Το ‘Λαϊκόν’ είναι ένα σουβλατζίδικο γι’ αυτούς που ‘νιώθουν’

Έρχεται μια μέρα που θέλεις κάτι παραδοσιακό. Κάτι πολύ παραδοσιακό. Από τη γεύση μέχρι τη διακόσμηση. Και εκεί όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο «Λαϊκόν».

Το «Λαϊκόν» είναι ένα παλιό σουβλατζίδικο επί της Πολυτεχνείου, κολλητά στα Λαδάδικα. Το «σουβλατζίδικο» θα πει, ότι ψήνει σχεδόν τα πάντα, εκτός από γύρο. Δεν είναι γυράδικο. Δεν θα έπρεπε ποτέ να είναι. Το σουβλατζίδικο είναι ο τίτλος που του αξίζει, γιατί οποιοδήποτε σουβλατζίδικο είναι ανώτερο από κάθε γυράδικο.

Το παραδοσιακό στυλ, τα παλιά τραπεζάκια, τα κρέατα που ψήνονται εκείνη την ώρα, οι παραδοσιακές πατάτες τηγανιτές κομμένες στο χέρι, η καυτερή πιπεριά, είναι μόνο μερικοί λόγοι για να πας.

Το ψυγείο μπροστά μικρό. Λίγες σαλάτες μόνο, οι βασικές. Όλος ο κατάλογος χωρά σε έναν πίνακα. Δίνω την παραγγελία μου. Λίγα πράγματα, τα απολύτως απαραίτητα. Σουβλάκια, λουκάνικο Τζουμαγιάς και μπιφτεκάκια για αρχή και βλέπουμε.

Μέχρι να καθίσω και να τακτοποιηθώ, κόσμος έρχεται, τρώει, φεύγει, αδειάζει το μαγαζί και γεμίζει πάλι.

Ζηλεύω το λαχταριστό σάντουιτς που ετοιμάστηκε για άλλον πελάτη και βρίσκεται μπροστά μου, εύχομαι να ήταν δικό μου, αλλά εγώ επέλεξα να καθίσω και να πάρω διάφορα. Τελικά τον πείθω, να με αφήσει να κάνω διάσημο το σάντουιτς του με μπιφτέκι, βγάζοντάς το μία φωτογραφία. «Πού θα το δείξει το σάντουιτς μου;» με ρώτησε.

Ήρθε η μεγάλη στιγμή, το τραπέζι αρχίζει και γεμίζει. Απαραίτητοι συνοδοιπόροι μου σε αυτήν τη διαδρομή, μία ρώσικη σαλάτα, τηγανιτές πατάτες και πίτες. Θα μπορούσα να πάρω και την υπέροχη τυροκαυτερή. Με κέρδισε όμως η ρώσικη, γιατί με μπιφτέκι και λουκανικάκι του πάει τρελά.

Να δείτε, το σουβλάκι μου δεν νιώθει πια τόση μοναξιά.

Σύντομα η πιατέλα αδειάζει, ενώ η όρεξη δεν έχει μειωθεί καθόλου. Μερικές πανσέτες έρχονται για να καλύψουν το τελευταίο κενό.

Οι πανσέτες πήραν κι αυτές το δρόμο προς το στομάχι και η κατάσταση κατέληξε κάπως έτσι. Χορτάτη και ευτυχισμένη, πήρα κι εγώ το δρόμο για το γράψιμο.

Λαϊκόν

Πολυτεχνείου 24

τηλ. 2310523433