Δουλεύοντας με τον Τομ Κρουζ

Ο Κρίστοφερ Μακουάρι δεν είναι κανένας τυχαίος. Είναι ο άνθρωπος που έγραψε μια από τις διασημότερες ανατροπές στην ιστορία του κινηματογράφου, και για την οποία πήρε και Όσκαρ Σεναρίου: Φυσικά μιλάμε για το “Συνήθεις Ύποπτοι”.

Έκτοτε έχει κάνει μια καριέρα που κυρίως απαρτίζεται από σενάρια, όμως έχει σκηνοθετήσει κιόλας, το καλτ νουάρ “The Way of the Gun” (όσοι ξέρουν, θυμούνται αυτή την φοβερά υποτιμημένη ταινία). Συνήθως απλά γράφει, όμως για το νέο όχημα του Τομ Κρουζ το στούντιο έκρινε πως ήταν ο κατάλληλος να σκηνοθετήσει κιόλας το σενάριό του. Στο “Jack Reacher” ο Κρουζ παίζει έναν αστυνομικό που αρχίζει να σκαλίζει βαθύτερα στην υπόθεση που ερευνά, για έναν στρατιωτικό σκοπευτή που πυροβόλησε πέντε τυχαία θύματα.

Με αφορμή την κυκλοφορία της ταινίας σε DVD από την Odeon, το ΟΝΕΜΑΝ εξασφάλισε αποκλειστική συνέντευξη με τον Κρίστοφερ Μακουάρι, σκηνοθέτη και σεναριογράφο του “Jack Reacher”, στην οποία μιλάει για τον Τομ Κρουζ, τη συνεργασία μαζί του, τις ανατροπές που του αρέσει να γράφει, το πόσο του αρέσει να σκηνοθετεί (και πόσο τον αγχώνει το να γράφει!), αλλά και το πόσα αμάξια επιβίωσαν μετά τα γυρίσματα της μεγάλης σκηνής καταδίωξης του φιλμ.

Είσαι γνωστός στο Χόλιγουντ για τις ανατροπές που γράφεις. Είχες πρόβλημα με κάποια ανατροπή στο “Jack Reacher”;

Περιέργως, κάποια στιγμή στην πορεία της διαδικασίας είχαμε ένα πρόβλημα. Υπάρχει μια μεγάλη ανατροπή στο βιβλίο. Η αποκάλυψη του ποιος είναι ο δολοφόνος έρχεται πολύ αργά. Και δε μου άρεσε πολύ αυτό. Είπα στο στούντιο πως θα έκανα την ταινία αν με άφηναν να αποκαλύψω την ανατροπή στα 10 λεπτά της ταινίας. Το στούντιο πίστεψε πως ήταν περίεργη ιδέα, αλλά τους εξήγησα γιατί θα δουλέψει. Και συμφώνησαν μαζί μου.

Σου αρέσει να δουλεύεις νύχτα με τους ηθοποιούς σου;

Ποτέ δεν ξεκινάω να το κάνω έτσι, αλλά έχεις δίκιο. Η νυχτερινή σκηνή καταδίωξης πήρε για πάντα μέχρι να γυριστεί. Μας πήρε 3 βδομάδες, μερικές φορές 24 ώρες δουλειά τη μέρα. Ήταν πολύ, πολύ μακρά διαδικασία! Έβρεχε, έκανε κρύο, και όλοι ήταν χάλια. Αλλά νομίζω άξιζε τον κόπο.

Πόσα από αυτά τα πανέμορφα αμάξια τρακάρατε;

Ξεκινήσαμε με εννιά αμάξια και στο τέλος μας έμεινε ένα. Τα υπόλοιπα διαλύθηκαν.

Έχουν υπάρξει πολλές αξιομνημόνευτες σκηνές καταδίωξης σε Χολιγουντιανές ταινίες. Ένιωσες ιδιαίτερη πίεση να δημιουργήσεις μία σε αυτό το επίπεδο;

Ήξερα ότι θα υπήρχαν υψηλές προσδοκίες. Αλλά επίσης ξέραμε πως έχουμε πλεονεκτήματα. Είχαμε τον Τομ Κρουζ, που ξέρει πώς να οδηγάει. Ο Τομ είναι περίπου στο 90% των πλάνων. Κάθε ένα πλάνο που σχεδιάσαμε εμπεριείχε την πιθανότητα η κάμερα να διαλυθεί, ήταν πολύ ακραία πράγματα.

Αυτό ήταν πιστεύεις το δυσκολότερο πράγμα σε αυτή τη δουλειά;

Όχι όχι, ζω για αυτή τη δουλειά. Ήμασταν μικρά παιδιά και παίζαμε με αυτοκινητάκια. Το δύσκολο κομμάτι είναι πάντα οι χαρακτήρες. Τέσσερις άνθρωποι σε ένα δωμάτιο και μετά να προσπαθείς να κάνεις τις δυναμικές τους να λειτουργήσουν. Ο Τομ και η Ρόζαμαουντ στο δείπνο- αυτή ήταν μια δύσκολη σκηνή για μένα.

