Η απάντηση στο αιώνιο ερώτημα: PRO ή FIFA;

Το Oneman δίνει για μια μέρα το τιμόνι στο AD&PR Lab του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. Το κείμενο που θα διαβάσεις παρακάτω αποτελεί μέρος μίας ενέργειας κατά την οποία πάνω από 40 φοιτητές του AD&PR Lab πρότειναν, έγραψαν και δημοσιεύουν το δικό τους κείμενο στο Oneman. Μπορείς να διαβάσεις όλα τα κείμενα των φοιτητών στο microsite που δημιουργήσαμε για την ενέργεια.

Παίρνοντας τα πράγματα από την αρχή, δεν υπάρχει gamer που να σέβεται τον εαυτό του και να μην έχει παίξει έστω και μια φορά ένα από τα δυο δημοφιλή ποδοσφαιράκια, τα οποία μας κρατούσαν και μας κρατάνε συντροφιά μέχρι και σήμερα τις μέρες που βαρεθήκαμε να βγούμε για ποτό ή τις μέρες που έξω έριχνε καρέκλες ή πολύ απλά γιατί προτιμήσαμε να μείνουμε μέσα και να λιώσουμε για ώρες με το χειριστήριο στο χέρι. Δε νοείται ν’ αυτοχαρακτηρίζεσαι gamer και να μην έχεις παίξει κάποιο από τα δύο ανεξαρτήτως του αν αγαπάς το ποδόσφαιρο ή όχι.

Στην εποχή του Playstation 1

Ξεκινώντας από τα games του playstation 1, κατά την άποψή μου η διαφορά των 2 είναι χαώδης.  Από τη μια το FIFA ήταν ευρύτερα γνωστό (καθότι και παλαιότερο) και αποτέλεσε σίγουρα μια παγκόσμια πρωτοπορία για την εποχή. Αυτό που έχει μείνει στη δική μου μνήμη ανεξίτηλο, ήταν η δυνατότητα που σου έδινε το FIFA 98 να παίζεις σε γήπεδο 5×5, πράγμα που μέχρι και σήμερα δεν έχει ξαναϋπάρξει στο FIFA ή σε κάποιο άλλο αντίστοιχο game. Eπίσης δεν γίνεται να ξεχάσει κανείς και τη δυνατότητα να επιλέξεις χιονόπτωση κατα τη διάρκεια του αγώνα στο FIFA 99, με τον αγώνα να γίνεται με την αγαπημένη πορτοκαλί μπάλα.

Μέχρι το 1998 ήταν με διαφορά το καλύτερο ποδοσφαιράκι στην αγορά και αυτό που προτιμούσαν οι περισσότεροι. Και λέω μέχρι το 1998 γιατί τότε κυκλοφόρησε ένα από τα πιο λατρεμένα ποδοσφαιράκια μέχρι και σήμερα. Το ISS PRO 98. Τι κι αν είχε παρά μόνο ελάχιστες χώρες-ομάδες, τι κι αν τα ονόματα των παιχτών ήταν άλλα αντ’ άλλων, αυτό το gameplay απλά δεν παιζόταν. Απίστευτα γρήγορο με τρομερά σουτ από απόσταση, που είχαν σαν αποτέλεσμα να μπαίνουν γκολάρες. Άμα έχεις παίξει το συγκεκριμένο παιχνίδι δε γίνεται να ξεχάσεις τα όργια του Ronarid (Ronaldo) με την εθνική Βραζιλίας.

Βέβαια η μεγάλη διαφορά μεταξύ των 2 games φάνηκε όταν η KONAMI (developer του PRO) κυκλοφόρησε το ISS PRO EVOLUTION. Τι να πρωτοπεί κανείς για αυτό το παιχνίδι. Φοβερά για την εποχή γραφικά, ένα απίστευτο gameplay και φυσικά…MASTER LEAGUE! Κάτι πρωτόγνωρο που μπορούσε να σε κρατήσει με ανοιχτά μάτια και για πάνω από 24 ώρες μόνο και μόνο για να κερδίσεις τους κατάλληλους πόντους ώστε να πάρεις στην ομάδα σου τον αγαπημένο σου τότε παίχτη. Ποιος μπορεί να λησμονήσει τον Da Silva με τα κόκκινα παπούτσια ή αργότερα (στο ISS PRO EVOLUTION 2) τον Miranda και τον Castello (που μετέπειτα έγινε Castolo)…; παίχτες της αρχικής ομάδας του Master League που αν και δεν ήταν τόσο καλοί, τους αγάπησες γιατί σκόραραν εκείνο το γκολ στο 90.

