Το απόλυτο preview του PES 2017

Τώρα ξέρεις τι δουλειά είχα στο Milano το προηγούμενο τριήμερο. Βέβαια, το τελευταίο που μπορεί να χαρακτηριστεί είναι ως «δουλειά». Πέρα από όνειρο ζωής να παρακολουθήσω από τις κερκίδες έναν τελικό Champions League (εμπειρία εδώ), προφανώς δεν είναι αγγαρεία να παίξω πρώτος, αποκλειστικά (από ελληνικά μέσα ενημέρωσης, μην τρελαθούμε) το PES 2017 και να σου μεταφέρω τις εμπειρίες μου. Είμαι ποδοσφαιράκιας και μπασκετάκιας, γενικά τα sports sim είναι μέσα στα 3 αγαπημένα μου είδη παιχνιδιών.

Νομίζω είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε, να γίνει σέντρα. Μισό λεπτό να συνεννοηθώ με τους βοηθούς και τον τέταρτο.

ΟΚ.

Παρουσιάστε

Πριν το hands-on με το PES 2017, έναν πρώιμο κώδικα του παιχνιδιού όπως μας επισημάνθηκε αρκετές φορές κι όχι το τελικό προιόν, προηγήθηκε μια σύντομη παρουσίαση από τον Adam Bhatti, Global Product & Brand Manager της Konami και δη του Pro Evolution Soccer. Με τον κύριο αυτόν, που όταν γελάει ακούγεται μέχρι το Περού, θα τα πούμε αργότερα, στη συνέντευξή του για την ακρίβεια την οποία μπορείς να διαβάσεις σε ξεχωριστό άρθρο.

Η παρουσίαση ξεκίνησε με μία συγγνώμη για το παρελθόν, την περσινή ιστορία με το πρώτο patch του PES 2016 που καθυστέρησε σημαντικά, όσον αφορά στα ελλιπή rosters στο λανσάρισμα του τίτλου. Ξεκαθαρίστηκε ότι κάτι παρόμοιο δεν θα συμβεί στο PES 2017, θα υπάρξει day one update και για τα offline και τα online modes του παιχνιδιού. ΟΚ, δεκτή, συνεχίζουμε.

Έπειτα, μας είπε ότι το PES 2016 αξιολογήθηκε πέρσι, κατά μέσο όρο, με 88% από τους κριτικούς. Έτσι, δεν βρέθηκε απλά πιο ψηλά από το FIFA 16 (82%), αλλά ήταν και το καλύτερο sports game με βάση αυτά τα στοιχεία. Παρόλα αυτά, κανείς δεν πρόκειται να κάτσει στ’ αυγά του, οι αλλαγές στο PES 2017 θα είναι πολλές και θα επικεντρώνονται στο gameplay, το βασικότερο όλων κατά την Konami. Συμφωνούμε, βάλε να παίξουμε ρε άνθρωπε.

Όχι ακόμα. Οι πυλώνες των αναβαθμίσεων έχουν ως εξής: καλύτερο κοντρόλ, ρεαλιστική τροχιά της μπάλας, έλεγχος του ρυθμού ενός αγώνα, ακριβές σύστημα πάσας, πιο φυσική κίνηση των ποδοσφαιριστών και νέα animations, πιο δραστήριοι τερματοφύλακες (α μπράβο, να χαρεί ο στόμας σου), προηγμένες οδηγίες και τακτικές, και το ΑΙ θα προσαρμόζεται στον τρόπο παιχνιδιού σου και θα σε ζορίζει. Ωραία, θέλω να τα δω όλα αυτά. Να πατήσω το Χ (το hands-on έλαβε χώρα σε PS4);

Πάμε μωρή παικτούρα

ΝΑΙ, επιτέλους. Τελειώνω γρήγορα με τα προκαταρκτικά κι επιλέγω την Atletico Madrid. Αντίπαλός μου η Arsenal, οι άλλες δύο διαθέσιμες του κώδικα ήταν εθνικές, Γαλλία και Γερμανία. Συνολικά, θα προλάβω να παίξω 8 δεκάλεπτης διάρκειας ματσάκια, ελέγχοντας κάθε ομάδα από δύο φορές. Καθόλου άσχημα.

Το πρώτο πράγμα που καθίσταται προφανές είναι η κίνηση των ποδοσφαιριστών. Είναι πράγματι step by step, το φαινόμενο του τρεξίματος πάνω σε ράγες που στις τελευταίες εκδόσεις είχε ξεκινήσει να βελτιώνεται σταδιακά, φαίνεται να εξαλείφεται μια και καλή. Σούπερ. Αναβαθμισμένο είναι πράγματι και το κοντρόλ της μπάλας, ο παίκτης έχει περισσότερο έλεγχο και ορίζει σε σημαντικό βαθμό και την πρώτη επαφή. Όσο για τα νέα animations φέρνουν τη ψηφιακή εμπειρία ακόμα πιο κοντά στην αληθινή. Πρώτο τεστ, επιτυχημένο.

