Episodes: Οι σειρές αυτόν τον Αύγουστο κάνουν ναρκωτικά

Η στήλη με τα επεισόδια της βδομάδας έχει πάρει ρεπό διαρκείας το καλοκαίρι επειδή όπως είπε κάποτε κι ο Ουμπέρτο Έκο, τον Αύγουστο δεν έχει σειρές παρά μόνο ‘Game of Thrones’. Αλλά δε γινόταν να μη σπάσω το ρεπάρισμα αυτή τη βδομάδα για μια έκτακτη έκδοση της στήλης, απλώς και μόνο επειδή οι σειρές που έκαναν πρεμιέρα είναι τόσο μα τόσο…

Δεν έχω λόγια βασικά. Να, διαβάστε:

Κι όταν το έγραψα αυτό δεν ήξερα καν ότι στο ‘Rick and Morty’ αυτής της βδομάδας ο Rick γίνεται πίκλα.

Πάμε να πούμε δυο πράγματα για την καλύτερη τηλεοπτική βδομάδα του καλοκαιριού, και μάλιστα με Διπλή Καλοκαιρινή έκδοση. Θυμάστε τότε παλιά που βγαίναν τα χάρτινα τα περιοδικά, που ήταν μηνιαία αλλά το καλοκαίρι βγάζαν ένα διπλό τεύχος τον Ιούλιο; Ε, έτσι είναι κι αυτό το ποστ. Όχι 5, αλλά 10 επεισόδια. Για να πάρετε ιδέες ανάμεσα στα μακροβούτια, από εμάς που ακόμα φυλάμε την πόλη.

Ακολουθούν spoilers για όλες τις σειρές που αναφέρονται στο άρθρο.

PREACHER (2×07, ‘PIG’)

Είχα πολλές αμφιβολίες για το φετινό ‘Preacher’ (και για το περσινό δηλαδή εδώ που τα λέμε) γιατί ειδικά τα πρώτα επεισόδια επανέφεραν ένα επίμονο περσινό πρόβλημα ανισότητας όμως 2-3 επεισόδια τώρα έχει πιάσει πολύ καλό ρυθμό η σεζόν με αποκορύφωμα το back-to-back επεισοδίων για τον Saint of Killers και τον Herr Starr.

O Starr είναι εμφανώς ένας τρομερά αγαπητός χαρακτήρας στους φανς του κόμικ αλλά διαθέτει πάρα πολλά over the top στοιχεία που έκαναν την τηλεοπτική απόδοσή του όχι προφανές σιγουράκι. Όμως αν ένα πράγμα είχε πετύχει η σειρά από την πρώτη της στιγμή ήταν η καρτουνίστικα παλπ διάσταση του σύμπαντος και των ηρώων της δίχως να νιώθεις ποτέ πως βλέπεις κάτι ασόβαρο. Οπότε ένας άψυχος τιμωρός σαν κλιντιστγουντική αιώνια κατάρα, χωρά ανετότατα δίπλα σε μια φτηνιάρικη λούπα ενός προκάτ τελεμάρκετινγκ ‘θεού’ της κακιάς ώρας, και δίπλα σε ένα εκπληκτικά arch κακό που δολοφονεί απροκάλυπτα ό,τι εμπόδιο βρει μπροστά του.

Tον Starr παίζει ο Pip Torrens του ‘The Crown’ με μια παγωμένη έκφραση ανωτερότητας και αηδίας. Διαρκώς μοιάζει απλώς να ανέχεται τους γύρω του (μέχρι δηλαδή να μου τους χρειάζεται άλλο ώστε να μπορεί απλώς να τους πετάξει από ένα μπαλκόνι) εσωτερικεύοντας την σχετική του αδιαφορία προς τα όποια πιστεύω του οργανισμού εντός του οποίου σκαρφαλώνει, προκειμένου να πετύχει το δικό του σκοπό. Ο κόσμος είναι γεμάτος από προσωπικές διαδρομές σαν του Starr (με λιγότερο καρτουνίστικο σπλάτερ υποθέτω, αλλά και πάλι) κι αυτό είναι υποθέτω που τον κάνει απτό σε αναγνώστες και θεατές, πέρα από την όποια απολαυστική, εφετζίδικη κυνικότητά του.

