Game of Thrones, ‘Dragonstone’: Castle on the Hill

Στο 1o επεισόδιο της 7ης σεζόν, ο Jon διαφωνεί με τη Sansa, η Cersei διαφωνεί με τον Jamie, και ο Samwell διαφωνεί με τον Νταμπλντορ. Ακολουθούν spoilers για το επεισόδιο ‘Dragonstone’.

Τέλος η αναμονή. O 7ος κύκλος ‘Game of Thrones’ προβάλλεται αποκλειστικά στη Nova, ταυτόχρονα με την Αμερική, ενώ ο νέος κύκλος και τα παλιά επεισόδια θα είναι διαθέσιμα και μέσω των υπηρεσιών Nova On Demand και Nova GO.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ

Τα πάντα για το ‘Game of Thrones’

***

Είναι επιτέλους εδώ.

Η πολυαναμενόμενη εμφάνιση του Ed Sheeran στην τηλεόραση είναι επιτέλους γεγονός, ένα γεγονός τόσο σημαντικό που μάλιστα πλαισιώθηκε από την επιστροφή του ‘Game of Thrones’.

Εκτός από το ντεμπούτο λοιπόν του Sheeran στη μικρή μας οθόνη, είχαμε μπόλικη από τη συνηθισμένη δράση πρεμιέρας σεζόν, αλλά αναμενόμενα ανεβασμένων ρυθμών και έντασης για τρεις προφανείς λόγους: α) Η σεζόν έχει λιγότερα επεισόδια, β) Η σεζόν είναι η προτελευταία και γ) Είναι εκεί ο Ed Sheeran, δε θα ξεφτιλιζόμασταν μπροστά του.

Πού βρισκόμαστε λοιπόν; Είμαστε σε ένα σημείο όπου η σειρά έχει αποφασιστικά πλέον προσπεράσει τα βιβλία με άνεση και ηρεμία, κι επιμένω πως αυτό είναι κάτι που φαίνεται στο πώς γράφεται η ιστορία στην οθόνη. Οι φυσικές κοιλιές προηγούμενων σεζόν έχουν πρακτικά πάψει να υφίστανται και βλέπεις στα πάντα μια πολύ συγκεκριμένη αίσθηση σκοπού και κατεύθυνσης, από τις σκηνές περιπλάνησης στα δάση, μέχρι τους διαλόγους.

Είναι πάντα καλό αυτό; Στην γενικότητα, θα πω όχι. Γιατί οι αφηγήσεις όπου όλα κλικάρουν βολικά στα προκαθορισμένα τους σημεία, είναι βαρετή, είναι σαν ένα παζλ 10 κομματιών.

Ευτυχώς, το ‘Game of Thrones’ αυτή τη στιγμή έχει πολλά περισσότερα από 10 κομμάτια να διαχειριστεί οπότε ακόμα τίποτα δεν μοιάζει απλώς να εξυπηρετεί προφανείς κινήσεις στη σκακιέρα. Είναι όμως κάτι που έχω στο κεφάλι μου, και θα αναφέρω παρακάτω συγκεκριμένο παράδειγμα στο επεισόδιο όπου με βασάνισε λίγο αυτή η σκέψη.

Κατά τα άλλα, η σειρά μοιάζει να έχει πολύ γερό έλεγχο των χαρακτήρων της αυτή τη στιγμή με αποτέλεσμα, όπως ανέφερα και παραπάνω, πρακτικά τίποτα να μην μοιάζει βαρετό ή απλά τυπικό. Κι αν σε αυτή την πρεμιέρα, μια πρεμιέρα που όπως όλες της σειράς λειτουργεί κυρίως σε ένα ‘ας δούμε ποιος βρίσκεται πού’ επίπεδο, υπάρχει και πάλι μια φόρα προς τα μπροστά, μια αιωρούμενη αίσθηση διαρκούς απειλής ή κόντρας, τότε αυτό είναι καλή ένδειξη για την συντομευμένη υπόλοιπη σεζόν.

Πάμε λοιπόν γρήγορα να μπούμε στο ψητό γιατί όπως όλοι είδαμε και το ίδιο το επεισόδιο κατευθείαν στα σκληρά μας έριξε κι έχω κάτσει εγώ τώρα εδώ και 5 παραγράφους και αερολογώ.

