Στο Primavera ήταν σαν να βγαίνει η ‘Ανοιξη
Βρεθήκαμε καλεσμένοι της Seat στο καλύτερο μουσικό φεστιβάλ της Μεσογείου.
- 8 ΙΟΥΝ 2018
Το προηγούμενο πεμπτο-παρασκο-σαββατοκύριακο μία συντάκτριά μας το πέρασε στο Primavera Sound στη Βαρκελώνη καλεσμένη της Seat, του μεγάλου χορηγού του φεστιβάλ. Δηλαδή όχι “μία” συντάκτρια, αλλά εγώ που υπογράφω, γιατί θα ήταν πραγματικά πολύ περίεργο μία συντάκτρια να πήγαινε και κάποιος, άλλος ghost writer να έγραφε το πώς πέρασε.
Αφού λοιπόν γυρίσαμε, χρειαστήκαμε κάποιες μέρες να συνέλθουμε (αν και ίσως δεν έχει γίνει πλήρως αυτό αν κρίνει κανείς από την εισαγωγή αυτού του άρθρου), να μαζέψουμε τα κομμάτια μας και να κάνουμε την ανασκόπηση όλων αυτών των ωραίων που ζήσαμε στο Primavera.
Όσο γράφονται αυτές οι γραμμές ένας άλλος συντάκτης μας βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο αδελφάκι του Primavera στην Πορτογαλία και αφού επιστρέψει, θα μετρήσουμε το ποιος πέρασε καλύτερα.
Feel the BEATS
Η πρώτη μέρα μας στη Βαρκελώνη ξεκίνησε με την παρουσίαση του Beats μιας έκδοσης για το Arona και το Ibiza, που δίνει έμφαση στον καλό ήχο, ενώ μας προσφέρανε ωραία κοκτέιλ δίπλα στη θάλασσα.
Την επόμενη μέρα φάγαμε μεσημεριανό από τα χεράκια του Lalo Garcia, ενός από τους διασημότερους σεφ του Μεξικό. Μας έφτιαξε πρώτο πιάτο, δεύτερο πιάτο, τρίτο πιάτο, τέταρτο πιάτο και δύο γλυκά, ενώ μας έριχναν στα ποτήρια τα καλύτερα κρασιά που έχω πιει.
Αρκετά όμως με την καλοπέραση. Δηλαδή όχι αρκετά. Πάμε σε μεγαλύτερη καλοπέραση. Στο άξουαλ φεστιβάλ δηλαδή.
SEAT STAGE ΔΙΑΛΕΓΩ ΕΣΕΝΑ
Οι σκηνές και τα acts είναι ατελείωτα, αλλά αυτά στα οποία πέρασα καλύτερα βρίσκονταν στο stage της SEAT. Lorde, Tyler the Creator, Chvrches και Skepta. Σε αυτό το stage έπαιζαν και οι Warpaint, αλλά δυστυχώς δεν τις πρόλαβα, γιατί έπαιζαν 7 η ώρα, οπότε τις αφήνω εδώ. Τα acts είναι τόσα πολλά και μεγάλα σε μέγεθος, που μπορεί το δικό σου αγαπημένο, για το φεστιβάλ να είναι αυτό που το ανοίγει.
Ημέρα 1η
Ίσως στον κόσμο μας ζει κάπου εδώ η Bjork
Έμαθα πρώτη φορά στη ζωή μου την Bjork, όταν ανακοινώθηκε ότι θα παίξει στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων. Μου το είπε η γιαγιά μου και εγώ της έλεγα ότι άκουσε λάθος και ότι “Beyoncé” θα είπαν. Μέχρι να έρθει η στιγμή που είδαμε την τελετή μαζεμένοι πολλοί συγγενείς (σαν Eurovision) στο χωριό μου στη Σύρο, δεν είχα πιστέψει ότι η Beyoncé θα είναι Bjork. Η οθόνη της τηλεόρασης ήταν πολύ μικρή και η Bjork μου φάνηκε πολύ περίεργη.
Τώρα που το σκέφτομαι, μια τέτοια αίσθηση είχε και η εμφάνισή της για μένα στο Primavera και ας πια την ξέρω και την αγαπώ εδώ και χρονια. Την έβλεπα από μακριά, γιατί είχε άπειρο κόσμο και ήταν περίεργη, γιατί έτσι είναι πάντα.
