Jason Mantzoukas: Ο Ράφι του “The League” μιλάει στο ΟΝΕΜΑΝ

Όποιος έχει δει ποτέ “The League”, τη σειρά που κάθε Σάββατο στις 22.40 προβάλλεται αποκλειστικά στην Ελλάδα από το FOX, δε χρειάζεται την παραμικρή σύσταση για το ποιος είναι ο Ράφι. (Οι υπόλοιποι απλά δείτε το “The League”, δεν υπάρχει κανείς απολύτως λόγος να μην το κάνετε. Τι, δε σας αρέσουν τα cool, αστεία πράγματα;) Ο τρελός κουνιάδος από την κόλαση που έγινε σχεδόν-μέλος της παρέας ενώ κανείς δε τον θέλει στην παρέα, έχει εξελιχθεί στον απόλυτο fan favorite χαρακτήρα της σειράς.

Όχι πως οι υπόλοιποι υστερούν. Το “The League” είναι η απόλυτη καφροκωμωδία, για μια παρέα φίλων και συγγενών που μαζεύονται κάθε Κυριακή και βλέπουν NFL παίζοντας fantasy football και σκαρώνοντας μεταξύ τους ό,τι πιθανή ακρότητα μπορείς να σκεφτείς. Η πλέον ανίερη κωμωδία στην τηλεόραση, δε θα σταματήσει σε τίποτα προκειμένου να σε κάνει να γελάσεις φωναχτά- και κανείς δεν είναι πιο αστείος από τον θεότρελο κουνιάδο Ράφι.

Εμείς είχαμε καταθέσει τα σέβη μας στον μεγαλειώδη παρανοϊκό El Cunado κι έκτοτε απλά προσπαθούσαμε να βρούμε και τον ίδιο. Εξάλλου ποιος δε θα είχε την περιέργεια να μιλήσει με τον άνθρωπο πίσω από την απόλυτη, απολαυστικότερη μανιακή περσόνα της τηλεόρασης;

Μπόνους πόντοι για το ότι ο κωμικός που τον ερμηνεύει, ο Τζέισον Μαντζούκας, είναι ελληνικής καταγωγής. Γεννήθηκε εδώ και πήγε στις ΗΠΑ όταν ήταν μικρός, ενώ κι οι γονείς του προέρχονται με τη σειρά του από την Ελλάδα. Και φυσικά επειδή μιλάμε για το Χόλιγουντ εδώ πέρα, ο ‘εξωτικός’ Μαντζούκας έχει βρεθεί τελικά να χτίζει μια καριέρα παίζοντας περίεργους ‘διεθνείς’ τύπους:

“Η λίστα των πραγμάτων που έχω παίξει είναι τρελή!”, μας λέει περιχαρής. “Συνήθως παίζω χαρακτήρες από τη Μέση Ανατολή, ενώ ο Ράφι τεχνικά είναι λατίνος.” Το σκέφτεται λίγο.

“Νομίζω πως είμαι Πορτορικάνος σε αυτή τη σειρά. Δεν έχω ιδέα,” συμπληρώνει γελώντας.

Δεν έχει σημασία. Ο Ράφι δεν έχει προέλευση. Ο Ράφι είναι Τα Πάντα. Και, ύστερα από τις επίμονες προσπάθειες των ανθρώπων του ελληνικού FOX, καταφέραμε να βρούμε τον Μαντζούκας στο τηλέφωνο ανάμεσα σε τρεξίματα και πτήσεις.

Τι έκανες αυτές τις μέρες;

Ετοιμάζουμε την επόμενη σεζόν του “League” και γύρισα έναν πιλότο για το Adult Swim.

Τι είναι αυτός ο πιλότος;

Είναι Adult Swim οπότε είναι εξωφρενικός. Είναι για ένα ζευγάρι πλουσίων που λύνουν μυστήρια αλλά είναι χάλια σε αυτό. Οπότε κάθε φορά που προσπαθούν να λύσουν μια υπόθεση φόνου, για παράδειγμα, πολύ πολύ περισσότεροι άνθρωποι καταλήγουν νεκροί.