And how your family is doing okay

Ήμουν ενθουσιασμένος στην αρχή επειδή μου φάνηκε πως η σειρά δεν έχει ξανακάνει cold open (η σκηνή πριν τους τίτλους αρχής) αλλά μετά αρχίσαμε να το συζητάμε και να το ψάχνουμε και τελικά βρήκαμε 4-5 ακόμα, οπότε με τη χαρά μείναμε. Όμως νομίζω σε κάθε περίπτωση πως είναι κάτι που από τη στιγμή που χρησιμοποιείται σπάνια ως τέχνασμα από τη συγκεκριμένη σειρά, ορθώς έγινε κι εδώ. Όπως σε προηγούμενες περιστάσεις (η προφητεία που άκουσα η πιτσιρίκα Cersei, η επανεμφάνιση του Hound πέρσι, κλπ) έτσι κι εδώ συνέβη ώστε να πάρει μπροστά το επεισόδιο/η σεζόν με μια σκηνή που εμφανέστατα ξεχωρίζει από κάθε τι άλλο τριγύρω της, ιδιαίτερα σε μια πρεμιέρα.

Η σεζόν ανοίγει λοιπόν με την Arya μασκαρεμένη ως Walder Frey, να ξεκληρίζει όσους Frey υπήρχαν εκεί τριγύρω. “Όλοι οι αξιοσημείωτοι Frey είστε εδώ,” λέει κάνοντάς τους να χασκογελάσουν ικανοποιημένοι με τον εαυτό τους, ενώ εμείς ξέραμε την αλήθεια και τρίβαμε τα χέρια μας.

Το ότι η σειρά μας έχει φέρει στο σημείο να τρίβουμε τα χέρια μας και να είμαστε όλο “χιχιχι” μπροστά στη θέα μιας επιχείρησης μαζικής δολοφονίας δεκάδων ανθρώπων, λέει υποθέτω πολλά τόσο και για τη σειρά όσο και για τα ταπεινά μας ένστικτα, αλλά να σου πω και κάτι δε θα το κουράσω και πάρα πολύ μέσα μου, η Arya έχει μετατραπεί σε μια uber-cool διεθνή εκτελέστρια που έχει πάρει βόλτα όλο το Westeros για να ξεριζώσει το ένα κάθαρμα μετά το άλλο. Τι δηλαδή, ο Punisher πιο μάγκας είναι;

Οι Benioff και Weiss είπαν πως δε σκόπευαν αυτή η σκηνή να ανοίγει το επεισόδιο πριν τους τίτλους αρχής αλλά μετά, δεν ξέρω, την είδαν; Και το αποφάσισαν; Είναι φανταστικός τρόπος να ανοίξει μια σεζόν όπου όλοι μοιάζουν εμφανείς και σίγουροι για το πού βαδίζουν και ποιοι είναι οι εχθροί τους και που βρίσκεται ο καθένας, αλλά ναι, ανάμεσά τους υπάρχει ένας σιωπηλός εκτελεστής που δεν μοιάζει ούτε κινείται όπως θα περίμεναν. Υψώνω το κρασί που πίνω αυτή τη στιγμή (όντως) στην Arya,  και παράλληλα αποχαιρετούμε τον David Bradley από τη σειρά, ο οποίος μας αφήνει με μια άψογη τελευταία σκηνή, με το πρόσωπο και τις εκφράσεις του να αλλάζουν καθώς η Arya αφήνεται να αποκαλυφθεί στο μπούγιο των άμαχων μελλοθάνατων Freys.

Η Arya ταξιδεύει τις δύο άκρες του fun φάσματος σε αυτό το επεισόδιο, από τη μία ανοίγοντάς το με μια σκληρή, πολύνεκρη σκηνή εκδίκησης, κι αργότερα πετυχαίνοντας τον Ed Sheeran στο δάσος να τραγουδάει με κάτι άλλα Lannister στρατιωτάκια που ήταν σε φάση “καταταγείτε μας έλεγαν, θα γνωρίσετε το Westeros μας έλεγαν”.

