Στο 6o επεισόδιο της 4ης σεζόν, ο Τύριον δικάζεται, ο Στάνις κάνει κάτι ενδιαφέρον, η Ντενέρις νιώθει λίγο άβολα με την απόδοση δικαιοσύνης της, ο Θίον Γκρέιτζοϊ μπαίνει για τα καλά στο πετσί του ρόλου του, και ο Τάιγουιν μαθαίνει για την πορεία της Μητέρας των Δράκων. Ακολουθούν spoilers για το επεισόδιο “First of His Name”.

Κάθε Τρίτη βράδυ μέσα από τα κανάλια Novacinema προβάλλονται τα καινούρια επεισόδια της σειράς, λιγότερες από 48 ώρες μετά την πρεμιέρα στην Αμερική και το ΗΒΟ. Και κάθε Τρίτη αργά το βράδυ, θα είμαστε εδώ για να τα σχολιάζουμε, περιμένοντας τα δικά σας σχόλια.

ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΣΠΟΪΛΕΡΣ. Όποιος κάνει σπόιλερ να ξέρει πως τον κρίνουν ακόμα κι οι Λάνιστερς.

Ύστερα από το μπλοκ επεισοδίων της Μισέλ Μακλάρεν, που κατέγραψαν με υποβλητικό τρόπο τα τεκταινόμενα στο Γουέστερος δίνοντας ένα status update των πάντων εν αναμονή της επόμενης μεγάλης εξέλιξης, μοιάζει σαν να οδηγούμαστε επιτέλους προς αυτή την εξέλιξη. Με το που ξεκίνησε το επεισόδιο ένιωσα πως θα βαριόμουν όταν είδαμε κατευθείαν τον Στάνις και τον Σερ Ντάβος, όμως ακόμα και η δική τους ιστορία έμοιαζε ενδιαφέρουσα αυτή τη φορά.

Πόσο μάλλον μετά τη μέση του επεισοδίου όταν, επιτέλους, φτάσαμε στο ζουμί, σε αυτό που περιμέναμε με ανυπομονησία από τη στιγμή που η Σέρσεϊ έβαλε τους φρουρούς να συλλάβουν τον Τύριον: Τη δίκη που αναμενόμενα θα συγκλονίσει το King’s Landing. Δεν ξέρουμε ακόμη πώς θα εξελιχθεί, αλλά υποπτεύομαι πως τα γεγονόταν αυτού του επεισοδίου μας προετοιμάζουν για μια πολύ επεισοδιακή κορύφωση στο τελευταίο 1/3 της σεζόν.

Πάμε να τα δούμε όλα με τη σειρά.

Η δίκη της χρονιάς

Όχι με τη σειρά δηλαδή, αλλά ξεκινώντας από αυτό που μας νοιάζει όλους. Έχει πλάκα όποτε το κάνει αυτό η σειρά σε κάθε επεισόδιο που ξέρουμε πως θα περιλαμβάνει κάτι Πάρα Πολύ Σημαντικό: Ξεπετάει στο πρώτο μισό τα άλλα 3-4 plots που θέλει να αγγίξει τη συγκεκριμένη στιγμή και μετά, σα να λέει “ΟΚ, τελειώσαμε με τα ορεκτικά”, περνάει στο κυρίως πιάτο και καθόμαστε εκεί για μισή ώρα και δε θέλουμε να τελειώσει.

Η δίκη του Τύριον είναι ένα από αυτά.

Όπως όλοι περιμέναμε βάσει των εβδομάδων που έχουν οδηγήσει ως εδώ, τίποτα σε αυτή τη δίκη δε θα θυμίζει αληθινή δίκη. Είναι όλη μια στημένη παρωδία. Όλοι οι μάρτυρες ‘θυμούνται’ βολικά μόνο οτιδήποτε κάνει τον Τύριον να φανεί εχθρικός, αγνοώντας οτιδήποτε είχε κάνει ο Τζόφρι. (“Αυτός εδώ σκότωσε το καλύτερο παιδί που είχαμε σε αυτή τη γη,” κλαίει ο Παϊσέλ, δημιουργώντας νευρικά γέλια στους θεατές.) Ίσως αν επιλεγόταν ένα πάνελ κριτών ή κοινού αποτελούμενο από θεατές της σειράς να ήταν καλύτεροι οι οιωνοί για τον αγαπημένο μας Λάνιστερ.

