Ποιος θα είναι ο επόμενος James Bond;
Κοιτάζουμε 10 πιθανούς μελλοντικούς διεκδικητές του ρόλου και τι θα περιμέναμε από τον καθένα.
- 21 ΙΟΥΝ 2015
Καθώς η μηχανή του hype έχει αρχίσει να παίρνει μπρος για το “Spectre”, την επερχόμενη νέα ταινία Τζέιμς Μποντ που θα δούμε στο τέλος του ’15, μαζί εμφανίστηκαν έντονες φήμες σχετικά με το μέλλον του πράκτορα. Φήμες πως αυτή θα είναι η τελευταία ταινία του Ντάνιελ Κρεγκ στο ρόλο, συνοδευόμενες από εκτίναξη των αποδόσεων ενός συγκεκριμένου υποψήφιου.
Πάντα στον παλμό των γεγονότων, πιάνουμε 10 ηθοποιούς που θα μπορούσαν ή θα θέλαμε να είναι ο επόμενος 007, και παράλληλα εξετάζουμε τι θα έφερνε ο καθένας στον εμβληματικό ρόλο και τι ποτό θα του ταίριαζε, αφού έτσι κι αλλιώς τα έχουμε ξεφτιλίσει όλα πια και βάζουμε τον Μποντ να πίνει μπυρίτσες στο κρεβάτι με την Τόνια Σωτηροπούλου. (Επίσης κοιτάμε και τη στοιχηματική του απόδοση βάσει των πρακτορείων στην Αγγλία.)
Και φανταστείτε μόνο τι έχει να γίνει όταν θα πρόκειται να βγει η ταινία.
Ντέιμιεν Λιούις
Γιατί βγάζει νόημα: Δεν βγάζει! Ας μη γίνει αυτό το πράγμα! OK, υποθέτω το πέρασμά του από το “Homeland” του δίνει κάποιες αξιώσεις για το ρόλο, αλλά είμαστε πραγματικά έτοιμοι για τον πρώτο ginger Μποντ; Πάντως τις τελευταίες μέρες παρατηρήθηκε τόσο έντονη στοιχηματική δραστηριότητα που τα πρακτορεία ισοπέδωσαν την απόδοσή του και πλέον τον δίνουν πρώτο φαβορί.
Το ποτό: Κάτι από ginger Irish θέλουμε, εκεί ξεπέσαμε. Αυτό ας πούμε.
Ο αντίπαλος: Η Κλερ Ντέινς του “Homeland” θα έκανε φανταστική αντίπαλο του Μποντ που, σε μια τέλεια αντιστροφή ρόλων, θα ήταν εκείνη ο τρομοκράτης που θα ήθελε να ανατινάξει τις ΗΠΑ.
Το ύφος: Σοβαρό, αλλά όχι σκοτεινό. Ο Λιούις δε μοιάζει με άνθρωπο που μπορεί να πει αστείο οπότε το ξεχνάμε αυτό. Ούτε έντονος σαν τον Κρεγκ μπορεί να είναι. Άρα δεν ξέρω. Ρότζερ Μουρ χωρίς το χιούμορ; Τουλάχιστον θα μπορούμε να έχουμε τη Σάρα Σάχι για Bond girl.
Η απόδοση: 2/1
Άντριου Λίνκολν
Γιατί βγάζει νόημα: Ο πρωταγωνιστής του “Walking Dead” έχει την ένταση, έχει την παρουσία όπως απέδειξε η σειρά του AMC και βρίσκεται ακριβώς στο απαιτούμενο όριο του ‘α! αυτόν τον ξέρω!’ χωρίς να περνάει στο ‘μπα, αυτός παραείναι γνωστός για Μποντ’. Η σειρά μπορεί να συνεχιστεί για άλλα 47 χρόνια αλλά μπορεί να γυρνάει ταινίες στα διαλείμματα ή όταν η σειρά εστιάζει σε άλλους χαρακτήρες, κάτι που γίνεται πολύ συχνά.
