Ναυτικό ή Αεροπορία;

Όλοι όσοι έχουν πάει στρατό έχουν πολλές ιστορίες να διηγηθούν, πολλά να θυμηθούν και πολλά να ξεχάσουν. Άλλοι πέρασαν καλά κι άλλοι δεν θέλουν ούτε να σκέφτονται ότι κάποτε υπηρέτησαν την μαμά-πατρίδα.

Όπου κι αν υπηρέτησες όμως, ακόμα κι αν δεν έχεις πάει καν στρατό, τις προτιμήσεις σου ως προς τα σώματα θα τις έχεις. Ακόμα κι αν τα κριτήρια είναι τα χρώματα των στολών, μια ταινία ή μια τηλεοπτική σειρά.

Με μερικά τέτοια κριτήρια και κάποια λίγο πιο βιωματικά, οι δημοσιογράφοι του Oneman παρουσιάζονται ετοιμοπόλεμοι κι απαντάνε σε ακόμη ένα αιώνιο δίλημμα στο οποίο επιστρατεύτηκαν.

Πριν δεις τις απαντήσεις μας, μπορείς να πάρεις κι εσύ θέση στο εθνικό αυτό δίλημμα.

Αεροπορία ο Γιώργος Μυλωνάς

Μετά από ατομικό brainstorming 15 λεπτών, μιας και δεν έχω κάνει στρατιωτική θητεία σε κάποιο από τα δύο σώματα, δεν βρίσκω κανένα αξιοσημείωτο λόγο να υποστηρίξω την αεροπορία ή το ναυτικό εκτός από αυτό.

Ναυτικό ο Πάνος Κοκκίνης

Στη θητεία μου (ένας χρόνος γιατί ήμουν προστάτης) πέρασα τόσο υπέροχα που πήρα 42 κιλά. Ας όψονται τα ‘παντρεμένα’ βρώμικα που έπαιρνα βγαίνοντας κάθε μεσημέρι από το Ναύσταθμο Σαλαμίνας (από ένα σημείο και μετά έπαιζα 6-1). Είδα ξένα μέρη (ΟΚ, τη Λάρνακα, αλλά κάτι είναι και αυτό) και υπέροχα νησιά (το Κέντρο Εκπαίδευσης στον Πόρο είναι φανταστικό). Πήρα μέρος σε Παρμενίωνες με όλο το πλήρωμα να ξερνάει και έμενα και ένα βαρκάρη να παλεύουμε ολομόναχοι με ένα ταψί παστίτσιο. Και βρέθηκα να παίζω κρυφτό (κανονικό) στα ραντάρ μιας Ολλανδικής φρεγάτας. Μια θητεία μούρλια σε ένα κυριλέ σώμα με ιστορία και αισθητική. Σκέψου ότι ακόμη και τα ρούχα εργασίας είναι στιλάτα (βλέπε τζιν παντελόνι και τζιν πουκάμισο). Παράδεισος σου λέω, παράδεισος.

Ναυτικό ο Χρήστος Χατζηιωάννου

Όχι απλά επειδή υπηρέτησα στο Ναυτικό. Αλλά κυρίως γιατί από μικρός άκουγα ιστορίες από τον πατέρα μου για τα χρόνια στο Ναυτικό. Από μικρός αγαπούσα τη θάλασσα και ό,τι σχετιζόταν με αυτή. Ο κόσμος του αέρα δεν με απασχολούσε ούτε λίγο. Δεν με συνεπήρε ποτέ κάποια ιστορία στον αιθέρα, δεν παθιάστηκα ποτέ με τους Ίκαρους ή τις πτήσεις όσο κι αν τις απολαμβάνω τώρα και με συναρπάζει το πόση σημασία είχαν οι αιθέρες στην εξέλιξη της ωρολογοποιίας. Το Ναυτικό είχε για μένα πάντα μια άλλη αίγλη. Κι ακόμα και στον χρόνο που υπηρέτησα εγώ, οι αναμνήσεις ήταν μόνο καλές. Ακόμα και στην ηλικία των 23 που πήγα στρατό, η ευχή ήταν να πάω Ναυτικό. Όχι για τους όποιους συναισθηματικούς λόγους περιγράφω παραπάνω. Αλλά για να μην χάσω τη μουσάρα που έχτιζα τόσο καιρό.

Αεροπορία ο Ηλίας Αναστασιάδης

Υπηρέτησα στον Στρατό Ξηράς, άρα θα μιλήσω θεωρητικά, σαν τρίτος και σαν κάποιος που είχε κολλητούς στο Ναυτικό και τον αδερφό του στην Αεροπορία. Ψέματα, θα μιλήσω σαν κάποιος που είναι αρκετά τσαπατσούλης και σίγουρα θα λέρωνε αυτές τις εκνευριστικά λευκές στολές και σαν κάποιος που δεν συμπαθεί τη θάλασσα. Ούτε τους ναυτικούς κόμπους. Ούτε ναυτικά κελεύσματα. Ούτε τις ταινίες που ο Κώστας Βουτσάς έκανε τον ναύτη. Εννοώ, δες το, είναι τόσο πιο ενδιαφέρουσα η κατάσταση στην Αεροπορία. Όχι απαραίτητα αν είσαι φαντάρος (σ.σ. το ‘βύσμα’ ο αδερφός μου χτυπούσε σταθερά 14 ώρες σκοπιά τη μέρα στο Ελληνικό), αλλά γενικότερα. Παθαίνω δέος με (τους καρχαρίες, τις Λαμποργκίνι και) τα F16, έχω μεγαλώσει με σμήναρχο Κάκαλο και ημίτρελο Καραβανέα και δεν θα ήθελα να περάσω ούτε μια εβδομάδα θητείας πάνω σε ένα κατάστρωμα. Πόσο μάλλον σαν υπερ-προβλεπόμενος φαντάρος.

