8+2 αντρικά μαθήματα από τον 82χρονο πια Clint Eastwood

Με αφορμή τα γενέθλια του ηθοποιού, σκηνοθέτη, παραγωγού που την περασμένη Πέμπτη (31/5) έκλεισε τα 82, το ONEMAN προσπαθεί να αναλύσει γιατί ο Clint Eastwood αποτελεί ένα διαχρονικό αντρικό πρότυπο, ψύχραιμα και νηφάλια.

Αλλά δεν γίνεται.

Καμία ψυχραιμία, όταν μόνος του ένας άντρας έχει διδάξει τόσα τόσο χρήσιμα μαθήματα ζωής και ανδρισμού. Σαν τα παρακάτω:

“Αργά δεν είναι ποτέ”

Όταν ο Sergio Leone άρχισε να ξετυλίγει το κουβάρι της επικής spaghetti western τριλογίας του με το “Για Μια Χούφτα Δολάρια”, ο Eastwood ήταν ήδη 34 ετών. Όταν η ταινία έκανε πρεμιέρα στις Η.Π.Α., ήταν 37.

Ο ιστορικός ρόλος του ως επιθεωρητής Callahan σε μια σειρά από φιλμ που τον όρισαν ως ανδρικό σύμβολο έρχεται στα 41 (όταν παράλληλα έκανε ντεμπούτο και ως σκηνοθέτης με “Play Misty For Me”), ενώ τα πρώτα του χρυσά αγαλματάκια φτάνουν μήνες μόλις πριν κλείσει τα 62!

Από τότε, αντί να δει σαν εξιλέωση τον πάταγο που κατάφερε με το “Unforgiven”, παίρνει φόρα (ναι, στα 62) και “σκοτώνει” (είτε μόνο σκηνοθετώντας, είτε και παίζοντας σε αυτές, είτε υπογράφοντας και τη μουσική) με ταινίες όπως “Οι Γέφυρες του Μάντισον”, το φοβερό “Mystic River”, το “Million Dollar Baby”, “H Ανταλλαγή”, το “Gran Torino”, το “Invictus”. Και θα συνεχίσει.

Λες και το ‘χει βάλει σκοπό να εκθέτει καθημερινά κάτι τύπους που ωρύονται ότι “τα πιο δημιουργικά χρόνια ενός άντρα είναι από τα 30 ως τα 45”.

“Οι γυναίκες θέλουν την αγάπη μας”

Βασισμένος στο παραπάνω δόγμα, ο Eastwood έσπευσε όλα αυτά τα χρόνια να μοιράσει την αγάπη του σε όσες περισσότερες γυναίκες μπορούσε να προλάβει. Με 7 παιδιά από 5 διαφορετικές γυναίκες, ο αποκαλούμενος και “serial womanizer” παντρεύτηκε μόλις για δεύτερη φορά στη ζωή του το 1996 την κατά 35 χρόνια νεότερή του, δημοσιογράφο Dina Ruiz δηλώνοντας “ανακουφισμένος” πως βρήκε τη γυναίκα της ζωής του. Μισό λεπτό για τα απαραίτητα μαθηματικά…ναι. Ο Clint δηλώνει ότι βρήκε την Μία και Μοναδική στα 65. Έτσι, για να μαθαίνεις. Και να μην απογοητεύεσαι.

“Δείξε μου έναν αποφασιστικό άντρα και θα σου δείξω έναν αληθινό”

Ο Eastwood έχει παίξει μόλις σε δύο κωμωδίες σε μια καριέρα κοντά 70 ταινιών. Επιλογή; Σίγουρα. Επιλογή για να κρατήσει σώνει και ντε το προφίλ του macho και του σκληρού; Όχι απαραίτητα. Απλά αφοσίωση στην τέχνη, στο εγώ και τον χαρακτήρα του.

“Όπου τολμούν οι αετοί – κι ο σκηνοθέτης Clint”

Αρχίζοντας δειλά-δειλά (ή μήπως όχι και τόσο;) να σκηνοθετεί από το 1971, ο προσγειωμένος Eastwood δύσκολα θα φανταζόταν ότι 30 χρόνια μετά θα μετέτρεπε σε χρυσάφι ό,τι άγγιζε (και) από την καρέκλα του σκηνοθέτη.

Η τόλμη-επιφόρτιση ενός έξτρα ρόλου, εκτός αυτού του ηθοποιού, όχι μόνο δεν περιέπλεξε τα πράγματα, αλλά έφτασε να προβληματίσει χιλιάδες fans του για το αν ο Eastwood είναι καλύτερος σκηνοθέτης απ’ ό,τι ηθοποιός. Και μάλιστα, με την κοινή παραδοχή όλων ότι οι ρόλοι του και η συμβολή του ως ηθοποιός “ματσάρεται” με τη συμβολή το πολύ 10 σύγχρονών του, πρωτοκλασάτων ηθοποιών.

Κι όμως, αριστουργήματα όπως το “Unforgiven” και το “Million Dollar Baby” εκτόξευσαν τις μετοχές του σκηνοθέτη Eastwood τόσο ψηλά όσο έφτανε για να του απονεμηθεί δις το Όσκαρ Καλύτερου Σκηνοθέτη ταυτόχρονα με αυτό της Καλύτερης Ταινίας, το 1992 και το 2004 αντίστοιχα. 

