O Φρέντι Μέρκιουρι ήταν υπεράνω

Ο Φρέντι Μέρκιουρι ήταν ένα από τα πολλά επώνυμα θύματα του AIDS αλλά η περίπτωση του ξεχωρίζει. Και για λόγους που είναι δύσκολο να προσδιορίσεις.

Δηλώσεις τύπου “δε θα γίνω rock star αλλά θρύλος,” “πάντα πίστευα ότι θα γίνω σταρ, απλώς τώρα ο κόσμος συμφωνεί μαζί μου,” ή “ο λόγος που είμαστε επιτυχημένοι είναι το ταλέντο μας,”  αποκαλύπτουν μια διάσταση της προσωπικότητας του αλλά οι κοντινοί του άνθρωποι τον ήξεραν για έναν άνθρωπο συνεσταλμένο.

Μουσικά, η φωνή του μπορούσε να σταθεί άνετα δίπλα στις μεγάλες ντίβες της όπερας αλλά αυτό που ήξερε καλύτερα (σύμφωνα με τη Μονσεράτ Καμπαγιέ που το δοκίμασε) ήταν να την “πουλάει”.

Οι Queen ήταν αναμφισβήτητα ένα σημαντικό μέγεθος του arena rock αλλά για κάποιο μυστήριο λόγο ο Φρέντι Μέρκιουρι ήταν πάντα μεγαλύτερος. Και δε είναι μόνο σε ότι αφορά τη σκηνική του παρουσία.

Τέλος πάντων, εδώ είναι μια μικρή προσπάθεια να τα βάλουμε κάτω και να δούμε τι στο διάολο τον έκανε τόσο ξεχωριστό. Γιατί ήταν υπεράνω.

πάνω από φιλίες Η Μαίρη Όστιν ήταν η γυναίκα της ζωής του. Περιπετειούλα του Μπράιαν Μέι στο μοδάτο Kensighton των αρχών της δεκαετίας του ‘70 που δεν προχώρησε, ένας εξίσου συνεσταλμένος άνθρωπος περιστοιχισμένος από εξωστρεφείς καλλιτέχνες που βρήκε το άλλο του μισό στο πρόσωπο του Φρέντι Μέρκιουρι.

Η σχέση τους ήταν ερωτική, ήταν πλατωνική, ήταν φιλική, ενίοτε όλα μαζί και τίποτα συγχρόνως. Ο Μέρκιουρι ουσιαστικά ανακάλυπτε τον εαυτό του τα χρόνια που πέρασαν μαζί και δεν τα λες λίγα. Μέχρι που ο Μέρκιουρι πήγε στη Νέα Υόρκη και ερωτεύτηκε έναν παραγωγό της Elektra Records.

Η φιλία δεν χάλασε, η Μαίρη ήταν ο άνθρωπος που τον παρότρυνε να επιμείνει στις επιλογές του. Ο Μέρκιουρι της έδωσε το σπίτι του στο Λονδίνο λέγοντας ότι “θα γινόταν η γυναίκα του, θα γινόταν δικό της.” Μέχρι και σήμερα η Μαίρη Οστιν λέει ότι ήταν ο καλύτερος της φίλος.

πάνω από μόδες Ο Ντέιβιντ Μπόουι ήταν αυτός που ευφήυρε το “κόλπο” της ανδρόγυνης περσόνας, τον ροκά, μισό αγόρι-μισό κορίτσι, που κάνει ναρκωτικά σαν να μην υπάρχει αύριο, που πηδάει ότι βρεθεί, αλλά στο τέλος έχει ένα πολύ ανθρωπιστικό μήνυμα να μεταφέρει στις μάζες.

Ο Φρέντι Μέρκιουρι, όμως, ήταν αυτός που τον έκανε γνωστό στο mainstream κοινό, στα μεγάλα στάδια, στα σαλόνια των VIP.

Για το ζήτημα, ο Μπράιαν Μέι πιστεύει ότι δεν ήταν θέμα μόδας. Συναισθηματικά, καλλιτεχνικά, προσωπικά, ο Μέρκιουρι ήταν αυτός ο άνθρωπος. Ο Μπόουι υποδυόταν, ο Μέρκιουρι ήταν. Στα διάσημα πάρτι του, άλλωστε, που συχνά το θέμα ήταν να ντυθείς η αγαπημένη σου περσόνα, ο Μέρκιουρι πήγαινε πάντα ντυμένος ο εαυτός του.

πάνω από ρόλους Το 1964, οι ταραχές στην Ζανζιβάρη ανάγκασαν την οικογένεια Bulsara να εγκατασταθεί στο Λονδίνο αφήνωντας πίσω μια άνετη ζωή. Η ομοφυλοφιλία στη Βρετανία ήταν ακόμα παράνομη αλλά το καθεστώς αυτό θα άλλαζε τρία χρόνια αργότερα, ανοίγωντας μια δεκαετία κοινωνικών και καλλιτεχνικών πειραματισμών.

Ο Φρέντι Μέρκιουρι, 17 χρονών τότε, ήταν για πρώτη φορά στη ζωή του στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή. Ξεπέρασε γρήγορα το πολιτιστικό σοκ, σπούδασε γραφιστική στο Ealing Art College του Λονδίνου και όπως, πολλοί φοιτητές του κολλεγίου ασχολήθηκε με τη μουσική.

