Πολύ συχνά, ο Ηλίας Λογοθέτης μιλάει με ταξιτζήδες για ποίηση

Ηθοποιός. Με δώδεκα συναπτά έτη στο σανίδι για το ‘Αμάρτημα της Μητρός μου’ του Γεώργιου Βιζυηνού, στο πλευρό της ηθοποιού και συζύγου του, Μαρίας Ζαχαρή. Μπαρουτοκαπνισμένος σε καντάδες και έρωτες, ατελέσφορους ή μη. Ήρθε με ταξί στο στούντιο του Ραδιοφώνου 24/7, φορώντας το αγαπημένο του μαύρο καπελάκι και μπήκε βαθιά κι αβίαστα στο νόημα της ζωής. Είναι όλη μέρα σε μουσικοχορευτική διάθεση και ενημερώνεται για τις εξελίξεις, κυρίως από το διαδίκτυο.

(φωτογραφία: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου-Watkinson)

Αυτά είναι μερικά από τα καλύτερα σημεία της συνέντευξης:

“Το να βγαίνεις από το σπίτι σου το πρωί σημαίνει ότι κάτι καλό πρόκειται να σου συμβεί. Αλλιώς δε βγαίνεις απ’ το σπίτι σου. Ο ταξιτζής που με έφερε ήταν αρχαιολάτρης και βυθισμένος στην ποίηση. Συχνά συναντώ ανθρώπους που είναι ποιητές. Ανταλλάξαμε αρκετές πληροφορίες πάνω σε ορισμένα σημεία στίχων”.

“Ενεργός είσαι μόνο όταν διαβάζεις. Ο άνθρωπος που δεν διαβάζει είναι φαληρημένος. Το διάβασμα είναι ένα ταξίδι που δεν τελειώνει ποτέ. Περισσότερο προχωρώ διαβάζοντας ένα κείμενο, παρά βλέποντας αυτό το κείμενο σε παράσταση”.

“Οι ποιητές σήμερα έχουν πάθει αυτό που έλεγε ο Μαγιακόφσκι. Μουλιάσανε στα δάκρυα και στα αναφιλητά και έχουν ξεχαστεί. Έχουν γίνει δυσκοίλιοι”.

“Τα τσιτάτα είναι όπως και οι ιδέες, όχι οι ιδεολογίες. Οι ιδέες! Εμείς δυστυχώς δεν έχουμε μάθει ότι αυτό που έχει αξία είναι η ιδέα. Όταν η ιδέα μετατρέπεται σε ιδεολογία γίνεται φασιστική. Οποιοδήποτε δόγμα είναι φασιστικό. Ενώ οι ιδέες μπορούν να αλλάζουν”.

Ακούστε ολόκληρο το Rec με τον Ηλία Λογοθέτη:

“Μετά τις δύο συγκλονιστικές παραστάσεις που κάναμε στο Δρομοκαΐτειο (σ.σ. ‘Το Αμάρτημα της Μητρός Μου’), εκεί που πέθανε δηλαδή ο Βιζυηνός, μου έλεγε μια κυρία ότι έστρεψε το βλέμμα της αριστερά και δεξιά και ότι δεν είχε ξανασυναντήσει αυτό που είδε. Η σχέση μεταξύ κοινού και ηθοποιών σε αυτήν την παράσταση είναι ιερή, θρησκευτικής τάξεως. Και λίγο ανερμήνευτη”.

“Δεν κάνουμε καλή διαχείριση του χρόνου, αυτής της μεγαλοφυούς κατασκευής του ανθρώπου. Δεν θα μπορούσα να περιμένω στην ουρά με καμία δύναμη. Αν θέλω να πάω κάπου, θα φροντίσω εγκαίρως να πάω. Σιχαίνομαι την ουρά. Γιατί αν μπεις στην ουρά, πρέπει να τη σεβαστείς την ουρά, όχι να κοιτάξεις να διαγκωνίσεις κάποιον”.

“Η Λευκάδα κυριαρχεί μέσα μου, στην καρδιά μου. Είναι τα παιδικά μου χρόνια κατ’ αρχάς. Τα σημάδια των παιδικών χρόνων, τα εγκαύματά τους, είναι ανεξίτηλα. Μεγάλωσα μέσα σε καντάδες, σε μαντολινάτες, με ολόκληρες ορχήστρες πάνω σε κάρα, με χιλιάδες απελπισμένους έρωτες και το ανέφικτό τους. Με τεράστια ποσοστά χαράς, αλλά και θλίψης, γλυκιάς θλίψης”.

“Ως ον εκ κατασκευής, η γυναίκα είναι πιο ισχυρό από τον άνδρα”.

“Από την ώρα που ξυπνάω, είμαι σε μια διάθεση χορευτική. Ακούω πολλή μουσική, διάφορα πράγματα, τζαζ, όπερα, τραγούδια φυλακισμένων, κλέφτικα. Πιστεύω ότι όταν ξυπνάς, όταν μεταβαίνεις από τον θάνατο στη ζωή, πρέπει να χαρείς αυτό το χρόνο. Ο άνθρωπος που κοιμάται πολύ χάνει πολλά πράγματα”.

“Η αρχαιότητα είχε ένα ήθος, θέλεις δε θέλεις. Το ίδιο και η μυθολογία. Εμείς έχουμε απομακρυνθεί πάρα πολύ. Μόνο μέσω της ομορφιάς μπορούμε να επιστρέψουμε. Με το πλησίασμα της φύσης, από την οποία αποκοπήκαμε με τη θέλησή μας. Πρέπει όλοι να διαβάσουν την ‘Εξορία της Ελένης’ του Καμύ, που υμνεί την Ελλάδα. Πρέπει να ξαναγαληνέψουμε με την ομορφιά”.

Το Rec με τον Ηλία Λογοθέτη μεταδόθηκε το Σάββατο 3 Φεβρουαρίου στο Ραδιόφωνο 24/7.