Ακούγεται τέλειο. Στο “League” τώρα, εμείς βλέπουμε την 4η σεζόν, εσείς ετοιμάζετε την 5η. Πώς είχες ξεκινήσει εσύ; Είσαι στη σειρά από τα ξεκινήματα της 2ης σεζόν αν θυμάμαι καλά.

Ήταν φοβερή στιγμή για μένα όταν μου πρόσφεραν το ρόλο. Αρχικά είχα κάνει οντισιόν για το ρόλο του Άντρε αλλά τον πήρε ο Πολ Σιρ και όταν ήταν να ξεκινήσουν την 2η σεζόν σκέφτηκαν να με φωνάξουν και να παίξω τον Ράφι. Οι Σέιφερ, οι δημιουργοί της σειράς, μου είπαν πως θέλουν αυτός ο τύπος να είναι ενοχλητικός, αλλά με ρώτησαν τι είδος ενοχλητικού θέλω να είμαι; Και εγώ τους λέω, “Ξέρω ακριβώς τι θέλω να κάνω! Θέλω να κάνω έναν εντελώς μανιακό τύπο.”

Ναι, υπάρχουν πολλά επίπεδα ενόχλησης, και είναι δύσκολο κάποιος να είναι τόσο ενοχλητικός όσο ο Ράφι αλλά ο κόσμος να τον λατρεύει.

Ναι, είναι ξερωγώ τι; Δολοφόνος και κοινωνιοπαθής; [γελάει] Κανείς δε θα έπρεπε να τον γουστάρει! Αλλά το βλέπω και καθώς η σειρά γίνεται πιο δημοφιλής, οι άνθρωποι θέλουν όλο και περισσότερο Ράφι. Όταν με γνωρίζει κόσμος είναι όλοι σε φάση “θεέ μου! Κάτι τρελό θα συμβεί!” αλλά είμαι απλώς εγώ. Τους ζητάω συγγνώμη που τους απογοητεύω, δεν είμαι μανιακός!

Πώς προσέγγισες όμως τον ρόλο;

Ήθελα απλά να παίξω έναν τύπο που είναι το είδος του μανιακού που λειτουργεί σαν ένα ανεξέλεγκτο Εγώ, σα να μην υπάρχει το φίλτρο στον εγκέφαλό του που τον αποτρέπει από το να κάνει κάποια πράγματα. Οπότε έχεις όλα αυτά τα φρικτά πράγματα, αλλά έχεις και αυτά που αγαπώ σε αυτό τον χαρακτήρα, όπως ότι δίχως αμφιβολία αγαπάει όλους τους υπόλοιπους της παρέας, με έναν πολύ αγνό τρόπο. Δηλαδή όσο κι αν είναι τρελός σε ένα επίπεδο ψυχοπάθειας, είναι τόσο συναισθηματικά τρελός που είναι αφοσιωμένος σε όλους τους άλλους.

Αυτή ήταν η ιδέα που μας ήρθε αρκετά νωρίς και μου είχε φανεί πολύ ενδιαφέρουσα. Να έχεις δηλαδή αυτό τον τύπο που θα σε μαχαιρώσει, που θα σκεφτεί την αξία σου στη μαύρη αγορά, αλλά που επίσης θα φάει σφαίρα για σένα και θα σου πει πως σε λατρεύει.

Σε τι βαθμό αυτό που βλέπουμε είναι αποτέλεσμα της χημείας που έχετε στην πραγματικότητα;

Οι Σέιφερ ήταν πολύ έξυπνοι ως προς το ότι έβαλαν στο καστ της σειράς ανθρώπους που κατά βάση γνωρίζονται για πάνω από δέκα χρόνια μέσα στον κόσμο της κωμωδίας. Είναι σημαντικό επειδή η σειρά αφορά αυτές τις δυναμικές σχέσεις και επίσης επειδή είναι αυτοσχεδιαστικό σε μεγάλο βαθμό. Θέλει οικειότητα το να μπορέσεις ναα αυτοσχεδιάσεις με κάποιον, ένα επίπεδο εμπιστοσύνης και άνεσης.

