Μήπως είσαι lumbersexual και δεν το ξέρεις;

Έπεσα πάνω στον όρο εντελώς τυχαία, αναζητώντας στο χαοτικό σύμπαν του internet πληροφορίες για τους hipsters, τους amish και λοιπούς μουσοφόρους. Και ξαφνικά το είδα. ‘Lumbersexual’, λέει, είναι ένας άντρας – υβρίδιο, κάτι μεταξύ ξυλοκόπου (lumberjack) και metrosexual. Φοράει καρό πουκάμισα, έχει μούσια, τα μαλλιά του είναι συνήθως ατημέλητα (αλλά μερικές φορές και χτενισμένα με ρετρό χωρίστρα), ίσως έχει και τατουάζ – αλλά για κάποιο λόγο όλο αυτό το βουνίσιο, ακατέργαστο στιλ μοιάζει αφενός ενορχηστρωμένο και αφετέρου ενσωματωμένο πλήρως στο αστικό τοπίο.

Στην Αμερική, η εικόνα του ξυλοκόπου που πίνει craft μπύρα, φοράει σκούφο και κόβει ξύλα με τα ροζιασμένα χέρια του, τους είναι εντελώς οικεία. Αυτή η εικόνα, με τις κατάλληλες μετατροπές (προφανώς τα τσεκούρια έχουν μείνει στην καλύβα) μεταφέρθηκε στους δρόμους της πόλης και από εκεί, με τη βοήθεια των street style φωτογράφων σε όλο τον κόσμο, ο οποίος έμοιαζε σαν έτοιμος από καιρό να υποδεχθεί ένα μπρουτάλ trend: οι ξένοι δημοσιογράφοι το περιγράφουν και ως ‘ανάκτηση της αρρενωπότητας’.

Στην Ελλάδα, η τάση μοιάζει να κατέκτησε το αντρικό κοινό προοδευτικά: ξεκίνησε πριν περίπου μια δεκαετία με την ανατολή των hipsters, που αρέσκονταν να συνδυάζουν skinny παντελόνια με καρό πουκάμισα, γυαλιά μυωπίας με χοντρούς σκελετούς και μουστάκια. Τα μουστάκια έγιναν μούσια, τα skinny jeans φάρδυναν, τα γυαλιά μπήκαν στις θήκες τους και τα μανίκια των καρό πουκάμισων γύρισαν για να δημιουργήσουν ένα look πιο χαλαρό, που μοιάζει λιγότερο pretentious και μπορεί να υιοθετηθεί από περισσότερους.

Έτσι αρρενωπό και χαλαρό όπως είναι, αγκαλιάστηκε αμέσως από την μια εκπληκτικά μεγάλη μερίδα του κοινού – αρκεί να μπεις σε μια γεμάτη καφετέρια και να αρχίσεις να μετράς μούσια και tartan prints. Αλλά δεν χρειάζεται καν να μετακινηθείς από την καρέκλα σου: άνοιξε την τηλεόρασή σου και θα δεις να υπηρετούν το trend τηλεπαρουσιαστές, μοντέλα, τηλεσέφ, ‘τυπάκια της πόλης’. Εξαιρετική αδυναμία στα μούσια και τα καρό πουκάμισα έχει παρατηρηθεί να έχουν επίσης οι εκκολαπτόμενοι δημοσιογράφοι, οι γραφίστες, οι web designers, οι αρχιτέκτονες. Απλά όσο πιο σοφιστικέ το επάγγελμα, τόσο πιο καλοτριμαρισμένο το μούσι και πιο καλοχτενισμένη η χωρίστρα.

Δεν είναι καθόλου δύσκολο να κατανοήσει κανείς την τεράστια απήχηση του lumbersexual. Πρώτον, είναι ένα trend που το ακολουθείς χωρίς καν να έχεις πάρει χαμπάρι πως το ακολουθείς. Αν είσαι δηλαδή τύπος που προτιμά να έχει μούσια από το να είναι ξυρισμένος (και βέβαια αυτή είναι η πλειοψηφία, αφού το μούσι κολακεύει τα περισσότερα πρόσωπα και κρύβει τυχόν ατέλειες), φτάνει να φορέσεις ένα καρό πουκάμισο για να είσαι ξαφνικά και εσύ ένας νέος ακόλουθος του trend, χωρίς καν να το έχεις πολυσκεφτεί. Δεύτερον, είναι μια τάση που δεν σε πετάει εκτός της comfort zone σου. Δεν χρειάζεται ξαφνικά ‘να τολμήσεις’ κάτι – αγαπημένο ρήμα των συντακτών μόδας για να πείσουν τους αναγνώστες να δοκιμάσουν κάτι που τους φαίνεται αλλόκοτο ή ξένο.

Το συγκεκριμένο look έρχεται αβίαστα και κάνει θαύματα για την αντρική ψυχολογία: σε αντίθεση με τις γυναίκες που αγαπούν τον πειραματισμό, οι άντρες θέλουν πάνω απ’ όλα να αισθάνονται ασφάλεια μέσα από τις ενδυματολογικές τους επιλογές. Και το look του lumbersexual δεν τραβάει τα βλέμματα, δεν γυρίζει επάνω τους τον προβολέα, δεν τους βάζει σε περιπέτειες. Είναι easy-going, είναι εύκολο να το υιοθετήσεις, είναι αρρενωπό. Αλλά είναι πλέον και εντελώς βαρετό.

Αυτή είναι η παγίδα με τις τάσεις που παραφοριούνται – στο τέλος αντί να σου δίνουν στίγμα, σε ομογενοποιούν με τη μάζα. Ξέρεις πόσες φορές κατεβαίνοντας την Ερμού σκουντάω αγνώστους να τους χαιρετήσω γιατί νόμιζα πως είναι ο φίλος μου ο Χρήστος, ο Δημήτρης ή ο Τάσος; Σε μια χώρα που ο μέσος όρος των αντρών έχει καστανά μαλλιά και ύψος 1,78, αν όλοι έχουν και μούσια και φοράνε τα ίδια πουκάμισα, καταλαβαίνεις πως καήκαμε, οδεύουμε ταχύτατα για μια δυστοπική κοινωνία, τύπου η Gattaca με τα καρό.

Προφανώς αν νιώθεις πως αυτό είναι το στιλ που σου ταιριάζει, δεν θα το αλλάξεις επειδή διάβασες αυτές εδώ τις γραμμές, αλλά αντιθέτως είναι βέβαιο πως πολλοί θα σπεύσουν να σχολιάσουν “εγώ ήμουν έτσι πολύ πριν γίνει μόδα”. Και όχι, δεν θέλουμε να σε βάλουμε να ξυρίσεις και μουστάκι (ή μούσι). Αλλά δυστυχώς για εσένα, πρωτοπόρε των lumbersexual, το στιλ σου παραφορέθηκε και τώρα το flannel πουκάμισό σου απειλεί τη μοναδικότητά σου. Είναι η ώρα για αλλαγή; Εσύ το ξέρεις αυτό. Απλά μην εκπλαγείς αν την επόμενη φορά που θα κατεβαίνεις την Ερμού κάποια άγνωστη σε μπερδέψει με κάποιον άλλο.