Αεροπορία, ο Κωνσταντίνος Αμπατζής

Δεν υπηρέτησα ούτε στην Αεροπορία, ούτε στο Ναυτικό, αλλά στον τίμιο Στρατό Ξηράς. Επειδή όμως το σώμα που ανήκα ήταν η Αεροπορία Στρατού (αυτή με τα ελικόπτερα δηλαδή), μερικούς πρώτους πόντους τους κέρδισε ήδη η Αεροπορία. Αυτός όμως, δεν είναι ο βασικός λόγος που την ψηφίζω, όχι. Οι δυο βασικοί λόγοι είναι άλλοι. Πρώτον, το γεγονός ότι λίγο καιρό πριν οριστικοποιηθει η μετάταξή μου στο Ναυτικό, το τίμιο 2008, ξέσπασε το σκάνδαλο με τις βυσματικές μεταθέσεις του τότε Υπουργού στο συγκεκριμένο σώμα και κόπηκαν μαχαίρι όλες οι μετατάξεις. Ήταν η εποχή που αν ήξερες τον μπατζανάκη της θείας του ανιψιού του οδηγού του Υπουργού, βρισκόσουν να υπηρετείς δίπλα στο σπίτι σου. Κάποια στιγμή αυτό έσκασε, κι η στιγμή αυτή ήταν η χειρότερη για μένα, που κατέληξα να φοράω τα χακί. Damn you Ναυτικό. Ο άλλος σημαντικός λόγος, είναι ο ίδιος που επικαλέστηκε κι ο αδερφός Μυλωνάς:

Αεροπορία η Δώρα Τσαμπάζη

Να ένα δίλημμα που δεν περίμενα ποτέ ότι θα έπρεπε να δώσω μια απάντηση. Προφανώς και δεν θα χρειαστεί να μπω σε κανένα από αυτά. Βέβαια ποτέ δεν ξέρεις. Ας σκεφτώ λοιπόν, ποια είναι η σχέση μου με αυτά τα δύο σώματα. Με το Ναυτικό, η μόνη σχέση μου είναι “Η Αλίκη στο Ναυτικό”, και εκείνη η σειρά στο Mega με τον Μιχαλόπουλου και τις αδερφές Μητροπούλου (Μπέσσυ Μάλφα και Ζέτα Δούκα) και τον κύριο Πορτοκάλη. Η σχέση μου με την Αεροπορία είναι “Της Ελλάδος τα παιδιά” και το “Top Gun”. Από αυτά τα λίγα διαπιστώνω, ότι προτιμώ την Αεροπορία, γιατί είναι πιο τούφα τα πράγματα και πηγαίνουν όλα τα βύσματα. Εξάλλου, έχω πάντα την κρυφή ελπίδα ότι ο Κάκαλος μπορεί να μην ήταν ενα αποκύημα φαντασίας, αλλά ένα πραγματικό πρόσωπο που υπάρχει ακόμα στην Αεροπορία.

Αεροπορία ο Γρηγόρης Μπάτης

“Μ-άνα, δεν ήμουνα εγώ για αεροπλάνα”, είπα και ξάφνου ήρθε το χαρτί για την Τρίπολη και το στρατό ξηράς. Ωστόσο, βρέθηκε μια μέση λύση και υπηρέτησα στο ίδιο σώμα και στο ίδιο στρατόπεδο με τον αδερφό μου τον, Αμπατζή. Αεροπορία στρατού, ελικόπτερα και τέτοιες ιστορίες. Που είναι ωραίες να τις θυμάσαι και ανούσιες να τις ζεις. Και επειδή ο άνθρωπος μπορεί να κολυμπήσει, αλλά δεν μπορεί να πετάξει θα πάω με τα φτερά, τους έλικες και τ’ αεροπλάνα. Θα ψηφίσω αεροπορία, γιατί όπως λέει και το τραγούδι “‘συ μου χάραξες πορεία, ‘συ γλυκιά μου αεροπορία” (Της Ελλάδος τα παιδιά 1993 μχ). Κι εδώ που τα λέμε, μόνο στην αεροπορία, μπορείς να δεις σκηνικά, ανάλογα με “της Ελλάδος τα παιδιά”.

Δίλημμα τέλος, περήφανη νικήτρια η Πολεμική Αεροπορία με 71,43%.

Όλη τη διαφορά την έκανε ο Κάκαλος.