Επόμενη στάση: Σεπόλια
Πήραμε πάσα από τον Γιάννη Αντετοκούνμπο και κατεβήκαμε στη στάση που έκανε τα πρώτα του βήματα πριν το NBA.
- 19 ΑΠΡ 2018
Το πρώτο που αντιλαμβάνεται κανείς πριν καν βγει έξω από το σταθμό του μετρό στα Σεπόλια, είναι πως δεν υπάρχει σήμα στο κινητό ούτε για δείγμα. Πουθενά. Είναι λες και βρίσκεται σε κάποιο μαγνητικό πεδίο, με σκοτεινές δυνάμεις να τον περικυκλώνουν. Όλα αυτά μέχρι να ανέβεις τις κυλιόμενες σκάλες και να δεις τον έξω κόσμο. Έπειτα, η κατάσταση φτιάχνει.
Έχοντας μεγαλώσει στα δυτικά προάστια της Αθήνας και στο τιμημένο Περιστέρι, είχα πάντα μια καλή σχέση με τον σταθμό των Σεπολίων. Τον ήξερα (νόμιζα), έχω κατέβει αρκετές φορές για να επισκεφτώ φίλους που μένουν κοντά του, όμως δεν είχα πάει ποτέ με σκοπό να ανακαλύψω την γύρω περιοχή. Ήταν μια καλή πρόκληση, την οποία ανέλαβα μαζί με τη Φραντζέσκα, που πήρε το όπλο της (τη φωτογραφική μηχανή) και ξεκινήσαμε.
Για τις ανάγκες της συγκεκριμένης αποστολής, μάλιστα, μελέτησα ακόμη και το όνομα της περιοχής. Γιατί ‘Σεπόλια’; Η απάντηση απ’ ότι φαίνεται είναι πως η λέξη προήλθε από παραφθορά στη Νεοελληνική της αρχαίας έκφρασης ‘έσω πόλις’. Τέλος το μάθημα ιστορίας. Περνάμε στα του σταθμού.
(Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου-Watkinson)
Το διαφορετικό στη συγκεκριμένη στάση είναι πως εκτός από την γνωστή κλασσική πινακίδα που κοσμεί κάθε σταθμό, στα Σεπόλια θα συναντήσεις ολόκληρο σκέπαστρο κατά την έξοδο ή την είσοδό σου. Μεγαλεία. Αυτά από τη μία πλευρά, από την άλλη είναι μια ακόμη είσοδος. Εντάξει, τι άλλο να κάνουν δηλαδή;
Αυτό που αντικρίζεις αμέσως βγαίνοντας στα Σεπόλια είναι τα δύο μεγάλα μαγαζιά που βρίσκονται εδώ και χρόνια στην ίδια θέση και αποτελούν πολλές φορές σημείο συναντήσεων. Μέχρι να ανοίξει ο σταθμός του Αγ. Αντωνίου (2004) η κόκκινη γραμμή σταματούσε εδώ, έτσι λοιπόν φτιάχτηκε στην περιοχή και το αμαξοστάσιο/μηχανοστάσιο, όπου αράζουν τα μετρό πριν και μετά την βάρδιά τους.
Προβολή Μετρό Σταθμού Σεπολίων σε χάρτη μεγαλύτερου μεγέθους.
Το περίπτερο
Κανονικά: Η απαραίτητη στάση πριν ή μετά τη δουλειά
Με το που βγεις στην επιφάνεια και στρίψεις ελάχιστα το κεφάλι σου θα δεις κατευθείαν το περίπτερο που βρίσκεται γωνία των οδών Αντιγόνης και Αμφιαράου. Όπως μας είπε ο ιδιοκτήτης του, βρίσκεται εκεί τα τελευταία δώδεκα χρόνια και διαθέτει σχεδόν τα πάντα. Εδώ θα προμηθευτείς ό,τι χρειάζεσαι το πρωί πριν πας στη δουλειά, το απόγευμα όπως θα γυρίζεις ή αν κατέβεις για μια βόλτα το βραδάκι.
