14 μεγάλοι τηλεοπτικοί αντι-ήρωες

Είναι άντρες των οποίων τις περιπέτειες ακολουθούμε ευλαβικά παρότι ξέρουμε πως ίσως δε θα έπρεπε να τους θαυμάζουμε. (ΟΚ, στην περίπτωση των εγκληματιών βγάλε το “ίσως”.) Όμως είτε για μιλάμε για αδίστακτους Χολιγουντιανούς ατζέντηδες, είτε για καταθλιπτικούς διαφημιστές, είτε για αφεντικά της Μαφίας, η κοινή τους αλήθεια είναι πως κάτι στις ιστορίες του μας μαγνητίζει.

Και, συχνά, ευχόμαστε αυτό να μην ίσχυε.

Θυμόμαστε 14 τέτοιoυς αντιήρωες της ‘Χρυσής Εποχής’ της τηλεόρασης (κοινώς, χαρακτήρες που υπάρχουν επειδή ο Τόνι Σοπράνο το επέτρεψε) ξεκινώντας από την αφορμή μας, έναν φιλήσυχο καθηγητή χημείας που μια μέρα αποφάσισε να μαγειρεύει και να διακινεί το καλύτερη crystal meth βόρεια της Αλμπουκέρκης.

Πιθανά spoilers για τις διάφορες σειρές.

*Συντομότερη εκδοχή αυτού του άρθρου είχε εμφανιστεί παλαιότερα στο ΜΕΝ24.

Γουώλτ Γουάιτ, “Breaking Bad”

Ποιος: Ακίνδυνος καθηγητής χημείας που μαθαίνει πως πρόκειται να πεθάνει από καρκίνο. Προκειμένου να μην αφήσει ξεκρέμαστη την οικογένειά του, αποφασίζει να γίνει έμπορος ναρκωτικών για τους τελευταίους μήνες της ζωής του.

Γιατί: Όταν έβγαλε χρήμα δεν το παράτησε το ‘σπορ’, παρά εξελίχθηκε σε μεγαλέμπορο crystal meth και κανονικότατο αρχιμαφιόζο με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Τελικά: Από τη μία, δες τι έκανε για να βοηθήσει την οικογένειά του. Από την άλλη, τους γύρισε μπούμερανγκ, έφυγε από το σπίτι, έφτασε να απειλεί ανοιχτά τη γυναίκα του, τον λυκειάρχη του γιου του κτλ. Οπότε στην πλευρά των αγγέλων δεν τον μετράς.

Βικ Μάκι, “The Shield”

Ποιος: Το ξέρεις το μπάτσοι-γουρούνια-δολοφόνοι; Ή το άλλο, που λέει οι μπάτσοι πουλάνε την ηρωίνη; Ε, αυτός είναι.

Γιατί: Προκειμένου να τσεπώσει ναρκοδολάρια (“για την οικογένειά του”), έβαλε μαφιόζικες φατρίες να φαγωθούν μεταξύ τους, έκλεψε, δολοφόνησε, έθεσε σε κίνδυνο οποιονδήποτε άνθρωπο βρέθηκε γύρω του, έστειλε συναδέλφους του στη φυλακή και κάνοντάς τους να λένε “καλύτερα εδώ, μακριά από αυτόν”.

Τελικά: Το ένστικτο αυτοσυντήρησής του είναι τρομακτικό, οπότε τον θες στο πλευρό σου. Αλλά θα έπρεπε να ξέρεις πότε να φύγεις μακριά.

Ομάρ, “The Wire”

Ποιος: Όμαρ!! Ένας σύγχρονος Ρομπέν των Δασών για την επίγεια κόλαση της Βαλτιμόρης και των ναρκογωνιών της.

Γιατί: Τεχνικά είναι εγληματίας. Βασισμένος σε έναν αληθινό ληστή της περιοχής, έπαιζε καθόλη τη διάρκεια της σειράς το ρόλο του μοναχικού πιστολέρου, ενός σαμουράι χωρίς αφέντη, που το μόνο που τον καθοδηγούσε ήταν η αηδία και η απέχθεια για όσους έκαναν τον τόπο έτσι όπως ήταν. Ποτέ δεν ενοχλούσε αθώους, πάντα τα έβαζε με τους ντόπιους διακινητές και γκάνγκστερ.

Τελικά: Ο Ομάρ είναι ο μεγαλύτερος ήρωας από όλους τους τηλεοπτικούς ήρωες. Κι ας ήταν ληστής. Ο μεγαλύτερος λέμε!

Τόνι Σοπράνο, “The Sopranos”

Ποιος: Αφεντικό της μαφίας, που προσπαθεί να είναι αφεντικό και στο σπίτι του.

