Στο δρόμο της οργής των φετινών Όσκαρ

Είναι η πιο περίεργη από τις περίεργες Οσκαρικές χρονιές της πρόσφατης μνήμης γιατί για πάρα πολύ καιρό δεν έμοιαζαν να υπάρχουν καν φαβορί για τις περισσότερες κατηγορίες, μετά κάποια στιγμή κάπως γέμισε αυτό το κενό με το δημοσιογραφικό “Spotlight” όμως αυτό φαίνεται περισσότερο σαν ‘βάζουμε αυτό εδώ μέχρι να βρούμε τι θα κάνουμε’ παρά αληθινή περίπτωση ταινίες που θα θριαμβεύσει στα Όσκαρ. (Θα επανέλθουμε.)

Και κάπως έτσι φτάσαμε σε μια ανακοίνωση υποψηφιοτήτων όπου το “Revenant” και το “Mad Max: Fury Road” πήραν διψήφιο αριθμό, το “Spotlight” αισθάνεται σχετικά καλά αλλά όχι και ατρόμητα, το “Carol” και το “Martian” πήραν λιγότερα από όσα ήθελαν, το “Big Short” πλησιάζει απειλητικά, και το μόνο πράγμα για το οποίο αισθάνομαι σίγουρος είναι πως ο Λεονάρντο ΝτιΚάπριο θα κερδίσει το πρώτο του Όσκαρ.

Επίσης παιδιά άλλο να το λέμε τόσο καιρό κι άλλο να το βλέπουμε, ο Συλβέστερ Σταλόνε είναι όντως υποψήφιος για Όσκαρ ερμηνείας. Τι. Ζούμε. (Δυστυχώς το “Creed” απουσιάζει κατά τα άλλα. Πολύ κρίμα.)

Πάμε να δούμε τις 8 μεγάλες κατηγορίες και μετά προχωράμε με άλλες επιμέρους παρατηρήσεις.

Ταινία

The Big Short

Bridge of Spies

Brooklyn

Mad Max: Fury Road

The Martian (η γνωστή ξεκαρδιστική κωμωδία ή μιούζικαλ)

The Revenant

Room

Spotlight

Σοκ! Αναμενόμενα τα πάντα εδώ, το μόνο αληθινό ερωτηματικό ήταν ο τελικός αριθμός των υποψηφιοτήτων της κατηγορίας. Αν υπάρχει έκπληξη είναι η απουσία του “Carol”, αλλά κατά σύμπτωση χτες το βράδυ κιόλας είχα αυτή ακριβώς τη συζήτηση: Το “Carol” (το οποίο βρήκα σπουδαίο) δεν είχε στήριξη από σωματεία και φαινόταν πως αποτελεί κυρίως αγάπη των κριτικών κι όχι της Ακαδημίας, οπότε η παράλειψη μου φάνηκε, δυστυχώς, φυσιολογική.

Ωραία, ποιο θα κερδίσει; Το “Spotlight” θεωρείται αυτή τη στιγμή το φαβορί, αλλά δεν ξέρω. Κοιτώντας τις υποψηφιότητες συμπεραίνουμε πως η πιο φυσιολογική συγκομιδή βραβείων που μπορεί να κάνει αυτή η ταινία (που αφηγείται το πώς η Boston Globe αποκάλυψε ένα σεξουαλικό σκάνδαλο που συντάραξε την καθολική εκκλησία) είναι Καλύτερη Ταινία και Καλύτερο Σενάριο (κι ακόμα κι εκεί έχει πολύ γερό ανταγωνισμό). Αν συμβεί κάτι τέτοιο θα είναι τα λιγότερα Όσκαρ για το μεγάλο νικητή της βραδιάς από το 1952, όταν το “The Greatest Show on Earth” πήρε επίσης Σενάριο+Ταινία.

