Η τέχνη και οι Simpsons

Κάποιος θα μπορούσε να αναπτύξει το επιχείρημα που λέει πως οι Simpsons είναι τέχνη κι από μόνοι τους, και φυσικά θα συμφωνούσαμε. Αλλά αυτό δεν εμπόδισε ποτέ τους σεναριογράφους της σειράς να κοιτάξουν στο παρελθόν, και να τιμήσουν μερικά από τα σημαντικότερα έργα στην ιστορία της τέχνης.

Ποιος είπε πως ανάμεσα σε καυστικό χιούμορ και ποπ αναφορές δε μπορεί να χωρέσει και αληθινή εκτίμηση στους καλλιτέχνες που κοσμούν τα μουσεία όλου του κόσμου;

Να πώς μοιάζουν μερικοί από τους διασημότερους πίνακες, μέσα από τον κίτρινο, ζωγραφιστό φακό των Simpsons:

Ο Homer αποκοιμάται σε μια επίσκεψή του στο μουσείο σε μια ευθεία αναφορά στο “Sleeping Gypsy” του Ρουσό. Οι περισσότερες από τις art αναφορές της σειράς γίνονται σε περιπτώσεις σαν αυτή, όπου ο Homer έχει κοιμηθεί και βλέπει στον ύπνο του συναντήσεις με διάσημες φιγούρες της τέχνης.

Στο επεισόδιο “The Crepes of Wrath” της πρώτης σεζόν ο διευθυντής Skinner στέλνει τον Bart σε ταξίδι τύπου Εράσμους στη Γαλλία μπας και απορροφήσει λίγη κουλτούρα. Φυσικά καμία σχέση, καθώς εκεί μπλέκει με κάτι κακοποιούς, αλλά το κλου του επεισοδίου είναι η διαδρομή του Bart στη Γαλλική επαρχία, η οποία αναπαριστά μια σειρά από διάσημους πίνακες. Κατά σειρά, “Η Λίμνη με τα Νούφαρα” του Μονέ, “Πρόγευμα στη Χλόη” του Μανέ και “Σιτοχώραφο με Κοράκια” του Βαν Γκογκ.

Η διάσημη φωτό του Jeff Widener, με τον άνδρα που στάθηκε μπροστά στα τανκς στην πλατεία Τιάνανμεν στην Κίνα τη μέρα μετά το βίαιο διωγμό διαμαρτυρόμενων από την πλατεία έκανε το γύρο του κόσμου – και φυσικά κανιβαλίζεται από τη σειρά, που τοποθετεί τον Krusty στην επίμαχη θέση.

Μια ιστορία τρόμου που λέει ο Bart στο επεισόδιο “Yokel Chords” της 18ης σεζόν είναι γυρισμένη με animation που θυμίζει το στυλ του Έντουαρντ Γκόρεϊ, ενός συγγραφέα διάσημου κυρίως για το μακάβριο χαρακτήρα των εικονογραφήσεών του.

Η παρέα του Bart σηκώνει τη σημαία στη διάρκεια ενός παιχνιδιού, με τρόπο που να αποτελεί αναπαράσταση της ανάληψης της σημαίας από τους στρατιώτες στο Ίβο Τζίμα, όπως απαθανατίστηκε από τον Τζο Ρόσενθαλ.

Και λίγη σύγχρονη τέχνη, με ένα όνειρο της Lisa (αλλά και μια σειρά γραμματοσήμων στο Σπρίνγκφιλντ) να βασίζεται στο “Where the Wild Things Are” του Μόρις Σέντακ.

Ο παππούς Simpson έχει κι αυτός την ευκαιρία του να γίνει ένας εκ των αμέτρητων ποπ ηρώων που πρωταγωνίστησαν ποτέ στη συχνότερη ίσως εκ των αναπαραστάσεων, τα “Γεράκια της Νύχτας” του Έντουαρντ Χόπερ.

H Lisa, ως η ψαγμένη της παρέας, το παρακάνει λίγο και πηγαίνει τα πιτσιρίκια του Cletus να δουν τον “Ανδαλουσιανό Σκύλο” των Νταλί/Μπουνιουέλ. Τι, δεν είχε εισιτήρια για το “Mission: Impossible”;

Όπου η οικογένεια κάνει διάρρηξη στο Smithsonian (για να πάρει πίσω τον καναπέ ώστε να μπορέσουν να συνεχίσουν ανενόχλητοι την τηλεθέαση) και γίνεται ένα με τα έργα τέχνης, εντυπωσιακότερα όλων με τη “Σύγκλιση” του Τζάκσον Πόλοκ.

Οι εφιάλτες του Bart αφότου τον χτυπάει ένα αυτοκίνητο μοιάζουν πάρα πολύ με τον “Κήπο των Επίγειων Απολαύσεων” του Ιερώνυμου Μπος. Λογικό, κι οι δικοί μας εφιάλτες σα να ξεπήδησαν από Μπος μοιάζουν καμιά φορά.

Όπου μια προσωπογραφία του κύριου Burns θυμίζει Πικάσο και γιατί όχι.