Γιατί: Ε, είναι μαφιόζος. Και όχι από αυτούς τους χιουμοριστικούς ντεμί α λα Ρόμπερτ ντε Νίρο στο “Ανάλυσέ το”. Είναι ένας τρελός-τρελός μαφιόζος, που θα πει ότι δολοφονεί χωρίς ιδιαίτερες τύψεις, και άμα λάχει και σε πάρει στραβά θα σε ξεκάνει χωρίς καν να έχει λόγο.

Τελικά: Ο άνθρωπος είναι κατά βάση τρελός, παρανοϊκός, ανισόρροπος. Πλην της γυναίκας και των παιδιών του, κανείς γύρω του δεν ήταν ποτέ ασφαλής. Οπότε εκτός αν έχεις πρώτο βαθμό συγγένεια, καλύτερα να μην κάτσεις μαζί του για κανόλι.

Ντέξτερ Μόργκαν, “Dexter”

Ποιος: Το πρωί δουλεύει στην αστυνομία του Μαϊάμι ως αναλυτής αίματος στις σκηνές εγκλήματος.

Γιατί: Το βράδυ είναι σίριαλ κίλερ που σκοτώνει σίριαλ κίλερς.

Τελικά: Ο Ντέξτερ έχει έναν πολύ ισχυρό ηθικό κώδικα που του απαγορεύει να σκοτώνει αθώους ανθρώπους -παρά μόνο εγκληματίες “που το αξίζουν” αλλά ξεγλιστρούν από το νόμο, οπότε όσο εκείνες οι απλήρωτες κλήσεις είναι το μεγαλύτερο έγκλημά σου, θα τη βγάλεις καθαρή.

Νικ Μπρόντι, “Homeland”

Ποιος:  Φαινομενικά; Ήρωας πολέμου, πεζοναύτης που επιβίωσε χρόνια αιχμαλωσίας, πολιτική ελπίδα των ΗΠΑ, ιδανικός οικογενειάρχης. Ο Νίκολας Μπρόντι είναι πολλά πράγματα…

Γιατί: …αλλά τίποτα από όλα αυτά. Επειδή στην πραγματικότητα ήταν ένας τρομοκράτης με σκοπό να παραλύσει τη χώρα.

Τελικά: Ούτε η σειρά δεν μοιάζει πάρα πολύ σίγουρη. Υποθέτω παρακολουθούμε τη μακρά διαδρομή εξιλέωσής του, αλλά από την άλλη ποιος είναι σίγουρος; Επιπλέον, εξιλεώνονται οι τρομοκράτες; Τέλος, αυτή η αρρωστημένη σχέση που έχει με την Κάρι; Συναρπαστική. Επίσης; Αρρωστημένη.

Γκρεγκ Χάουζ, “House”

Ποιος: Στρυφνός και αγενής γιατρός, του οποίου η ευφυία επιτρέπει να σκέφτεται έξω από τα συνηθισμένα, και να λύνει τις πιο κουφές υποθέσεις.

Γιατί: Είναι κάθαρμα. Βρίσκει παρηγοριά στα παυσίπονα και κάνει ό,τι μπορεί για να απομακρύνει όποιον τον πλησιάζει, δίχως να νοιάζεται ποιον θα πληγώσει στην πορεία – και πόσο.

Τελικά: Αν πεθαίνεις, τον χρειάζεσαι. Αν είσαι υγιής, με τίποτα – εκτός αν θες να πάψεις να είσαι.

Νάκι Τόμσον, “Boardwalk Empire”

Ποιος: Κεντρική πολιτική φιγούρα του Ατλάντικ Σίτι την περίοδο της ποτοαπαγόρευσης, ουσιαστικά είναι εκείνος που κινεί τα πολιτικά νήματα στην περιοχή.

Γιατί: Πολτικός το πρωί, γκάνγκστερ το βράδυ! Ο Μπάτμαν θα ήταν περήφανος για τον Νάκι Τόμσον. Αν, ξέρεις, ο Μπάτμαν ήταν εγκληματίας.

Τελικά: Είναι ο απόλυτος πολιτικός, αν το καλοσκεφτείς. Ο λαός τον λατρεύει επειδή φροντίζει τα φτωχότερα στρώματα, φροντίζει τους αγαπημένους του, αλλά όταν έρχεται η ώρα για τη βρώμικη δουλειά, τα πράγματα περιπλέκονται.

Άρι Γκολντ, “Entourage”

Ποιος: Μάνατζερ ταλέντων στο Λος Άντζελες.