Αν όχι αυτό, ποιο; Το “Revenant” του Ινιαρίτου έχει τρομερή φόρα αυτή τη στιγμή, πήρε και τις Χρυσές Σφαίρες που βοηθούν στο hype, έχει και τις περισσότερες υποψηφιότητες. Αλλά Καλύτερη Ταινία από τον ίδιο σκηνοθέτη δύο συνεχείς χρονιές δεν έχει γίνει ποτέ. Παίζει να γίνει; Παίζει να γίνει. Το “Big Short”, μια θεματικά καίρια ταινία για την κατάρρευση των στεγαστικών και για την τραπεζική απληστία, έρχεται χωρίς φανφάρες αλλά με στήριξη από τα σωματεία και με λίγες αλλά δυνατές υποψηφιότητες (Ταινία, Σκηνοθεσία, Σενάριο, Μοντάζ, Κρίστιαν Μπέιλ). Έχουμε δει πιο απίθανα πράγματα να συμβαίνουν. Όπως και νά’χει, παράξενη χρονιά.

ΣΤΗ ΒΑΛΧΑΛΑ– Επίτρεψέ μου να σε σταματήσω. Το “Mad Max: Fury Road” είναι η ταινία της χρονιάς με τη μεγαλύτερη αποδοχή κριτικής (όχι η περιπέτεια , η ταινία γενικά), έχει 10 υποψηφιότητες, έχει στήριξη των σωματείων Παραγωγών και Σκηνοθετών, αλλά είναι τελοσπάντων ένα “Mad Max” σίκουελ και η Ακαδημία δεν πρόκειται να του δώσει Καλύτερη Ταινία. Το “Martian” ίσως να ήταν στη συζήτηση ως άρτιο crowd-pleaser από μεγάλο βετεράνο σκηνοθέτη, αλλά ο Ρίντλεϊ Σκοτ σνομπαρίστηκε στη Σκηνοθεσία άρα δεν ξέρω κατά πόσο υπάρχει πάθος για το έργο γενικώς. Και το “Bridge of Spies” είναι εδώ επειδή είναι μια πολύ καλοφτιαγμένη ταινία από τον Στίβεν Σπίλμπεργκ, αλλά δεν θα φτάσει παραπάνω.

Την 8άδα συμπληρώνουν τα ωραιότατα, χαμηλών τόνων φιλμ “Room” και “Brooklyn” που έχουν σοβαρές ελπίδες σε άλλες κατηγορίες.

ΠΟΥ ΕΊΝΑΙ ΤΟ [τάδε]; Το πεδίο είναι πολύ καλό γενικά, δεν υπάρχει ταινία που με άνεση να μπορέσεις να απορρίψεις. Είναι πάντως κρίμα που δεν χώρεσε το “Inside Out” (που είναι καλύτερο από σχεδόν κάθε άλλο υποψήφιο φιλμ) ή ακόμα και το θαυμάσιο “Creed”. Όσο για το “Hateful 8”, η παντελής του απουσία κάνει πιο φυσιολογικό ότι λείπει από εδώ, αλλά εν τέλει η ουσία είναι πως η Ακαδημία δεν αγάπησε ένα φιλμ που ξεκάθρα διχάζει. Και τα απαιτητικά φιλμ που διχάζουν σε τέτοιο βαθμό δεν έχουν ποτέ τύχη σε αυτή την κατηγορία.

Σκηνοθεσία

Άνταμ ΜακΚέι (The Big Short)

Τζορτζ Μίλερ (Mad Max: Fury Road)

Αλεχάντρο Ινιαρίτου (The Revenant)

Λένι Άμπραμσον (Room)

Τομ ΜακΚάρθι (Spotlight)

Σοκ! Ο Ρίντλεϊ Σκοτ εθεωρείτο το φαβορί της κατηγορίας, με την Ακαδημία να έχει τη δυνατότητα να βραβεύσει έναν από τους μεγάλους ζωντανούς θρύλους πάνω στη φάση που έκανε ένα καλό, mainstream σουξέ. Τη θέση του στην 5άδα πήρε ο Λένι Άμπραμσον του “Room”, το οποίο είναι κουφό, αφενός επειδή ο Σκοτ ήταν το μεγάλο φαβορί, αφετέρου επειδή η σκηνοθεσία του Άμπραμσον είναι πραγματικά το μοναδικό πράγμα που δεν είναι ιδιαίτερο στο κατά τα άλλα υπέροχο “Room”.

