Ακούσαμε κάθε τραγούδι που βρέθηκε στο δρόμο για τη φετινή Eurovision

Κάποιοι νομίζουν πως ο ετήσιος διαγωνισμός της Eurovision ξεκινά με τον 1ο ημιτελικό της, συνεχίζεται με τον 2ο και ολοκληρώνεται με τον τελικό. Όμως για τους αγνούς φίλους της Eurovision, η high season δεν είναι αυτές οι 5 μέρες του Μαΐου, αλλά οι 2 μήνες που ξεκινάνε (χοντρικά) από τα μέσα του Ιανουαρίου και φτάνουν μέχρι τα μέσα του Μαρτίου, όταν η κάθε χώρα που συμμετέχει επιλέγει το τραγούδι της.

Και είναι ακριβώς αυτή η διαδικασία, κάτι δηλαδή ανάμεσα την award season του Hollywood και στα προκριματικά του Euro στο ποδόσφαιρο αλλά με περισσότερο γκλίτερ σκεφτείτε το, που αποφάσισα να παρακολουθήσω για πρώτη φορά κι εγώ. Μερικές εκατοντάδες τραγούδια, πολλές διαφορετικές διαδικασίες, πάθος από τους Γιουροβιζιοφάνς, απογοητεύσεις από τους καλλιτέχνες που δεν κατάφεραν να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα να ταξιδέψουν στη Λισαβόνα και να τραγουδήσουν στην Altice Arena τον Μάιο, αλλά και χαρές από τους 43 που θα βρεθούν στην πολυπληθέστερη Eurovision (οκ, και το 2008 και το 2011 είχαμε 43 χώρες, αλλά και πάλι, ρεκόρ είναι, μην κολλάτε σε λεπτομέρειες τώρα).

Βέβαια δεν ξεκινάνε όλα στα μέσα του Ιανουαρίου. Η πρώτη επίσημη ανακοίνωση για τη Eurovision του 2018 έγινε τον περασμένο Σεπτέμβριο, μόλις 4,5 μήνες μετά τον προηγούμενο διαγωνισμό. Δεν ήταν κάτι σπουδαίο, το Βέλγιο επέλεξε νωρίς νωρίς την τραγουδίστρια που θα εκπροσωπήσει τη χώρα στην Πορτογαλία, χωρίς φυσικά να βγάλει και το τραγούδι από τότε.

Και υπάρχει και το Festivali i Këngës της Αλβανίας, ένα μουσικό φεστιβάλ που από το 2003 και μετά ο νικητής ταξιδεύει και στη Eurovision. Βέβαια τα τραγούδια του φεστιβάλ (22 φέτος σύνολο, χωρισμένα σε 2 ημιτελικούς και τελικό με 14 συμμετοχές, που διεξάγονται όλα μέσα σε 3 μέρες, τσακ μπαμ) δεν έχουν χρονικό περιορισμό, ενώ στη Eurovision έχουμε όριο τα 3 λεπτά. Οπότε το λες και λίγο πρόβλημα που τα 4:30 του φετινού νικητή ‘Mall’ από τον Eugent Bushpepa έπρεπε να γίνουν 3:00, αλλά τι διάλο, είχαν από τον Δεκέμβριο μέχρι και τον Μάρτιο να το καταφέρουν αυτό, καλά τα πήγαν.

Είδαν πολλά τα μάτια μου και άκουσαν πολλά τα αυτιά μου σε αυτούς τους 2 μήνες. Έμαθα ας πούμε τι είναι τα Σούπερ Σάββατα, 6 συνεχόμενα Σάββατα από 27/1 μέχρι και 10/3 όπου υπήρχαν πολλαπλές διαδικασίες σε όλη την Ευρώπη και από 1 μέχρι και 5 χώρες που ολοκλήρωναν τους εσωτερικούς διαγωνισμούς τους επιλέγοντας τραγούδι. Αυτές είναι οι μέρες που ο σωστός φαν του διαγωνισμού κάνει συνεχές ζάπινγκ μεταξύ των livestream για να μη χάσει τραγούδι ή τα τελικά αποτελέσματα. Να πως μοιάζει ένα από αυτά τα Σούπερ Σάββατα:

Φυσικά υπάρχουν εσωτερικές διαδικασίες που συγκεντρώνουν τα βλέμματα των Γιουροβιζιοφάνς περισσότερο από άλλες. Το Melodifestivalen της Σουηδίας (ή “Μικρή Eurovision” για τους φίλους), το Eesti Laul της Εσθονίας, το Melodi Grand Prix της Νορβηγία είναι η Χρυσή Τριάδα, αλλά αυτό δε σημαίνει πως οι υπόλοιπες χώρες μένουν παραπονεμένες. Ο κόσμος περιμένει τραγούδια να λικάρουν, ακολουθεί τα δικά του αγαπημένα κομμάτια από τον πρώτο γύρο και γράφει στο Twitter, εκεί που έχει δημιουργηθεί ισχυρή κοινότητα Γιουροβιζιοφάνς, παρακολουθώντας τα live.

Παρακάτω θα δούμε μαζί κάθε χώρα ξεχωριστά και θα απονείμω και μερικά βραβεία, γιατί μπορώ και γιατί έγραψα παραπάνω για την award season του Hollywood και ας έχουμε και τη δική μας award season της Eurovision.

