Ψήφος δαγκωτή και αγωνιστική στην Πηνελόπη Αναστασοπούλου

“Θα ήταν πολύ πιό συμπαθητική, κατ’ εμέ, αν δεν προσπαθούσε συνέχεια να αποδείξει ότι είναι ‘ροκ’, ‘μαγκάκι’, ‘αλάνι’ και τα σχετικά. Αν είσαι στ’ αλήθεια, τότε φαίνεται. Δεν το φωνάζεις συνέχεια από μόνη σου. Βέβαια, ίσως δεν είναι το φταίξιμο όλο της κοπέλας που βγάζει αυτή την εικόνα, είναι και πως την ‘πλασάρουν’ στις συνεντεύξεις και – καλή ώρα – στα αφιερώματα”.

Το συγκεκριμένο σχόλιο αναγνώστη του ONEMAN, την τελευταία φορά που μιλήσαμε για εκείνη με αφορμή ένα κατάλογο για ρούχα pole dancing για τον οποίο φωτογραφήθηκε, είναι εν μέρει σωστό.

Γιατί η Πηνελόπη όντως θα ήταν πιο ‘συμπαθητική’ αν τα διάφορα αφιερώματα, όπως αυτό, δεν επέμεναν να την παρουσιάζουν ως μαγκο-αλάνι. Το θέμα είναι ότι, στην πραγματικότητα, η Αναστασοπούλου είναι πολύ πιο τζαζ (σ.σ. για να μην πω ροκ και μας κατηγορήσουν ότι έτσι τις λέμε όλες) από ότι αφήνει δημοσίως να φανεί.

Επίσης ότι, παραδόξως για ωραία γυναίκα και ηθοποιό, παραδοσιακά τα πιο ματαιόδοξα πλάσματα του γαλαξία, δεν την νοιάζει ιδιαίτερα να είναι συμπαθής. Προτιμά, άκουσον άκουσον, να είναι αληθινή.

Πηνελόπη Αναστασοπούλου 

Για την ακρίβεια αυτό που θέλει η Πηνελόπη, αυτό που ήθελε από πιτσιρίκι, ήταν να γίνει ηθοποιός και να μπορεί να κάνει ωραία και δημιουργικά πράγματα. Οπότε φρόντισε να σπουδάσει εντατικά όλα όσα θα της ήταν χρήσιμα (μαθήματα υποκριτικής με τη Λυδία Κονιόρδου, μαθήματα χορού, κλασικής κιθάρας, μπαλέτου και σκηνοθεσίας) ώστε να το καταφέρει.

Συγκεκριμένα να καταφέρει όχι μόνο να έχει δουλειά, αλλά να έχει δημιουργήσει στον εαυτό της τις κατάλληλες προϋποθέσεις ώστε να μην χρειάζεται να περιμένει να της έρθει η δουλειά στο πιάτο, αλλά να μπορεί να κυνηγάει εκείνη αυτά που θέλει.

Οχτώ χρόνια μετά το ντεμπούτο της για το ευρύ κοινό με το ‘ Οι Ιστορίες του αστυνόμου Μπέκα’ φαίνεται πως τα έχει καταφέρει να εδραιωθεί στην πιάτσα αφού κάθε χρόνο την βλέπουμε σταθερά σε σίριαλ (‘Ήρθε και Έδεσε’, ‘Big Bang’, ‘Μ+Μ’, ‘Μην αρχίζεις τη μουρμούρα’, ‘Μοντέρνα Οικογένεια’, ‘Κάτω Παρτάλι’), στο θέατρο (Εκκλησιάζουσες, Σεσουάρ για δολοφόνους, Άντρες έτοιμοι για όλα), σε reality (τερμάτισε 2η στο Dancing on Ice και έχει αρνηθεί προτάσεις από όλα τα υπόλοιπα) και σε νυχτερινά κέντρα ως τραγουδίστρια των Mamacita on Fire (δίπλα σε Ρουβά και Νότη Σφακιανάκη).

Αν και πάντοτε η βάση της είναι υποκριτική και στόχος της η μη τυποποίηση.

Ενώ άξιο αναφοράς είναι ότι, την εποχή ακριβώς που υποδυόταν μια αστυνομικό στο ‘Ιστορίες του αστυνόμου Μπέκα’ ήταν υποχρεωμένη, μετά το γύρισμα, να πηγαίνει στο αστυνομικό τμήμα και να δίνει το παρών.

11 

Η αλήθεια, πάντως, είναι ότι η Αναστασοπούλου, στα χαρτιά, όντως είναι εύκολο να τυποποιηθεί ως η ‘alternative γκόμενα’ με τα 11 διάσπαρτα τατού, το γεμάτο λόφους στα σωστά σημεία σώμα, την ‘εμμονή’ με το pole dancing και την έφεση στο να φωτογραφίζεται με όσο το δυνατόν λιγότερα ρούχα.

Όμως, στην περίπτωσή της, τίποτα από αυτά δεν είναι ποζεριά. Κάθε τατού έχει τη σημασία του, καταγράφει κάτι που έζησε και είχε σημασία για εκείνη.

Όπως και κάθε σέξι φωτογράφηση που έχει κάνει (σ.σ. είναι λιγότερες από ότι νομίζεις) έχει την σφραγίδα της. Yπό την έννοια ότι δεν πήγε απλά στο στούντιο, ‘έβγαλε’ τα ρούχα της και άρχισε να κάνει σέξι φάτσες. Αντιθέτως ασχολήθηκε σοβαρά με το concept, κάθισε και μίλησε με το φωτογράφο, βρήκε τα κατάλληλα ρούχα και γενικώς επιμελήθηκε το όλο πράγμα ώστε να βγει κάτι καλλιτεχνικό.

Επίσης, κάτι που δεν φαίνεται όσες συνεντεύξεις της και αν διαβάσεις, το κορίτσι, από κοντά, είναι εξαιρετικά συμπαθητικό. Μια ‘περπατημένη’ γυναίκα με χιούμορ με την οποία θέλεις απεγνωσμένα να κάνεις παρέα και να είσαι φίλος της. Αν και, προσωπικά, το θεωρώ πολύ δύσκολο να είσαι φίλος της και να μην είσαι κάργα ερωτευμένος μαζί της. Όχι απαραίτητα με την ίδια, αλλά με το τύπο γυναίκας που αντιπροσωπεύει.

Τι μένει για το τέλος; Η επόμενη μέρα. Την οποία ονειρεύεται και για την οποία προετοιμάζεται συστηματικά.