Η μάχη του γαλακτομπούρεκου

Δεν ξέρω γιατί μου έχει κολλήσει αυτή η ιδέα αλλά για εμένα το Πασχαλιάτικο τραπέζι οφείλει να κλείνει με το μαχαίρι να σπάει το φύλλο και να βυθίζεται στην κρέμα του γαλακτομπούρεκου. Δεν μου ταιριάζει ρε παιδί μου να φάω σοκολάτα μετά το αρνί. Νιώθω ότι ο ουρανσίκος χρειάζεται κάτι σιροπιαστό αλλά ταυτόχρονα και κρεμώδες. Ναι, την δουλειά αυτή την κάνει και το εκμέκ κανταϊφι. Αλλά σήμερα θα μιλήσουμε για το γαλακτομπούρεκο.

Ούτε θα κάτσω να τσακωθώ για το αν πρέπει το γαλακτομπούρεκο να έχει βγει λίγη ώρα πριν από τον φούρνο για να είναι ζεστή και μυρωδάτη η κρέμα του. Ούτε θα πάθω τίποτα αν μυρίζει πολύ πορτοκάλι η κρέμα του. Δεν είμαι πολύ περίεργος σε αυτά. Γιατί όταν το φύλλο είναι τραγανό και η κρέμα παχιά, ένα γαλακτομπούρεκο δεν θα χάσει ποτέ από κανένα άλλο γλυκό.

Το ONEMAN ένιωσε την ανάγκη να σκύψει με θέρμη στο ζήτημα γαλακτομπούρεκο. Γι’ αυτό και ζήτησε από τρεις λάτρεις της ζαχαροπλαστικής και των γλυκών να μας μιλήσουν για το αγαπημένο τους γαλακτομπούρεκο. Για εκείνο το γαλακτομπούρεκο που προτείνουν να βάλεις στο τραπέζι σου αυτή την Κυριακή.

Γαλακτομπούρεκο από “Το Πρώτο” ο Στέφανος Τριαντάφυλλος

Το “Πρώτο” δεν βαφτίστηκε έτσι τυχαία. Το λένε έτσι γιατί πραγματικά είναι και το πρώτο. Οπότε σαν πας στον πηγαιμό για τον χειρότερο δρόμο στην Ελλάδα, τη Γούναρη, να σταματήσεις στο τέρμα της (προς Σούρμενα/Αργυρούπολη) και να φας το γαλακτομπούρεκο. Επαναλαμβάνω: όχι για να φας γαλακτομπούρεκο, αλλά για να φας το γαλακτομπούρεκο. Γενικά το μαγαζί έχει πολύ υψηλά στάνταρ και σε άλλα σιροπιαστά, ακόμη και στο χειροποίητο παγωτό του, αλλά το γαλακτομπούρεκο είναι θεσμός στα νότια προάστια. Σωστό φύλλο, ακόμη πιο σωστό το μέσα. Κι αν τώρα πέσει -κατά λάθος πάντα και εντελώς τυχαία- σε μια μπάλα καϊμάκι τότε άσ’ το…

Διεύθυνση: Δημητρίου Γούναρη 4, Γλυφάδα

Γαλακτομπούρεκο από το “Κοσμικόν” ο Βαγγέλης Κατσαϊτης

Καταρχήν, να συμφωνήσουμε όλοι σε κάτι πριν ξεκινήσω. Καλύτερο γλυκό από το… καυτό γαλακτομπούρεκο δεν υπάρχει σε καμία γωνιά της γης! Για το best Greek custard filled pastry (το ποιο;), η απάντηση είναι μόνο μια, για τους γνώστες του αθλήματος. Τα υπόλοιπα γατάκια θα πάνε σε… ηθοποιούς του Hollywood για να το φάνε. ΓΑΛΑΚΤΟΜΠΟΥΡΕΚΟ “Κοσμικόν” με φύλλο κανταΐφι! Όποιος έχει φάει, γνωρίζει και αυτή τη στιγμή δέχομαι συγχαρητήρια. Όποιος δεν το ξέρει, μην στεναχωριέται, έρχεται Πάσχα! Η κρέμα του λιώνει στο στόμα σου, περικυκλωμένη από τραγανό φύλλο κανταΐφι που σε ταξιδεύει σε μέρη της Ανατολής και όλο αυτό, βουτηγμένο (για την ακρίβεια κολυμπάει) στο απίθανο σιρόπι με το φρέσκο βούτυρο! Το απίστευτο, είναι ότι δεν σε λιγώνει και δεν έχεις να κάνεις με το εκνευριστικό φύλλο που σπάει το μισό, το άλλο μισό φεύγει και αναγκάζεσαι να τρως ξεχωριστά την κρέμα με το φύλλο, μαύρα χάλια. Μια που θα δοκιμάσεις και μια που όταν θα σκέφτεσαι γαλακτομπούρεκο θα σου έρχεται η συγκεκριμένη φωτογραφία συνοδευόμενη με την ξεχωριστή του γεύση!