Ομολογώ πως ήταν πάρα πολύ distracting το να βλέπω τον Sheeran μες στο σύμπαν της σειράς, αλλά η εμφάνισή του αφενός τσάντισε πολύ κόσμο (κάτι που πάντα με διασκεδάζει, ακόμα κι αν είμαι κι εγώ τσαντισμένος με κάτι) κι αφετέρου ήταν δώρο των παραγωγών στη Maisie Williams που είναι μεγάλη φαν του. Μου αρέσει να φαντάζομαι πως αυτό που βλέπουμε είναι η αληθινή της αντίδραση όταν τον πετυχαίνει να τραγουδάει στο δάσος. Είναι απλά τόσο cute και random που δε μπορώ να μην το διασκεδάσω.

Άσε που, επιπλέον, η σκηνή καταλήγει στη φανταστική στιχομυθία “τι θέλει ένας κοριτσάκι σαν εσένα μόνο του στο δάσος” “βασικά πάω να σκοτώσω τη Cersei” “….. ΛΟΛ ΟΚ”. Ωραίες στιγμές, σχεδόν έβλεπα μπροστά μου το deadpan ύφος του Οβελίξ που δεν καταλαβαίνει γιατί γελάνε οι Ρωμαίοι, και στο επόμενο καρέ τους έχει ισοπεδώσει.

Δεν είδαμε βέβαια την Arya να ισοπεδώνει τον Ed Sheeran αλλά αυτό υποθέτω θα ήταν κάπως παραλόγο request από τους παραγωγούς. Ίσως σε κάποιο μελλοντικό spin-off της σειράς.

I’m in love with the shape of you

Το επεισόδιο γενικά ήταν πολύ αστείο αλλά πουθενά δε γέλασα περισσότερο από ό,τι στη σκηνή με τη Cersei πάνω στον χάρτη να ρίχνει μια γρήγορη επεξήγηση της ως τώρα κατάστασης στον αδερφό της ο οποίος υποθέτω δεν τα θυμόταν καλά επειδή έχει ένα χέρι.

Κι αρχίζει λοιπόν η Cersei, “έχουμε στην Ανατολή έναν υπερ-στόλο μαζί με τρεις δράκους, έχουμε στο Βορρά τους Stark και τα ζόμπι, και στο Νότο την, εχμ, Ellaria Sand… αμ… και στην, ε, Δύση, εεε την τρελήτηνOlennaΤΕΛΟΣΠΑΝΤΩΝ δράκοι, δράκοι και ζόμπι είναι η φάση.” Γέλασα. “Έχουμε πολύ δύσκολο αγωνιστικό πρόγραμμα αυτό το μήνα, Ρεάλ Μαδρίτης, Μπαρτσελόνα, Πανιώνιος, Ξάνθη, δύσκολες έδρες.”

Το point πάντως ισχύει. Έχουν μείνει οι δυο τους και, μεταξύ μας, τον Jaime δεν τον βλέπω και πολύ καλά. Ο καημένος βέβαια δεν ξεκολλάει από την αγαπημένη του, αλλά όταν εν μέσω έντονου διαλόγου για το μέλλον της χώρας και της οικογένειας ακούγονται ατάκες όπως η φανταστική “we are the last of us” τότε ξέρεις πως πλέον τα πάντα οδηγούνται από μια ιδιοτελή μανία που δεν έχει να κάνει ούτε με τη χώρα, ούτε με το θρόνο, ούτε με τίποτα. Η Cersei έχει περάσει μια γραμμή από την οποία κι η ίδια δε βρίσκει νόημα να επιστρέψει.

Έτσι στέλνει απειλητικά ραβασάκια στον Jon Snow την ώρα που όπως υπογραμμίζει κι ο αδερφός της, δεν είναι καν στην πράξη άρχοντας των 7 βασιλείων (“τρία, το πολύ!”), κάτοχος ενός στέμματος όλο και μικρότερης σημασίας. Μπορεί άραγε όλα αυτά να οδεύουν προς μια κορύφωση όπου το Westeros όντως διασπάται αντί να χρειαστεί να βρεθείς ένας βασιλιάς που θα τα ενώσει ξανά όλα; Μακάρι.