Δεύτερο στη λίστα, μπορεί και κορυφαίο τώρα που το ξανασκέφτομαι, το ποσοστό επιτυχίας των προσπαθειών εντός περιοχής σουτ, πλασέ, κεφαλιές (βλέπε πόσο συχνά σκοράρεις), σε συνδυασμό με τη συμπεριφορά των τερματοφυλάκων. Ναι, οι keepers είναι όντως βελτιωμένοι, πιο ενεργητικοί και δραστήριοι. Βγαίνουν, πετάγονται, κάνουν, ράνουν, δεν δείχνουν την απάθεια του PES 2016.

Το μόνο ανησυχητικό εδώ είναι οι κεφαλιές. Σε πρώτη φάση, θα έλεγα ότι είχα υπερβολικό ποσοστό επιτυχίας στο να πάρω κεφαλιά μετά από σέντρα από πλάγια, και σε δεύτερη να βρω δίχτυα, να σκοράρω. Αυτό το σημείο ίσως να χρειάζεται λίγο κούρδισμα, αλλά δεν αποκλείεται να κάνω και λάθος.

Η τρίτη διαπίστωση είναι ότι τέρμα οι μεγάλες λόμπες, οι βαθιές μπαλιές που σε έβγαζαν μόνο στην πλάτη της άμυνας. Πλέον, οι αμυντικοί το περιμένουν αυτό, αντιδρούν αρκετά γρήγορα, καλύπτουν, μαρκάρουν, δύσκολα παίρνεις την μπάλα μπροστά σου και ξεχύνεσαι. Το «τέρμα, φινίτο» είναι σχετικό. Συμβαίνει αλλά πολύ λιγότερο, στα λεγόμενα λογικά πλαίσια και χωρίς να οδηγεί σε βέβαιο τετ-α-τετ. Εδώ, πάντως, θα κρατήσω και μία πισινή μέχρι να δω τι γίνεται με Messi, Ronaldo, Bale, Robben, καταλαβαίνεις.

To ίδιο ισχύει, και για την πισινή για τους σούπερ-σούπερ stars, για τα σλάλομ. Ναι μεν ο επιτιθέμενος έχει καλύτερο έλεγχο της μπάλας αλλά δεν είναι τόσο γρήγορος, ενώ ο αμυνόμενος μοιάζει περισσότερο προικισμένος από προηγουμένως, πιο ογκόλιθος. Με τους τερματοφύλακες ν’ αντιδρούν καλύτερα στα μακρινά σουτ (παρεμπιπτόντως, αρκετά ρεαλιστική η πορεία της μπάλας, κάτι που φαίνεται και στις πάσες), η αλήθεια είναι ότι με κάποιον τρόπο θα πρέπει να σκοράρεις.

Καταρχάς, ευνοείται το παιχνίδι από τα άκρα. Λες γι’ αυτό να υπάρχει μια σχετική ασυλία στις κεφαλιές; Επιπλέον, είναι αρκετά ομαλό το passing game. Όχι τόσο σε κατάσταση πινγκ-πονγκ κι ένα-δύο, κι αυτό γιατί οι αμυνόμενοι προσπαθούν ν’ αναχαιτίσουν και ακολουθούν τη φάση. Αυτό που γίνεται είναι ότι ένας playmaker, π.χ. ο Cazorla στην Arsenal, έχει πλέον λίγο χρόνο να ζυγιάσει τα πράματα. Με το βελτιωμένο κοντρόλ της μπάλας, δεν είναι απαραίτητο ότι θα ντριπλάρει/ ξεπεράσει κάποιον, αλλά θα έχει λίγο χώρο και χρόνο να δει το κόψιμο ενός συμπαίκτη και να πασάρει ιδανικά το τόπι. Χτίσιμο, build up επίθεσης, δηλαδή.

Ομάδα μοντέλο

Το επόμενο κομμάτι, μετά την ατομική συμπεριφορά, είναι να δούμε την ομαδική. Τι είναι λοιπόν οι προηγμένες οδηγίες; Ένας τρόπος όχι ακριβώς απλοποίησης, αλλά μεγαλύτερης σαφήνειας για το τι θέλεις να κάνει η ομάδα στο γήπεδο. Επιθυμείς, για παράδειγμα, να παίξεις ποδόσφαιρο κατοχής; Επιλέγεις tiki-taka, όπως ακριβώς το διαβάζεις και το έμαθες από την Barcelona. Κοντά οι παίκτες, κοντά οι γραμμές, πάντα μια επιλογή πάσας δίπλα σου.