Τελοσπάντων, προβλεπόμενα όλοι τον προδίδουν. Ακόμα και ο Βάρυς. Ζωγραφίζεται με αποτελεσματικό τρόπο η εικόνα ενός άντρα που είχε τόση απέχθεια και ζήλεια για τον βασιλιά ανιψιό του, που περίμενε την ευκαιρία να τον σκοτώσει. Πάντα σε αυτά τα σενάρια, αυτά που εγώ ονομάζω Στιβ Σάντερς Εναντίον Τζον Σίαρς, πάντα έρχεται η ανατροπή από εκεί που δεν την περιμένεις (μόνο που πάντα την περιμένεις) και τουμπάρει τα δεδομένα υπέρ του ήρωά μας.

Τι είναι το σενάριο Στιβ Σάντερς Εναντίον Τζον Σίαρς; Χαίρομαι που ρωτάτε.

Στιβ Σάντερς Εναντίον Τζον Σίαρς

Στο “Beverly Hills 90210” υπήρχε ένας χαρακτήρας τόσο εμετικά κακός που έκανε τον Τζόφρι να μοιάζει αθώος. (Δηλαδή όχι, αλλά ΟΚ, πρέπει να κάνω το point μου, επιτρέψτε μου την υπερβολή.) Τρελό κάθαρμα. Γλοιώδης. Από αυτούς τους χαρακτήρες που είναι τόσο εμφανώς κακοί που δε βγάζει νόημα όταν θριαμβεύουν σε οτιδήποτε.

Τελοσπάντων, ο γλοιώδης Τζον είχε βάλει στο μάτι τον βλακάκο τον Στιβ της καρδιάς μας και του την είχε στήσει. Ήθελε να τον πετάξει έξω από την αδερφότητα, οπότε έστησε μια ψηφοφορία. Όλα τα μέλη θα ψήφιζαν ποιος από τους δύο θα φύγει. Ο Τζον ήταν ο παλιός, δημοφιλής, ο Στιβ ήταν ο φρέσκος, ο χαζούλης, η ψηφοφορία δεν είχε καν νόημα. Όλα πήγαιναν εναντίον του Στιβ, ακόμα κι οι φίλοι του ψήφιζαν υπέρ του Τζον επειδή τον φοβόντουσαν τόσο μα τόσο πολύ.

Μέχρι που! Ο κολλητός του ίδιου του Τζον, διαπιστώνοντας το λάθος στη συμπεριφορά, έκανε την ανατροπή και ψήφισε υπέρ του Στιβ. Έξαλλος ο Τζον άρχισε να φωνάζει, “ΑΛΛΑΞΕ ΤΟ ΤΩΡΑ” και τέτοια, ανένδοτος ο άλλος. “Αν κάνεις τέτοια πράγματα στον Στιβ μπορεί να τα κάνεις σε όλους μας.” ΜΠΟΥΜ. Τότε, όλοι οι εναπομείναντες, το γύρισαν και ψήφισαν υπέρ του Στιβ, διώχνοντας τον Τζον Σίαρς από την αδερφότητα στην οποία έκανε κουμάντο.

Αυτό είναι το σενάριο: Ένας πανίσχυρος, κακός χαρακτήρας μες στην σιγουριά του σύμπαντος που εκείνος ορίζει, εναντίον ενός καλού, που όμως έχει τα χέρια του δεμένα. Και την ανατροπή κάνει ‘εκείνος που περίμενες λιγότερο’, ανατρέποντας την όλη κατάσταση.

Η δίκη της χρονιάς (συνέχεια)

Τα έχουμε δει λοιπόν χίλιες φορές αυτά τα πράγματα, έχεις μάθει να τα περιμένεις. Από το ρυθμό και την κατεύθυνση της ιστορίας. Όπως εξελισσόταν η δίκη, ήμουν βέβαιος πως καθώς όλοι οι μάρτυρες στρέφονταν εναντίον του αδύναμου Τύριον Σάντερς, ακόμα κι ο “δεν-θα-ξεχάσω-ποτέ” Βάρυς, θα εμφανιζόταν εκείνος ο μάρτυρας που κανείς δεν περίμενε, που θα έκανε την ανατροπή. Ένας Τζέιμι, δεν ξέρω.