O Starr λοιπόν είναι το ακριβές είδος του ανθρώπου που ως ηγέτης της οργάνωσης που προστατεύει τον απόγονο του Ιησού (πάντα λάτρευα αυτό το b-plot του κόμικ, ειδικά όσο εξελίσσεται), δε σταματά μπροστά στο παραμικρό εμπόδιο προκειμένου να εξαλείψει κάθε άλλη υποψία μυστικισμού στον κόσμο. Αυτή η πάλη ανάμεσα στο θαυματουργό και στο κυνικό βρίσκεται απλωμένη παντού στη σειρά (πουθενά εμφανέστερη από ό,τι στην ίδια την αναζήτηση του Θεού από τον Jesse, όταν ανακαλύπτει πως στη θέση Του βρίσκεται απλά ένας τυχαίος ηθοποιός) και αυτό το επεισόδιο προσφέρει μια από τις πιο σοκαριστικές εκράσεις της: μπροστά στη θέα ενός ιπτάμενου γουρουνιού, ο Starr εξολοθρεύει κυριολεκτικά κάθε ζωντανό οργανισμό του χωριού, σπρώχνοντας μιας επιστημονικοφανή εξήγηση για το ‘θαύμα’.

Είναι προφανές πως ένα ακόμα μεγαλύτερο θαύμα, όπως είναι η φωνή του Genesis, θα φέρει το Grail σε ανοιχτό πόλεμο με τον Preacher, και δε θα μπορούσε να υπάρξει πιο ταιριαστός αντίπαλος από τον Starr. Στο κρίσιμο επεισόδιο όπου η σειρά μας αποκαλύπτει επιτέλους έναν από τους σημαντικότερους παίχτες της, τα κατάφερε περίφημα.

*To ‘Preacher’ streamάρει κάθε Τρίτη στο Amazon Prime Video.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ

5 πράγματα που πρέπει να ξέρεις για το ‘Preacher’

WET HOT AMERICAN SUMMER (2×01, ‘REUNION’)

Δε μπορώ να το εξηγήσω ακριβώς, αλλά συνεχίζει να είναι τρομερά περίεργη η συνεχιζόμενη ύπαρξη αυτού του τίτλου. Μετά και το νοσταλγικό ξεμπούκωμα της προηγούμενης σειράς (‘First Day of Camp’, πριν 2 χρόνια) πραγματικά δεν περίμενα πως θα είχαμε και συνέχεια, πόσο μάλλον τόσο κοντά χρονικά με εκείνη τη σεζόν.

Δε με ενοχλεί τίποτα στην ύπαρξη αυτού του σίκουελ, έχω δει 4 επεισόδια ως τώρα και διασκεδάζω, αλλά νιώθω πολλή από τη μανία (όπως και το χάος) του προπέρσινου πρίκουελ να έχει εξανεμιστεί. Ενώ μου είναι πολύ ευχάριστη η θέαση, ομολογώ πως δεν γελάω σχεδόν καθόλου. Ως τώρα, και ειδικά στο πρώτο επεισόδιο, τα κομμάτια που με διασκέδασαν περισσότερο έχουν να κάνουν με αυτοσχολιαστικά in-jokes της ίδιας της σειράς. Το γεγονός ας πούμε ότι τον Bradley Cooper (που είπε και την ατάκα της ταινίας στην οποία βασίζεται αυτό το σίκουελ) τον παίζει πλέον ο Adam Scott ύστερα από ‘ρινοπλαστική’ ή ότι ο Joe Lo Truglio με το που φτάνει στο camp σκεπάζεται στον κοιτώνα του για έναν υπνάκο (τουλάχιστον ως το 4ο επεισόδιο δεν τον ξαναβλέπουμε, παρά μόνο ως μορφή που ανακινείται κάτω από την κουβέρτα).