Το ποτό: Μαύρη, κατάμαυρη Guinness.
Ο αντίπαλος: Ξεκάθαρα το κείμενο θα εξελιχθεί σε μια λίστα όπου απλά συνταιριάζουμε ηθοποιούς με τηλεοπτικούς συμπρωταγωνιστές τους, αλλά πραγματικά, ο Ντέιβιντ Μόρισεϊ όπως έπαιξε τον Governor, δεν είναι γεννημένος για μανιακός Bond villain;
Το ύφος: Ξεκάθαρα θα συνεχίζαμε στο υπερ-έντονο, μετα-Μπορν ύφος του ταινιών του Ντάνιελ Κρεγκ. Με ακόμα πιο ένταση, με ακόμα πιο σκοτάδι. “Πες μου, Μπλόφελντ. DO YOU BLEED.”
Η απόδοση: 12/1
Κλάιβ Όουεν
Γιατί βγάζει νόημα: Γιατί κάποιοι από εμάς θυμούνται ακόμα την εποχή που ο “Κλάιβ Όουεν, εκείνος που παίζει στον Κρουπιέρη” ήταν ο δημοφιλέστερος Μποντ που δεν υπήρξε ποτέ.
Το ποτό: Τζιν τόνικ.
Ο αντίπαλος: Θα χρειαζόταν κάτι βαριά αγγλικό και απόλυτα σεβαστό για να σταθεί απέναντι στον Κλάιβ, ένας Πάτρικ Στιούαρτ ας πούμε. Διάβολε, πόσο σπουδαίο Μπλόφελντ θα έκανε ο Πάτρικ Στιούαρτ για τον Μποντ του Κλάιβ Όουεν;
Το ύφος: Ο Στίβεν Σόντερμπεργκ βάζει τέλος στο κινηματογραφικό του διάλειμμα, επιστρέφει στη σκηνοθεσία και γυρίζει τον Μποντ του Κλάιβ στο ηλεκτρισμένο, έντονο, ρεαλιστικό, gore στυλ του “The Knick”, πακέτο με μουσικάρες Κλιφ Μαρτίνεζ. Ή ίσως απλά δε μπορώ να περιμένω τη 2η σεζόν της αγαπημένης μου περσινής σειράς.
Η απόδοση: 40/1
Χένρι Καβίλ
Γιατί βγάζει νόημα: Ήταν ένας από τους 3 φιναλίστ όταν αποφασιζόταν ο τωρινός Μποντ, αλλά θεωρήθηκε τότε πολύ νέος κι ο ρόλος πήγε στον Κρεγκ. Τώρα είναι στην τέλεια ηλικία αλλά δυστυχώς είναι παγιδευμένος στην υπερηρωική λάσπη του Ζακ Σνάιντερ ως Σούπερμαν.
Το ποτό: Νομίζω είναι ο πιο ‘Martini shaken not stirred’ από όλους της λίστας.
Ο αντίπαλος: Ο Μπεν Άφλεκ, στο ρόλο ενός πολυεκατομμυριούχου πλέιμποϊ που έχει μηχανές που κατασκοπεύουν τον πληθυσμό και τις νύχτες βγαίνει στο δρόμο και δέρνει όποιον δεν εξυπηρετεί τα στάνταρ του περί κοινωνικής καθαρότητας.
Το ύφος: Βασικά είναι το “Man from U.N.C.L.E.” σκηνοθετημένο από τον Γκάι Ρίτσι. Αυτό είναι το Τζέιμς Μποντ του Χένρι Καβίλ.
Η απόδοση: 4/1
Τζον Χαμ
Γιατί βγάζει νόημα: Έχουμε δει Μποντ από κάθε χώρα του πλανήτη που μιλάει αγγλικά, Αμερικάνος ακόμα δεν έχει φορέσει το σακάκι του 007. Ο Τζον Χαμ πρακτικά ΕΙΝΑΙ ο Τζέιμς Μποντ.
