Lifestyle envy, το νέο social σύνδρομο από το οποίο πάσχεις

Μην ντρέπεσαι, δεν είσαι μόνος. Είμαστε πολλοί και ζηλεύουμε πολλά και διαφορετικά πράγματα. Από τα απλά και κοινότυπα, όπως πχ. την δίμετρη φυσική ξανθιά με το φυσικό στήθος που κυκλοφορεί ο άλλος, τους six pack κοιλιακούς του, την 100άρα τηλεόραση, το ρολόι κόστους διαμερίσματος στην Ηρώδου Ατττικού, το 50μετρο γιοτ, τις διακοπές στη Γαλλική Πολυνησία ή τις διακοπές στην Γαλλική Πολυνησία στις οποίες πήγε με το Ι.Χ. lear jet του.

Έως πιο ειδικού γούστου ‘φθόνους’, όπως πχ. για τη θέα από το μπαλκόνι του στον Λυκαβηττό, το γεγονός ότι η δικιά του κοπέλα πηγαίνει μαζί του στο γήπεδο/ για αναρρίχηση στον Όλυμπο/ yoga στην Πάρο και γενικά βγαίνουν συνέχεια active και χαμογελαστοί, το φοβερό πρωινό που βρήκε χρόνο να φτιάξει στον εαυτό του, το ψαγμένο Τ-shirt που φοράει ή ότι το δικό του παιδί φαίνεται ευγενικό και χαμογελαστό και όχι απροσάρμοστο όπως το δικό σου.

Με άλλα λόγια, ‘διάθεση’ να έχεις, προφανώς κακιασμένη, και το Instagram θα σου βρει ένα τρόπο να σε κάνει να αισθανθείς χάλια για τη δική σου ζωή. Την οποία και νομοτελειακά συγκρίνεις με αυτή των άλλων -επώνυμων ή ανώνυμων- που ακολουθείς.

Και όχι, δεν χρειάζεται να είσαι θύμα του καταναλωτισμού ή πρώην Πασόκος για να βρεθείς να υποφέρεις από το σύνδρομο του ‘lifestyle envy’, lenvie για τους φίλους, όπως το ονόμασαν σε πρόσφατο άρθρο τους -μεταξύ άλλων- οι κυριλέ λονδρέζικοι Times. Σε αυτό δεν έχει ανοσία κανείς. Ακόμη πχ. και ένας της ακροαριστερός που μπορεί να ζηλέψει τη φωτό από μια διαδήλωση που δεν πήγε, ένα ρακόμελο στην Ικαρία που δεν ήπιε ή μια σκηνή στην Γαύδο που δεν πρόλαβε να στήσει.

Άσε που δεν είναι καν αναγκαίο να είσαι ο ίδιος ‘ασθενής’ για να σου καταστρέψει τη ζωή, όπως διαπίστωσε κολλητός μου που, αν και δεν του το είπε κατάμουτρα, υποψιαζόμαστε έντονα ότι τον χώρισε η δικιά του επειδή δεν της έδινε αρκετές ‘αφορμές’ για να ποστάρει ωραία πράγματα στο account της.

Όπως σωστά επισήμαναν οι New York Times σε σχετικό άρθρο που έγραψαν πίσω στο μακρινό 2013, ‘αν το Twitter είναι ο δρόμος, το Facebook το συνοικιακό mall και το Pinterest ένα είδος καταλόγου ταχυδρομικής παραγγελίας αντικειμένων που θα ήθελες, τότε το Ιnstagram θυμίζει την υπέροχη βιτρίνα ενός εστέτ παριζιάνικου πολυκαταστήματος’.

Θα μου πεις αυτό, το να ζηλεύεις τον ‘γείτονα’ είναι κομμάτι της ανθρώπινης φύσης από τότε που η γυναίκα του πρώτου Νεάντερταλ κοίταξε την διπλανή ‘οικογενειακή’ σπηλιά και έβαλε χέρι στον δικό της σύζυγο επειδή η δικιά τους ήταν λιγότερη ‘ευάερη και ευήλια’. Ωστόσο το Instagram, περισσότερο από κάθε άλλο μέσο, περισσότερο από κάθε άλλη εποχή που προηγήθηκε, διογκώνει αυτή τη ζήλια. Άσε που, επιπλέον, της πετάει πάνω και καμιά εκατοστή φίλτρα, μετατρέποντας την πιο κοινότυπη εμπειρία σε καρτ ποστάλ. Τι τα θες, στημένο το παιχνίδι φίλε.

Για την ακρίβεια καρά-στημένο/κατασκευασμένο/ωραιοποιημένο, αφού η φωτογραφία από τις διακοπές στις Κάνες που ανεβάζει η Κούλα, και όταν πήγε και για μήνες μετά, δεν δείχνει τις υπόλοιπες 360 μέρες του χρόνου που περνάει σε ένα κουβούκλιο στην Κηφισίας. Και σε εκείνο πχ. το φοβερό selfie της Τούλας, με φόντο το απέραντο γαλάζιο, δεν φαίνεται ότι ήταν η 21η προσπάθειά της και ότι της στοίχισε μια ηλίαση και ένα καβγά με το αγόρι της που την παρακαλούσε να σηκωθούν να φύγουν.

Εννοείται ότι μπροστά στο Instagram δεν φτουράνε με τίποτα τα lifestyle και gossip περιοδικά που προηγήθηκαν, που υπήρξαν αν θες οι πρόγονοι του, αφού και είναι πιο άμεσα και επιτρέπει στους ίδιους τους celebrities και τους influencers να μας δείξουν από πρώτο χέρι πόσο μαγική είναι η ζωή τους.

Ειδικά αν έχουν την αισθητική ή το κατάλληλο team ώστε να περάσουν το μήνυμα διακριτικά και όμορφο και όχι ως γροθιά κακογουστιάς στην μούρη όπως ο -παράδειγμα προς αποφυγήν- Dan Bilzerian.

Ή τα ανεξέλεγκτα τέκνα των Κινέζων μεγιστάνων, ονόματι fuerdai, που κάνουν όλο τον πλανήτη να θέλει να τα πλακώσει στο ξύλο.

Ουσιαστικά το Ιnstagram μετατρέπει τον καθένα μας στον εκδότη του δικού του prive lifestyle περιοδικού. Και, όσοι έχουμε δουλέψει στα περιοδικά, γνωρίζουμε ότι το σαράκι του εκδότη, όταν μπει μέσα σου, είναι από τα πιο δύσκολα κουσούρια να θεραπεύσεις.

Εντάξει, προφανώς και υπάρχει ‘γιατρεία’. Το να έχεις δηλαδή την παιδεία ώστε να μην ζηλεύεις, να μην ακολουθείς λάθος ανθρώπους ή ανθρώπους με λάθος αξίες, να εστιάζεις σε όσα είναι καλά στη ζωή σου, να έχεις το θάρρος να χαίρεσαι για την επιτυχία του άλλου, να μην ξεχνάς ότι όλο αυτό είναι marketing και γενικά να μην παίζεις το παιχνίδι. Αν ανήκεις σε αυτή την κατηγορία, μπράβο σου. Για όλους τους υπόλοιπους εμάς η μοναδική λύση είναι η σωστή αναλογία. Για κάθε δηλαδή Instagram που ζηλεύουμε, να πετάμε μέσα και δυο που κοροϊδεύουμε ή λυπόμαστε.

Δεν είναι ιδανική λύση, αλλά είναι μια λύση. Αν έχεις κάποια καλύτερη, είμαι όλος αυτιά.