Ένα από τα βασικά συστατικά επιτυχίας της ορίτζιναλ ταινίας (και, σε κάποιο βαθμό, ακόμα και του άνισου αλλά πολύ ενδιαφέροντος πρίκουελ) ήταν η παρανοϊκή μίξη σουρεάλ στοιχείων (από την παράλογη ηλικιακή εμφάνιση των χαρακτήρων ως, δεν ξέρω, την μετατροπή ενός ανθρώπου σε κονσέρβα) με κλασική εφηβική σάτιρα με απρόσμενες πινελιές καμμένου συνωμοσιολογικού χιούμορ και παλαβού sci-fi. Το πρίκουελ ήταν έξυπνη ιδέα, γιατί από τη μία πλευρά ενέτεινε στοιχεία του χαρακτηριστικού χιούμορ της ταινίας, δημιουργώντας ταυτόχρονα χώρο για ακόμα μεγαλύτερες παλαβομάρες στην ακόμα πιο απλωμένη του αφήγηση.

Βλέποντας το σαφώς παραδοσιακότερης προσέγγισης σίκουελ, πέρασα καλά (με τόσο talent δε θα γινόταν να μην) αλλά ένιωθα πως έβλεπα ένα τυπικό revival, που αντλούσε χιούμορ και ιδέες από παραλλαγές του ‘πού είναι ο τάδε 10 χρόνια μετά’ ερωτήματος. Το οποίο είναι περίεργο, ειδικά όταν ακόμα και το προηγούμενο revival της ταινίας, δεν θύμιζε σε τίποτα τυπικό revival.

*Το ‘Wet Hot American Summer: Ten Years Later’ streamάρει στο Netflix.

COMRADE DETECTIVE (1×06, ‘SURVIVAL OF THE FITTEST’)

Η σωστή, η τίμια καμμενιά της βδομάδας είναι η σειρά που ούτε οι παραγωγοί της δεν είχαν καταλάβει ακριβώς τι θα είναι. Το ‘Comrade Detective’ του Amazon και της Α24, γυρισμένο στη Ρουμανία από ρουμάνικο crew και με ρουμάνους ηθοποιούς, ντουμπλαρισμένο από ένα αμερικάνικο καστ που περιλαμβάνει τον Channing Tatum και τον Nick Offerman, μπορεί να πλασάρεται σε πρώτη ανάγνωση ως κάποια φαρσική κωμωδία σαν τα αθλητικά mockumentaries του ΗΒΟ (τύπου ‘7 Days in Hell’) όμως είναι στην πραγματικότητα μια πολύ αξιότερη σάτιρα η οποία όχι απλά δεν εξαντλεί το αστείο της, αλλά το αστείο της είναι και πολύ διαφορετικό από αυτό που αρχικά νομίζουμε.

Άσκηση ύφους πάνω στην κινηματογραφική προπαγάνδα των ‘80s φτιαγμένη σαν από το αντίπαλο στρατόπεδο, στήνει μυστήριο και χαρακτήρες με φροντίδα και έγνοια που δε θα άρμοζαν ποτέ σε μια φάρσα- στην πορεία της σειράς πολύ απλά ξεχνάς ακόμα και το gimmick της μεταγλώττισης και παρακολουθείς με ενδιαφέρον. Το φινάλε προσφέρει μια φανταστική κορύφωση, με την αποκάλυψη της ταυτότητας εκείνου που βρίσκεται πίσω από την απαγωγή και τη συνωμοσία, αλλά το γιατί συμβαίνουν όλα αυτά είναι που δίνει στη σειρά την οριστική στάμπα γνησιότητας προθέσεων/εκτέλεσης, ακόμα περισσότερο κι από τις ρετρό γραμματοσειρές και τα “συνεχίζεται…” στο τέλος κάθε επεισοδίου.