Η Cersei πάντως τη βρίσκει τη βοήθεια που χρειάζεται, στο πρόσωπο του Euron, του ποζερά ψευδορόκ ψευτοβασιλειά που πήρε τον ιμιτασιόν στόλο του και ξεχύθηκε στην αναζήτηση γκρούπις του Bono. Η Cersei δεν τσιμπάει στην αρχή αλλά εκείνος υπόσχεται να επιστρέψει με ένα μεγάλο δώρο στο οποίο εκείνη δε θα μπορεί να αρνηθεί. Στο ενδιάμεσο έχουνε μεταξύ τους έναν απολαυστικό διάλογο που κινήθηκε σε μια λογική τύπου “μα σου σκοτώσαμε τους άντρες” “ναι αλλά εντάξει, σαν πολλοί είχαμε γίνει, εξάλλου μιλάμε για τέχνη στο φόνο, έτσι, ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΡΟΚ” “…..” “μα μιλάμε για τους συγγενείς σου” “α πρέπει να το δοκιμάσεις, είναι έξοχο το να σκοτώνεις τον αδερφό σου, τρελή ροκιά”

*διακριτικό double take του Jaime που πραγματικά δεν είναι σίγουρος ότι το ζει όλο αυτό και πιθανότατα σκέφτεται τη Brienne αυτή τη στιγμή*

Τελοσπάντων, ας φέρει το δώρο του ο Euro-trash, είμαι περίεργος να δω τι θα είναι αυτό, λογικά κάτι που θα του χαρίσει λίγη πλοκή γιατί το πιθανότερο είναι πως κατά τα άλλα στο King’s Landing δεν έχουν πολλά πράγματα να γίνουν ακόμη, βασικά περιμένουν την άφιξη των δράκων, ως τότε απλά σκοτώνουμε χρόνο κι ο Jaime αναλογίζεται τις επιλογές που τον έφεραν εδώ.

Come on now, follow my lead

Στο Winterfell… δεν ξέρω, δεν θα έχουμε πολύ καλά ξεμπερδέματα ίσως; Η επανένωση Jon και Sansaς ήταν από τα highlights του περσινού β’ μισού της σεζόν μα όλο και περισσότερο διαφαίνεται ένα μεταξύ τους χάσμα που ίσως δεν είναι μόνο ιδεολογικό. Αρχικά η Sansa είναι υπέρ πιο αυστηρών λύσεων στο θέμα της τιμωρίας των οικογενειών που πρόδοσαν τους Stark ενώ ο Jon είναι υπέρ του να παραγραφεί κάθε αδίκημα προγόνων, γιατί δεν είμαστε οι γονείς μας. Εύγε, εγώ μαζί του είμαι. Και είναι και φουλ ενωτικός, στέλνει τα wildlings του Tormund να υπερασπιστούν το φρούριο ενισχύοντας το τείχος, με ένα γενικότερο στυλάκι “προφανώς και θα γίνει αυτό, αν είναι κανάς ξενοφοβικός εδώ στο κοινό ας μη μιλήσει πληζ, δε θα το ανεχτώ μμkay; 🙂 ”

Αλλά αυτά καλό είναι δημόσια να μη γίνονται, και τα δύο αδέρφια θα έπρεπε να έχουν βρεθεί σε μια συνεννόηση πριν κάτσουν να τσακώνονται μπροστά σε όλο το στρατό για την μοίρα των Karstark, έναν οίκο τόσο δευτεράντζα που ακόμα και το όνομά του είναι παρήχηση των Stark. Κι όχι τίποτα άλλο, έτσι βλέπει άνοιγμα κι ο Littlefinger, ο οποίος είναι εκεί, δορυφόρος, χρησιμοποιεί όλα τα “έλα, δε μπορώ να σε βλέπω έτσι, έλα εδώ, πές μου τι έχεις” όπλα για να καλοπιάσει τη Sansa (μετά από, ξέρεις, το να της δώσει όλο τον άξουαλ στρατό του Vale).

Η Brienne κάποια στιγμή αργότερα στο επεισόδιο, όταν ξεφεύγει από το βλέμμα του Tormund,ω τη ρωτάει ευθέως, “αυτός τι θέλει ακόμα εδώ;”. Και φυσικά όλοι μας, όπως κι η Sansa, ξέρουμε πολύ καλά τι θέλει. Το θέμα είναι, η Sansa θα μπορέσει να τον διαχειριστεί για πάρα πολύ ακόμα;