Α, όπως εκεί που συμφωνεί με τον Τάιγουιν για τη σωτηρία του αδερφού του. Νά’το. Ο Τζέιμι θα τον έσωζε, στέλνοντάς τον έστω στο Night’s Watch.

Και τότε… βγήκε η Σέι. Ανασήκωσα φρύδι, γιατί αυτό δεν ταίριαζε στο Σενάριο.

Και τότε… η Σέι κάρφωσε τον Τύριον ακόμα πιο βαθιά στο έδαφος. Μα περιμένετε λίγο, το Σενάριο!

Κάθε φράση που έβγαινε από το στόμα της μου έμοιαζε πιο σκληρή κι από την προηγούμενη, και αν το ένιωθα αυτό εγώ (που απλώς παρακολουθούσα εμβρόντητος τον Τζον Σίαρς να ποδοπατάει τον Στιβ Σάντερς δίχως την υποχρεωτική ανατροπή) φανταστείτε πώς ένιωθε ο ίδιος ο Τύριον.

Εδώ είναι το σημείο όπου ο Πίτερ Ντίνκλατζ ξεδίνει, και βγάζει σε ένα μονόλογο δύο λεπτών, όλη την καταπιεσμένη οργή του χαρακτήρα του από τα τόσα έτη υπομονής. Η οργή που φτύνει προς κάθε παρευρισκόμενο είναι μνημειώδης, καθώς φωνάζει πως ΟΜΟΛΟΓΕΙ! Δεν σκότωσε τον Τζόφρι, αλλά διάβολε εύχεται να το είχε κάνει, εύχεται να είχε σκοτώσει κάθε έναν από όσους παρακολουθούν αμέτοχοι την άδικη καταδίκη του.

Ξέχνα τα Σενάρια, ξέχνα τα κανονίσματα του Τζέιμι, ξέχνα την αναζήτηση ελέους. Ο Τύριον Λάνιστερ είναι επιτέλους εξοργισμένος, είναι MAD AS HELL και δε θα το ανεχτεί άλλο αυτό: Απαιτεί μονομαχία, απαιτεί να τον κρίνουν οι θεοί.

Η στιγμή είναι άξια slow clap, να σηκωθείς όρθιος επί τόπου χτυπώντας παλαμάκια στην οθόνη σου.

Αφήνει ερωτήματα: Ας πούμε, αν αυτό υπήρχε ως οψιόν, γιατί απλά δε το ζητούν οι πάντες που πρόκειται να καταδικαστούν; “Α, δεν θέλω να βρεθώ ένοχος! Θέλω κι εγώ να μονομαχήσω με τον γερασμένο κύριο που κάθεται στο θρόνο!” Δεν ξέρω, υποθέτω θα τον δούμε τον μηχανισμό στην πορεία. Αλλά ειλικρινά, αυτό το Ξύπνημα Του Τύριον με ενθουσίασε. Δε βλέπω την ώρα για τη μάχη εναντίον όπου κακομοίρη τον βρει τώρα απέναντί του. Ναι, αυτός είναι ο άνθρωπος που κατατρόπωσε τον Στάνις 2 σεζόν πριν.

Χαμός.

Status update

Νωρίτερα, ο Τάιγουιν ενημερώθηκε για τις εξελίξεις της ιστορίας της Καλίσι, ψάχνοντας να βρει λύση για όταν σε 2-3 σεζόν από τώρα εκείνη θα αποφασίσει να επιτεθεί, σε μια σκηνή που ήταν πιο συναρπαστική από τις ίδιες τις εξελίξεις της ιστορίας της Καλίσι.

Στο μεταξύ η Καλίσι

Ως βασίλισσα πλέον της Μερίν, δέχεται επισκέπτες της πόλης που έχουν διάφορα requests όπως ας πούμε “θέλω αποζημίωση για τα πρόβατα που μου έκαψαν χωρίς κανένα απολύτως λόγο οι δράκοι σου δηλαδή WTF πραγματικά!” ή “θέλω να θάψω τον πατέρα μου που σκότωσες και σταύρωσες δίχως να έχει κάνει απολύτως τίποτα λάθος δηλαδή είσαι καθόλου στα καλά σου κοπέλα μου;”. Ξεκάθαρα άβολο.

