“Το 90% αυτών που ήρθαν στο πρώτο μας live έφυγαν με πονοκέφαλο”

Συγκρότημα. Ο Γρηγόρης Κλιούμης είναι ο μοναδικός από την αρχική σύνθεση της μπάντας πριν 20 χρόνια. Ο Νίκος Γιούσεφ και το ηλεκτρικό του πριόνι είναι με την μπάντα τα τελευταία έξι. Ήρθαν στο στούντιο του Ραδιοφώνου 24/7 για το πρώτο ένας εναντίον δύο της εκπομπής. Έφεραν ιστορίες από την Καλλιθέα, από αμέτρητες περιοδείες και από κοινά συναυλιών που νόμιζαν πως παίζουν μόνο μπαλάντες.

(φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου-Watkinson)

Αυτά είναι μερικά από τα καλύτερα σημεία της συνέντευξης:

“Το να είσαι στον δρόμο όταν παίζεις ροκ είναι το φυσικό του πράγματος. Το αντίθετο αυτού είναι να προχωρήσεις λίγο mainstream και να παίζεις σε μουσικές σκηνές ή σε ‘πίστες’. Το προφίλ μας μας απαγορεύει να είμαστε σε πίστες λόγω της αντικοινωνικότητας και της αγοραφοβίας που μας διακατέχει. Είναι προσωπική μας επιλογή (σ.σ. ο δρόμος). Όταν βλέπουμε τα πρώτα διόδια (με εξαίρεση την τιμή τους), χαιρόμαστε”, Νίκος Γιούσεφ

“Πριν τα Υπόγεια Ρεύματα, υπάρχει μια παρέα παιδιών που έχει μεγάλη ευκολία στο να γράφει τραγούδια. Είναι λίγο προβληματικά… Αποφασίζουν να κάνουν συγκροτήματα που παίζουν δικά τους τραγούδια με όποιον τρόπο μπορούν, και έτσι αποφεύγουν τη σύγκριση με τους άλλους”, Γρηγόρης Κλιούμης

“Το ‘Μ’ Αρέσει να μη Λέω Πολλά’ ήταν απλά ένα από τα τραγούδια, με κάποιους να πιστεύουν ότι είναι ωραίο, με κάποιους να πιστεύουν ότι είναι περίεργο. Μέχρι τελευταία στιγμή, αλλάζαμε ενορχηστρώσεις. Είναι απλό για να μουρμουρίζεται ή για να το παίξεις με μια κιθάρα, αλλά είναι στρυφνό στην πραγματικότητα. Βλέποντάς το από μακριά, είναι φοβερή η συγκυρία να είναι το πρώτο τραγούδι του πρώτου δίσκου, να λέει αυτά που λέει κι εμείς να είμαστε αυτοί που είμαστε”, Γ.Κ.

“Είχαμε ηχογραφήσει τον πρώτο δίσκο και υπήρχε μια πίεση να βρούμε όνομα για το σχήμα. Είχαμε βρει το όνομα του δίσκου, αλλά όχι και της μπάντας”, Γ.Κ.

“Όταν δεις τα μέλη των Υπογείων Ρευμάτων έναν προς έναν, θα σου λυθούν όλες οι απορίες. Είναι θέμα χαρακτήρων” (γέλια), Ν.Γ.

Ακούστε ολόκληρο το Rec με τα Υπόγεια Ρεύματα:

“Υπάρχουν ακόμα άπειρες μπάντες που γράφουν ελληνικό ροκ και κατ’ εμέ (γιατί ήξερα τις παλιές και ξέρω και τις καινούργιες) είναι πολύ καλύτερες. Γιατί δεν τις ακούμε; Γιατί δεν υπάρχει σύστημα για να τις χρειαστεί και γιατί υπάρχει μια χαοτική προσφορά για τα πάντα αυτή τη στιγμή. Εμάς μας πλησιάζουν παιδιά, οπότε είναι πιο εύκολο να γνωρίσουμε νέες μπάντες. Ακούω φοβερές μουσικές, φοβερές αισθητικές, πολύ πιο καταρτισμένους μουσικούς απ’ όσο εμείς, απλά δεν υπάρχει διάδρομος για να γίνουν μαζικά αυτά τα πράγματα”, Γ.Κ.

