε, όπως ένα ξένο αστυνομικό που είδε να γρονθοκοπεί μια γυναίκα στη μέση του δρόμου.

Στα 24 του επέστρεψε στην πόλη που γεννήθηκε, έγινε αρχιφύλακας και ξεκίνησε να διδάσκει ανεπίσημα τη τέχνη του -που στο μεταξύ είχε τελειοποιήσει- στους υπόλοιπους αστυνομικούς και σε όποιον άλλο (φίλο ή συγγενή) του το ζητούσε.

Όπως καταλαβαίνεις εκείνη την εποχή οι εγκληματίες της περιοχής είχαν σταματήσει να τσαμπουκαλεύονται και ιδιαίτερα.

Τις επόμενες δεκαετίες ο Yip Man πηγαινοερχόταν ανάμεσα στις δυο πόλεις (Foshan και Hong Kong) μέχρι που αναγκάστηκε – μετά το τέλος του κινέζικου εμφυλίου στο οποίο νίκησαν οι αντίπαλοί του, δηλαδή οι κομμουνιστές- να αράξει για τα καλά στην Αγγλική αποικία.

Εύγε, λοιπόν, στον Mao καθώς αλλιώς ο 13χρονος Bruce Lee δεν θα είχε ποτέ την ευκαιρία, μετά από τον ξυλοδαρμό του από μια από τις συμμορίες που λυμαίνονταν την πόλη, να αρχίσει να μαθαίνει Wing Chun από τον ίδιο τον Yip.

Ένα χρόνο μετά ο έντονος ρατσισμός από τους υπόλοιπους μαθητές, που δεν ανέχονταν ένας μιγάδας (σ.σ. η μητέρα του Lee ήταν κατά το ήμισυ λευκή) και να μαθαίνει την αρχαία τους παράδοση και να είναι καλύτερος από αυτούς, ανάγκασε τον Yip Man να τον προπονεί σε ατομικό επίπεδο.

Αυτό που αξίζει να διευκρινιστεί ήταν ότι ο Yip κάθε άλλο παρά άγιος ήταν. Ωστόσο, όσον αφορά τους μαθητές του, ήταν εντελώς προστάτης άγγελος καθώς φρόντιζε να απομακρύνει όσο περισσότερους μπορούσε από τους δρόμους και διοργάνωνε συχνά πυκνά αθλητικές διοργανώσεις για να εκτονωθούν και να αποφύγουν τους τσαμπουκάδες με τις σκληροτράχηλες συμμορίες της πόλης.

Μαθητής και δάσκαλος πέθαναν τελικά ταυτόχρονα το 1972 (σ.σ. ο Υip από καρκίνο του φάρυγγα) με τον πρώτο να μας αφήνει κληρονομιά τις ταινίες του, την δική του -εξελιγμένη- martial arts version και τη φιλοσοφία του και τον δεύτερο την γραπτή ιστορία του Wing Chun και ένα μουσείο στην πόλη που γεννήθηκε.

Από το 2008 και μετά ο Ip Man και η ζωή του έγινε κινηματογραφικά πιο περιζήτητος και από τον Spiderman. Ξεκινώντας από το -παραγωγής Hong Kong- Ip Man (που περιγράφει τη ζωή του κατά τη διάρκεια του 2ου Σινο-ιαπωνικού πολέμου), συνεχίζοντας με τα Ip Man 2 του 2010 και Ιp Man: The Final Fight του 2013 και με σπόντα το The Legend is Born – Ip Man του 2010 και την τηλεοπτική σειρά 50 επεισοδίων Ip Man του 2013.

Οι ειδικοί επιμένουν πως η καλύτερη ήταν η πρώτη. Εκεί που η μικρή του κόρη μπαίνει με το ποδήλατό της στη μέση την ώρα που ένας ξένος του ζητάει να αναμετρηθούν και του λέει ‘ Η μαμά είπε να τον βγάλεις νοκ άουτ γρήγορα, πριν σπάσουν και άλλα βάζα’.

Η αλήθεια είναι πως, για να αποκτήσεις μια γερή γνώση του ανθρώπου που έπλασε το κορμί και την φιλοσοφία του Lee, πρέπει να δεις όλες τις ταινίες.

Όμως και πάλι δεν θα πάρεις παρά μια μυρωδιά από έναν από τους μεγαλύτερους θρύλους των πολεμικών τεχνών του 20ου αιώνα.

Γιατί ο ήσυχος άνθρωπος -που ήταν γραφτό να κάνει γνωστή στον υπόλοιπο πλανήτη μια τεχνική που ανέπτυξε μια γυναίκα στη δυναστεία Qing στην προσπάθειά της να εξουδετερώσει ένα αντίπαλο με διπλάσιο μέγεθος από εκείνη (σ.σ. εμπνεόμενη από τη μάχη μεταξύ ενός φιδιού και ενός γερανού)- το μόνο που ήθελε πάντοτε ήταν την ησυχία του.

Αυτήν που όλοι αυτοί που τώρα όψιμα τον αποθεώνουν, σίγουρα διαταράσσουν.