“Ένας άντρας έχει αξίες. Κάποιες έστω”

Ο Eastwood έχει ξεκαθαρίσει τόσο μέσα από συνεντεύξεις του όσο και -βασικότερα- με τον τρόπο που σκέφτεται και ζει ότι υπάρχουν και μη συντηρητικοί Ρεπουμπλικάνοι. Κλασικό παράδειγμα, η στάση του στο θέμα του γάμου μεταξύ ομοφυλοφίλων.

“Γίνεται ντόρος για αυτό το θέμα. Ειλικρινά, δεν με απασχολεί καθόλου ποιος θέλει να παντρευτεί ποιον. Ας αφήσουμε τον καθένα να ζήσει τη ζωή που θέλει”.

Στα δε κινηματογραφικά, να σημειωθεί εδώ ότι μετά την “παραίτηση” του Sean Connery ως James Bond, ο ρόλος του πράκτορα προτάθηκε και στον Eastwood, ο οποίος αρνήθηκε επιμένοντας ότι ο James Bond είναι ένας χαρακτήρας που πρέπει να παίζεται μόνο από Βρετανούς ηθοποιούς.

“Η Angelina Jolie δεν είναι μια όμορφη γυναίκα”

Το ψιλιαστήκαμε την εποχή του Όσκαρ Β’ Γυναικείου για το “Girl, Interrupted”. Αλλά η τότε Jolie ήταν αλλιώς, ΤΟΣΟ αλλιώς. Ήταν μια επική φιγούρα, πιο κοντά στο “βαμπιρογκόθ γκόμενα” παρά στο “γυαλιστερή celebrity” της μετά-Pitt εποχής. Έ, αυτήν την Jolie των φώτων και της “φιλανθρωπίας” πέτυχε ο Eastwood και την έκανε ξανά ηθοποιό (και φυσιολογικό άνθρωπο) στα μάτια μας με το ρόλο της στην περίφημη “Ανταλλαγή”, για τον οποίο ήταν για πρώτη και τελευταία μέχρι τώρα φορά υποψήφια για το Όσκαρ Α’ Γυναικείου.

Ερμηνεία που μας έκανε να ξεχάσουμε και τα tattoo και τα φετίχ και τον Brad Pitt και το όνομά μας. 

“Τα Βασικά του σωστού Άντρα”

Μιλώντας στο GQ για την ουσία της ισότητας των δύο φύλων, ο Eastwood έχει πει: “Προσπάθησα να διδάξω τα βασικά στους γιους μου. Πχ. να ανοίγουν την πόρτα και να αφήνουν τη γυναίκα να περάσει πρώτη. Γιατί; Γιατί είσαι πιο δυνατός, είναι το καθήκον σου ως άντρας. Γι’ αυτό είσαι εδώ, για να φροντίζεις τα πράγματα. Δεν είναι κάτι macho αυτό. Οι γυναίκες θέλουν τη βοήθειά μας και όχι επίδειξη της δύναμής μας. Γι’ αυτό είμαστε ίσοι σε αυτόν τον κόσμο.

Όταν γνώρισα τον Rocky Marciano, θυμάμαι την πολύ ελαφριά χειραψία μας. Μου έκανε εντύπωση. Αλλά μετά σκέφτηκα ότι δεν έπρεπε σώνει και καλά να αρπάξει το χέρι μου με όλη του τη δύναμη.

“Ξέρεις τι έλεγε ο Dirty Harry για τις γνώμες, έ;”

Ή για το ποιος δικαιούται να βάζει κέτσαπ στο hot-dog του;

Αυτές είναι οι 170 πιο μυθικές ατάκες-“σύντομα μαθήματα ζωής” του Clint Eastwood στον κινηματογράφο.

“Τα λόγια είναι περιττά (για τους μεγάλους άντρες)”

Με την κερδισμένη του σοφία και έναν ωκεανό επιτευγμάτων πίσω του, ο Clint Eastwood αποφεύγει ακόμη και σήμερα να μιλάει διεξοδικά για το έργο του, προτιμώντας να μένει προσηλωμένος στην επόμενη μεγάλη δημιουργία και μακριά από πολλά φώτα και κόκκινα χαλιά.

Το να σκιαγραφήσεις το προφίλ του ως τρίτος, ως θεατής είναι κι αυτό μια διαδικασία που μπορεί να σε εκθέσει στην προσπάθειά σου να μην αφήσεις τίποτα απ’ έξω. Οι 170 ατάκες ίσως καλύπτουν πανηγυρικά ό,τι διάβασες παραπάνω. Αλλιώς, κινδυνεύουμε να αφήσουμε για πάντα στον Clint τον ρόλο και του Καλού και του Κακού και να πάρουμε σπίτι μας αυτόν του Άσχημου.

Γι’ αυτό, ας το κλείσουμε με μουσική. Μεγάλο σχολείο κι η μουσική.

“Gorillaz – Clint Eastwood”