Έπαιξε σε διάφορες μπάντες, πειραματίστηκε χρόνια μέχρι να βρει τη δική του “φωνή” και τελικά βρέθηκε με τους Queen να είναι η κεντρική φιγούρα του arena rock. Μαζί με τους μεγάλους της εποχής όπως οι Police και οι U2.

Στα χρόνια αυτά ήταν ο πρέσβης του gay Λονδίνου και αργότερα, στη δεκαετία του 80, του gay κινήματος. Αλλά ήταν θέμα συγκυρίας, ο ίδιος δεν το ζήτησε ποτέ.

πάνω από τον εαυτό του Ο Φαρούκ Μπουλσάρα ήταν ένα ντροπάλό παιδί που μεγάλωσε στη Ζανζιβάρη, “διαμάντι” τότε του “Στέμματος” και μάλλον σε καθοδική πορεία. Παρόλα αυτά η οικογένεια του Φαρούκ ήταν ευκατάστατη οπότε τα παιδικά του χρόνια μάλλον ήρεμα τα λες.

Στο σχολείο του Αγίου Πέτρου της Βομβάης όπου πέρασε τα σχολικά του χρόνια ήταν καλός στο μποξ, στο θέατρο και τη μουσική αλλά τα βρετανικά πρότυπα στρατιωτικής πειθαρχίας δεν άφηνα πολλά περιθώρια έκφρασης για ένα παιδί διαφορετικό. Ο Φαρούκ έμαθε να κρύβεται πίσω από το χαρακτήρα που έβγαζε προς τα έξω.

Οσοι τον ήξεραν πραγματικά, ακόμα και την εποχή που μεσουρανούσε, στην προσωπική του ζωή ο Μέρκιουρι ήταν πάντα ο μικρός Φαρούκ. Η περσόνα του Φρέντι, που άρχισε να καλλιεργεί όταν έκανε την πρώτη του μπάντα τους Hectics ήταν ένας τρόπος να μπορεί να είναι ο εαυτός του.

πάνω από ταμπέλες Οι Queen είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που η συζήτηση σπανίως περιστρέφεται γύρω από τη μουσική. Άλλωστε δύσκολα θα βρεις μπάντες που να τους αναφέρουν στις επιρροές τους.

Δεν υπηρέτησαν κάποιο συγκεκριμένο είδος, δεν έφτιαξαν το δικό τους ήχο, ταυτίστηκαν περισσότερο με το Glam Rock αλλά όχι ακριβώς. Οι μουσικοί ήρωες του Φρέντι Μέρκιουρι ήταν οι Led Zeppelin και ο Jimi Hendrix, το περιστασιακό ριφ ήταν μέρος του arena rock που έπαιξαν αλλά ποτέ δεν κόλλησαν σε κάποιο είδος.

Ισως να φταίει ότι τα καθοριστικά χρόνια του o Freddie τα πέρασε στην Ασία, σχετικά μακριά από τα βρετανικά μουσικά δρώμενα. Ίσως να ήταν ότι ο Μπράιαν Μέι δεν προσπάθησε ποτέ να δαμάσει το “κτήνος”, να το οδηγήσει σε κάποια μουσική κατεύθυνση αλλά το άφησε ελεύθερο να εκφραστεί.

Καθώς το show προχωρούσε, το πιάνο και η κιθάρα πέρασαν στα χέρια άλλων μουσικών και ο Μέρκιουρι έμεινε μόνο με το μικρόφωνο και το μπροσταριλίκι.

πάνω από τη ζωή και το θάνατο Στο Ζοροαστρισμό, το κυριάρχο θρήσκευμα της κοινότητας των Παρσί στη Ζανζιβάρη, η ζωή πρέπει να είναι μια γιορτή.

Δύσκολα, τον λες άνθρωπο της εκκλησίας αλλά το δόγμα το ασπάστηκε ο Μέρκιουρι και προσπαθούσε να ζει την κάθε μέρα.

Τα πάρτι του έχουν μείνει στην ιστορία, με τσάρτερ πτήσεις να μεταφέρουν κόσμο και κοσμάκη, άφθονη σαμπάνια, ναρκωτικά, σεξ και κάθε μορφής εξτραβαγκάντσα: μπουφέδες με νάνους καλυμμένους με σούσι, μπαλαρίνες, τρανσέξουαλ, χορευτές φλαμέγκο και δεκάδες σελέμπριτι.

Ο Μέρκιουρι δε φοβήθηκε το θάνατο. Περισσότερο φοβήθηκαν οι γύρω του, όλοι συμφωνούν σε αυτό. Περισσότερο φοβήθηκε η κοινωνία σε μια εποχή που δεν υπήρχαν φάρμακα για το AIDS και οι οι ακριβείς διαστάσεις του προβλήματος ήταν άγνωστες.

Η κηδεία του έγινε σύμφωνα με τις παραδόσεις του Ζοροαστρισμού.

Υπεράνω διαφωνίες και στο @artemoo