H Elizabeth Olsen μάς έχει κάνει κανονικά μάγια

Πες μου εσύ τώρα πως γίνεται ένα τέτοιο λαχταριστό πλάσμα, με υπέροχα μακριά πόδια και νταρντανο-σωματοδομή να έχει οποιαδήποτε συγγένεια με τις -κατά δυο χρόνια μεγαλύτερες- ανορεξικές αδελφές της, Mary-Kate και Ashley.

Όπως πες μου πως γίνεται μια γυναίκα που δηλώνει παλαιομοδότισσα όπου σταθεί και όπου βρεθεί (“είμαι πολύ συντηρητική. Προσπαθώ πολύ να επιτρέψω στον εαυτό μου να αισθανθεί άνετα με το να είναι σέξι. Σκέψου ότι σε όλο το γυμνάσιο ντυνόμουν όπως η Annie Hall”) να είναι τόσο άνετη όταν ο σκηνοθέτης της ζητάει να βγάλει τα ρούχα της μπροστά στην κάμερα.

“Είμαι πολύ old school. Για αυτό και αποφεύγω τα social media. Δεν προσπαθώ να είμαι μυστηριώδης, απλώς θέλω να ζήσω την ζωή μου όσο πιο ιδιωτικά γίνεται. Προτιμώ να κρατώ τις γνώμες μου για μένα”.

Όπως έγινε στο εξαιρετικό Martha Marcy May Marlene του 2011, εκεί που προσπαθούσε να ξεφύγει από μια αίρεση, το οποίο αποτέλεσε την πρώτη αφορμή να σας μιλήσουμε για εκείνη και παραμένει η πιο χαρακτηριστική ταινία της ως τώρα.

“Προσπαθώ να μην πιάνω πολύ χώρο. Να εξαφανίζομαι στον τοίχο. Αυτό κάνω το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου. Μόνο όταν αισθάνομαι εντελώς άνετα δείχνω τον πραγματικό μου εαυτό”.

Ή στο Σπαϊκλικό Oldboy του 2013 όπου απέδειξε μια και καλή ότι μπορεί να είναι τόσο femme fatale όσο υπαγορεύουν οι καμπύλες της.

“Δεν είχα ποτέ πρόβλημα με τις γυμνές σκηνές. Αρκεί να υπάρχει σκοπός σε αυτές. Πιστεύω ότι το γυναικείο σώμα είναι πολύ ωραίο. Και θεωρώ μεγάλο παράδοξο ότι ενώ στις ΗΠΑ έχουμε τη μεγαλύτερη πορνοβιομηχανία, υπάρχει ταμπού όσον αφορά το γυμνό στις ταινίες”.

Οι ίδιες (βλέπε πλούσιο φυσικό στήθος) που έπιασε η κάμερα τον Captain America να χαζεύει κατά τη διάρκεια της επίσημης πρεμιέρας του Civil War. Όταν δηλαδή ο Chris Evans ήξερε ότι όλα τα φώτα είναι πάνω του. Αλλά, προφανώς, του ήταν ανθρωπίνως αδύνατον να μην καρφωθεί.

Αυτό δηλαδή το εφέ, το να μην μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω της, που έχει συνολικά η Lizzie σε όποιον την γνωρίζει. Παρότι (ή ίσως ακριβώς επειδή) συνεχίζει να μοιάζει μονίμως τρομαγμένη, σαν ελάφι με τεράστια μάτια που βλέπει τους προβολείς του αυτοκινήτου να ακολουθούν κάθε κίνησή του.

Δεν αισθάνομαι όμορφη. Κανείς ποτέ δεν με έκανε να αισθανθώ έτσι ως παιδί. Το μόνο που ήθελα ήταν να με παίρνει ο κόσμος στα σοβαρά και να με εκτιμάει για τους βαθμούς μου ή το μυαλό μου. Κάτι που, για κάποιο λόγο, σήμαινε για μένα να περπατάω αποφασιστικά και να φοράω μονίμως παντελόνια και πουλόβερ

Εννοείται πως όλη αυτή η χαμηλή αυτοεκτίμηση που μοιάζει να έχει, έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με το ότι μεγάλωσε στη σκιά των δυο μεγαλύτερων αδελφών της (‘Ποτέ δεν ζήτησα την συμβουλή τους για το πως να χειριστώ τη δημοσιότητα’)

“Δεν βάζω τον εαυτό μου στην ίδια λίγκα με ένα μεγάλο μέρος ηθοποιών. Αισθάνομαι μονίμως το αουτσάιντερ και μου αρέσει αυτό. Όπως μου αρέσει να πηγαίνω στις audition”.

Στις δικές τους ταινίες ήταν που ξεκίνησε ως πιτσιρίκι να παίζει. Και, όταν είδε το κράξιμο που έφαγαν εκείνες από τα μίντια και το ανελέητο κυνηγητό από τους παπαράτσι, ήταν ο λόγος που αποφάσισε να σταματήσει.

“Δεν πιάνει, γιατί ήμουν μόνο 10. Η αλήθεια είναι ότι πάντοτε ήθελα να γίνω ηθοποιός, αλλά το θεωρούσα φρικτό κλισέ. Οπότε ήθελα να αποκτήσω πολλές θεωρητικές γνώσεις και να κάνω σπουδαίες και τρανές θεατρικές σπουδές προκειμένου να το δικαιολογήσω στον εαυτό μου”.

Εξού και τα δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια (1996-2011) διάλειμμα, ανήκουστο διάστημα για το Χόλιγουντ, ανάμεσα στην τελευταία της εμφάνιση ως child actor (The Adventures of Mary-Kate and Ashley: The Case of the U.S. Space Camp Mission) και την πρώτη της ως κανονική ηθοποιός (μεσολάβησαν όντως θεατρικές σπουδές-μέχρι και στη Μόσχα πήγε).

Ουσιαστικά η Elizabeth -και τα υπέροχα Νορβηγικά της γονίδια- ήρθε και μας συστήθηκε ξανά από την αρχή. Και αυτό που είδαμε μας άρεσε. Στο κοινό, σε σκηνοθέτες τύπου Spike Lee και, φυσικά, στη Marvel, που την ενσωμάτωσε με συνοπτικές διαδικασίες στη μηχανή της (πριν την είδαμε επίσης στο Silent House και το Liberal Arts, στο ενδιάμεσο στο Godzilla και προσεχώς στο Wind River).

Σόρι, Lizzie, αλλά πλέον δεν πρόκειται να την βγάλεις ‘καθαρή’. Όσο και να δηλώνεις πόσο σου αρέσουν ηθοποιοί που δεν βγάζουν φόρα την προσωπική τους ζωή, όσο και να επιμένεις να μην φωτογραφίζεσαι (γενικώς και ιδιαιτέρως σέξι). Το σταριλίκι είναι γραμμένο στο DNA σου.

Ρώτα και τις πολυεκατομυριούχες αδελφές σου. Εκείνες δηλαδή που σε χρόνο dt κατάφερες να επισκιάσεις. Εκείνες που σε λίγο θα συστήνονται ως δικές σου αδελφές και όχι, όπως συνέβαινε μέχρι τώρα, το αντίστροφο.-