Πόσο δύσκολο είναι το να αυτοσχεδιάζεις;

Είναι το background μου, οπότε όχι πολύ. Προέρχομαι από αυτοσχεδιαστικό θέατρο στη Νέα Υόρκη και πριν το “League” έκανα τέτοιες παραστάσεις για χρόνια. Οπότε ήμουν περίεργα άνετος. Αλλά δεν έχω δει ποτέ τον αυτοσχεδιασμό να εφαρμόζεται σε τέτοια ολότητα σε τηλεοπτική σειρά. Περνάμε φανταστικά.

Παίζετε και fantasy football όλοι μαζί;

Οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους ναι, εγώ όχι. Από αρκετά νωρίς έπρεπε να το ξεκαθαρίσω στους Σέιφερ, ότι ο χαρακτήρας μου δε μπορεί ποτέ να αυτοσχεδιάσει σε πράγματα που αφορούν το NFL!

Αγαπημένη στιγμή ή επεισόδιο;

Συνήθως μου αρέσουν επεισόδια επειδή ήταν διασκεδαστικά τα γυρίσματα, όπως εκείνο με το paintball. Αλλά πραγματικά είχα αγαπήσει όταν κατέστρεψα τον πίνακα. Γουστάρω να παίζω τον Ράφι όταν είναι εντελώς μεθυσμένος και κόκαλο. Τόσο διασκεδαστικό.

Είδες ποτέ σενάριο και να σκέφτηκες πως αυτή τη φορά το παρακάνατε;

Όχι, όχι, ποτέ! Συνήθως πιέζω για να το πάμε περισσότερο στα άκρα. Επειδή ο χαρακτήρας μου είναι πιο διασκεδαστικός όσο πιο φρικτός γίνεται.

Ομολογώ ότι δε μπορώ να φανταστώ εσένα ως Άντρε ή κάποιον άλλον ως Ράφι.

Κι έκανα οντισιόν και για το ρόλο του Πιτ επίσης. Εντελώς τρελό, ναι. Σημαίνει πως όλα δούλεψαν τέλεια. Είναι περίεργο όμως να το σκέφτεσαι. Πως υπάρχει μια bizarro εκδοχή του “League” κάπου εκεί έξω όπου εγώ παίζω τον Άντρε και κάποιος άλλος παίζει τον χαρακτήρα του Ράφι που αρχικά λεγόταν Σέλντον.

Γιατί άλλαξε το όνομα;

Νομίζω πως απλά τους είπα πως δεν αισθάνομαι πως ο χαρακτήρας που σκόπευα να παίξω θα μπορούσε να λέγεται Σέλντον. Οπότε το άλλαξαν σε Ράφι!

Βλέπεις “League” με τους φίλους σου;

Εξαρτάται. Συνήθως βλέπω, αλλά δεν είναι ότι μαζευόμαστε κια το βλέπουμε όλοι μαζί. Αλλά κάποια στιγμή…

Δεν είσαι περίεργος πώς βγαίνουν τα επεισόδια;

Συνήθως βλέπω αυτά στα οποία δεν παίζω. [γελάει] Δεν ξέρω, μου είναι ευκολότερο να διασκεδάσω με αυτά. Αλλά όλα τα βλέπω αργά ή γρήγορα.

Οι κωμωδίες με αντροπαρέες σε όλη αυτή την εποχή του “Hangover” πάνε πολύ καλά. Αυτές οι κωμωδίες που δεν απολογούνται για τους άντρες χαρακτήρες που κάνουν αυτά που κάνουν άντρες. Πώς βλέπεις το “League” ως μέρος αυτής της τάσης;

Δεν ξέρω αν συνεισφέραμε κι εμείς αλλά νιώθω πως είναι όντως βαθιά ριζωμένο σε αυτή την περιοχή, κοντά στις τύπου “Hangover” ταινίες, κάπου ανάμεσα σε αυτό και τις κωμωδίες του Τζαντ Άπατοου. Με άντρες που κάθονται και αυτοσχεδιάζουν αστεία μεταξύ τους. Αυτή η κωμωδία. Είναι φανταστικό, και ήρθαμε μάλλον στη σωστή στιγμή.

