Οι ύμνοι του clubbing στα 90s

Τελείωσα το σχολείο το 1994, με Εθνική στο Μουντιάλ, με το πρώτο Final Four για Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Πράγμα που σημαίνει πως τα early 90’s ήταν τα χρόνια των Λυκειακών πάρτι, των χοροεσπερίδων και των πρώτων εξόδων σε club. Mid-90’s έζησα και τα μοναδικά μου χρόνια clubbing διασκέδασης, που την εγκατέλειψα γρήγορα, άπαξ και διαπαντώς, κάπου στο 1997-98.

 

Το “εκεί” ήταν το Μικρό, το Bo, ο Ειρηνικός με όλες τις πιθανές ονομασίες, το Island και το Kahlua όχι τόσο γιατί ήμασταν μικροί για τον κόσμο που μάζευαν, τα τοπικά αλλά τόσο θρυλικά Κόκομο και Up N’ High, μετά το Prinz, το Privilege. Πάνω απ’όλα, το θρυλικό Mercedes στ’Αστέρια το καλοκαίρι του 1993, όταν Σάββατο βράδυ ο κόσμος έφτανε μέχρι την είσοδο του πάρκινγκ και οι πορτιέρηδες ανέβαιναν στις γλάστρες και φώναζαν “σας παρακαλούμε, πηγαίνετε κάπου αλλού να διασκεδάσετε, δεν πρόκειται να μπείτε” και κανείς δεν έφευγε.

 

Guess what. Ακόμα μπορούν να σε κουνήσουν.

Plastic dreams – Jaydee – 1992

 

Ναι, στη δεκάλεπτη βερσιόν. Γιατί, είναι αρκετά; Ήμασταν μικροί, δεν ξέραμε την τύφλα μας, αλλά καταλαβαίναμε κάτι. Πως αυτό το τραγούδι θα μείνει, θα μπορεί να μας κουνάει για πάντα, δεν μοιάζει με τίποτα άλλο. Το θέμα δεν ήταν αν θα παίξει στα μαγαζιά, αλλά σε ποιο σημείο θα το αλλάξει ο DJ και με ποιο τραγούδι. Αξεπέραστο.

Fired up! – Funky Green Dogs – 1996

 

Like a fire burning deep in my soul, yeah. Και ξανά απ’την αρχή. Και να μπερδεύεις τους στίχους και να μη σε νοιάζει. Αυτό που σε βρίσκει να έχεις πιει μεν, αλλά να μην έχεις χορέψει όλο το βράδυ, να το παίζεις λίγο βαρύς και με το που μπαίνει αρχίζουν τα πόδια μόνα τους αυτό το επιτόπιο “μπρος-πίσω”, με τα παπούτσια κολλημένα στο πάτωμα και το ποτό να τρέμει στο χέρι.

French kiss – Lil’ Luis – 1989

 

Δεν βγήκε στα 90’s, αλλά ποιος νοιάζεται; Ήμασταν μικροί για να μην αισθανόμαστε άβολα στους αναστεναγμούς της κοπέλας, αλλά μεγάλοι για να μη θέλουμε να τους ακούμε. Κοντά δέκα λεπτά, σε έπαιρνε μαζί του, στο σταδιακό χαμήλωμα του ρυθμού, στον οργασμό και ξανά προς τα πάνω.

Right in the night – Jam & Spoon ft. Plavka 1993

 

“Αυτό με τις κιθάρες”. Εκατοντάδες προγράμματα έχουν μπει στο κυρίως χορευτικό μέρος μ’αυτό. Τα φώτα άλλαζαν και πάμε. Η αλήθεια είναι πως στην πορεία δεν ήταν εξίσου καλό με την εισαγωγή, αλλά η δουλειά είχε ήδη γίνει.

Insomnia – Faithless – 1995

 

Όχι, θα το παραδεχθείς. Δεν είναι μόνο πως το έχεις χορέψει. Το έχεις “παίξει” όλο. Όλους τους στίχους, με ύφος, με μαγκιά, ότι έγινε, δεν έγινε, τίποτα δεν έγινε, κάτι πήγε να γίνει. Τι; Δεν το έχεις χορέψει; Ούτε μετά όταν βγήκε ως Υποφέρω απ’τη Βανδή;

Think about the way – Ice MC – 1994

 

Ο Ice MC είχε δώσει ποιότητα και νωρίτερα. Κάτι Cinema, κάτι The scream, κάτι Easy, κάτι τέτοια. Η κορυφή ανήκει βέβαια μόνο σ’αυτό. Έχω δύο λέξεις για σένα. Ζάρκο Πάσπαλιε. Ναι, ναι, βγάλτο απ’το πιο βαθύ δωμάτιο της μνήμης σου, θυμήσου τον Ζάρκο να καρφώνει στον αιφνιδιασμό στις βιντεοκασέτες που έβγαζε ο Ολυμπιακός τότε. ΝΑΙ, αυτό το τραγούδι έπαιζε.