Ο κακός, που φυσικά είναι ο παλιός σύντροφος, προσπαθεί να δημιουργήσει μια καπιταλιστική ουτοπία μέσα στην καρδιά του κομμουνισμού, σε μια ρέπλικα της Νέας Υόρκης γεμάτη με τυπάκια ντυμένα ‘αμερικανάκια’, με ψευτο-ιταλικές προφορές, φανέλες φούτμπολ και απαγορευμένα δυτικά αξεσουάρ. Η μεγάλη νίκη του επεισοδίου και της σειράς γενικότερα είναι το πώς, εξερευνώντας την απέναντι πλευρά χρησιμοποιώντας τα ίδια εργαλεία με κλασικά φιλμ δυτικής προπαγάνδας όπως το ‘Rocky IV’, καταφέρνει να πλάσει μια ουσιαστική σάτιρα πάνω στο ρόλο της προπαγάνδας προς τον σχηματισμό αντικρουόμενων οπτικών του κόσμου.

*Το ‘Comrade Detective’ θα streamάρει στο Amazon Prime Video.

THE SINNER (1×01, ‘PART I’)

Μίνι σειρά βασισμένη σε βιβλίο, για μια μητέρα που στα καλά καθούμενα σφάζει έναν άγνωστο άντρα σε μια συνηθισμένη βόλτα στην παραλία, μπροστά στην οικογένειά της. Δε θα του έδινα τόση πολλή σημασία αν δεν είχα προσέξει πως το έχει σκηνοθετήσει εξ ολοκλήρου ο Antonio Campos του σπουδαίου ‘Afterschool’, ένας υποτιμημένος σκηνοθέτης με το χάρισμα να μετατρέπει την πιο πεζή εικόνα σε εμπειρία σχεδόν μεταφυσικού σοκ.

Στο ‘Sinner’ η Jessica Biel παίζει τη δολοφόνο κι ο Bill Pullman τον αστυνομικό που προσπαθεί να ερευνήσει την υπόθεση την ώρα που όλοι τον πιέζουν να μην αγχώνεται. Αφού όλα είναι καθαρά και ξάαστερα, γιατί πιέζεις με ερωτήσεις;, σα να του λένε. Αλλά σε μια σπάνια επικράτηση του ‘γιατί’ εις βάρος του ‘ποιος’, η σειρά, κι ο χαρακτήρας του Pullman, επιμένουν στις ερωτήσεις, στην ανάγνωση των λεπτομερειών του στυγνού εγκλήματος.

Η κάμερα του Campos είναι μέγας σύμμαχος. Ο σκηνοθέτης απογειώνει το υλικό του στις στιγμές που περιστρέφονται γύρω από τις λεπτομέρειες του εγκλήματος, αφήνοντας τον άνεμο να φυσήξει στο πρόσωπο-άγαλμα της Biel καθώς αναλογίζεται τα δεδομένα (που σε εμάς λείπουν) ή καθώς αναπλάθει μικρές στιγμές της σκηνής-σοκ σαν μεγευθυμένες αναμνήσεις, σαν ψίθυρος που γίνεται εικόνα. Είναι μια φανταστική δουλειά που θα μπορούσε άνετα να είναι εντελώς συνηθισμένη τηλεόραση, όμως η συνεργασία Campos και Biel χαρίζει κάτι απρόσμενα δυνατό, που μοιάζει ήδη εφιαλτικό ακόμα κι αν δεν έχουμε ακόμα την παραμικρή ιδέα γιατί.

*To ‘The Sinner’ προβάλλεται κάθε Πέμπτη στις 23.00 στο COSMOTE CINEMA 4HD.