Διεύθυνση: Λεωφ. Ιωνίας 104, Άγιος Νικόλαος – Χρυσοστόμου Σμύρνης 69, Άγιος Ελευθέριος – Αγ. Αλεξάνδρου 102 & Ζησιμοπούλου, Παλαιό Φάληρο – Χαλανδρίου 34, Αγία Παρασκευή

Γαλακτομπούρεκο από τον “Γαλυφιανάκη” ο Στέλιος Χαρτζουλάκης

Πρέπει να ξεκινήσω λέγοντας πως το καλύτερο γαλακτομπούρεκο είναι αυτό που φτιάχνει η θεία μου. Επειδή, όμως, δεν γίνεται να την… αγγαρεύω συνέχεια, η λύση για πεντανόστιμο και λαχταριστό γαλακτομπούρεκο είναι μία: Γαλυφιανάκης. Εντάξει, τίμιο και το “Κοσμικόν”, το οποίο διαρκώς παινεύει ο κολλητός μου ο Γιώργος λες και παίρνει ποσοστά, αλλά σαν του Γαλυφιανάκη κανένα.

Από μικρό παιδί μέχρι και σήμερα, συνηθίζω να περνάω οικογενειακά αυτές τις άγιες μέρες του Πάσχα στο εξοχικό μας στη Νέα Μάκρη. Η καθιερωμένη μας στάση στη διαδρομή προς τη Νέα Μάκρη ήταν πάντα λίγα μέτρα μετά την πλατεία της Παλλήνης, επί της Λεωφόρου Μαραθώνος, στον Γαλυφιανάκη. Το ρόλο του… κουβαλητή αναλάμβανε πάντα η μητέρα μου, η οποία έμπαινε στο κατάστημα και λίγα λεπτά αργότερα επέστρεφε με το μεγαλύτερο μέγεθος (πάντα) ταψιού που διέθετε το κατάστημα. Περιττό να τονίσω ότι τα τελευταία χιλιόμετρα μέχρι το σπίτι ήταν βασανιστικά, τόσο για μένα όσο και για τις αδερφές μου, που περιμέναμε πως και πως να ανοίξει το “μαγικό κουτί”, που έκρυβε το “θησαυρό”.

Κι εδώ αρχίζει η περιγραφή του “θησαυρού”. Δεν μιλάμε για το κλασικό γαλακτομπούρεκο με το φύλλο κρούστας (έχει κι απ’ αυτό, και μάλιστα πολύ καλό), αλλά για ένα θεϊκό γαλακτομπούρεκο με φύλλο καταΐφι (δεξιά στη φωτογραφία), το οποίο πλέον πρέπει να κυκλοφορεί και σε άλλα γαλακτομπουρεκάδικα. Είτε ζεστό το φας, είτε μετά από μερικές ώρες στο ψυγείο, η κρέμα του είναι απίστευτα αφράτη, ενώ πάντα αναδίδεται όσο πρέπει αυτό το διακριτικό άρωμα λεμονιού, το οποίο προσωπικά λατρεύω.

Ίσως να γίνομαι λίγο γραφικός και ιδιαίτερα γλαφυρός στην περιγραφή μου, αλλά πραγματικά το συγκεκριμένο γαλακτομπούρεκο με έχει σημαδέψει. Ένας επιπλέον λόγος, πέρα από τα υπόλοιπα καλούδια που θα με περιμένουν, που ανυπομονώ να φτάσει η Κυριακή του Πάσχα, είναι για να φυλάξω λίγο χώρο στο στομάχι μου (μετά τα αρνιά και τα κοντοσούβλια) για μία γωνία (πάντα γωνία) γαλακτομπούρεκο.

Διεύθυνση: Ευφρονίου 60, περιοχή Κάραβελ, 210 7245706 – Λεωφ. 17ης Νοεμβρίου 38, Ηλιούπολη 210 9958788 – Λεωφ. Μαραθώνος 64-68, Παλλήνη, 210 6665789 – Λεωφ. Αρτέμιδος 64, Αρτέμιδα (Λούτσα), 22940 81467 – Θουκυδίδου 37, Καλαμάκι, 210 9834410 – Κυδωνίου 30, Βύρωνας, 210 7669989 – Θεσσαλονίκη: Κων/νου Παλαιολόγου 3, 2310 273933