Το καλό είναι ότι δεν περιορίζονται στα απλά, δηλαδή κατοχή ή παιχνίδι αντεπίθεσης. Μπορείς, π.χ., να δώσεις την εντολή οι ακραίοι χαφ-εξτρέμ να κόβουν προς τα μέσα, να δίνουν χώρο στα πλάγια μπακ, να δημιουργήσεις υπεραριθμίες. Α, παρεμπιπτόντως, επιστρέφει η εντολή να ανέβει ο τερματοφύλακας σε κάποια στημένη φάση στο τέλος ενός αγώνα που χάνεις και θέλεις το γκολ σαν παλαβός.

Στημένη φάση, είπα; Στα κόρνερ, όπως και στο FIFA εδώ και λίγο καιρό, μπορείς να εφαρμόσεις κάποιο συστηματάκι, χαρακτηριστικό είναι το τρενάκι, ή να μαζευτούν εκτός περιοχής. Στην άμυνα δε, μπορείς να παίξεις ζώνη ή man marking. Ο Αλέφαντος θα σου πρότεινε το δεύτερο χωρίς συζήτηση.

Όσο για τις γενικότερες οδηγίες όταν δεν έχεις την μπάλα, είναι κι αυτές αρκετές. Κι όπως στην επίθεση βλέπεις το τσούκου τσούκου ball, έτσι και στην άμυνα υπάρχει το παρκάρισμα λεωφορείου. Ατόφια ποδοσφαιρική ορολογία ρε παιδί μου.

To θέμα είναι πόσο όλα αυτά τα ωραία, τα θεωρητικά, τα βλέπεις πρακτικά στο χορτάρι, και επίσης πόσο κοντά είναι στην αυθεντική εμπειρία. Αρκετά, τολμώ να πω. Η Atletico παίζει περισσότερο την αντεπίθεση και οι παίκτες της μαρκάρουν πιο σκυλίσια. Η Arsenal, πάλι, πασάρει περισσότερο, παίζει πιο αργά, στην άμυνα είναι λίγο πιο soft.

Γενικότερα, η AI το παλεύει περισσότερο. Κάνει αλλαγές στο ημίχρονο, παίζει τα κόρνερ με κοντινή πάσα και, πράγματι, προσπαθεί να προσαρμοστεί πάνω σου. Σε ένα Atletico-Arsenal που προηγήθηκα με 2-0 (δύο κεφαλιές) στο εικοστό λεπτό, ο coach Wenger φόρτωσε λίγο τα φτερά κι από τότε δεν έβγαλα ξανά εύκολη σέντρα. Καλό σημάδι αυτό, this is football.

Πέρασε από τον όμιλο, προχωράει στα νοκ άουτ

Κατά τη διάρκεια της δοκιμής, οι άνθρωποι της Konami, εκτός του Adam που έδινε συνεντεύξεις, γυρνούσαν γύρω-γυρώ, άκουγαν παρατηρήσεις, απαντούσαν σε απορίες. Εξάλλου οι ίδιοι είχαν ζητήσει ότι στραβό ή παράξενο δούμε να τους το αναφέρουμε. Πρέπει ν’ άκουσα καμιά δεκαριά φορές σε παραλλαγές τα «είναι early code, μιλάμε για work in progress, η γνώμη σας μας ενδιαφέρει, δώστε μας feedback».

Ορισμένα τα διάβασες ήδη εδώ, κάποια άλλα υπάρχουν στο άρθρο της συνέντευξης. Το σίγουρο είναι ότι για first look/ hands-on του PES 2017, τα δείγματα είναι ενθαρρυντικά και κάτι παραπάνω. Κι όταν ακούς ότι στο επίκεντρο βρίσκεται το gameplay, έχεις λόγο να είσαι αισιόδοξος. Το single player του PES με κέρδισε, μετά από χρόνια, από πέρσι (check εδώ σύγκριση PES 2016 vs FIFA 16). Bήματα προόδου έχουν γίνει γενικότερα την τελευταία τριετία ώστε να επιστρέψει η εποχή της PS2 δόξας.

Αν τώρα, στο PES 2017, η εμπειρία γίνει ακόμα πιο πειστική και λείψουν τα 6-5, 5-4, στο multiplayer, τότε το γήπεδο είναι όλο δικό του. Για να δούμε, από την προθέρμανση δεν κέρδισε ποτέ κανείς, αλλά φαίνεται να διαθέτει καλό προπονητή.