Λίγος Έσερ επειδή απλά οι εικόνες του παραείναι απολαυστικά περίπλοκες (και αναγνωρίσιμες φυσικά) για να μην είχαν θέσει σε μια τέτοια σειρά. Στην πρώτη εικόνα βλέπουμε τα πλήθη που περιμένουν να ανοίξει μια ατραξιόν του Σπρίνγκφιλντ (“Ascending and Descending“) και στη δεύτερη η οικογένεια αναπαριστά τη “Σχετικότητα” καθώς προσπαθεί να φτάσει στον καναπέ για το άνοιγμα του επεισοδίου. Τέλος, ο Homer μοιράζεται ένα όραμα με τον σαμάνο στην τρίτη εικόνα, με το μοτίβο στο πίσω μέρος να παραπέμπει στο “Ουρανός και Νερό” του διάσημου καλλιτέχνη.

Γενικά είναι πολλά τα επεισόδια όπου οι χαρακτήρες επισκέπτονται κάποιο μουσείο οπότε απλώς βλέπουμε πολλούς διάσημους πίνακες στο πίσω μέρος της οθόνης, και εδώ προτιμήσαμε να εστιάσουμε σε εξυπνότερες αναφορές. Απλά με τις “Κονσέρβες Campbell” του ΄Άντι Γουόρχολ είχαμε το επιπλέον αστείο του Homer να τον παίρνει ο ύπνος στην γκαλερί (δίκαιο) και να τον ξυπνάει μες στο όνειρό του ο ίδιος ο Γουόρχολ, πετώντας του κονσέρβες Campbell.

Τέρμα κουλτουριάρικο το ταχυδρομείο του Σπρίνγκφιλντ, κάνοντας αναφορά στον πιο διάσημο πίνακα του Μιχαήλ Άγγελου (τη “Δημιουργία του Αδάμ“) στην είσοδό του, με τον ταχυδρόμο στη θέση του Θεού που δίνει ζωή, τρόπον τινά, μεταφέροντας τα γράμματα.

Ο Norman και οι φίλοι του βάφουν λευκό τον φράχτη σε μια οπτική αναφορά στο “Whitewashing the Fence” του Νόρμαν Ρόγκουελ, από τη σειρά Tom Sawyer.

Ο “Δαβίδ” του Μιχαήλ Άγγελου έχει κάνει αρκετές εμφανίσεις στη σειρά, με την πιο ξεχωριστή να είναι εκείνη όπου ο ο Homer ονειρεύεται πως έπαιζε μαζί του ποδοσφαιράκι.

Ο διάσημος “Άνθρωπος του Βιτρούβιου” του Λεονάρντο ντα Βίντσι στέκει στον τοίχο ενός οργανισμού υπέρ της πατρότητας, με πρόσθετα στοιχεία που μαρτυρούν αφοσίωση στην οικογένεια: Ένα παιδί, ένα γάντι του μπέιζμπολ, ένας χαρταετός κλπ. Επίσης, κατά τα γνωστά πλέον, υπάρχει επεισόδιο που ο Homer αποκοιμάται και στο όνειρό του τρώει ξύλο από τον Άνθρωπο. Κλισέ οι συνεχείς ύπνοι του Ομήρου, αλλά και μόνο για την εικόνα του να τρώει ξύλο από τη ζωγραφιά του ντα Βίντσι αξίζει.

Ο Bart καθαρίζει τον πίνακα (!) “American Gothic” του Γκραντ Γουντ ώσπου να μην μείνει τίποτα.

Να ένα παράδειγμα επεισοδίου σαν αυτά που αναφέραμε προηγουμένως (της επίσκεψης σε μουσείο με εμφάνιση πολλαπλών περιπτώσεων αναφορών), αλλά και πάλι με μια διαφοροποίηση: Εδώ έχουμε τον Bart να κάνει την εισαγωγή για το ετήσιο επεισόδιο-event “Treehouse of Horror” (συγκεκριμένα εδώ για το IV) καθώς κινείται σε έναν τρομακτικό χώρο χαμηλού φωτισμού, με διάσημους τρομακτικούς πίνακες πίσω του να απεικονίζουν μέλη της οικογένειάς του. Κατά σειρά: “Το Μυστήριο της Μελαγχολίας ενός Δρόμου” του Τζόρτζιο ντε Κίρικο (Marge) και “Αυτοπροσωπογραφία” του Βαν Γκογκ (Homer), η “Κραυγή” τοιυ Έντουαρντ Μουντς (Lisa), ο “Ύπνος” του Νταλί (Maggie) και “Γιος του Ανθρώπου” του Ρενέ Μαγκρίτ (ο ίδιος ο Bart).

Ο Homer ερωτεύεται μια συνάδελφό του κι όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, τη φαντάζεται σαν Αφροδίτη στη “Γέννηση της Αφροδίτης” του Μποτιτσέλι.

Ένας ακόμα Νόρμαν Ρόκγουελ, αυτή τη φορά η εικονογράφηση “After the Prom” αλλά με το νεαρό ζευγάρι να έχει εδώ αντικατασταθεί από την πυρηνική οικογένεια των Simpsons, σε έναν σπουδαίο παραλληλισμό πάνω στην εξέλιξη του τι σημαίνει αμερικάνικος τρόπος ζωής.

Ο αγώνας μποξ του Homer φέρνει στο νου το ματς μεταξύ Dempsey και Firpo το Σεπτέμβριο του 1923 μέσω της ομώνυμης εικονογράφησης του Τζορτζ Μπέλοους.

Το καλύτερο για το τέλος, καθώς οι Simpsons αναπαριστούν το εξώφυλλο του “Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band” των Beatles και ως γνωστόν οι Beatles είναι η αρχή, το τέλος και τα πάντα γενικότερα. Καλή ακρόαση.

(Πηγή screencaps: Complex)