Πυρετόστ στη Fever Ray
Πολύ μου άρεσε η Fever Ray. Ένιωσα λες και ήμουν στο Roadhouse μπαρ στο Twin Peaks.
Nick Cave ξανά και ξανά (και ξανά)
Είδα τον Nick Cave και τους Bad Seeds τον Νοέμβριο στο Tae Kwon Do και θα τον δω και στην πλατεία Νερού στο Eject, έτσι όπως έγινε την τελευταία μέρα με τους Monkeys, δεν αγωνίστηκα για μία θέση στο κάγκελο του Mango. Παρόλα αυτά το έζησα από μακριά και μου έκανε εντύπωση και που σε ένα τόσο μεγάλο και χαοτικό φεστιβάλ, όπως το Primavera ανέβασε πάλι πολύ κόσμο στη σκηνή όπως είχε κάνει και στην εμφάνισή του εδώ.
Take me to Chvrches
Την πρώτη μέρα την έκλεισα με Chvrches μπροστά μπροστά κάγκελο, γιατί πολύ ήθελα να τους δω. Και ήταν πολύ ωραία. Είχε και εδώ ένα Roadhouse εφέ.
Ημέρα 2η
Ας αποφασίσουμε πώς κάπου εδώ βρίσκονται οι National
Η δεύτερη μέρα ξεκίνησε με The National, ένα από τα πιο πολυαναμενόμενα συγκροτήματα του φεστιβάλ. Εγώ είχα πιάσει την πάρλα και δεν είχα πιάσει καλή θέση, κάτι που είναι έτσι κι αλλιώς λίγο αδιανόητο στο Mango stage. Δεν πειράζει όμως καλό και το socializing στα φεστιβάλ. Είναι πάντα ένας λόγος για να πας.
Πετσέτα στο γρασίδι με Charlotte Gainsbourg
Ήμασταν προετοιμασμένοι από το απόγευμα ότι οι Migos δεν θα εμφανιστούν στο Primavera, γιατί έχασαν την πτήση τους και στη θέση τους θα εμφανιστεί ο Skepta. Ανακοινώθηκε λοιπόν ότι ο Skepta θα ανέβει στη σκηνή το Σάββατο, έτσι μείναμε με ένα δημιουργικό κενό, το οποίο αποφασίσαμε να γεμίσουμε με λίγη ξεκούραση. Πήραμε μπίρες, πήραμε μια πετσέτα, τη βάλαμε στο γρασίδι του stage της Apple και καθίσαμε ωραία και χαλαρά.
Τη δεύτερη μέρα, ο Tyler the Creator έπλασε το Primavera
Μετά τη χαλάρωση λοιπόν ξαναπήγαμε στο Seat stage και είδαμε τον Tyler the Creator, πιο δυνατό act για μένα ως εκείνη τη μέρα. Καθόμασταν σχετικά μακριά και παρόλα αυτά νιώθαμε λες και ήμασταν δίπλα του από το πόσο ενέργεια έβγαζε και τη μετέδιδε στο κοινό.
Και btw έχει ένα από τα καλύτερα instagram που έχω δει σε καλλιτέχνη.
Ημέρα 3η
Το ποτάμι παρέσυρε τη Lykke Li
Το ‘I follow rivers’ είναι ένα φανταστικό τραγούδι το ομολογώ. Από τότε που βγήκε κάθε φορά που η Lykke Li κάνει ένα νέο release και το παίρνω χαμπάρι, τρέχω να το ακούσω. Και δεν το ξαναακούω ποτέ. Η αλήθεια είναι ότι κανένα άλλο της κομμάτι δεν έχει ως τώρα την ίδια δυναμική και έτσι και το live ήταν από αυτά, που αν δεν διαβάσω το παρόν κείμενό μου πάλι ξανά, θα έχω ξεχάσει ότι είδα. Και όπως και ήδη έγινε. Κοιτώντας φώτοζ και στόριζ θυμήθηκα ότι την είδα. Σόρι Lykke! Το αστείο είναι ότι αυτό το παθαίνεις με πολλά acts, γιατί είναι ΠΟΛΛΑ τα acts. Είναι επίσης πολλές οι φορές που δεν ξέρεις ποιο να πρωτοδιαλέξεις και σπας τη νύχτα δυο (ή περισσότερα) κομμάτια.
