O άνθρωπος που έχει κοιμηθεί με τα περισσότερα supermodels στον πλανήτη

Το πρόσφατο αφιέρωμα του βρετανικού GQ στην πάρτη του, με αφορμή ένα ντοκιμαντέρ που είναι στα σκαριά (Casablancas: The Man Who Loved Women), μας έδωσε την αφορμή να μιλήσουμε για τον θρυλικό/διαβόητο ιδρυτή του πρακτορείου Elite, δημιουργό του διαγωνισμού Elite Model of the year και ‘μέντορα’ κάθε supermodel των 80s και 90s.

Του ανθρώπου (επειδή το ξέρω ότι με τα της μόδας δεν τα πας καλά) που φίλοι και εχθροί αποκαλούσαν ομόφωνα ‘John Casanova’. Του ίδιου που, εύστοχα, στον επικήδειο του το 2013 η Daily Telegraph δεν άντεξε και έγραψε πως “είναι αυτός που έχει κοιμηθεί με τις περισσότερες ωραίες γυναίκες από κάθε άλλον στον πλανήτη” (δες το βίντεο από τον χαρακτήρα στον Pink Panther που είναι εμπνευσμένος από αυτόν).

Ουσιαστικά ο Casablancas, το όνομα του οποίου είναι κανονικό και όχι ψευδώνυμο, μετέτρεψε ένα ‘χόμπι’ που έχουμε όλοι, το να λατρεύουμε τις ωραίες γυναίκες, σε δουλειά.

(Ποιος Δον Ζουάν και ποιός Καζανόβα. Ένας χρόνος από τη ζωή του Jοhn ισούται με ότι έκαναν αυτοί σε όλη τη ζωή τους)

Για την ακρίβεια σε μεγάλη μπίζνα αφού, πίσω στα 70s, όταν δημιούργησε το Elite (πρώτα στο Παρίσι και μετά στη Νέα Υόρκη), ήταν ο πρώτος που πρώτα ανακάλυψε και μετά μετέτρεψε γυναίκες όπως τις Christie Brinkley, Cindy Crawford, Naomi Campbell και Linda Evangelista σε πολυεθνικές μηχανές κοπής χαρτονομισμάτων. Και, ταυτόχρονα, έσπασε το μονοπώλιο των δυο μεγάλων αμερικάνικων πρακτορείων.

Σε αντίθεση με τους ‘μη μου άπτου’ τότε ανταγωνιστές του, που είχαν ένα στάβλο από εκατοντάδες μοντέλα -που φρόντιζαν να ελέγχουν ώστε να μην ξενυχτάνε και γενικώς να μην κάνουν καταχρήσεις- αυτός προμόταρε με κάθε τρόπο μια χούφτα και μόνο (π.χ. Cindy Crawford, Christie Brinkley και Iman) ως σουπερστάρ. Ακόμη και πριν γίνουν. Χρεώνοντας, φυσικά, το ανάλογο εξωφρενικό τίμημα.

Όπως δηλώνει στη σχετική συνέντευξη ο σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ, “ο John ήταν ένας οραματιστής. Ο πρώτος που αντιμετώπισε τα μοντέλα ως brands. Που κατάλαβε ότι οι ζωές, οι έρωτες, τα σκάνδαλα και οι καυγάδες τους είναι που τους δίνουν προστιθέμενη αξία”.

Βέβαια, από την άλλη, όλη αυτή η -εμμονική- αγάπη του για τις γυναίκες, για τόσο ωραίες και τόσο πολλές, είχε αντίκτυπο στην προσωπική του ζωή. Ξεκινώντας από τον δεύτερο γάμο του, που διαλύθηκε επειδή τα έφτιαξε με την -16χρονη τότε- Stephanie Seymour (σ.σ. ο τελευταίος ήταν με την 17χρονη Bραζιλιάνα Aline, 33χρόνια μικρότερή του, που είναι και παραγωγός στο ντοκιμαντέρ). Και συνεχίζοντας με τις φήμες όλα αυτά τα χρόνια για το πόσο πληθωρικά/ αδυσώπητα φλέρταρε τις πελάτισσές του.