Γιατί: Το ότι είναι επιτυχημένος στη showbiz θα έπρεπε να αρκεί σαν αιτιολόγηση. Αν θέλουμε να το προχωρήσουμε λίγο παραπάνω, θα ανατρέχαμε στη συζητήσιμη ηθική του, τους ανύπαρκτους τρόπους του και τον φουσκωμένο εγωισμό του που τον οδηγεί σε αχρείαστες πράξεις εντυπωσιασμού.

Τελικά: Όπως και να το κοιτάξουμε το θέμα, ο άνθρωπος είναι πετυχημένος. Μέχρι που έπεισε το (fictional, έστω) Hollywood ότι ο Βίνσεντ Τσέις είναι καλός ηθοποιός. Και δεν είναι και τόσο κακός, κάπου βαθιά μέσα του. Κάπου πολύ, πολύ βαθιά μέσα του.

Ντον Ντρέιπερ, “Mad Men”

Ποιος: Επιτυχημένο διαφημιστικό στέλεχος της Μάντισον Άβενιου.

Γιατί: Τα πάντα πάνω του είναι ένα μεγάλο ψέμα, η συναισθηματική του αναπηρία αγγίζει όποιον έχει πλησιάσει ποτέ κοντά του, έκλεψε την ταυτότητα ενός άντρα που πέθανε στον πόλεμο, και πραγματικά ας μην πιάσουμε την προσωπική του ζωή.

Τελικά: Ένα μεγάλο ερωτηματικό. Δίκαιο για την περίπτωση του συνοφρυωμένου Ντον.

Τζακ Μπάουερ, “24”

Ποιος: Ο Τζακ Μπάουερ.

Γιατί: Πρώτα βασανίζει και μετά ρωτάει. Ή έστω, ξέρεις, το κάνει ταυτόχρονα. ΠΕΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΒΟΜΒΑ!!!!!!

Τελικά: Έχει αυτή την τάση να σώζει διαρκώς τον κόσμο. Απλά πρόσεξε, γιατί αν είσαι συγγενής του ή φίλος του (και δεν σε λένε Κλόι), τότε μπορεί να σου συμβεί μια σειρά από τραγικά γεγονός, από θάνατο μέχρι αμνησία κι από το να σε κρατάνε όμηρο οι Κακοί Κινέζοι μέχρι να σε κυνηγάει ένα πούμα μές στο δάσος.

Κάρτμαν, “South Park”

Ποιος: Κωλόπαιδο που πάει σχολείο…

Γιατί: Απλώς να βασανίζει, να ειρωνεύεται, να χλευάζει, να μειώνει, να φέρνει σε δύσκολη θέση τους συμμαθητές (και τους φίλους) του.

Τελικά: Ήρωας μόνο και μόνο για το ανίερο χιούμορ που βγάζει. Αλλά δεν είναι για τους πολύ ευαίσθητους.

Ρέι Ντόνοβαν, “Ray Donovan”

Ποιος: Σκιώδης παίχτης του παρασκηνίου που βγάζει όλη τη βρώμικη δουλειά για τον ισχυρό κόσμο του Λος Άντζελες.

Γιατί: Κάνει προβλήματα που δε θα έπρεπε να εξαφανίζονται, να εξαφανίζονται. Οι ίδιοι οι παράνομοι έχουν συχνά αυτή τη σκοτεινή γοητεία του ηθικού γκρίζου, αλλά εκείνοι που τους βγάζουν λάδι;

Τελικά: Πολύ νωρίς για να κρίνουμε. Ο Liev Schreiber είναι πολύ καλός στο ρόλο, αλλά… Αλλά.

Μπεν, “Lost”

Ποιος: Ο αρχι-Άλλος, που βρέθηκε στο νησί του μυστηρίου όταν ήταν πιτσιρικάς και σε κάποια φάση άρχισε να πιστεύει πως ήταν κάτι σαν φύλακάς του.

Γιατί: Για να γίνουν όλα αυτά, ο Μπεν βοήθησε στη δολοφονία όλης του της κοινότητας – κι αυτό ήταν μόνο η αρχή. Για τα επόμενα χρόνια, πραγματοποίησε ό,τι δολοπλοκία ήταν απαραίτητη ώστε να πετύχει τον στόχο του, που μη μου ζητήσεις να στον πω, δεν τον έχω καταλάβει.

Τελικά: Αυτός μέχρι και τον εαυτό του θα πρόδιδε. Άσε που από ένα σημείο και μετά όλο κορόιδο τον έπιαναν.

Για ποιους άλλους τηλεοπτικούς ήρωες δεν μπορείς να αποφασίσεις αν τους λατρεύεις ή τους μισείς;