RICK AND MORTY (3×03, ‘PICKLE RICK’)

Δεν ξέρω τι έχουμε κάνει και αξίζουμε το ‘Rick and Morty’ αλλά καμιά φορά συμβαίνουν αυτά τα ευτυχήματα. Η ουσιαστική πρεμιέρα της σεζόν έγινε την προηγούμενη βδομάδα με ένα ‘Mad Max’ homage που ταυτόχρονα έδωσε και τον τόνο για τη θεματική που, κατά πώς φαίνεται, θα διατρέχει τη σεζόν, και θα αφορά το πώς η οικογένεια διαχειρίζεται το διαζύγιο.

Well, o Rick το διαχειρίζεται μετατρέποντας τον εαυτό του σε πίκλα ώστε να μη χρειάζεται καν να νιώθει άνθρωπος μέσα σε όλη αυτή τη διαδικασία ψυχολογικών συμβιβασμών. Και, όσο η οικογένεια είναι στην ψυχολόγο, εκείνος περνάει άθλους νοητικής και σωματικής δύναμης προκειμένου να επιβιώσει και να καταλήξει, τελικά, στον ίδιο καναπέ παραδεχόμενος το ότι προσπαθούσε να αποφύγει την επαφή.

Είναι μια τυπική δραματουργική διαδικασία συμβολικών άθλων νου και ψυχής ώστε να φτάσει ο ήρωας στο σημείο να καταπολεμήσει όλες του τις αντιστάσεις, αλλά επειδή η σειρά είναι το ‘Rick and Morty’, φυσικά όλο αυτό λαμβάνει τη μορφή μιας ανθρώπινης πίκλας που αναπτύσσει βιοσωματική τεχνολογία, αποκτά πανίσχυρο σώμα, γίνεται βασιλιάς του υπονόμου ξεκληρίζοντας τη συμμορία αρουραίων, δραπετεύει μέσα σε μια φυλακή, τα βάζει με τη μαφία, και στο τέλος αποδρά συμμαχώντας με μια ανθρώπινη μηχανή θανάτου. Φυσικά.

Βέβαια μέσα σε όλο αυτό δεν πολυχάφτω το ότι ο Rick (που όντας πίκλα, είχε φτιάξει όλα αυτά μέσα σε μια ώρα) δεν προλάβαινε να φτιάξει λίγο ακόμα ορό-αντίδοτο, όπως η Beth ήταν σίγουρη πως θα έκανε, αλλά ίσως αυτή να είναι κι η πρόθεση κιόλας: η υπόνοια πως, τελικά, ίσως και να μην είχε τη θέληση πια να ξεφύγει -και- από αυτή την κόντρα. Πως μετά από όλη αυτή τη μάχη για τη ζωή του ως πίκλα, να κατάφερε να φτάσει στο σημείο να αποδεχθεί μια απειροελάχιστη επαφή.

Επειδή είναι ο Rick βέβαια αυτό καταλήγει σε ένα ακόμα session αρνήσεων (πάντα με σύμμαχο τη Beth, που χασκογελά μαζί του και συμφωνεί να πάνε να τα πιούνε) την ώρα που τα παιδιά στο πίσω κάθισμα είναι σε φάση “αχμ, δεν ξέρουμε αν καταλάβατε τι συνέβη τώρα, μάλλον όχι ε, καλά δεν ενοχλούμε άλλο”. Τελοσπάντων, η σειρά μας θύμισε αυτή τη βδομάδα πως δεν χρειάζεται καν να ταξιδέψει σε παράλληλη διάσταση για να στήσει τρομακτικούς κόσμους περιπέτειας και συναισθηματικής συντριβής.