Καταρχάς βάζω στην άκρη τις 13 χώρες που αποφάσισαν πως, ξέρεις τι, εμείς δε θα χρησιμοποιήσουμε κάποιον διαγωνισμό για να βγάλουμε καλλιτέχνη και τραγούδι, θα το λύσουμε εσωτερικά το θέμα. Θέλω να είμαι ξεκάθαρος: Αυτές οι 13 χώρες ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ. Τι θα πει “internal selection” κύριοι μου; Κάντε όλοι διαγωνισμούς σας παρακαλώ, δεν είναι σοβαρές καταστάσεις τώρα αυτές, πώς θα πάρουμε εμείς τη δόση μας δηλαδή;

Αξίζει να σημειώσω από αυτές τις 13 χώρες πρώτα το Αζερμπαϊτζάν, που τη μουσική του ‘X My Heart’ έγραψε ο Δημήτρης Κοντόπουλος, μεγάλο κεφάλι στο διαγωνισμό με 6 παρουσίες στην πρώτη 7άδα της Eurovision τη δεκαετία 2007-2016 (μέσα και με το ‘This Is Our Night’ του Sakis το 2009) και, εχμ, την περσινή Ελληνική συμμετοχή της Demy με τα γνωστά χλιαρότατα αποτελέσματα. Από στίχους όμως, το τραγούδι κερδίζει το πρώτο μου βραβείο:

Ό,τι Χειρότερο Θα Ακούσουμε στον Τελικό

X My Heart / Aisel

I can hear you when I wake

I can see you when I dream

I can feel you when I break

As you hold me as you beam

Every night you fill the sky with new revelations

Misty moon, I’m your loon

Let’s rock the nation

Επικό.

Μετά, εντάξει, δε γίνεται να μην πω για την Αυστραλία, που το ‘We Got Love’ της Jessica Mauboy είναι ίσως το καλύτερο των internal selection, ορίστε, να ‘το:

Και ήρθε η στιγμή να μιλήσουμε λιγάκι για τη φάση της δικής μας συμμετοχής: Παιδιά τι έγινε; Ξεκινήσαμε τον Οκτώβριο με ανακοίνωση για εθνικό τελικό μετά από 2 χρόνια εσωτερικών επιλογών, που μπράβο, τα είπαμε και παραπάνω, μόνο τέτοια θέλουμε. 20 καλλιτέχνες δήλωσαν συμμετοχή. Τους μειώσαμε στους 5, χωρίς προφανή λόγο. Τους 5 τους κάναμε 3 γιατί οι άλλοι “δεν είχαν ελληνικό ήχο”, sure, ό,τι πείτε. Ανακοινώσαμε ημερομηνία τελικού για τα 3 και την επόμενη μέρα τον ακυρώσαμε εντελώς γιατί οι δισκογραφικές των 2 από τα 3 δε δώσανε τα λεφτά που θέλαμε. Οπότε χάσαμε την ευκαιρία να δούμε πχ το σαντούρι της Αρετής Κετιμέ στη Eurovision και πάρε τώρα Γιάννα Τερζή ως αναγκαστική εσωτερική επιλογή στην Πορτογαλία. Υπέροχο. *χειροκροτεί όρθιος*

Το Όνειρό μου εμένα μου φαίνεται αδιάφορο, αν είχα ας πούμε το cd με τα 43 κομμάτια αυτό θα έτρωγε συνέχεια skip. Α και είμαι εντελώς #TeamFoureira, στηρίζω Fuego και Κύπρο και μαζί μου συμφωνούν και πολλοί Γιουροβιζιοφάνς. Η Κύπρος, by the way, έπαιξε το τραγούδι της Φουρέιρα για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια του βραδινού δελτίου ειδήσεων του Ρικ και όλοι οι Γιουροβιζιοφάνς βλέπανε ειδήσεις Κύπρου για ένα βράδυ.

Για την ιστορία, οι υπόλοιπες χώρες που επέλεξαν με εσωτερικές διαδικασίες το τραγούδι τους είναι οι Αυστρία, Βέλγιο, Βουλγαρία (είναι θεωρητικά από τα φαβορί, ακούστε το καλού κακού να είστε ενήμεροι), Γεωργία, Ιρλανδία, Κροατία, Σκόπια, Ολλανδία, αλλά και η Ρωσία, που επέλεξε και φέτος τη Julia Samoylova που θα πήγαινε πέρυσι αλλά τελικά δεν πήγε. Περσινό #DramaAlert, σας περιμένω διαβασμένους, δε θα εξηγώ τώρα.

Μπορούμε άνετα να προσθέτουμε σε αυτούς και την πολύ βαρετή Τσεχία που ανάμεσα σε 6 τραγούδια διάλεξε με online ψηφοφορία και χωρίς καμία τηλεοπτική διαδικασία τον νικητή της Mikolas Josef με το Lie To Me του (που μας βγήκε αναπάντεχα κι αυτός στα φαβορί), αλλά και τη Φινλανδία, που ναι μεν διάλεξε εσωτερικά τη Saara Aalto αλλά έστησε τελικό με 3 διαφορετικά τραγούδια και νικητή το Monsters, κάτι σαν αυτό που έχουμε κάνει κι εμείς παλιότερα με Ρουβά και Βίσση. Θυμάστε ποιο τραγούδι βγήκε 2ο σε εκείνους τους τελικούς και για τους 2; Να σας θυμίσω τα Right on Time και Welcome to the Party. You are welcome.

Σελίδα 2: Τα πιο παράξενα συστήματα ανάδειξης νικητών