Ωραία, ποιος θα κερδίσει; Ο Τζορτζ Μίλερ κατάφερε να παραδώσει ένα arthouse μπλοκμπάστερ ύστερα από μια επίπονη δεκαετή διαδικασία μέσα από το στουντιακό σύστημα, κι αυτό είναι κάτι που δύσκολα θα αφήσει ασυγκίνητους τους ανθρώπους της βιομηχανίας. Το “Fury Road” έχει καταφέρει να εκτιμηθεί από ακραία auteur-ίστικες λίστες περιοδικών σαν τα Cahiers du Cinema και Sight & Sound την ώρα που μαζεύει τοπ-10 mainstream εκδόσεων σα να ήταν σταφύλια, κι όλα αυτά την ώρα που κάθε σκηνοθέτης του Χόλιγουντ ονειρεύεται να μπορέσει να κάνει κάτι τόσο προσωπικό και καλλιτεχνικό με τα λεφτά ενός μεγάλου στούντιο σε αναζήτηση franchise. Επιπλέον, με την απουσία του Σκοτ, ο Μίλερ είναι ο αμέσως επόμενος στην κατηγορία ‘πρέπει να του δώσουμε κι αυτουνού κάτι ρε παιδιά’.

Οπότε φυσικά θα το πάρει πάλι ο Ινιαρίτου.

Ναι αλλά ταινία και σκηνοθεσία δεν πάνε μαζί– Συχνά, αλλά όχι πάντα. Την τελευταία δεκαετία χωρίζονται πιο συχνά από παλιότερα, και ειδικά σε μια μοναδική περίπτωση σαν του “Fury Road” ο διαχωρισμός ταιριάζει ιδανικά. Επίσης δεν υπάρχει περίπτωση να πάρει και φέτος Ταινία+Σκηνοθεσία ο Ινιαρίτου, δηλαδή άμα είναι ας το κλείσουμε το μαγαζί. Αν πρόκειται κάποια ταινία φέτος να κάνει αυτό το double, θα είναι το “Spotlight”, στην περίπτωση που από τώρα ως την απονομή πιάσει μεγάλο ρυθμό. Αυτό είναι το καλό του σενάριο, για την ακρίβεια, να κάνει το ‘μπαμ’ την κατάλληλη στιγμή και να πάρει Ταινία, Σκηνοθεσία, Σενάριο, Β’ Γυναικείο για τη ΜακΆνταμς και Β’ Αντρικό για τον Μαρκ Ράφαλο. Δεν είναι και απίθανο.

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο [τάδε]; Περίεργο που το “Bridge of Spies” έχει τόσες πολλές σημαντικές υποψηφιότητες αλλά απουσιάζει ο Σπίλμπεργκ από τη Σκηνοθεσία. Όλα για αυτόν γινόνται, και έχει κάνει και πολύ καλή δουλειά. Αν πάντως με θυμώνει μια απουσία, είναι αυτή του Ράιαν Κούγκλερ. Τώρα, είχα πολλές ενστάσεις για την πρώτη του ταινία, το “Fruitvale Station”, αλλά το “Creed” είναι η αναβίωση όπως θα έπρεπε να είναι. Στην ουσία ο Κούγκλερ έχει φτιάξει μια μοντέρνα, αληθινά urban ταινία για ένα νεαρό μαύρο ζευγάρι που ψάχνει τα όνειρά του, και το έχει συνδέσει φανταστικά με τη μυθολογία του Ρόκι. Είναι κάπως απογοητευτικό που από όλο αυτό το παραπάνω, τα Όσκαρ κατέληξαν απλώς στο “ας προτείνουμε για Όσκαρ τον Σταλόνε”. (Που καλά έκαναν δηλαδή και τον πρότειναν, είναι φοβερός, αλλά κακώς αγνοήθηκε όλη η ταινία γύρω του.)

Α’ Γυναικείος Ρόλος

Κέιτ Μπλάνσετ (Carol)

Μπρι Λάρσον (Room)

Τζένιφερ Λώρενς (Joy)

Σαρλότ Ράμπλινγκ (45 Years)

Σίρσα Ρόναν (Brooklyn)

Σοκ! Πολλοί μιλούσαν για τη Σαρλότ Ράμπλινγκ ως πιθανή εμφάνιση εδώ αλλά δεν ξέρω πόσοι το πόνταραν κιόλας. Όπως και νά’χει, η ερμηνεία της στο “45 Years” άφησε κόσμο συγκλονισμένο να παραμιλάει, οπότε καλοδεχούμενη η ευχάριστη έκπληξη.