Το ποτό: Ουίσκι.
Ο αντίπαλος: Ο αληθινός μας εαυτός. Χα, όχι, συγγνώμη. Δε ξέρω, νιώθω πως ο Μποντ του Χαμ θα έπρεπε να είναι περικυκλωμένος από fefmme fatales, δε χρειάζεται μανιακός villain που θέλει να καταστρέψει τον κόσμο. Ας είναι η κακιά της ταινίας η Άμπιγκεϊλ Σπένσερ, δεν ξέρω.
Το ύφος: Αυτό που όλοι αναγνωρίζουμε ως ‘Ντον Ντρέιπερ βαθιά σκεπτόμενος τα ζόρια που τραβάει επειδή κανείς δε τον νιώθει’.
Η απόδοση: 33/1
Τομ Χάρντι
Γιατί βγάζει νόημα: Αν θέλουμε να πάρουμε τον μοντέρνο, σκληρό Μποντ και να τον κάνουμε ακόμα πιο ‘ξέρω-και-καράτε’, φουλ ένταση και ξύλο, ο Τομ Χάρντι θα ήταν ο άνθρωπός μας.
Το ποτό: Ντραφτ μπύρα, αυτή που πίνεις στη μπάρα της pub με το που μπαίνεις.
Ο αντίπαλος: Μελ Γκίμπσον
Το ύφος: Ο Χάρντι είναι από τους καλύτερους ηθοποιούς του πλανήτη αυτή τη στιγμή επειδή νιώθεις πως μπορεί να παίξει τα πάντα, δύσκολα θα βρεις ακόμα και δύο ρόλους του που μοιάζουν μεταξύ τους. Οπότε δε ξέρω, θα μπορούσε κι ο Μποντ του να είναι εντελώς οτιδήποτε. Ίσως επειδή έχουμε πρόσφατο το “Mad Max: Fury Road”, πάντως το φανταζόμαστε πιο δυναμικό action και λιγότερο ‘στυλάτη καβλάντα πίνοντας ποτάκι’ όπως ήταν αρχικά επί Σον Κόνερι.
Η απόδοση: 7/2
Μάικλ Φασμπέντερ
Γιατί βγάζει νόημα: Είναι ο άντρας τον οποίον ένας άνθρωπος είτε τον θέλει, είτε θέλει να γίνει σαν αυτόν, ακριβώς δηλαδή το δίπολο που απαιτείται από έναν πράκτορα-σύμβολο σαν τον 007. Στο παράλληλο σύμπαν όπου ο Φασμπέντερ δεν είναι υπερβολικά γνώριμος σταρ ήδη, είναι ο μοντέρνος Σον Κόνερι του franchise.
Το ποτό: Κάθε φορά και κάτι διαφορετικό, θα λειτουργούσαν τα πάντα.
Ο αντίπαλος: Ο Μάκαβοϊ, με τον οποίον είχαν ούτως ή άλλως τρελή χημεία στα X-Men.
Το ύφος: Βασικά αυτό που έκανε ως Μαγκνέτο στο “X-Men: First Class”. Retro ’60s φάση, χρωματάκια, κουστούμια, international man of mystery. Πυρηνικά υποβρύχια, τρελοί πλούσιοι… ο Μποντ του Φασμπέντερ θα ήταν ο ιδανικός τρόπος να επιστρέψει η σειρά στις old-school ρίζες της με πειστικό τρόπο.