What time is love? – KLF – 1991

 

Σοβαρεύουμε για λίγο. Όλο το The white room των KLF ήταν ιστορικό. Λίγο μυστήριο, Mu-mu Land, περίεργα βίντεοκλιπ. Last train to trancentral, 3 am eternal, Justified and ancient. Πάνω απ’όλα, What time is love? Λίγα χρόνια μετά ο Σταμάτης Γονίδης απάντησε με το Δυόμιση κι εγώ περιμένω, αλλά ποιος τον άκουσε;

U’can’t touch this – MC Hammer – 1990

 

Νταξ μωρέ, μόνο 136 εκατομμύρια views έχει. Σάρωσε τα Γκράμι, το χόρεψαν οι αγέννητοι και οι νεκροί, το χορεύουν ακόμα και τώρα που ο έτσι έχει μείνει στον άσο και αν πεις σε κανάν πιτσιρικά για Hammer θα σου πει “το αμάξι ή ο στόπερ που θα έφερνε ο Πατέρας;” Α, και τώρα που μεγαλώσαμε, αν κάποιος έχει πιει τόσο πολύ που θέλει να κάνει ακριβώς το χορό του βίντεο-κλιπ, οι υπόλοιποι πάμε πίσω του και κάνουμε οο-οο. Μέχρι να τον μαζέψουμε απ’το πάτωμα. Stop. Hammer time.

Groove is in the heart – Deee-Lite – 1990

 

Άλλο με κλασικό χορό. Ή κάνεις αυτά που κάνουν στο βίντεο-κλιπ ή πήγαινε για καμάκι στην ξανθιά απέναντι. Βάλε τώρα και δώσε, επί τόπου, εκεί που κάθεσαι.

Cantaloop (Flip fantasia) – Us3 – 1993

 

Έφτασε μέχρι τις μέρες μας, θα πάει και παραπέρα. Το αλλάζεις και με το Groove is in the heart, ταιριάζουν. Τρομπέτα, φλιπ φαντέιζα.

Asi me gusta a mi (Hyperdancer) – Chimo Bayo – 1991

 

Έκσταση, έξτανο. Τσικιτάμ, τσικικιταμταμταμ και τούμπαμ και πέ. Κάπως έτσι, ποιος νοιάζεται; Μέχρι κι ο Βασίλης Καρράς θα το χόρευε. Το βάζει ο Ηλίας στα πάρτι του και παίρνουν φωτιά τα ντανς φλορς, καίγονται οι κονσόλες. Το πιο “βλέπω κύκλους” τραγούδι της λίστας.

I totally miss you – Bad Boys Blue – 1992

 

Τι; Δεν το θυμάσαι; Έχουν φύγει καμικάζι στο Up n’ High μ’αυτό, άλλο να στο λέω. Με έκο στο Miss you (miss you, miss you). Με πόνο στο Where have you gone.

Don’t you want me – Felix – 1992

 

Δώσε λίγο χρόνο. Μπορεί στην αρχή να μη σου λέει πολλά. Άσ’το να πάρει το χρόνο του, να πεις “κάτι μου λέει, κάτι θα γίνει σε λίγο”. Και δώσε.

Rhythm is a dancer – Snap! – 1992

 

Οι Snap δεν ήταν απλοί. Το θρυλικό The power, Exterminate, Ooops Up. Αλλά εδώ μιλάμε για κοντά 40 εκατομμύρια views σε βίντεοκλιπ σε 240p, σε ποιότητα VHS. Στις χοροεσπερίδες στον Ειρηνικό ο DJ δεν πληρωνόταν αν δεν το έβαζε επτά φορές. Ο ρυθμός είναι χορευτής. Άμα έλεγε η Στικούδη αυτό το στοίχο, θα τη διώχναμε απ’τη χώρα. Τέτοιοι είμαστε, καλά κάνουμε.

It’s my life – Dr. Alban – 1992

 

Κι εδώ υπήρχε παρελθόν. Κάτι Hello Africa, κάτι No coke, κάτι τέτοια. Μέχρι το 1992 ήρθε ο Δόκτορας (που ήταν Σουηδός οδοντίατρος) να τα πει. It’s my life. Τόσο πειστικά που ο Μπουλάς έβγαλε μετά το Ζαμανφού, με ΙΔΙΟ βίντεοκλιπ. Και ήρθε μετά ο Bon Jovi να μας τα πει τα ίδια. Εμάς βρήκες; Πάνε πέστα σε κανέναν που δεν τα ξέρει.