Για καφέ και συνάντηση δίπλα στο μετρό
Κανονικά: Καφετέρια ‘Μετροπόντικας’
Η συγκεκριμένη καφετέρια έχει συνδεθεί με τον σταθμό του μετρό. Άνοιξε τον Ιούλιο του 2006 και φυσικά πήρε το όνομά της από τον μετροπόντικα που έσκαβε μια εποχή όλη την υπόγεια Αθήνα για την ολοκλήρωση του μετρό. Ο ‘Μετροπόντικας‘ είναι από τα πιο παλιά στέκια της περιοχής και μαζεύει κόσμο όλων των ηλικιών. Έχει και τηλεοράσεις για τα μεγάλα ματς που μπορείς να τα απολαύσεις με μια κρύα μπύρα και την παρέα σου, είτε να πας για πρωινό καφέ και τάβλι.
(Αμφιαράου 176, τηλ. 210 5154280)
Ήρωας #1: Ανδρέας
Ο κ. Ανδρέας είναι η κρυφή και ήρεμη δύναμη πίσω από τη λειτουργία του θρυλικού Μετροπόντικα των Σεπολίων. Είναι γνώστης της περιοχής και τις περισσότερες ώρες της ημέρας του, τις περνάει στο μαγαζί. Πάντα με το χαμόγελο και έτοιμος να εξυπηρετήσει σε ό,τι χρειαστεί. Μπορεί να μην μας έφτιαξε τον καφέ (να δουλέψει και κανένας άλλος), αλλά ήταν η καλύτερη παρέα. Όπως μας είπε μάλιστα, υπάρχει σταθερή πελατεία ακόμη κι από άλλες περιοχές της Αθήνας που επισκέπτονται χρόνια τον Μετροπόντικα, ενώ γίνονται και πολλά επαγγελματικά ραντεβού στο συγκεκριμένο σημείο, καθώς η θέση του έξω από το μετρό βολεύει άριστα. Ξέρεις τι αποφάσεις έχουν παρθεί μέσα στους τοίχους του Μετροπόντικα;
Το X-File
Κανονικά: Κατσαριδάκι αγάπη μου
Ή αλλιώς, όταν ένας παλιός σκαραβαίος μπορεί να χρησιμεύσει και ως αποθήκη.
Ηρωίδα #2: Δήμητρα
Μια ωραία μυρωδιά θα διαπεράσει τη μύτη σου βγαίνοντας από το σταθμό και γι’ αυτό ευθύνεται η Δήμητρα και τα λουλούδια της. Μαζί με τον αδερφό της διατηρούν τα τελευταία τέσσερα χρόνια το ανθοπωλείο που βρίσκεται στην έξοδο του μετρό και ομορφαίνουν κατά πολύ το σκηνικό. Και με την παρουσία τους και φυσικά με τα τριαντάφυλλα και τις ανθοδέσμες τους. Είναι η καλύτερη λύση για να πάρεις ένα λουλούδι πηγαίνοντας στο ραντεβού με την κοπέλα σου, ή το νέο αμόρε που μόλις γνώρισες και είπες να το βγάλεις στα δυτικά. Τα λουλούδια της Δήμητρας είναι εκεί για να σε σώσουν. Την ευχαριστούμε εκ των προτέρων.
Το διαμάντι της περιοχής
Κανονικά: Καφέ-Μπαρ ‘ΧΟΜ’
Είναι η καφετέρια που προκάλεσε αρκετή κουβέντα με το που άνοιξε. Κι αυτό γιατί είναι τελείως διαφορετική από όλες τις υπόλοιπες τις περιοχής. Η ΧΟΜ είναι -χωρίς καμία υπερβολή- το κόσμημα των Σεπολίων και το μέρος που επιλέγουν οι ντόπιοι να πιουν ένα καφέ μετά τη δουλειά ή ένα σπέσιαλ κοκτέιλ το βράδυ. Υπέροχη διακόσμηση, εξαιρετικές μουσικές επιλογές και η απάντηση στο γιατί το ‘ΧΟΜ’ δεν γράφεται ‘home’ (το οποίο είχαμε ήδη αναρωτηθεί) ήρθε δια στόματος του ιδιοκτήτη, κ. Θανάση, που εργάζεται κιόλας εκεί. Το ‘ΧΟΜ’, λοιπόν, προέρχεται από τα τρία αρχικά των ονομάτων Χριστίνα, Όλγα, Μαρία, τα ονόματα δηλαδή που έχει δώσει στις κόρες του.