*To ‘Rick and Morty’ streamάρει κάθε Σάββατο στο Netflix.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ

Η πρεμιέρα της 3ης σεζόν ‘Rick and Morty’ ήταν η καλύτερη Πρωταπριλιά ever

INSECURE (2×03, ‘HELLA OPEN’)

Ίσως η αγαπημένη μου σειρά αυτή τη στιγμή. Ακόμα κι όταν η Melina Matsoukas δεν βρίσκεται πίσω από την κάμερα όπως στα 2 πρώτα πανέμορφα επεισόδια της σεζόν, η σειρά κουβαλά πλέον τους δικούς της κώδικες χρωματικής ψυχοσύνθεσης. Οι οποίοι είναι και απαραίτητοι καθώς βλέπουμε τον τρόπο με τον οποίο φαίνεται να ξετυλίγεται η σεζόν, ακολουθώντας τρεις χαρακτήρες σε ανοιχτή σύγκρουση με τα θέλω τους, τρεις χαρακτήρες που δεν είναι καθόλου έτοιμοι να δουν κατάματα τον παραλογισμό που έχουν επιβάλει στους εαυτούς τους.

Σε αυτό το επεισόδιο οι επιμέρους ιστορίες εντάθηκαν κυρίως χάρη στο μεγαλύτερο focus στον Lawrence, ο οποίος κινδύνευε εκ των πραγμάτων να παραμεριστεί από τη σειρά ως απλά ‘το ερωτικό ενδιαφέρον της Issa’. Εδώ τον βλέπουμε να μένει σε μια σχέση που δεν του λέει απολύτως τίποτα, απλά και μόνο για να πείσει τον εαυτό του πως δεν έχει κι εκείνος προβλήματα ή μερίδιο ευθύνης σε κάτι που διαλύθηκε, μασκαρεύοντας τα δικά του ζητήματα κάτω από μια περσόνα ‘καλού τύπου’. Το ότι παράτησε θεόψυχρα την Tasha με ένα παγωμένο, μεθυσμένο τηλεφώνημα ενώ ήταν αλλού και διασκέδαζε, ήταν μόνο αναμενόμενο στην πραγματικότητα.

(Γενικά Team Tasha είναι η φάση, η μόνη που δε φταίει είναι στην όλη κατάσταση. Και είναι και τέλεια η σειρά που βλέπει στην τηλεόραση, λολ.)

Στο μεταξύ η Molly συνεχίζει να παλεύει να στριμωχτεί σε ένα περιβάλλον που εμφανέστατα δεν είναι φτιαγμένο για έναν άνθρωπο σαν αυτήν (αλλά τι να κάνεις κιόλας, ξερωγώ;) και, σε ετούτο το επεισόδιο, αυτή η εξερεύνησή της μιας λευκής, corporate επιτυχημένης ζωής-παύλα-καριέρας συνεχίζεται με το φλερτάρισμα με τον Sterling K. Brown. Ο οποίος τα έχει όλα τακτοποιημένα στο μυαλό του όπως η Molly θέλει να πιστεύει πως τα έχει επίσης- μόνο που όταν εκείνος την προσεγγίζει περισσότερο, εκείνη βαριέται, το οποίο είναι λογικό γιατί δεν είναι αυτός ο άνθρωπος. Εκτός κι αν το θελήσει πολύ να γίνει.

Στο μεταξύ η Issa συνεχίζει να κρύβει από τον εαυτό της την προβληματική φύση της επιτυχίας της. Αν και πρόκειται επίσης για ένα ζήτημα χωρίς εύκολη ή προφανή απάντηση, το γεγονός πως αρνείται έστω και να παραδεχτεί στην συνάδελφό της πως ο ρατσιστής λυκειάρχης παρουσιάζει έναν ηθικό λάκο στη διαδρομή τους, είναι μεγάλο πρόβλημα. Τελικά, αυτό είναι που ενώνει και τους τρεις χαρακτήρες αυτή τη στιγμή: βρίσκονται μπλεγμένοι σε καταστάσεις που δεν είναι εύκολο ούτε να κάνουν πίσω, ούτε να κάνουν το επόμενο αποφασιστικό βήμα, και ταυτόχρονα δεν είναι έτοιμοι να συνειδητοποιήσουν πως έχουν κάπου κολλήσει.

