Δεν έγιναν μόνο στραβές επί Ballmer μωρέ
Γιατί ο απερχόμενος πρόεδρος της Microsoft είναι ο πιο παρεξηγημένος CEO στην ιστορία
- 5 ΟΚΤ 2013
Καλώς ή κακώς, το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό όταν ακούς το όνομα Steve Ballmer (και παρακολουθείς λίγο την τεχνολογία) είναι αυτή η διαφήμιση των Windows 1 από τα μέσα της δεκαετίας του 1980.
Είναι η εποχή που η Apple και η Microsoft τα δίνουν όλα για την επικράτηση στην αγορά των προσωπικών υπολογιστών και ο Ballmer αναλαμβάνει να σου πουλήσει το δικό του προϊόν όπως… ο πλασιέ που του ανοίγεις την πόρτα και τρομάζεις μέχρι να φύγει.
Αυτή ήταν η πρώτη φορά που ο Ballmer έβγαλε προς τα έξω τον παρορμητισμό του, αργότερα υπήρξαν κι άλλες (τις παραδέχεται ανοιχτά κι ο ίδιος), αλλά ο εδώ και καμιά δεκαετία πρόεδρος/CEO φεύγει από τη Microsoft, μάλλον, με τρόπο που δεν του αξίζει.
Ο λόγος που ο Ballmer ανακοίνωσε ότι θα παραιτηθεί κάποια στιγμή στους επόμενους μήνες είναι η πίεση από το διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας που βλέπει τη μετοχή της ανυπόφορα σταθερή για χρόνια.
Και σίγουρα μέτρησε αρνητικά ότι η θητεία του στιγματίστηκε από αρκετές αποτυχίες, τα Windows Millennium Edition, τα Windows Vista και εσχάτως η παλινωδία με τα Windows 8/Windows RT.
Υποτίμησε τη δυναμική της Apple μετά τα πρώτα χρόνια της επιστροφής του Steve Jobs, αιφνιδιάστηκε με το iPod και το νέο μοντέλο των iTunes, η αντίδραση του, το Zune, έγινε συνώνυμο του χλιαρού. Όταν όλος ο πλανήτης άρχισε να χρησιμοποιεί Gmail, πήρε το Hotmail και το βάφτισε Outlook.com, όταν βγήκε το iPhone κυκλοφόρησαν τα Window Mobile 6.5.
Η πιο σοβαρή κατηγορία, ωστόσο, είναι ότι δεν αντιλήφθηκε γρήγορα κρίσιμες αλλαγές. Οι φορητές συσκευές, το web mail και τα multimedia ήταν ουσιαστικά ξεχωριστές αγορές πριν το iPhone. Ο Ballmer δεν είδε που πάει το πράγμα, οι αγορές ενοποιήθηκαν και η Microsoft βρέθηκε να κυνηγάει τις εξελίξεις.
Αν έχεις το θεό σου, δηλαδή, στο παρακάτω βίντεο γελάει με το iPhone και αντιπροτείνει ένα Motorola των 99 δολαρίων.
Εδώ, όμως, υπάρχουν μερικές άβολες αλήθειες. Ξεκινώντας από το τελευταίο, και καθαρά σε επίπεδο εντυπώσεων, τι έπρεπε να κάνει δηλαδή ένας CEO που ξέρει ότι εκείνη τη στιγμή έχει βγει στην αγορά ένα προϊόν έτη φωτός πιο μπροστά; Να το παραδεχτεί δημοσίως;
Από την άλλη, δεν είναι πως η Microsoft “βούλιαξε” στα χρόνια του. Όπως λέει και στο mail προς τους υπαλλήλους της εταιρείας, όσο είχε το τιμόνι τα κέρδη αυξήθηκαν από 7,5 σε 78 δις δολάρια. Ακόμα και τα μισά να ισχύουν, έχει δίκιο να ισχυρίζεται ότι έφερε περισσότερο χρήμα σε μετόχους από οποιοδήποτε πρόεδρο οποιασδήποτε εταιρείας. Και ίσως στην ιστορία.
Στο ίδιο διάστημα ηγήθηκε επιτυχημένα της ανάπτυξης του .NET Framework που οι περισσότεροι από εμάς δεν καταλαβαίνουν τι ακριβώς είναι και ποια η σημασία του, διατήρησε τη θέση της εταιρείας στις αγορές των καθαρά επαγγελματικών συστημάτων όπως τα CRM και έκανε πετυχημένες εξαγορές τύπου Skype.