Διότι, κι εδώ περιπλέκεται το πράγμα, όπως είπαμε η διαφορά της με τον Jon δεν είναι μόνο ιδεολογική, είναι και καθαρά πρακτική. Η Sansa βλέπει εντελώς διαφορετικά τη διακυβέρνηση, όντας υπέρ των αυστηρότερων κανόνων και πιστεύοντας πως η οργισμένη Cersei θα πρέπει να είναι προτεραιότητα. Ο Jon από την άλλη δεν πολυσκάει για τους εσωτερικούς εχθρούς, από το πρωί ως το βράδυ για τους βόρειους μιλάει που έρχονται απειλητικά, δεν ξέρω, κι εσωτερική πολιτική έχει σημασία, όχι πως είμαι και κανάς στρατηγός, τι ξέρω. Η Sansa πάντως πιστεύει πως ξέρει πολύ καλά, κάτι που φοβάμαι ενισχύει το θεωρητικά μη υπαρκτό κενό ανάμεσα στα αδέλφια: H Sansa σίγουρα μέσα της κάπου θεωρεί πως δεν υπάρχει κανείς λόγος να κυβερνά ο Jon κι όχι η ίδια, οπότε τέτοιες ριζικές διαφωνίες στο μέλλον δε θα αποβούν σε καλό.

Είναι όλα ένα δραματικό arc που θα καταλήξει σε θριαμβευτική συμμαχία των δύο Stark ή είναι προετοιμασία για κάτι αληθινά άσχημο; Όχι τίποτα άλλο, αν γίνει το δεύτερο τότε απλά ξέρεις πως όλα πάλι γύρω από τον Littlefinger θα καταλήξουν να περιστρέφονται.

Although my heart is falling too

Πρέπει να ομολογήσω, ζω για την επανένωση Hound με Arya. Δε ξέρω αν θα συμβεί δηλαδή, θέλω να ελπίζω πως ναι, τώρα που πάλι γυρνοβολάνε κι οι δυο τους, και επιπλέον πιστεύω πως αν συμβεί ο Hound θα είναι φουλ συγχωρητικός, ούτε που θα το σκεφτεί πριν χαρεί που την ξαναβλέπει, όλα περασμένα ξεχασμένα. Όχι τίποτα άλλο, θα χρειαστεί έναν Clegane κι η Arya αν είναι να ξεφορτωθεί τον Clegane της Cersei.

Ο Hound λοιπόν είναι ακόμα στο δρόμο μαζί με τους Great Lake Avengers του και φτάνουν σε μια καλύβα που κάποτε ο ίδιος είχε ξαφρίσει. Εκεί βρίσκουν τον ιδιοκτήτη της φάρμας να έχει αγκαλιάσει την κόρη του, σκελετοί πια κι οι δύο, και παθαίνει τα υπαρξιακά του υποθέτοντας πως ευθυνόταν ο ίδιος για τη μοίρα τους. Σα να μη του φτάναν οι νεκροί, αρχίζει και το φιλοσοφεί με τον αθάνατο Beric, ρωτώντας τον γιατί ο Lord of Light τον φέρνει διαρκώς πίσω – ο Beric δεν έχει ιδέα, αλλά δεν ξέρω, πέρα από το εφετζίδικο του ζητήματος αυτό μου ακούγεται αρκετά ίδιο με το να μην ξέρεις γιατί είμαστε εδώ, γενικώς. Γιατί επιστρέφεις στη ζωή; Δεν ξέρω, γιατί είμαι εξαρχής στη ζωή;

Πριν φτάσει βαθιά η κουβέντα ο Hound προσκαλείται να ρίξει μια ματιά στη φλόγα που καίει στο τζάκι και να μας πει τι βλέπει- αυτό που αντικρύζει είναι η τρομακτική θέα των White Walkers να καταφθάνουν έξω από το τείχος. Υποθέτω ναι, αν πέρναγα γενικώς μια φάση αμφιβολίας αυτό θα ενίσχυε κάθε άγχος μου, οπότε ναι, το ίδιο βράδυ ο φίλος μας κάθεται και σκάβει τάφο για τον αγρότη και την κόρη του. Αυτός ο άντρας νομίζω απέχει κάμποσο από τον “Fuck the king” Hound από μερικά χρόνια πριν. Καλώς, ή κακώς.

