Ο De Niro είναι καλύτερος κτηματομεσίτης από τον Trump

“Ήρθα για πρώτη φορά στην Tribeca την εποχή που γυρίζαμε το ‘Raging Bull’ προκειμένου να βρω ένα γυμναστήριο και κατέληξα να ερωτευτώ την περιοχή”, δήλωσε σχετικά ο 73χρονος ο οποίος, έχοντας γεννηθεί και μεγαλώσει στο γειτονικό artistic Greenwich Village, δεν έδινε, μέχρι τότε, δεκάρα για το παρατημένο ‘Τρίγωνο κάτω από την Canal’. Εκεί δηλαδή που ξεφορτώνονταν, κάποιες δεκαετίες πριν, τα εμπορεύματα στις αποβάθρες του ποταμού Hudson.

Αυτό που ερωτεύτηκε δεν ήταν οι πλακόστρωτοι δρόμοι (γραφικοί, αλλά και αρκετά φαρδιοί για τις λιμουζίνες που ξεφορτώνουν τους VIP πλέον), οι παρατημένες αποθήκες του 19ου αιώνα με τα χαρακτηριστικά τούβλα και τα επιβλητικά παράθυρα και η γενικότερη ατμόσφαιρα ενός χωριού μέσα στην πόλη (για την ακρίβεια του με διαφορά πιο ακριβού ανά τ.μ. χωριού), αλλά η ιστορία που αυτές κουβαλούσαν (εκεί αναπτύχθηκαν τα πρώτα μικρά κινηματογραφικά στούντιο πίσω το 1890) και η προοπτική -που μόνο εκείνος έβλεπε- να προσελκύσουν και πάλι τους πιο δημιουργικούς ανθρώπους της πόλης.

Ξεκινώντας με τον εαυτό του, αφού το 1988, στο πρώτο κτίριο που αγόρασε (σ.σ. μια πρώην αποθήκη καφέ) έφτιαξε τα γραφεία της εταιρίας παραγωγής του ονόματι Tribeca Productions (και καταλήγοντας στους Jay Z, Beyoncé, Taylor Swift, Meryl Streep, Katy Perry, Gwyneth Paltrow, Justin Timberlake και Russell Simmons που ζουν εκεί τώρα). Μόνο που, αντί να φτιάξει κάτι κοινότυπο και να παραμείνει μόνος και έρημος σε μια εγκαταλελειμμένη περιοχή (πριν 40 χρόνια δεν κατοικούσε ψυχή εδώ), ο Robert έφτιαξε ταυτόχρονα και αίθουσα προβολών.

Επίσης, όχι μόνο φρόντισε να νοικιάσει τους υπόλοιπους ορόφους σε νέους επιχειρηματίες, αλλά, προκειμένου να έχει κάπου να ταΐσει όλους αυτούς, συμφώνησε με τον γνωστό εστιάτορα Drew Nieporent να ανοίξει, το 1990, το Tribeca Grill. Ένα εστιατόριο που αποτελεί landmark της περιοχής και συνεχίζει ακμαίο ως και σήμερα, κάτι εξαιρετικά σπάνιο για μια πόλη όπως η Νέα Υόρκη.

Αν και η κίνησή του που έκανε τη διαφορά ήταν, λίγα χρόνια αργότερα, όταν έπεισε -μετά από προσπάθειες χρόνων- τον Nobuyuki Matsuhisa να έρθει από το Los Angeles στη Tribeca και να δημιουργήσουν εκεί το πρώτο Nobu, από τα πολλά σε όλο τον κόσμο που ακολούθησαν.

Η διαφορά του από τους υπόλοιπους σταρ του Χόλιγουντ που αποφάσισαν να μπλέξουν με το άθλημα (με εξαίρεση τον Jeremy ‘Hawkeye’ Renner που επίσης είναι σοβαρός και ταλαντούχος), όπως η Sandra Bullock που αγόρασε το μισό Austin και η Kim Basinger που αγόρασε μια ολόκληρη πόλη στην Georgia, είναι ότι ο De Niro ασχολήθηκε στα σοβαρά με αυτό όχι λόγω ματαιοδοξίας ή επειδή κουράστηκε και ήθελε κάπου να βρει κάπου γαλήνια για να αράξει.

Στόχος του δεν ήταν μόνο το κέρδος ή το να δημιουργήσει μια εταιρία που να του επιτρέπει να έχει εισόδημα όσο τα κινηματογραφικά του project ήταν σε φάση ‘επώασης’ (δίνοντάς του την άνεση να πει ‘όχι’ σε ρόλους), αλλά και το να κάνει reboot ολόκληρη την περιοχή. Κάτι στο οποίο βοήθησε σαφώς και το ομώνυμο κινηματογραφικό φεστιβάλ που οραματίστηκε και έκανε πράξη.

Απόδειξη των αγαθών προθέσεών του είναι ότι, εν μέσω τρελής κρίσης, πίσω στο 2008, αποφάσισε να ανοίξει στην περιοχή το Greenwich Hotel. Μια πραγματική ‘κατάθεση ψυχής’ αφού ασχολήθηκε προσωπικά με κάθε λεπτομέρεια προκειμένου το τελικό αποτέλεσμα να είναι όσο πιο αυθεντικό γίνεται, χρησιμοποιώντας μόνο ντόπιους εργάτες και συνεργαζόμενος στενά με ιστορικούς. Δεν μπήκε δηλαδή κάπου σαν μπουλντόζα, όπως κάνει συνήθως ο Trump, με μοναδικό στόχο να βάψει τους τοίχους χρυσούς και να βάλει μια τεράστια πινακίδα με το επίθετό του στην εξώπορτα.

Το ότι, ταυτόχρονα, σε ό,τι έχει να κάνει με επιχειρήσεις, του γυαλίζει κανονικά το μάτι, σε σημείο που η εφημερίδα Daily News τον έχει χαρακτηρίσει ‘business bully’, είναι απλά ένα αναπάντεχο μπόνους για εκείνον (αφού του επιτρέπει να εκτονώνει την επιθετικότητά του) και ντεζαβαντάζ για όποιον στέκεται στον δρόμο του.

Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι, στην πορεία, πέρα από τα 200 εκ. δολάρια προσωπική περιουσία που έχει μαζέψει (τα περισσότερα λόγω Tribeca), δεν είχε, ως επιχειρηματίας, τις αποτυχίες του με πιο τρανταχτή την ανακήρυξη του ξενοδοχείου Nobu ξενοδοχείο που άνοιξε στη Μανίλα ως χειρότερου luxury hotel της χρονιάς. Αν και πιο ηχηρό χαστούκι ήταν η αποτυχία του μεγαλεπήβολου σχεδίου του να δημιουργήσει -μαζί με τον παραγωγό Harvey Weinstein- ένα μεγάλο κινηματογραφικό στούντιο στα ναυπηγεία του Brooklyn.

Δεν τρέχει τίποτα. Ο De Niro και οι συνέταιροι του ελπίζουν να έχουν καλύτερη τύχη με το Wellington Hotel, ένα υπό κατασκευή boutique hotel, αποτελούμενο από έξι βικτοριανές επαύλεις, το οποίο περιλαμβάνει δυο εστιατόριο και ένα spa, στο Covent Garden του Λονδίνου. Είπαμε, το παλικάρι έχει μύτη, τσαγανό και ξέρει να χρησιμοποιεί και τα δυο. Μήπως κάποιος να του πει να περάσει και από Αθήνα; Μέχρι και δήμαρχο θα άξιζε να τον κάνουμε.

(κεντρική φωτογραφία: AP Images, Richard Shotwell)