Η απόδοση: 7/1
Σαμ Ουόρθινγκτον
Γιατί βγάζει νόημα: Ειλικρινά δεν ξέρω, αλλά το Esquire αυτόν διαλέγει. Εγώ αυτό που ξέρω είναι πως ο τύπος έχει παίξει σε μερικές από τις μεγαλύτερες ταινίες των τελευταίων χρόνων, μεταξύ των οποίων και στην εμπορικότερη ταινία όλων των εποχών, και κανείς δεν τον θυμάται. Κατά τα άλλα συμπαθέστατος, του έχουμε μιλήσει κιόλας, οπότε ξερωγώ; Το ΟΝΕΜΑΝ στηρίζει.
Το ποτό: Το Β3 ή αλλιώς Missing Banana, το κατεξοχήν κοκτέιλ της Αυστραλίας.
Ο αντίπαλος: Ο Τομ Χάρντι.
Το ύφος: Ελαφρύ throwback, κάπου ανάμεσα στις έντονες προσωπικές ιστορίες Μποντ με τον Τίμοθι Ντάλτον και τις physical περιπέτειες με τον Πιρς Μπρόσναν.
Η απόδοση: 25/1
Τομ Χίντλστον
Γιατί βγάζει νόημα: Θα ήθελα ΤΟΣΟ πολύ να τον δω Bond villain μια μέρα τον Χίντλστον, ακόμα κι αν χρειαστεί να προσλάβει κάποιος τον Γουήντον μόνο και μόνο για να του γράφει τις ατάκες, όπως έκανε στο πρώτο “Avengers” και ο Λόκι έγινε MVP του σύμπαντος της Marvel. Αλλά υποθέτω πως ναι, και για Μποντ θα λειτουργούσε η φάση.
Το ποτό: Τα σαιξπηρικά κοκτέιλ Romeo & Juliet.
Ο αντίπαλος: ΜΠΕΝΕΝΤΙΚΤ ΚΑΜΠΕΡΜΠΑΤΣ. Το tumblr θα δει τέτοια κίνηση που θα πρέπει να καταπιεί το μισό ίντερνετ για να την αντέξει.
Το ύφος: Πολύ αγγλικό, πολύ φλεγματικό, πολύ πνευματώδες, χιούμορ, γοητεία, ατάκες, εξυπνάδες, μάχη πνευμάτων. Το πρώτο Μποντ όπου δε θα πέσει ούτε μια γροθιά.
Η απόδοση: 14/1
Ίντρις Έλμπα
Γιατί βγάζει νόημα: Είναι τόσο προφανές που το συζητάγανε και μεταξύ τους στη Sony, όλοι περιμένουμε απλώς την ανακοίνωση. Ο Έλμπα έχει το στυλ, έχει το ειδικό βάρος (μη ξεχνάμε εξάλλου πως ΕΙΝΑΙ ο Στάκερ Πέντεκοστ και πως TODAY, WE ARE CANCELLING THE APOCALYPSE), παίζει μουσική ως DJ, μπορεί να είναι καλός μπάτσος (“Luther”) και κακός εγκληματίας (Στρίνγκερ Μπελ στο “Wire”), ξέρει πώς να φοράει ένα σακάκι αλλά δε το χρειάζεται για να μοιάζει στυλάτος, είναι γνωστός αλλά όχι τόσο διάσημος ώστε να μη μπορεί να γίνει Μποντ. Γενικά δεν ξέρω γιατί το κουράζουμε τόσα χρόνια και δεν συμβαίνει ατό το πράγμα.
Το ποτό: Στρέιτ μπέρμπον.
Ο αντίπαλος: Ο Τζίμι ΜακΝάλτι από το “Wire” ή το παλικάρι που πρωταγωνιστούσε στο “Pacific Rim” ή ο Τομ Χίντλστον. Ναι, αυτό, ο Τομ Χίντλστον.
Το ύφος: Κουλ Μποντ τύπου Σον Κόνερι αλλά updated για τον 21ο αιώνα, κάτι που πιστεύω πως είναι η ξεκάθαρη κατεύθυνση που πρέπει να πάρει το franchise μετά την αγχωμένη era του Κρεγκ.
Η απόδοση: 11/4