I may be crazy, don’t mind me

Η πιο κρυφά ανατριχιαστική στιγμή του επεισοδίου; Ναι ΟΚ η Arya κλπ, αλλά! Αλλά το όραμα του Bran με τον γίγαντα-ζόμπι ήταν έξτρα ενοχλητικό. Τι άλλο μπορεί να έχουν οι νεκροί; ΔΡΑΚΟΥΣ; Αν έχουν δράκους ΟΚ, τότε κάτι γίνεται γιατί, σόρι που επιμένω σε αυτό, αλλά έτσι όπως είναι στημένες οι ομάδες αυτή τη στιγμή είναι τόσο πολύ υπέρ της Dani του ματς που νομίζω βλέπουμε κυρίως για την περίπτωση που κάποιο ηρωικό σύνολο-πούλμαν θα καταφέρει να αποσπάσει 0-0 και να ελπίζει στα πέναλτι / σε γκολ εκτός έδρας από αντεπίθεση.

Ξέφυγα. Ο Bran τα βλέπει όλα αυτά ενώ πλησιάζει στο τείχος με τη Meera, έχοντας μόλις δραπετεύσει μετά τη θυσία του Hodor. (Α ρε Hodor.) Φτάνουν στο τείχος, χτυπάνε την πόρτα, τους ανοίγει ο Ed, “δεν είμαι τρελός!” τους διαβεβαιώνει ο Bran και τους παρακαλεί να τον πάρουν μέσα. Για να το αποδείξει απαντά την ερώτηση ασφαλείας που είχε βάλει ο Ed στον κωδικό του στο gmail, κι εκείνος πείθεται και τον βάζει μέσα, αλλά η απορία μου εμένα είναι άλλη. Δηλαδή αν ο Bran δεν το απαντούσε, τι, θα άφηνε αυτόν και τη Meera να λιώσουν εκεί στο κρύο; Μπράβο, ωραίοι τρόποι.

Αρχίζουμε να μαζευόμαστε, σε κάθε περίπτωση. Όλοι και περισσότερο.

Every day discovering something brand new

Κάπου πολύ μακριά, στο μεταξύ, ο Samwell συνεχίζει να προσπαθεί να γίνει μάγος στο Hogwarts, αλλά εκεί τα καθίκια συνεχίζουν να το φέρονται σα να είναι σκουίμπ.

Σε ένα καταπληκτικό “δεν είναι ζωή αυτή” μοντάζ βλέπουμε τον Sam να βάζει φαγητό, να καθαρίζει τις χημικές τουαλέτες και να αρχειοθετεί βιβλία σε μια μέρα της Μαρμότας που πάντα καταλήγει με αυτόν να ρίχνει κλεφτές ματιές στην ξεκάθαρα οριοθετημένη ως ΜΥΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΜΠΕΙΤΕ, ΘΕΝΚΣ.

Φυσικά αυτός θέλει να μπει, και το λέει στον ΑρχιΜάστορα που παίζει ο Jim Broadbent την ώρα που ζυγίζουν καρδιές. (Συμβαίνει.) Του λέει, ο στρατός των νεκρών είναι αληθινός, τους έχω δει, (έχω σκοτώσει κιόλας έναν,) κάντε μου τη χάρη και δώστε μου κανά ίνφο που θα χρησιμέψει στον Jon στο επόμενο επεισόδιο. Ο ΑρχιΜάστορας του λέει πως τον πιστεύει, σα να μη συμβαίνει τίποτα, αλλά συνέχισε να ζυγίζεις σε παρακαλώ πολύ.

Όλοι αυτοί, δεν ξέρω, δεν τους αξίζει τίποτα, ειλικρινά μιλάω. Τελοσπάντων, ο Sam παρακούει τον Dumbledore και καταφέρνει να εισβάλει στην μυστική πτέρυγα, όπου βρίσκει τον Marauder’s Map μέσα σε ένα από τα βιβλία. Έτσι όπως το ξεφυλλίζει, την ώρα που η Gilly δίνει γάλα στο μωρό, ο Sam πέφτει πάνω σε μια ζωγραφιά που λέει “σημαντικό ίνφο πλοκής, παρακαλώ να αποσταλεί στον Jon Snow.” Γουρλώνει ο Samwell τα μάτια, “έχει dragonglass στο Dragonstone!” λέει έκπληκτος, λες και δε φαινόταν από τα ονόματά τους.