Στην εποχή του Playstation 2

Είμαι σίγουρος πως εάν έπαιξες το ΙSS PRO EVOLUTION δεν ξανασχολήθηκες για τουλάχιστον μια τριετία με οποιοδήποτε FIFA. Κάπως έτσι εξελίχθηκαν τα πράγματα και μετά την είσοδο του Playstation 2 στις ζωές μας. Από τη μια η KONAMI να βγάζει το ένα PRO καλύτερο από το άλλο, με εξαίρεση το PES 3, που κατά τη γνώμη ήταν πολύ κατώτερο από τα προηγούμενα με μόνο πλεονέκτημα τις περισσότερες ομάδες και από την άλλη η EA (developer του FIFA) να προσπαθεί αλλά να μη μπορεί.

Σίγουρα τα πολλά πρωταθλήματα, οι πολλές ομάδες αλλά και το Career Mode (αντίστοιχο Master League) μετά το FIFA 2005, έδωσαν μια άλλη δυναμική στο παιχνίδι, που όμως δεν ήταν αρκετή να ανταγωνιστεί τα φοβερά σουτ του Αντριάνο, του Ιμπραϊμοβιτς στο απέναντι παραθυράκι, ή το δίδυμο Ροναλντίνιο-Ετό του PRO, που δεν τους σταματούσες ούτε με αίτηση.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως το μόνο πράγμα που έχουμε να θυμόμαστε έντονα από τα FIFA του Playstation 2, δεν είναι άλλο από την ελληνική περιγραφή των αγώνων στο FIFA 2002 από τον Μανώλη Μαυρομάτη.

Στην εποχή του Playstation 3

Πάντως τα τελευταία 4-5 χρόνια και ειδικά μετά την κυκλοφορία του playstation 3 τα πράγματα έχουν αλλάξει κατά πολύ. Η EA βελτιώνει χρόνο με το χρόνο όλο και περισσότερο τα FIFA, ενώ από την άλλη τα PRO της KONAMI έχουν μείνει στάσιμα και δεν έχουν σε καμία περίπτωση την αίγλη των προηγούμενων παιχνιδιών. Προσπαθώντας να κάνουν το game όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστικό, το μόνο που κατάφεραν ήταν να το κάνουν τελικά ένα μέτριο εως κακό παιχνίδι που δε θυμίζει σε τίποτα τα παλιά καλά χρόνια. Από την άλλη το FIFA με τη συνεχή βελτίωση στα γραφικά, στο gameplay αλλά και με τις νέες επιλογές όπως το Ultimate Team, έχει αρχίσει να κερδίζει fans, πολλοί από τους οποίους ήταν ταγμένοι για χρόνια στο PRO (μαζί κι εμένα).

H μεγάλη αλήθεια

Η αλήθεια όμως μέσα σε όλα αυτά είναι μία και μοναδική. Το FIFA δε θα γίνει ποτέ PRO! Και δεν εννοώ ότι δε θα γίνει καλύτερο σαν παιχνίδι (που έχει ήδη γίνει) αλλά πως όσο καλό και να γίνει δεν πρόκειται να αλλάξει όλο όσα έχουμε ζήσει τόσα χρόνια παίζοντας PRO. Από τις ατελείωτες ώρες του Master League, μέχρι της ομηρικές μάχες με φίλους, συγγενείς και γνώστους. Αυτή είναι και η μεγάλη διαφορά μεταξύ των δυο παιχνιδιών.

Ποτέ δεν ακούστηκε από το στόμα κάποιου ‘Πάμε για κανένα FIFA’. Πάντα θα ακούγεται το ‘Πάμε για κανένα PRO’ όσο χρόνια κι αν περάσουν όσο καλύτερο κι αν γίνει το FIFA.Γιατί πολύ απλά αυτό που κατάφερε το PRO σε αντίθεση με το FIFA (εκτός από το να γίνει και τραγούδι) όλα αυτά τα χρόνια, ήταν να γίνει το παιχνίδι της παρέας, της κόντρας με τους κολλητούς, του πικαρίσματος μετά από κάθε νίκη και ήττα, των νεύρων όταν ο αντίπαλος βλέπει 5 φορές σε replay το γκολ που σου έβαλε.

Στην τελική είναι το παιχνίδι με το οποίο μεγαλώσαμε και το οποίο θα παίζουμε για όσα περισσότερα χρόνια μπορούμε, γιατί αυτό αγαπήσαμε και αυτό μας πωρώνει όσο κανένα άλλο του είδους του.