Ωραία, ποια θα κερδίσει; Πάντως όχι η Κέιτ Μπλάνσετ, που έδωσε την τρίτη καλύτερη ερμηνεία στο “Carol”. Η κατηγορία είναι ανάμεσα στην Μπρι Λάρσον του “Community”  του “Scott Pilgrim”  του “Short Term 12”  του “Room” και στην Σίρσα Ρόναν του “Brooklyn”. Είναι κι οι δύο θαυμάσιες νέες ερμηνεύτριες που έχουν ήδη μπόλικους δυνατούς ρόλους πίσω τους αλλά φέτος κουβαλούν δύο από τις καλύτερες ανεξάρτητες της χρονιάς. Και μάλιστα με τρόπο καθόλου ‘οσκαρικό’, χωρίς εξάρσεις, χωρίς υπερβολές, χωρίς σημεία που νιώθεις πως παίζουν. Θα είναι εξαιρετικό νέο όποια κι αν το πάρει, αλλά ποντάρω στην Μπρι.

ΚΑΤΣΕ ΡΕ ΦΙΛΕ ΑΦΟΥ Η ΚΕΗΤ ΜΠΛΑΝΣΕΤ– Δεν θα το πάρει η Κέιτ Μπλάνσετ. Σταμάτα.

ΠΟΥ ΕΊΝΑΙ ΤΟ [τάδε]; Αν αναρωτιέσαι πώς είναι δυνατόν να μην βρίσκονται σε αυτή την κατηγορία η Ρούνεϊ Μάρα του “Carol” κι Αλίσια Βικάντερ του “Danish Girl”, τότε πρώτον, κοίτα στο Β’ Γυναικείο επειδή έτσι γουστάρουν τα στούντιο και δεύτερον, συγκεντρώσου, η καλύτερη ερμηνεία της Βικάντερ φέτος ήταν για το “Ex Machina”. Αλλά σιγά μην πρότειναν τα Όσκαρ μια ηθοποιό για το ρόλο ενός ρομπότ. Εδώ δεν πρότειναν καν την απίστευτη Φουριόζα της Σαρλίζ Θέρον επειδή έπρεπε να στριμώξουν σώνει και ντε την Τζένιφερ Λόρενς στην 5άδα ακόμα και για ταινία που δεν άρεσε σε άνθρωπο. Άλλη Μέριλ Στριπ μμας βρήκε.

Μιλώντας για Μέριλ Στριπ, φυσικά και τη μία χρονιά που λατρεύω μια ερμηνεία της (στο υποτιμημένο “Ricki and the Flash”) η Ακαδημία την αγνοεί. Μέγας κατσικοπόδαρος.

Α’ Ανδρικός Ρόλος

Μπράιαν Κράνστον (Trumbo)

Ματ Ντέιμον (The Martian)

Λεονάρντο ΝτιΚάπριο (The Revenant)

Μάικλ Φασμπέντερ (Steve Jobs)

Έντι Ρεντμέιν (The Danish Girl)

Σοκ! Χέι για δες είναι ο κύριος Γουώλτερ Γουάιτ υποψήφιος για Όσκαρ, YEAH BITCH OSCARS.

Ωραία, ποιος θα κερδίσει; Ο Λεονάρντο ΝτιΚάπριο.

ΜΑ ΑΦΟΥ ΝΤΕΪΜΟΝ ΦΑΣΜΠΕΝΤΕΡ ΡΕΝΤΜΕΪΝ– Ο. Λεονάρντο. ΝτιΚάπριο.

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ [τάδε]; Το ξέρω ότι επαναλαμβάνομαι, αλλά ο Μάικλ Μπ. Τζόρνταν ως Άδωνις Κριντ είναι must. Φυσικά η Ακαδημία που είναι 90% λευκοί γέροι θα αδιαφορούσαν για κάτι τέτοιο, οπότε θα πρέπει να περιμένουμε ο Τζόρνταν να γίνει 60 χρονών και να παίξει σε κάποια βαρετή βιογραφία για να πάρει Όσκαρ.