Στέλνει κατευθείαν μήνυμα στον Jon για αυτή του την ανακάλυψη- αν μέχρι τώρα απορούσαμε ποια θα είναι η ακριβής αφορμή της συνάντησης του Jon με την Dany, τώρα έχουμε μια βολικότατη διαδρομή πλοκής. Όχι πως αυτό λύνει τις συνθήκες της συνάντησης βέβαια (εχθροί ή σύμμαχοι;) αλλά είναι ένα βήμα. Και φέρνει φυσικά και τον Jon πιο κοντά στην αλήθεια της Targaryen προέλευσής του.

Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά λογικά ο Sam συνεχίζει να καθαρίζει χημικές τουαλέτες.

Take my hand, stop, put Van the Man on the jukebox

Λίγο αργότερα όμως, έχουμε και μια ακόμα φανταστική εξέλιξη: Μαζεύοντας τα πιάτα από τις αίθουσες των έγκλειστων ασθενών, ένα πέτρινο χέρι ξεπροβάλλει από μια πόρτα, και μια φωνή ακούγεται να ρωτά, “έφτασε η Daenerys στο Westeros;”, στο οποίο ο Sam απαντά πως δεν ξέρει. Ρωτά όμως επειδή έχει κάτι που την αφορά ή ρωτά με τον γενικότερη, “ένα γράμμα δεν έχω λάβει, να ζει ή να πέθανε άραγε;” τρόπο; Όπως και νά’χει συναρπαστικό, κυρίως επειδή το greyscale έχει προχωρήσει πολύ και σίγουρα ο Jorah θα θελήσει (αν δεν καταφέρει να γιατρευτεί) να κάνει μια τελευταία πράξη υπέρ της βασίλισσάς του.

Πώς θα δέσουν όλα αυτά με το παραπάνω δεν ξέρω, αλλά τουλάχιστον αυτό που ξέρουμε εμείς και δεν ξέρει ο Samwell είναι ότι…

Me and my friends at the table doing shots

…η Dany έφτασε! Σαν τον νέο Spider-Man, είναι πλέον κι αυτή ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΗΣ.

Τώρα, δεν ξέρω τι σημαίνει το ότι έφτασε στα απομεινάρια του πατρικού της (ή τελοσπάντων του παλιού κάστρου της οικογένειάς της, το ίδιο είναι) αλλά όπως μας έχει διδάξει ο Don Rosa κι ο Carl Barks, η επιστροφή σε ένα φαινομενικά εγκαταλελειμμένο παλιό οικογενειακό κάστρο μπορεί να δώσει εκπληκτικές ιστορίες.

Η αρμάδα καταφθάνει και δεν είναι κανείς εκεί. Γιατί δεν είναι κανείς εκεί, τι να πω, το ξέρω πως οι Targaryen ξεκληρίστηκαν αλλά ακόμα και στο ‘Μυστικό του Παλιού Κάστρου’, στο κάστρο των ΜακΝτακ έμενε ένας ψευτο-Σκότι, δηλαδή θέλω να πω όλο και κάποιος θα βρισκόταν να εκμεταλλευτεί την κατάσταση. Αλλά όλα άδεια; Με ποτήρια παρατημένα στο τραπέζι της στρατηγικής λες κι είχαν κολλεγιακό πάρτυ το περασμένο Σαββατοκύριακο και όλοι φύγαν χωρίς κανείς να καθαρίσει;

Όχι, εντάξει, είναι ταιριαστό. Υπό μία έννοια μου έφερε στο μυαλό την φοβερή σεκάνς από την 5η σεζόν, με Tyrion και Jorah να κωπηλατούν στα απομεινάρια ενός παλιού πολιτισμού, ανάμεσα σε κάτι-σαν-φαντάσματα. Μου αρέσει όταν η σειρά επισκέπεται την ξεχασμένη, γκρεμισμένη ιστορία της μέσα από υπόνοιες και μέσα από παρατημένα χαλάσματα. Περνώντας ανάμεσα από αυτά που το παρελθόν κράτησε για πάντα δικά του, ίσως πεισμώνεις και αποκτάς μεγαλύτερη ορμή για να χιμήξεις στο μέλλον, να το απαιτήσεις.

Σαν την Daenerys: “Shall we begin?”

Η βασίλισσα μίλησε- η αρχή του τέλους είναι εδώ.

*Το ‘Game of Thrones’ προβάλλεται κάθε Δευτέρα στις 22.00 στο Novacinema 4HD.