My body and soul (Original Mix ’92) – Marvin Gardens – 1992

 

Τόσο λίγα views, τόση άγνοια. Να χαμηλώνουν τα φώτα στο Mercedes, ν’αρχίζουν τα ρομποτικά, να βαράει η σειρήνα, να ξεκινάει η βραδιά. Καταπληκτικό.

Open your mind – Usura – 1993

 

Έλα κλασικό. Και το βίντεοκλιπ θυμάσαι.

La plage de Saint Tropez – Army of lovers – 1993

 

Τον έκαναν κι αυτοί τον πάταγό τους με διάφορα σουξέ εκείνα τα χρόνια. Να έχεις γνωστό που να έχει πάει στην πλαζ του Σαν Τροπέ, δύσκολο. Γνωστό που να μην το έχει χορέψει, αδύνατο.

Informer – Snow – 1993 –

 

Ανάμεσα στον Vanila Ice και τον Eminem, υπήρχε ο Snow. A licky boom-boom down. Κάτι του έτυχε το παλικαριού και το είχαν στην μπουζού. Υποψιάζομαι πως θα άρεσε πολύ στον Στέφανο. Ή θα το μισούσε.

No limit – 2 Unlimited – 1993

 

Επίσης συνδεδεμένο με τις χρυσές εποχές του μπάσκετ στα 90’s. Έφτασε μέχρι τις μέρες μας να τραγουδιέται στα γήπεδα της Premier League και μετά από πάρτι του Τιέστο για χάρη του Κόλο και του Γιάγια Τούρε. Έπος.

 

Mr. Vain – Culture beat – 1993

 

Να τα σπάει ο Μάνος Μίχαλος και του Ηλία να μη δίνει. I want you, cuz I am Mr. Vain.

What is love – Haddaway – 1993

 

Υπάρχει βίντεοκλιπ με δέκα ώρες συνεχόμενες από What is love. Υπάρχει αυτή η επική φωτογραφία με τη μία και μοναδική σωστή απάντηση που έχει δώσει ποτέ μαθητής σε τέτοια ερώτηση. Δεν χρειάζεται κάτι άλλο.

Mishale – Andru Donalds – 1994

 

Ναι, λίγο βαρετό στην αρχή, ακατάλληλο για ύμνος σε club. Αλλά ποιος, ποια δεν φώναξε Mishale, ποιος δεν αναρωτήθηκε τι πρέπει να κάνει τώρα που την έχασε και δεν τη βρίσκει; Παραδέχομαι βέβαια πως η δική μου καρδιά είχε μείνει λίγα χρόνια πριν, στην Emmalene. Τι, δεν τη θυμάσαι, δεν την ξέρεις;

When I look into your eyes – Samira – 1994

 

Μάλλον ο τίτλος δεν σου λέει πολλά. Αλλά θα σου πει αμέσως η εισαγωγή. Και μετά θα θυμηθείς πως δεν μπορεί, κάπου θα έχεις ιδρώσει μ’αυτό.

Omen III – Magic Affair – 1994

 

Μπορεί και να έπαιζε στα καπάκια μετά το προηγούμενο. Don’t forget the omen.

Cotton-eye Joe – Rednex – 1995

 

Ναι, κορόιδευε. Έντεκα εκατομμύρια views έχει ο Τζο. Φωτιά έπαιρναν οι πίστες. Μια μέρα (νύχτα actually) θα μεθύσω τόσο που θα δείξω στα παιδιά τη χορογραφία που κάναμε με την παρέα μου στο Amazon. Μαγαζί που ο μόνος λόγος που θυμάμαι πως υπήρξε είναι αυτή η χορογραφία.

Boombastic – Shaggy – 1995 

 

Δεν θα τό’βαζα, το σιχαινόμουν και ακόμα το σιχαίνομαι. Αλλά έπρεπε να μπει, αφενός γιατί δεν έβαλα την Carolina του ιδίου, αφετέρου γιατί ο Στέφανος το χόρεψε πολύ πειστικά ένα βράδυ πριν μερικούς μήνες στο Σπόρο. Τόσο πειστικά που δεν πήγα τουαλέτα, που ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα όταν το άκουσα.

Want love – Hysteric Ego – 1996

 

Ο τίτλος μπορεί να μη σου λέει κάτι. Το ίδιο και το πρώτο λεπτό του τραγουδιού. Αλλά μετά θα τα δεις όλα μπροστά σου. Πόσα προγράμματα δεν ξεκίνησαν με αυτό, να μπει το μαγαζί στο κλίμα.

Be my lover – La bouche – 1995

 

La da da dee da da da da. Και μόνο αυτό αρκεί. Χέρια ψηλά. Κάτι σαν το θα γίνουμε επιτέλους εραστές στο αγγλικοχορευτικό του.

Lick It – 20 Fingers ft Roula – 1995

 

Ya gotta lick it before we kick it

You gotta take that extra step

So we can kick it

Ya gotta lick it before we kick it

You gotta take that extra step

So we can kick it

Boom-ba-da-da-da-da-Boom.