Το FX με το “It’s Always Sunny”, το “Archer”, το “Louie” και το “League” έχει μεγάλη επιτυχία στην κωμωδία που δεν είαι εύκολη για την καλωδιακή τηλεόραση. Γιατί αυτό;

Νομίζω πως υπάρχουν κάποιες πολύ καλές κωμωδίες αυτή τη στιγμή. Στο FX είναι φανταστικές, όντως. Αλλά για μένα και το ΗΒΟ, για παράδειγμα το “Eastbound & Down” είναι απίστευτη σειρά. ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ! Αυτό που έλεγες πριν, χιούμορ που δεν απολογείται, χιούμορ σαν του “League”. Αλλά το FX ναι, νομίζω κάνει φανταστικά πράγματα, έχουν πολύ καλή αίσθηση του ύφους και του brand τους και κάνουν πράγματα που ταιριάζουν. Είμαι ευτυχής που είμαστε εκεί.

Στο “Children’s Hospital” γράφεις κιόλας, πώς είναι σε σχέση με την ερμηνεία;

Μου αρέσουν και τα δύο, είναι ωραίο να εξασκείς όλους τους μύες. Μου αρέσει που παίζω στο “League” αλλά μου αρέσει να έχω και συγγραφικές ασκήσεις για το σπίτι! Να κάτσω και να έχω απλά μια ήρεμη Πέμπτη γράφοντας. Είναι ωραίο όταν δεν κάνω τον μανιακό!

Στο “League” που δεν είσαι μόνιμος στο καστ, η διαδικασία ποια είναι;

Είμαι συνήθως στα μισά περίπου επεισόδια της σεζόν. Συνήθως μου στέλνουν το σενάριο πριν ώστε να ξέρω περίπου τι θα γίνεται όταν πάω στο σετ. Εκεί μιλάμε λίγο περιγραφικά για τις σκηνές, οπότε να ξέρουμε περίπου τα όρια. Ότι ξεκινάω εδώ, περπατάω εκεί, πίνω παραπέρα, κλπ. Ύστερα κάνουμε δύο γυρίσματα με πολύ μεγάλες χρονικά, αυτοσχεδιαστικές λήψεις, όπου το βρίσκουμε στη διαδρομή. Κι ύστερα αρχίζουμε και κόβουμε λίγο-λίγο.

Όταν έκανες τον “Δικτάτορα” με τον Σάσα Μπάρον Κοέν ήταν παρόμοια η διαδικασία;

Και να ναι και όχι. Υπήρχε σενάριο, και μάλιστα ένας από τους συγγραφείς ήταν ο Τζεφ Σέιφερ. Οπότε κάναμε κάποιες ατάκες όπως ήταν γραμμένες, αλλά επειδή στον Σάσα αρέσει ο αυτοσχεδιασμός, πολλές φορές ξεφεύγαμε και αυτοσχεδιάζαμε. Υποθέτω δεν διέφερε πολύ από το “League”.

Θες να κάνεις κι άλλες ταινίες ή σου αρέσει να κάνεις τηλεόραση; Γιατί στην τηλεόραση μπορείς να είσαι 8ος χαρακτήρας σε μια σειρά και να λατρεύεσαι, όπως με τον Ράφι, ενώ στις ταινίες νομίζω πως αργά ή γρήγορα θα πρέπει ένας κωμικός να είναι ο αστείος τύπος σε μια ταινία όπου καταστρέφονται τεράστια ρομπότ.

Ναι, εντελώς, εντελώς. Κοίτα, εξαρτάται. Υποθέτω πως υπάρχει τόση πολλή καλή τηλεόραση, ειδικά στην κωμωδία, αυτή τη στιγμή ώστε να είμαι πολύ ικανοποιημένος. Είναι μια φανταστική στιγμή για να είσαι κωμικός στην τηλεόραση. Φυσικά θα ήθελα πολύ να κάνω ταινίες αλλά απλά γίνονται όλο και λιγότερες, και είναι πολλοί οι φανταστικοί κωμικοί. Θα ήθελα να το κάνω. Αλλά αυτή τη στιγμή η τηλεόραση είναι σε φοβερή στιγμή, στο Adult Swim, στο FX, σε όλα αυτά τα ενδιαφέροντα μέρη που κάνουν τόσο ενδιαφέρουσα κωμωδία. Πολύ καλή στιγμή.

*Η 4η σεζον του “The League” προβάλλεται κάθε Σάββατο βράδυ στις 22.40 αποκλειστικά στο FOX.