(Από όλες τις γυναίκες που αγάπησα, η Stephanie ήταν η μοναδική που πραγματικά μου έκανε θρύψαλα την καρδιά όταν με άφησε)

Μια μεγαλειώδη επαγγελματική πορεία που τερμάτισε άδοξα το 2000 όταν έφυγε από το Elite των 100 εκ. δολαρίων τζίρου το χρόνο, εξαιτίας του διευθυντή του Ευρωπαϊκού γραφείου του (αυτόν που μετά κατηγόρησε η Care Otis ότι την βίασε κατ’ επανάληψη, στο δωμάτιο που κάποτε κοιμόταν η μικρή του κόρη, όταν η αρραβωνιαστικιά του Linda Evangelista έλειπε), τη συμπεριφορά του οποίου κατέγραψε ένας δημοσιογράφος του BBC o οποίος τον ακολουθούσε undercover για ένα χρόνο (σ.σ. Το ρεπορτάζ δεν προβλήθηκε ποτέ ξανά, λόγω σχετικών μηνύσεων που έπεσαν).

Όπως και να έχει ο Καταλανικής καταγωγής Casablancas (σ.σ. ο γιος του είναι ο τραγουδιστής των The Strokes Julian), που γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη και φοίτησε σε ιδιωτικό σχολείο στην Ελβετία (φέρεται ότι αποβλήθηκε επειδή έκανε σεξ με μια υπηρέτρια) πέρασε κυριολεκτικά ζωή χαρισάμενη.

Λένε ότι αν είσαι καλός στη μια ζωή, περνάς υπέροχα στην επόμενη. Εγώ πρέπει πραγματικά να ήμουν άγγελος στην προηγούμενή μου.

Επίσης κέρδισε κάθε μάχη, εκτός από δυο. Αυτή με την μονογαμία. Και την τελική, αυτή με τον καρκίνο. Και όχι, δεν ήταν άγγελος. Ούτε φεμινιστής. Πως θα μπορούσε άλλωστε αφού ήταν αυτός που δήλωνε, σύμφωνα με ένα άρθρο του New York Magazine πίσω στο 1989, με τίτλο ‘Girl Crazy, ο πασάς των μοντέλων’ ότι προτιμούσε τα νεαρά μοντέλα γιατί εκτελούσαν καλύτερα διαταγές και ότι οι παρθένες ήταν πρόβλημα γιατί δεν ήξεραν πως να βγουν σέξι, οπότε τις έστελνε στην Ευρώπη για να γνωρίσουν το έντονο φλερτ και βλέμμα  των Ευρωπαίων και να αποκτήσουν εμπειρία για το πως να ποζάρουν.

Εκείνος που οργάνωνε τα διαβόητα T-shirt parties όπου τα μοντέλα είχαν οδηγίες να είναι γυμνά εκτός από το εσώρουχο και ένα λευκό T-shirt που έγραφε πάνω ‘ιδιοκτησία του John Casablancas’.

Κάτι που, μεταξύ μας, σε μεγάλο βαθμό ίσχυε αφού κοιμόταν με τις περισσότερες από αυτές. Μοναδική εξαίρεση η τότε σουπερσταρ Janice Dickinson. “Ήμουν η μοναδική στο πρακτορείο που δεν είχα πέσει στο κρεβάτι του. Κοιμόταν με όλες. Συνήθως σε διάδες και τριάδες. Τον δικό μου κώλο έπρεπε όμως να τον φιλάει”.

Αν και, όπως διευκρινίζουν διάφοροι συνεργάτες του, ο τύπος δεν άνοιξε το πρακτορείο προκειμένου να κάνει σεξ με όλες αυτές. Έκανε ήδη σεξ με αυτές, επειδή ήταν καλλονός, οπότε απλώς είπε να μετατρέψει το χόμπι σε επάγγελμα. Επίσης υπήρξε πάντα γοητευτικός και πληθωρικός. Γόης, επουδενί γλοιώδης. Γόης, ωστόσο, ‘εποχής’, αφού όλα αυτά αυτή τη στιγμή μοιάζουν στην καλύτερη περίπτωση όχι ακριβώς επαγγελματικά.

Αν και, τελικά, το Καζανόβας του τίτλου είναι λίγο άκυρο. Ο Casabancas φέρνει περισσότερο σε Dr. Frankestein.

Συγκεκριμένα ένας Frankestein που σιχάθηκε και μίσησε αυτό που δημιούργησε (σ.σ. έχει αποκαλέσει την Gisele ‘τέρας εγωμανίας’ και την Heidi Klum ‘ατάλαντο γερμανικό λουκάνικο’. Και οι δυο είναι δημιουργήματά του).

Μετανιώνω που δημιούργησα τα supermodel. Είναι τα δικά μας τέρατα. Ανεβάσαμε το κασέ τους τόσο ψηλά, αλλά εκείνες ποτέ δεν με ευχαρίστησαν. Έγιναν αλαζονικές και ανεξέλεγκτες.