 

Β΄Γυναικείος Ρόλος

Τζένιφερ Τζέισον Λι (The Hateful Eight)

Ρούνεϊ Μάρα (Carol)

Ρέιτσελ ΜακΆνταμς (Spotlight)

Αλίσια Βικάντερ (The Danish Girl)

Κέιτ Γουίνσλετ (Steve Jobs)

Εδώ και καιρό αυτό θεωρείται μάχη ανάμεσα στους δύο ψευδο-βήτα ρόλους της κατηγορίας, δηλαδή Μάρα και Βικάντερ. (Τι ζούμε.) Αλλά οι Β’ Ρόλοι είναι πάντα οι πιο ανοιχτές κατηγορίες, πολύ συχνά βλέπουμε μεγάλες εκπλήξεις. Η Τζένιφερ Τζέισον Λι έχει φουλ αβανταδόρικο ρόλο στην ταινία του Ταραντίνο, αλλά όπως συμβαίνει και με την Κέιτ Γουίνσλετ του “Steve Jobs”, η κατάσταση περιπλέκεται επειδή οι ταινίες τους δεν άρεσαν στην Ακαδημία. Ερωτηματικό το “Spotlight” και η Ρέιτσελ ΜακΆνταμς.

Β΄Αντρικός Ρόλος

Κρίστιαν Μπέιλ (The Big Short)

Τομ Χάρντι (The Revenant)

Μαρκ Ράφαλο (Spotlight)

Μαρκ Ράιλανς (Bridge of Spies)

Συλβέστερ Σταλόνε (Creed)

O Μαρκ Ράιλανς, που έκλεψε δικαίως την παράσταση στο “Bridge of Spies”, θεωρείται το φαβορί εδώ αλλά ο Σταλόνε καραδοκεί για το “Creed”, σε μια πολύ μεγάλη ευκαιρία για βράβευση συνόλου καριέρας. Το ότι πήρε standing ovation στις Χρυσές Σφαίρες δείχνει πως η βιομηχανία είναι έτοιμη να τον τιμήσει. Πάντως η κατηγορία είναι γενικώς τούμπανο, όποιος κι αν το πάρει δηλαδή δε θα εκπλαγώ. Ο Κρίστιαν Μπέιλ έχει το ρόλο που ξεχωρίζει στην ταινία-μπαλαντέρ των φετινών Όσκαρ, ο Μαρκ Ράφαλο είναι ως γνωστόν τιτάνας και παίζει στο φαβορί για την Καλύτερη Ταινία, ενώ ο Τομ Χάρντι παίζει στις 2 ταινίες με τις περισσότερες υποψηφιότητες φέτος. Βγάλε άκρη.

Σενάριο, Διασκευασμένο

The Big Short

Brooklyn

Carol

The Martian

Room

Σενάριο, Πρωτότυπο

Bridge of Spies

Ex Machina

Inside Out

Spotlight

Straight Outta Compton

Έχουμε πει πολλές φορές πως τα σενάρια είναι οι κατηγορίες όπου έρχονται να διορθωθούν οι αδικίες των πιο φλασάτων κατηγοριών, και όντως βλέπουμε εδώ “Carol”, βλέπουμε “Inside Out”, βλέπουμε “Ex Machina”, όλος ο καλός ο κόσμος. Απουσιάζουν, κι αυτό έχει σίγουρα πλάκα, οι δύο ταινίες με τις περισσότερες υποψηφιότητες, και φαβορί για να σαρώσουν γενικώς, “The Revenant” και “Mad Max: Fury Road”. Η λογική λέει πως το ένα μπορεί να πάει στο “Big Short” και το άλλο στο “Spotlight”.

Λοιπές σημειώσεις:

*Το “Anomalisa” των Ντιουκ “Community” Τζόνσον και Τσάρλι Κάουφμαν είναι υποψήφιο για Καλύτερο Animation. Αυτό σημαίνει πως όλοι εμείς που είχαμε δώσει λεφτά στο Kickstarter είμαστε πλέον οσκαρικοί; Εγώ πάντως αν κερδίσει η ταινία θα θεωρώ πως έχω κερδίσει Όσκαρ, το δηλώνω από τώρα. Ωστόσο στηρίζω το “Inside Out” γιατί είμαι τόσο έντιμος.