(Κρέοντος 119, τηλ. 210 5131331)
Το δεύτερο X-File
Κανονικά: Μια γλάστρα, μέσα σε μια άλλη γλάστρα, μέσα σε κάτι σίδερα
Πραγματικά, γιατί;
Καφές με γεύση από χωριό
Κανονικά: Παραδοσιακό καφενείο ‘Το Στέκι’
Ωραία τα μοντέρνα, αλλά να βάλουμε και μια πινελιά από παράδοση, έτσι; Το καφενείο ‘Το Στέκι’ στέκει εκεί (ωραίος αναγραμματισμός) ακούνητο πάνω από 20 χρόνια, πριν καν έρθει το μιλένιουμ. Εδώ θα μαζευτούν οι μεγαλύτεροι σε ηλικία κάτοικοι της περιοχής, κυρίως τις πρωινές ώρες, θα συζητήσουν για πολιτική, αθλητικά και το μέλλον της χώρας, συνοδεύοντας πάντα την κουβέντα με έναν ζεστό ελληνικό καφέ. Το απόγευμα θα πιουν το τσιπουράκι ή το κρασάκι με τον απαραίτητο μεζέ. Η διακόσμηση μας γυρνάει μερικά χρόνια πίσω. Το χρειαζόμαστε κι αυτό.
(Κρέοντος 141, τηλ. 210 51311174)
Δεν έχεις φάει καλύτερο κεμπάπ
Κανονικά: Εστιατόριο ‘Το Ρόδι’
Καθώς περπατούσαμε μαζί με τη Φραντζέσκα στην οδό Κρέοντος, με σταμάτησε στον αριθμό 163 και μου έδειξε ένα εστιατόριο, για το οποίο έχει ακούσει τα καλύτερα από το πατέρα της (και τον ευχαριστούμε). Δεν γινόταν, λοιπόν, να μην μπούμε και οι ίδιοι στο ‘Ρόδι’, προκειμένου να δούμε αν όντως ίσχυαν τα όσα ακούγονταν για τα πιάτα του (και τα περίφημα κεμπάπ του).
Είναι ιδιαίτερα γνωστό στην περιοχή, αλλά και σε όλη την Αθήνα, καθώς το επισκέπτονται ουκ ολίγοι εκλεκτοί πελάτες, όπως βουλευτές, διπλωμάτες, χωρίς βέβαια, να λείπει κι ο απλός καθημερινός κόσμος. Οι γεύσεις του είναι αρμένικες και πολίτικες, μιας και η οικογένεια που το έχει κατάγεται από την Αρμενία, όπου διατηρούσε κι εκεί εστιατόριο. Άρα οι συνταγές είναι οικογενειακές και πεντανόστιμες.
Δοκιμάσαμε λαβάς, την μεγάλη παραδοσιακή πίτα, μελιτζάνα γεμιστή, λαχματζούν, χούμους και φυσικά τον μεγάλο πρωταγωνιστή του εστιατορίου, το κεμπάπ (σκέτο και γιαουρτλού), το οποίο ήταν ασυναγώνιστο. Δεν προκαλεί εντύπωση πως εστιατόρια από διάφορα σημεία της Ελλάδας, παραγγέλνουν το κεμπάμπ που ετοιμάζουν με τα χεράκια τους στο ‘Ρόδι’. Θα το ξαναεπισκεφτούμε σύντομα.
(Κρέοντος 163 και Ρόδου 179, τηλ. 210 5154376/ 210 5127444)
Ήρωας #3: Μιχάλης
Ο Μιχάλης είναι ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου ‘Το Ρόδι’ και ήταν ο άνθρωπος που μας υποδέχθηκε με το πιο ζεστό χαμόγελο από την πρώτη στιγμή. Πρόθυμος να εξυπηρετήσει τον κάθε πελάτη σε ότι χρειαστεί και φυσικά να εξηγήσει και την κάθε συνταγή. Διαβάζει και Sport24 και Oneman, όπως μας είπε, ενώ εργάζεται καθημερινά στην οικογενειακή επιχείρηση, κάνοντας σχεδόν τα πάντα. Δεν παραπονιέται καθόλου όμως. Ίσα ίσα το απολαμβάνει. Γι’ αυτό το κάνει και καλά. Μαζί του μάθαμε τι θα πει ‘αρμένικη βίζιτα’ αφού δεν λέγαμε να σηκωθούμε από την καρέκλα και να προχωρήσουμε.
Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία
Κανονικά: Κάτι μας κρύβουν οι δρόμοι των Σεπολίων
Κάτι περίεργο συμβαίνει με τους δρόμους των Σεπολίων, δεν εξηγείται αλλιώς. Κι αν τα ονόματα των οδών ‘Πυροσβέστη Χρήστου Χαιδά’ και ‘Γρηγορά’ έχουν από πίσω τους μια ιστορία, η οδός ‘Άψου’ ή ‘Αψού’ περί τίνος πρόκειται άραγε;
Το τρίτο X-File
Κανονικά: Το βανάκι του Σκούμπι Ντου
Ένα ακόμη μυστήριο που παραμένει άλυτο.
Μια φορά κι έναν καιρό
Κανονικά: Εστιατόριο ‘Το Παραμύθι’
Τόσο στο εξωτερικό του, όσο και στο εσωτερικό του, βγάζει ασπροπρόσωπο το όνομά του. Είναι όντως παραμυθένιο, ενώ μπαίνοντας μέσα ταξιδεύεις σε μια άλλη εποχή. ‘Το παραμύθι’ βρίσκεται δίπλα ακριβώς από το σταθμό του μετρό και από τις 18.00 και μετά υποδέχεται ντόπιους, αλλά και κατοίκους άλλων περιοχών για μεζέ και κρασί με ευχάριστη μουσική από μια παλιά Αθήνα. Ο ιδιοκτήτης του, ζωγράφος στο επάγγελμα, έχει επιμεληθεί ολοκληρωτικά τη διακόσμηση του μαγαζιού, γι’ αυτό και θα δείτε μέσα από φωτογραφίες ηθοποιών στους τοίχους, αυτόγραφα (που έχει πάρει ο ίδιος), ακόμη και κουστούμια παραστάσεων.
(Ιωαννίνων 176, τηλ. 210 5132747)
Εδώ ‘κάρφωνε’ ο Αντετοκούνμπο
Κανονικά: Γήπεδο Τρίτωνα Σεπολίων
Όπως πολύ καλά γνωρίζετε οι περισσότεροι, τα Σεπόλια δεν είναι πλέον απλά μια ακόμη περιοχή της Αθήνας. Είναι μια περιοχή που γνωρίζουν εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο χάρη στον Γιάννη Αντετοκούνμπο που μεγαλουργεί στο ΝΒΑ με τη φανέλα των Μιλγουόκι Μπακς. Εδώ λοιπόν, στο Γήπεδο του Τρίτωνα Σεπολίων ήταν που ο άγνωστος ακόμη Γιάννης, πριν μερικά χρόνια, πέτυχε τα πρώτα του καλάθια. Σε αυτό το γήπεδο υπάρχει το γκράφιτι με τον σταρ των Μπακς για να εμπνεύσει τους νέους που θέλουν να του μοιάσουν. Σπάνια θα το βρεις άδειο, πάντως.
Τα 10 σημεία βαθμολόγησης της στάσης:
Φαγητό: 6/10
Καφές: 6/10
Ποτό: 5/10
Πρώτη εικόνα έξω απ’ το σταθμό: 4/10
Χ-Files: 8/10
Το Περίπτερο: 8/10
Male Fun: 4/10
Κόσμος που κάθεται: 6/10
Περαστικοί (ποσοτικά-ποιοτικά): 6/10
Ψώνια: 2/10
Σύνολο: 55/100
Ο Eπίλογος: Σίγουρα δεν πρόκειται για top σταθμό, αλλά τα Σεπόλια κρύβουν μερικά διαμαντάκια αν ψάξεις καλύτερα στους γύρω δρόμους. Υπάρχουν αρκετές επιλογές τόσο για τον καφέ σου, όσο φυσικά και για το φαγητό ή το ποτό που δεν θα σε αφήσουν ανικανοποίητο. Έχουν αποκτήσει κι έναν ιδιαίτερο συμβολισμό ελέω Γιάννη Αντετοκούνμπο τα τελευταία χρόνια. Κοντά στο κέντρο, σχετικά καλή περιοχή, της αξίζει μια βαθμολογία πάνω από τη βάση.