Ή, αλλιώς, είναι αυτό που η Issa βάφει τον τοίχο της για να καλύψει τον καπνό αλλά έχει ξεμείνει μαυρίλα και στο ταβάνι, ΟΥΠΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣΣΣΣ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ

Οι εικόνες της Melina Matsoukas

WHAT WOULD DIPLO DO? (1×01, ‘THE BEEF’)

Όλα τα παραπάνω ήταν απλά μια προετοιμασία για ετούτο εδώ, μια σειρά mockumentary για την καριέρα του Diplo των Major Lazer και Jack Ü. Κάθε φορά που εμφανίζεται ο τίτλος της σειράς, στο ερωτηματικό βαράει κόρνα. Ανάμεσα στις σκηνές έχουμε εξομολογήσεις του Diplo στην κάμερα του ντοκιμαντέρ πάνω σε ζητήματα όπως το τυρί ή ο Calvin Harris.

Επίσης τον Diplo τον παίζει ο James van der Beek.

Στην ουσία του το show είναι ένα κλασικού είδους sitcom με έναν ανώριμο μπέμπη-με-καλή-καρδιά για ήρωα που είναι ψιλοκόπανος αλλά είναι και καρδούλα όμως στο βάθος του και μαθαίνει. Το να πω ότι πέρασα φανταστικά θα είναι λίγο. Γέλασα σε κάθε βλακεία του ‘Diplo’, διασκέδαζα αφάνταστα σε κάθε reply στο Twitter που οπτικοποιούταν με σινεμασκόπ εμφανίσει απειλητικών σαμουράι, και πέρασα καταπληκτικά με την πλοκή του επεισοδίου που περιστρεφόταν γύρω από ένα twitter beef με τον Calvin Harris. (Ο οποίος φυσικά και εμφανίζεται στο τέλος παιγμένος από άλλον.) (Οι πιθανότητες είναι ατελείωτες. Είναι θέμα χρόνο μέχρι να εμφανιστεί στη σειρά ο Justin Bieber παιγμένος από τον Michael Cera ή η Taylor Swift παιγμένη από την Aubrey Plaza με περούκα.)

Πέρασα φανταστικά, είναι τόσο απλό.

SALVATION (1×05, ‘KEEPING THE FAITH’)

Το βλέπει κανείς το ‘Salvation’; Εγώ δεν είμαι απόλυτα σίγουρος γιατί το βλέπω, νομίζω απλά πως το καλοκαίρι ως τώρα ήταν τόσο άδειο από σειρές που το ξεκίνησα απλά για να χαζεύω μια ευχάριστη σαχλαμάρα για το τέλος του κόσμου (παντός καιρού) και μετά όταν συνέβη αυτή η βδομάδα-κόλαση είχα ήδη δει αρκετό ώστε να πω κρίμα να μη δω και το υπόλοιπο. Η ιστορία της ζωής μου φίλοι μου.

(Επίσης η σειρά έχει τίτλους επεισοδίων όπως ‘Truth or Darius’ κι εγώ κάτι τέτοια τα τιμώ να ξέρετε.)

Δύο σημειώσεις για αυτό το επεισόδιο. Πρώτον, κάθε σειρά γίνεται καλύτερη όταν προστίθεται σε αυτήν η Autumn Reeser. Εδώ, στον ρόλο της Tess, που ο Darius αγαπούσε και ονόμασε έτσι το ΑΙ του. Είναι ψυχούλα τελικά, μαθαίνουμε μετά το cliffhanger του 3ου επεισοδίου που μας έκανε να πιστέψουμε πως μηχανορραφούσε υπέρ της καταστροφής.