Δάκρυ Κορlόrdeμηλο
MVP του φεστιβάλ για μένα ήταν η Lorde. Θέλαμε πολύ να τη δούμε καλά (ορίστε και οι αποδείξεις), οπότε πιάσαμε κάγκελο από νωρίς και περιμέναμε. Ξεχωρίζω δύο στιγμές. Το ‘Liability’, το αγαπημένο μου ίσως τραγούδι του τελευταίου της δίσκου στη μέση της συναυλίας και το ‘Green Light’, επίσης πολύ αγαπημένο με το οποίο έκλεισε. Τα συναισθήματα στα δύο τραγούδια ήταν εκδιαμέτρου αντίθετα, αλλά το ίδιο δυνατά. Στο ‘Liability’ μας πήραν τα κλάματα, ενώ στο ‘Green Light’ χοροπηδούσαμε σαν τα κατσίκια.
Μα δεν βλέπεις να αχνοφαίνονται οι Arctic Monkeys;
Το μεγαλύτερο όνομα του φεστιβάλ, πρώτο στη διαφήμιση του line up και ακόμη μία φορά πολύ μακριά από το οπτικό μου πεδίο. Δεν θα πω ψέμματα, επειδή θα έρθουν και εδώ, αποφάσισα να μην στριμωχτώ και να τους δω από μακριά. Η πιο δυνατή στιγμή ήταν το κλείσιμο με το ‘Do I wanna know?’.
Skepta και A$AP Rocky μαζί
Την ώρα του A$AP Rocky πήγαμε να δούμε Beach House, γιατί όπως είπα και πριν πραγματικά δεν ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις στο Primavera. Όταν όμως πήγα για τον Skepta ανέβασε τον A$AP Rocky και είπαν το ντουέτο τους, για το οποίο πλέον έχει βγει και οφίσιαλ κλιπ.
Lindstrøm
Έκλεισα την παραμονή μου στο Primavera με Lindstrøm του οποίου το ‘I feel space’ κάποτε είχα λιώσει, οπότε πολύ το χάρηκα πάλι.
ΝΑ ΚΑΙ Ο ΞΑΔΕΡΦΟΣ ΕΚΕΙΝΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΣΟΥ ΦΙΛΟΥ
Στο φεστιβάλ ξέρεις κόσμο από όλα τα στάδια της ζωής σου. Εγώ εκτός από τους γνωστούς μου που ήξερα ότι θα πάνε και κανονίσαμε να βρεθούμε, είδα ένα σωρό κόσμο στα σόσιαλ, που μπορεί να είχα γνωριστεί μία φορά ή να είχα βρεθεί σε κοινές παρέες. Μεγάλη επιτυχία στον τόπο μας λοιπόν.
PRIMAVERA EN SALONICO
To Primavera είναι μια μικρή χώρα από μόνο του σαν εκείνες τις χώρες που επινοούνται από ταινίες ή βιβλία όταν θέλουν να επιδείξουν έναν πρίγκιπα από άγνωστη χώρα πχ τη Ζηνόβια στο ‘Princess Diaries’.
Την Βαρκελώνη δεν την είδα γιατί ήμουν όλη μέρα στο φεστιβάλ ή στα event της Seat που ήταν αδύνατο να αρνηθείς. Το Σάββατο που ήταν η τελευταία μας μέρα, η Seat μας παρείχε στον χώρο του ξενοδοχείου μασάζ, μαλλιά και μέικ απ. Εγώ λέω ντάξει δεν θα πάω, για να δω την πόλη, αλλά πήγα να τσεκάρω τι παίζει στο σαλόν. Μία που μπήκα στο σαλόν, μία που βγ’ηκα μετά από τρεις ώρες έχοντας κάνει μασάζ, μαλλί, μάτι, μέτωπο.
Οπότε ενώ δεν πολυείδα την πόλη, όταν με ρωτάνε πώς ήταν, απαντώ κάτι που πιάνει και σε όσους έχουν πάει και σε όσους δεν έχουν. Λέω μου θύμισε τη Θεσσαλονίκη. Και μου λένε α, ναι ισχύει. Success!