Χωρίς Ταυτότητα

Η Γιάρα (η Γιάρα! Να θυμόταν άραγε η Τζέμα Γουίλαν ότι παίζει στη σειρά;) με σο στρατό της φτάνει στη φυλακή του Θίον και επιχειρεί να τον σώσει. Εκείνος μοιάζει συγχυσμένος, τη διώχνει, δε την εμπιστεύεται, το έχει πιστέψει για τα καλά πως είναι ο Ρηκ. Dude.

Με την όλη φασαρία ξυπνάει ο Ράμσεϊ, η Γιάρα φεύγει έξαλλη με τον Θίον (δηλαδή και πολύ ασχολήθηκε), και η σεκάνς τελειώνει με τον Ράμσεϊ να αφήνει τον αιχμάλωτό του να κάνει ένα μπανάκι (awww) και να του αναθέτει την επόμενη αποστολή του: ΝΑ ΥΠΟΔΥΘΕΙ ΤΟΝ ΘΙΟΝ. ΤΑΝ ΤΑΝ ΤΑΑΑΑΑΑΑΝ

Δώσμου ένα δάνειο ζωής

Ο Στάνις και ο Ντάβος επισκέπτονται την Κεντρική Τράπεζα (ή όπως λέγεται στο Γουέστερος) όπου τους υποδέχεται ο Μάικροφτ Χολμς (φανταστικός, αγαπημένος Μαρκ Γκάτις) με στόχο να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση για μια, πιθανώς, νέα επέμβαση στο King’s Landing. Ο Μάικροφτ στην αρχή τσινάει όμως ο Ντάβος παραδίδει ένα man-crush-tastic κήρυγμα υπέρ του αφεντικού του, πόσο παλικάρι είναι, πόσο νέος, πόσο δικαιωματικός βασιλιάς, (πόσο έχει στο πλευρό του μια μανιακή μάγισσα που γεννάει τέρατα καπνού και πιθανώς να έχει δολοφονήσει ήδη δύο βασιλιάδες κάνοντας βουντού), πόσο γέρος και ανίκανος είναι ο Τάιγουιν, και άλλα τέτοια.

Ο τραπεζίτης μοιάζει να πείθεται, κάτι που σε συνδυασμό με τα χρέη των Λάνιστερ, αρχίζει να σχηματίζει μια εικόνα ανατροπής σκηνικού αρκούντως απροσδόκητη. Σαν τον Αλ Καπόνε που πήγε φυλακή για φοροδιαφυγή, φαντάσου οι Λάνιστερς να χάσουν το King’s Landing επειδή ξερωγώ δεν πλήρωναν εγκαίρως το ΤΕΒΕ τους.

Όπως και νά’χει, δε βλέπω την ώρα για μια ρεβάνς του Blackwater, αν μη τι άλλο επειδή ο Τάιγουιν άρχισε να ανησυχεί για την Καλίσι και τους δράκους, αλλά ούτε που του περνάει από το μυαλό ότι μπορεί να γυρίσουν οι ταπεινωμένοι για ένα δεύτερο γύρο.

***

Πλέον περνάμε ξεκάθαρα σε μια τελική ευθεία. Μετά το cliffhanger στο οποίο μας αφήνει η δίκη του Τύριον, δεν ξέρουμε τι θα ακολουθήσει. Αλλά: Έξαλλος Τύριον = Καλή Τηλεόραση. Φύγαμε.

Ως τότε, κουβεντούλα.

(Ο γνωστός κανόνας: Αυτά τα κείμενα γράφονται ύστερα από την παρακολούθηση του κάθε επεισοδίου και δε λαμβάνουν υπόψη καθόλου ό,τι συμβαίνει στα βιβλία. Συνεπώς, οτιδήποτε υπάρχει παρακάτω στα βιβλία θεωρείται SPOILER και δεν θα δημοσιεύεται.)

*Το “Game of Thrones” προβάλλεται κάθε Τρίτη βράδυ μέσα από τα κανάλια Novacinema λιγότερες από 48 ώρες μετά την πρεμιέρα των επεισοδίων στην Αμερική.