“Θέλω να ψάξουν οι ακροατές σε όλες τις λίστες με τα top-50 ελληνικά ροκ συγκροτήματα, ή έντεχνα, ή ρεμπέτικα. Δεν είμαστε σε καμία λίστα, φίλε, ποτέ. Αν στο σχολείο σου δεν είσαι ψωνάρα ή μούρη, είσαι για να ακούς Υπόγεια Ρεύματα. (γέλια) Δεν υπάρχει περίπτωση, ακόμα και τώρα να κάτσει να πει κάποιος τα 20 καλύτερά του, ακόμα κι αν έχει κομμάτι μας σαν ringtone στο κινητό του, δεν θυμάται ποιοι είμαστε, πώς είναι τα μούτρα μας”, Ν.Γ.

“Θέλει επιμονή για να το καταφέρεις αυτό. Πιστεύω ότι είναι πολύ επικίνδυνο να αφεθείς σε αυτό το παιχνίδι. Αν το ζητούμενο είναι να γιατρεύεσαι από τη δημιουργία και να φτιάχνεις όλο και καλύτερα πράγματα, το να πάρεις πολύ στα σοβαρά τον εαυτό σου είναι καταστροφικό. Ευτυχώς, εμείς το ζήσαμε και επειδή ήμασταν νέοι και πολύ νευρωτικοί, καταφέραμε να αντισταθούμε. Βλέπω τα αποτελέσματα σε ανθρώπους που δεν κατάφεραν να αντισταθούν. Η συμβουλή μου είναι αυτή λοιπόν. Είμαστε ίδιοι όλοι, δεν έχει κανείς μεγαλύτερη σημαντικότητα και τα πράγματα που φτιάχνουμε θα χαθούν στη ροή του ποταμού”, Γ.Κ.

“Εκτός από τους Ενδελέχεια που ήμασταν στο ίδιο σχολείο, με τα άλλα παιδιά συναντιόμασταν σε συναυλίες και σε τέτοια, αλλά εμείς τουλάχιστον ήμασταν πολύ μαζεμένοι και δεν υπήρχαν μεγάλες επαφές. Κι αυτό φαίνεται απ’ το ότι δεν υπήρξαν συνεργασίες με τα σχήματα της εποχής. Αυτό έχει αλλάξει τώρα και υπάρχει μια κουλτούρα συνεργασίας πλέον”, Γ.Κ.

“Όταν βγάλαμε τον πρώτο δίσκο, διάλεξαν κάποιοι το ‘Μ’ Αρέσει να μη Λέω Πολλά’ για να ακουστεί περισσότερο, με αποτέλεσμα να κάνουμε το πρώτο μας live στο Μετρό και να είναι ασφυκτικά γεμάτο από ανθρώπους που ήθελαν να ακούσουν ένα συγκρότημα που το παίζει ο Μελωδία και ξέρουν μόνο το Μ’ Αρέσει να μη Λέω Πολλά’. Απ’ ό,τι γνωρίζω, το 90% έφυγε με πονοκέφαλο και αυτό είναι κάτι που μας ακολουθεί έκτοτε”, Γ.Κ.

“Στην πραγματικότητα, δεν έχουμε πληρωθεί από τη μουσική μας. Στο δικό μας χώρο, οι οικονομικές απολαβές είναι της εργατικής τάξης. Αν θέλω λοιπόν να κάνω αυτό που μου αρέσει, ξέρω ότι δε θα γίνω ποτέ πλούσιος και θα ανήκω εκεί που γεννήθηκα και μου αρέσει, δηλαδή στην εργατική τάξη”, Γ.Κ.

Το Rec με τα Υπόγεια Ρεύματα μεταδόθηκε το Σάββατο 24 Μαρτίου στο Ραδιόφωνο 24/7.