Εγώ τον βρήκα τον ρόλο μου, έχω ένα νόημα

Μου αρέσει να τραγουδάω. Πάντα, οπουδήποτε. Δεν τραγουδάω καλά αλλά μου αρέσει. Δεν είμαι – αυτό που λέμε- γεννημένη γι αυτό.

Διαβάζω στα περιοδικά συνέχεια για ανθρώπους που είναι γεννημένοι για κάτι και δεν ζηλεύω αλλά παραξενεύομαι.

“Γεννημένος για τραγουδιστής, γεννημένος για ηθοποιός, γεννημένος για το ένα, γεννημένος για το άλλο…”.

Όλοι είμαστε γεννημένοι για αυτό που κάνουμε. Απλά κάποιοι ήταν πιο τυχεροί και αυτό που κάνουν μοιάζει πιο συναρπαστικό. Όταν είσαι τριάντα χρόνια πωλήτρια σε μαγαζιά με ρούχα δυσκολεύεσαι να υποστηρίξεις την μοναδικότητά σου. Δεν ακούγεται γοητευτικό. “Γεννημένη για πωλήτρια σε μαγαζιά με ρούχα”. Σαν παραδοχή ήττας. Γεννημένη για κάτι που θα μπορούσαν να το κάνουν όλοι.

Ενώ τραγουδίστρια…

Εγώ πάλι νομίζω πως είμαι γεννημένη για να τραγουδάω. Αφού μου αρέσει. Κι ας μην βρίσκω ανθρώπους γεννημένους για να με ακούνε. Για μένα το κάνω.

Νομίζω πως με αυτήν την φρασούλα κάποιοι καθαρίζουν εύκολα και γρήγορα με την αγωνία του νοήματος της ζωής.

Σου λέει εγώ τον βρήκα τον ρόλο μου, έχω ένα νόημα, ήρθα για κάποιο λόγο.

Τρομακτικό να μην έχεις έρθει για κάποιο λόγο. Λίγοι το αντέχουν.

Είμαι καλή στο να πουλάω ρούχα. Έτσι νομίζω. Τριάντα χρόνια, καλή θα είμαι. Αλλά μου αρέσει να τραγουδάω. Που δεν είμαι καλή, για τους άλλους. Όμως δεν ψάχνω την αναγνώριση. “Ψέμματα”, θα μου πεις. Όλοι θέλουμε την αναγνώριση σε αυτό που κάνουμε. Μια καλή κουβέντα, ένα μοίρασμα, λίγο θαυμασμό, ακόμη και λίγη ζήλεια.

Νομίζω πως οι άνθρωποι χαρακτηρίζονται από εκείνα που καταφέρνουν στα πράγματα που δεν είναι καλοί.

Γιατί μόνο εκεί ξαναγίνονται παιδιά. Αδέξια, ζημιάρικα παιδιά. Όταν σταματάμε να παίζουμε, τελειώνουμε.

Αυτό κάνω. Δεν τραγουδάω, παίζω πως τραγουδάω. Είμαι γεννημένη να παίζω πως τραγουδάω. Αυτό!

> Ο Οδυσσέας Ιωάννου και οι ‘Πρώτες Λέξεις’ του, ακούγονται καθημερινά 18:00 – 20:00 στο Ραδιόφωνο 24/7, στους 88.6 στα FM.