Είναι αλήθεια επίσης ότι ο Ballmer ανέλαβε σε μια εποχή που η Microsoft ήταν κατά κάποιο τρόπο στον αυτόματο, απολάμβανε τις δάφνες των Windows 95 και 98. Την ίδια ώρα στο εσωτερικό της υπήρχαν πολλές έριδες και πήγαινε σε περισσότερα δικαστήρια από παρουσιάσεις προϊόντων.
H περίπτωση του Internet Explorer, όταν και κατηγορήθηκε για παραβίαση της αντιμονωπωλιακής νομοθεσίας, είναι χαρακτηριστική. Η Microsoft, εκείνη την εποχή χρειαζόταν ένα CEO για να προστατεύσει τις κότες με τα χρυσά αυγά, να μπει σε νέες αγορές και να κλείσει τις δικαστικές διαμάχες.
Και ο Ballmer, μπορεί να μην ήταν ο ροκ σταρ προγραμματιστής που ήθελαν όλοι ως αντίπαλο δέος στον Jobs, αλλά ήταν ο σκληρός μάνατζερ που απαιτούσαν οι περιστάσεις. Στο κάτω κάτω για την περιόδο 2000-2006 o Bill Gates διατηρούσε την κύρια ευθύνη για τα προϊόντα της εταιρείας.
Βλέπεις ο Ballmer ήταν πάντα καλός με τα νούμερα. Ακόμα και τα σχολικά του κατορθώματα δείχνουν ότι ο τύπος αυτός ήταν κάθε άλλο παρά ο επιθετικός πλασιέ της διαφήμισης.
Στις δικές του “πανελλήνιες” σκόραρε ένα ξερό 100% στα μαθηματικά, μια χαρά αποφοίτησε από το Χάρβαρντ με πτυχίο στα εφαρμοσμένα μαθηματικά, ακόμα και σε ένα τεστ της Μαθηματικής Ένωσης της Αμερικής αρίστευσε με βαθμό καλύτερο από τον Bill Gates.
Απολύτως αναμενόμενα, το πρώτο πράγμα που προσπάθησε να εξασφαλίσει είναι ότι οι κότες με τα χρυσά αυγά θα συνεχίσουν να φέρνουν έσοδα και αξιολογούσε τα πράγματα με τη λογική των αριθμών. Αυτή η λογική έφτασε τη Microsoft στα 75 δις δολάρια το χρόνο.
Ακόμα και τα τελευταία χρόνια που τα πράγματα είχαν στραβώσει αρκετά, ο Ballmer πήρε σωστές αποφάσεις. Οι επιλογές ήταν δύο: Ή να φτιάξει κάτι εντελώς καινούριο για τα mobile ή να συνεχίσει την ανάπτυξη των Windows και να τους προσθέσει mobile εφαρμογές.
Ο Ballmer διάλεξε το δεύτερο και δέχτηκε έντονη κριτική γιατί έτσι αναστατώθηκαν οι παραδοσιακοί χρήστες των Windows (τα Windows 8 άνοιγαν στο mobile desktop για να το συνηθίσουν). Η πραγματικότητα είναι όμως ότι δεν υπήρξε ποτέ ουσιαστική επιλογή, ένα ξεχωριστό OS θα ήταν σίγουρη αποτυχία.
Και τελικά πόσο κακή ιδέα ήταν να “διαφημίσεις” τη νέα φορητή πλατφόρμα μέσα από τα Windows και αν δεις ότι τα πράγματα πάνε στραβά να βγάλεις μία νέα έκδοση “απολογητικού” χαρακτήρα; Σίγουρα χρειαζόταν κάτι πολύ μεγάλο για να “σπρώξει” χρήστες στο νέο λειτουργικό.
O Ballmer εδώ όχι μόνο πήρε τη σωστή απόφαση αλλά βρέθηκε στην ευχάριστη θέση να τον “αντιγράφουν” μάλλον για πρώτη φορά στη θητεία του. To iOS 7 που κυκλοφόρησε πρόσφατα έχει δανειστεί πολλά από τα στοιχεία του metro design των Windows, η κίνηση με τη Nokia μάλλον του βγήκε και τα windows smartphone φαίνεται πως κάνουν ένα γερό comeback μετά από καμία εξαετία.
Την ίδια στιγμή παρουσιάζονται τα παιχνίδια για το Xbox One, τα Windows 8.1, που ούτως ή άλλως είναι εξαιρετικό λειτουργικό, είναι στο στάδιο παραγωγής και τελικά στο μόνο στο οποίο υπολείπεται η Microsoft είναι τα social. Αλλά εκεί υπολείπεται και η Google και η Apple.
Οπότε, ναι, πόσο αποτυχημένος μπορεί να είναι ο Steve Ballmer;