Πώς επέλεξες τη Ρόζαμαουντ;

Την είχα δει στο “Education” και ήταν φοβερή. Ήθελα ένα συγκεκριμένο στυλ από τον χαρακτήρα της, συναντήθηκα με πολλές ηθοποιούς, και δε μπορούσα να τη δω αυτή πρόσωπο με πρόσωπο. Συναντηθήκαμε μέσω Skype. Με το καλημέρα με έκανε να γελάω. Και ήθελα ο χαρακτήρας της να είναι δυναμική και αστεία.

Και ο Τομ; Ήταν πρόκληση να κάνεις ταινία μαζί του;

Θυμάμαι του έστειλα ένα κλιπάκι του Χάι Κόρτνι χωρίς σχόλια κι εκείνος μου απάντησε “ΠΑΡΤΟΝ!”. Ήταν πολύ καλό που τον είχα στην ταινία.

Είναι όμως τόσο κυρίαρχη παρουσία στην οθόνη. Δε φοβόσουν πως θα αφαιρέσει κάτι από την ταινία;

Το βλέπω ως εξής. Όταν τον παρακολουθώ ως Βίνσεντ στο “Collateral”, διαπιστώνεις πως το ‘έχει’. Μπορεί να παίξει τόσους διαφορετικούς τύπους αντρών. Και το καλό είναι πως δεν είναι ευαίσθητος, δεν είναι μαλθακός. Θέλει απλά να κάνει σωστά  τη δουλειά. Θέλει να είσαι ευθύς μαζί του. Οπότε μπορείς να έχεις πολύ ειλικρινείς συζητήσεις.

Ποια ήταν η πρώτη σου κουβέντα μαζί του;

Του είπα: Κάθε χαρακτήρας που έχεις παίξει ποτέ βρισκόταν κάτω από έντονη πίεση στο κυνήγι κάποιου αντικειμένου της πλοκής. Ο Τζακ Ρίτσερ δεν δέχεται καμία πίεση. Και δεν κυνηγά τίποτα. Τον ρώτησα αν είναι άνετος με το να παίξει έναν τόσο παθητικό τύπο. Που θα προτιμούσε να μην κυνηγήσει τον κακό ή δε τον νοιάζει αν θα κερδίσει το κορίτσι. Που απλά δεν είναι στο DNA του. Ο Τομ με κοίταξε και είπε ότι το λατρεύει. Είχα πολύ λίγα να του πω σαν οδηγίες για αυτή την ταινία.

Ισχύει ότι δεν πίστευες πως θα έκανες άλλη ταινία στην καριέρα σου;

Ναι, ποτέ δεν πίστευα ότι θα σκηνοθετούσα ταινία ποτέ ξανά. Είχα παραιτηθεί σε αυτή την ιδέα. Όταν γράφω ένα σενάριο δεν σχεδιάζω παρακάτω πλέον. Προσπαθώ να μένω συναισθηματικά απόμακρος.

Γιατί;

Είναι αυτοσυντήρηση. Δίνεις όλο σου το είναι για ένα χρόνο ή περισσότερο. Και μετά το πασάρεις σε κάποιον άλλον. Σε κάποιον μέτριο σκηνοθέτη. Και τελικά η ταινία βγαίνει και δεν αναγνωρίζεις τίποτα από το έργο σου. Είναι πιο εύκολο πια γιαα μένα το να γράφω απλώς ένα σενάριο.

Προτιμάς να γράφεις ή να σκηνοθετείς;

Η σκηνοθεσία είναι η καλύτερη δουλειά στον κόσμο. Το να γράφεις η πιο μίζερη. Όλοι είναι από πάνω σου και σε περιμένουν. Πρέπει να ξυπνήσεις το πρωί και να δώσεις κίνητρα στον εαυτό σου. Όταν σκηνοθετείς είναι σαν καθαρόαιμο πουλέν. Τρέχεις στην κούρσα. Είναι κάτι ασταμάτητο, έχεις κίνητρα αυτομάτως. Ενώ η πίεση του να γράφεις ένα σενάριο σε deadline είναι σκέτη μιζέρια. Τα deadlines όμως στη σκηνοθεσία δεν είναι κάτι αόριστο ή φανταστικό, είναι πολύ πραγματικά.

Δουλεύεις όντως στο σενάριο του “Top Gun 2”;

Είχα μια πρώιμη συνάντηση με τον Τομ Κρουζ.

*Το “Jack Reacher” κυκλοφορεί σε DVD και blu-ray από την Odeon.