Δεύτερον, το έχει σκηνοθετήσει η Jennifer Lynch. Η κόρη του David Lynch δηλαδή, που γύρισε το διαβόητο ‘Τεμαχίζοντας την Έλενα’ το 1993, δεν σκηνοθέτησε ξανά τίποτα για 15 χρόνια, και μετά έχει έξαφνα σκηνοθετήσει 38(!) επεισόδια τηλεόρασης τα τελευταία 4 χρόνια. Μόλις τώρα το πήρα χαμπάρι, για κάποιο λόγο, και έχω ενθουσιαστεί με αυτή την πληροφορία.

*To ‘Salvation’ προβάλλεται κάθε Τρίτη στις 22.00 στο COSMOTE CINEMA 4HD.

ROOM 104 (1×02, ‘PIZZA BOY’)

ROOM 104 (1×01, ‘RALPHIE’)

Διπλοβάρδια James van der Beek αυτή τη βδομάδα, ο οποίος έπαιξε και στο δεύτερο επεισόδιο της κλειστοφοβικής ανθολογίας των αδερφών Duplass για το ΗΒΟ. Δεν έχω πολλά να πω για αυτά τα επεισόδια, περισσότερο τον ‘Diplo’ ήθελα να αναφέρω. Μου μοιάζει συμπαθής προσέγγιση για σειρά ανθολογίας, για ανθρώπους και ιστορίες που εξελίσσονται μες στο δωμάτιο ενός μοτέλ.

Μου φαίνονται και τα δύο επεισόδια αρκετά παρόμοια ως τώρα, νομίζω μια πιο ελεύθερη προσέγγιση τύπου ‘Inside No. 9’ θα βοηθούσε. Με τα τωρινά δεδομένα είναι κάτι που βλέπεται με ενδιαφέρον, μα πάντως και στις δύο περιπτώσεις (τόσο του επεισοδίου με τον ντιλιβερά όσο και στο ανώτερο πρώτο με το creepy παιδάκι στο μπάνιο) νιώθεις το υλικό να τεντώνεται ώστε να γεμίσει την προκαθορισμένη χρονική διάρκεια του 20λέπτου. Κόντεψα σε ένα σημείο να φωνάξω στον van der Beek “ΤΕΛΕΙΩΝΕ ΜΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ”. Α, και η ανατροπή του 2ου; Lame. (Σε αντίθεση με την ανατριχιαστική του 1ου.)

Είμαι περίεργος να δω σε τι είδους ιστορίες θα απλωθεί η σειρά στη συνέχεια πάντως.

PREVIOUSLY ON

To ‘Game of Thrones’ (Novacinema 4HD, Δευτέρα 22.00) κυριαρχεί σε σημείο που πρακτικά είναι σα να μην υπάρχει τίποτα άλλο στην τηλεόραση. Φυσικά κάθε βδομάδα τα recaps είναι σταθερά εδώ με το προχθεσινό ακόμα φρέσκο για το καλύτερο επεισόδιο της σεζόν.

Κατά τα άλλα, ο Bran μας είπε δυο λόγια για το ρόλο του χαρακτήρα του φέτος, ενώ η Ιωσηφίνα κέντησε ένα υπέροχο αφιέρωμα στην γιαγιά Olenna πριν συνεχίσει τις θεωρίες περί του πώς θα αποτύχει η στρατηγική των Lannisters, τι ρόλο μπορεί να παίξει ένα κομμάτι διαλόγου από την 1η σεζόν και τι μπορεί να σημαίνει το ταξίδι της Melisandre.

Τέλος, στον κόσμο εκτός του Westeros, o Αντώνης Τζαβάρας αποχαιρέτησε τον σπουδαίο Sam Shepard, ο οποίος είχε σπουδαία καριέρα σε θέατρο και σινεμά, ενώ πιο πρόσφατα τον απολαύσαμε στο ‘Bloodline’ του Netflix.

Ραντεβού ξανά μετά το Δεκαπενταύγουστο, με ‘Defenders’, ‘People of Earth’ και ό,τι άλλο προκύψει ως τότε.