*Το “Son of Saul” θα κερδίσει το Όσκαρ Ξενόγλωσσου αλλά είναι πολύ ευχάριστη η υποψηφιότητα του φανταστικού “Mustang” από την Τουρκία (για λογαριασμό της Γαλλίας). Σαν το “Virgin Suicides” αλλά καλύτερο.

*Τα “Revenant” και “Fury Road” είναι μόλις η 4η και η 5η ταινία στην ιστορία των Όσκαρ που προτείνονται σε ΟΛΕΣ τις τεχνικές κατηγορίες (και προφανώς φέτος είναι η πρώτη φορά που δύο ταινία το καταφέρνουν ταυτόχρονα). Μοντάζ, Καλλιτεχνική Διεύθυνση, Οπτικά Εφέ, Φωτογραφία, Κουστούμια, Ηχητικό Μοντάζ, Ηχητικά Εφέ, Μακιγιάζ. Είμαι περίεργος τι θα κερδίσουν από όλα αυτά. Πολλές φορές μια ταινία που γουστάρει η Ακαδημία και προτείνεται παντού, σαρώνει τα τεχνικά, αλλά φέτος και με τις δύο αυτές, αυτό είναι δύσκολο να γίνει. Επιπλέον, κάποιες από αυτές τις κατηγορίες δε θα τις κερδίσει κανένα από τα δύο. Αυτό γενικά σημαίνει πως αν τη βραδιά της απονομής δούμε το ένα ή το άλλο φιλμ να σκουπίζει όλα τα τεχνικά, ίσως είναι ένδειξη πως είναι για μεγάλα πράγματα και στις μεγάλες κατηγορίες.

*Η μουσική του Κάρτερ Μπέργουελ για το “Carol” είναι ανατριχιαστική και χαίρομαι που επιτέλους είναι υποψήφιος για Όσκαρ ο άνθρωπο που έχει συνθέσει σχεδόν τα άπαντα των Κοέν, αλλά νομίζω η κατηγορία θα παιχτεί ανάμεσα στους βετεράνους Τζον Γουίλιαμς (για το “Force Awakens”) και Ένιο Μορικόνε (για το “Hateful Eight”). Ποντάρω στον Μορικόνε.

*Η κατηγορία Καλύτερης Φωτογραφίας είναι έξοχη όπως συμβαίνει πάντα. Και “Carol”, και “Hateful Eight”, και “Sicario”, και τα υποχρεωτικά “Revenant” και “Fury Road”. Αν το πάρει το “Revenant” ο Εμάνουελ Λουμπέζκι θα το έχει κερδίσει τρεις χρονιές σερί, το οποίο είναι αδιανόητο. O μεγάλος Τζον Σιλ ξε-αποσύρθηκε από το σινεμά για να παραδόσει μια από τις πιο οπτικά διακριτές εμπειρίας του μοντέρνου μπλοκμπάστερ με το “Fury Road” και θα ήταν μια πανάξια εναλλακτική. Αλλά ίσως ήρθε επιτέλους η ώρα του θρύλου Ρότζερ Ντίκινς, ο οποίος με το “Sicario” προτείνεται για 13η φορά(!), δεν το έχει κερδίσει καμία, και κάπου πια πρέπει να είσαι τυφλός για να μην θαυμάζεις τα πράγματα που κάνει εκμεταλλευόμενος τις δυνατότητες και τα περιθώρια του μέσου.

*Ειλικρινά τιμώ την κατηγορία Καλύτερου Τραγουδιού, χάρη στην οποία είναι υποψήφιο για Όσκαρ το “50 Shades of Grey”. Ακατανόητη πάντως η απουσία του “See You Again” από το “Furious 7”.

*Το “Amy” και το “Cartel Land” πανάξιες υποψηφιότητες Ντοκιμαντέρ, αλλά θα ψήφιζα “Look of Silence”, που είναι μια από τις πιο συγκλονιστικές εμπειρίες που είχα σε σινεμά τα τελευταία χρόνια.

Η 88η τελετή απονομής των Oscar θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 28 Φεβρουαρίου στο Dolby Theatre του Hollywood, με οικοδεσπότη τον Chris Rock. Όλες οι υποψηφιότητες αναλυτικά, εδώ.