Όλα αυτά τραγουδισμένα από μία Ρούλα. Θες κάτι άλλο;

Living on my own – Freddie Mercury – 1985

 

Δεν βγήκε στα 90’s, είναι πιο παλιό. Αλλά τότε το μάθαμε. Στο κλίμα απ’τον πρώτο στίχο. Μικρό Mercedes για πάντα. Dee do de de dee do de de

Infinity – Guru Josh Project – 1989

 

Βγήκε το 1989, κυριάρχησε στα 90’s, έφτασε μέχρι να επιστρέψει λίγο “πειραγμένο” το 2008. Σαξόφωνο, relax, take your time. Kοντά 65 εκατομμύρια views.

Set You Free- Planet Soul – 1996

 

Ένα άλμπουμ, ένα hit, tecnho, να ρέει ο ιδρώτας, να έχει και σταδιακή πτώση του ρυθμού στη μέση, πριν ανέβει ξανά.

Freed From Desire – Gala – 1996 

 

“Ο γκόμενός μου δεν έχει τίποτα, αλλά έχει τα ισχυρά πιστεύω του”. Έντεχνο ακούγαμε, αλλά δεν το ξέραμε.

Scatman (Ski-Ba-Bop-Ba-Dop-Bop) – John Scatman – 1994

ski-ba-bop-ba-dop-bop. Ίσως αντιπαθητικό, αλλά και τόσο δύσκολο να του αντισταθείς. Θυμάσαι και το βίντεο απ’έξω. Και το μουστάκι του τύπου. Ι’m the scatman.

 

Devotion – Nomad – 1991

 

Καμία Ευρωλίγκα, κανένα Devotion, Στέφανε. I wanna give you devotion, κάπου κοντά στο Plastic dreams στο πρόγραμμα του Mercedes στ’Αστέρια, η σειρήνα βαρούσε. Ακαταμάχητο.

Coco jambo – Mr. President – 1995

 

Κοντά 100 εκατομμύρια views. Μην κάνεις το κορόιδο. Ακόμα κι αν δεν το χόρεψες, το έχεις τραγουδήσει. Ήταν καλοκαίρι, ήσουν μικρός, καταλαβαίνω.

All That She Wants – Ace of Base – 1993

 

Δεν ήταν το μόνο τους hit, έκαναν χαμούλη τότε. Αρκεί η εισαγωγή για να σε βάλει στο κλίμα. Από εκεί εμπνεύστηκε ο Πασχάλης Τερζής το Είναι σκάρτη η γυναίκα, είναι σκάρτη”.

The bomb (These sounds fall into my mind) – The Bucketheads – 1995 

 

Μονότονο; Μπορεί. Και τι έγινε;

Children – Robert Miles – 1996

 

Έλα, εντάξει, λίγο σεβασμό. Δεν ήταν το τραγούδι με το οποίο τα έσπαγες, αλλά για χρόνια ήταν παντού, κάθε βράδυ. Τίμιο, σωστό, με τις αλλαγές του, με τα όλα του. Πιο κλασικό 90’s μόνο τα Timberland και το Levi’s.

Rhythm of the Night – Corona – 1993 

 

Για κάποιους ήταν This is the Reebok of the Nike. Σίγουρα θα θυμάσαι πόσο μακριά ήταν τα μαλλιά της στο βίντεοκλιπ.

Missing – Everything but the girl – 1994

 

Έκλαιγε ο κόσμος. Βασικά κλαίει ακόμα. Καμία σαν κι αυτήν σε βίντεοκλιπ, ποτέ ξανά τέτοια εμφάνιση. Like the deserts miss the rain. Τόσο πολύ.

Gangsta’s Paradise – Coolio – 1995

 

Αυτό κι αν το μισούσα. Τόσο που μέχρι σήμερα δεν έχω δει ποτέ την ταινία. Αν την πετύχω στην τηλεόραση. Αλλά τι να το κάνεις, μιλάμε για χαμό, Γκράμι πήρε. Έκλεινε η μουσική στα club για να φωνάξουν όλοι μαζί το minute after minute, hour after hour. Κάτι σαν το “δικό σας” των μπουζουκιών, αλλά σε gangsta style.

Here Comes the Hotstepper – Ini Kamoze – 1994

 

Τι να λέμε τώρα. Here comes the hot stepper. Ακόμα κι αν βαριόσουν σαν κι εμένα όλο το υπόλοιπο, έδινες στο Nah, na na na nah.

Jump Around – House of pain – 1992

 

Επική εισαγωγή και πάμε. Bad ass κι έτσι. Όσο πιο πολλοί μαζί, τόσο το καλύτερο. Jump up, jump up and get down.