Τα πιο μεγάλα live της Σπυριδούλας έγιναν Κυριακή πρωί

Με αφορμή τα 40ά γενέθλια της Σπυριδούλας (και όχι ‘των Σπυριδούλα’, όπως με διόρθωσε στην αρχή της εκπομπής), ο Νίκος Σπυρόπουλος βρέθηκε στο στούντιο του Ραδιόφωνου 24|7 και έφερε μαζί του πάνω από τη μισή ιστορία του ελληνικού ροκ. Όλα αυτά, λίγες μέρες πριν το μεγάλο εορταστικό πάρτι της Σπυριδούλας στο Gagarin 205 (Σάββατο 11/11) με σημαντικούς καλεσμένους όπως ο Δημήτρης Πουλικάκος και ο Γιάννης Αγγελάκας.

Αυτά είναι μερικά από τα καλύτερα σημεία της συνέντευξης:

“Ήμουν παρών μαζί με διάφορους -πολλοί εκ των οποίων δεν ζουν πια- όπως ο Χρήστος Κωνσταντινίδης και ο Νικόλας Μπαλής, όταν τα Εξάρχεια άλλαξαν το ύφος και την αισθητική που είχαν στη δικτατορία και τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης και έγινε η αρχή αυτού που βλέπουμε σήμερα, που δεν έχει καμία σχέση”.

“Αρκεί να πω ότι σε ένα από τα σκληροπυρηνικά καφενεία πάνω στην πλατεία συνήθιζε να κάθεται η παρέα του Νίκου Κοεμτζή. Δεν λέω για να καταδείξω ανθρώπους, αλλά για να καταδείξω ότι ήταν λαϊκοί άνθρωποι, καμία σχέση με πολιτικοποίηση”.

“Για την πρώτη συναυλία της Σπυριδούλας που ήταν μια άγνωστη μπάντα -ούτε η μάνα μας δεν μας ήξερε καλά καλά- είχε ως διαφημιστική εκστρατεία 20 αφίσες Α4 σε φωτογραφικό χαρτί που είχε περισσέψει σε έναν από τους τραγουδιστές μας που ήταν και φωτογράφος και αυτό ήταν όλο”.

“Η πρώτη μας συναυλία έγινε Κυριακή πρωί, σπορ πολύ διαδεδομένο για εκείνη την εποχή. 700 άτομα στο τότε σινεμά Κνωσός, έγινε πανζουρλισμός. Υποθέτω πως οι περισσότεροι από αυτούς που έβλεπα τα κυριακάτικα πρωινά έρχονταν κατευθείαν από τη νυχτερινή κραιπάλη. Δεν μεσολαβούσε ύπνος. Στην πρώτη συναυλία είχαν έρθει εξέχουσες προσωπικότητες, τα τότε πρότυπά μου, ο Μήτσος ο Πουλικάκος, ο μακαρίτης ο Βλάσης Μπονάτσος, ο Δημήτρης ο Φινινής, ο οποίος, προσοχή, ήταν στη συναυλία τη στιγμή που γεννιόταν ο γιος του”.

Ακούστε ολόκληρο το Rec με τον Νίκο Σπυρόπουλο:

“Ο Παύλος δεν μας γνώριζε. Έψαχνε μπάντα για να παίξει τα εννιά κομμάτια που έχει γράψει και μπήκαν στον ‘Φλου’. Το 10 ήταν η διασκευή μας στο ‘Ξέσπασμα’. Βρισκόμαστε, αποφασίζουμε να συνεργαστούμε στο χαλαρό, είπαμε να λέει κάνα δυο τραγούδια στις συναυλίες μας και το καλοκαίρι του ’78 πλέον, που αποχωρούν κάποια μέλη από την αρχική σύνθεση, ξεκινάμε τις πρόβες για τον δίσκο”.

“Όταν γνώρισα τον Παύλο, ήξερα τη δουλειά του, τα Μπουρμπούλια και ό,τι είχε δισκογραφήσει, τον έχω δει και στο επιτελείο του Γιάννη Μαρκόπουλου. Ήταν ένα πρότυπό μας τότε, αλλά σίγουρα δεν ήταν ο μύθος που έγινε μετά”.

“Η μυθοπλασία καταστρέφει την ιστορία”.

“Τη φωνή στον ‘Μπάμπη τον Φλου’ που κατεβαίνει κάτω, χαμηλά στον Θεό, την κάνει ο σαξοφωνίστας ο Μάκης Παπαθεοδώρου, που παίζει πνευστά στο ‘Μου ‘πες Θα Φύγω”, στο ”69 με Κάποιο Φίλο’ και σε άλλα”.

“Ο δίσκος ‘Φλου’ έχει επιτυχία με το που βγαίνει, αλλά όχι μεγάλη. Ήταν αποτύπωμα της εποχής. Δεν είχαμε ιδέα για το τι είχαμε φτιάξει. Περάσαμε τέλεια στα στούντιο της Ριζούπολης, που δυστυχώς δεν υπάρχουν πια, κατασκηνώσαμε στην κυριολεξία, περάσαμε τον προϋπολογισμό που μας είχε δώσει η EMI, τον τριπλασιάσαμε αν θυμάμαι καλά. Ο δίσκος γιγαντώθηκε με τον θάνατο του Παύλου. Έτσι γίνονται αυτά”.

“Αν πρέπει να απαντήσω σήμερα ποιος είναι ο καλύτερος δίσκος της Σπυριδούλας, θα πω χωρίς επιφύλαξη ‘Το Βλέμμα των Ανθρώπων’. Το ‘Φλου’ μπορεί να έχει τη σφραγίδα της Σπυριδούλας, αλλά η μουσική ήταν του Παύλου, ό,τι και να λέμε. Ενορχήστρωση μπορεί να μας πιστώσει κανείς, όχι τραγουδοποιία. ‘Το Βλέμμα των Ανθρώπων’ είναι η πιο άρτια δουλειά”.

“Το ’85 και το ’86 βρίσκομαι στο Παρίσι για διεθνή αλητεία μετά μουσικών σπουδών. Ήταν δύο υπέροχα χρόνια, με πολλή μουσική. Τις παρέες τις βρήκα εκεί, πήγα μόνος”.

“Στο live για τα 40 χρόνια Σπυριδούλα στο Gagarin 205 (σ.σ. το Σάββατο 11 Νοεμβρίου), θα δείτε πράγματα και θαύματα. Ο Μήτσος (σ.σ. Πουλικάκος) είναι ο πνευματικός μας πατέρας. Αν πούμε ιστορίες που έχουμε ζήσει μαζί από τότε, θα κλείσουν σπίτια, και πρώτο πρώτο το δικό μου”.

Το Rec με τον Νίκο Σπυρόπουλο μεταδόθηκε το Σάββατο 28 Οκτωβρίου στο Ραδιόφωνο 24|7.