Μαθαίνω τους σκύλους μου να αγαπούν το νερό κι αυτοί με μαθαίνουν να ζω

Φανταστείτε μια ζεστή μέρα του Αυγούστου, από αυτές τις απάλευτες που στα δύο βήματα έχεις ιδρώσει σαν να έκανες μισή ώρα έλξεις στο γυμναστήριο. Κάντε εικόνα τον εαυτό σας μέρα μεσημέρι να επιστρέφει από τη δουλειά διασχίζοντας κάποια αχνιστή αθηναϊκή πλατεία, κάθιδρος με το μυαλό του γεμάτο παγάκια, παραλίες και δροσερές πισίνες. Ο εαυτός σας διψάει. Ο εαυτός σας ανυπομονεί να γυρίσει σπίτι, να βγάλει από το ψυγείο το μεγάλο γυάλινο μπουκάλι νερό, που είχε γεμίσει με ευλάβεια και επιμέλεια από τη βρύση πριν φύγει από το σπίτι, με σκοπό να το βρει δροσερό μόλις γυρίσει. Θα πιει ένα ποτήρι νερό, θα πιει κι άλλο ένα, θα ανοίξει τη βρύση της μπανιέρας και θα κάνει ένα κρύο ντους. Γενικά ο εαυτός σας είναι ευγνώμων για το αγαθό του νερού που απλόχερα φτάνει κάθε μέρα στο σπίτι του από την ΕΥΔΑΠ.

Βάλτε τώρα στη θέση του εαυτού σας το σκύλο σας ή έναν οποιοδήποτε σκύλο. Με το τρίχωμά του να τον ζεσταίνει σε αναλογία μάλλινου πουλόβερ για εσάς, να περιφέρεται μέσα στο διαμέρισμα που κρατάει ζέστη ή στην ίδια αχνιστή πλατεία που διασχίζατε εσείς πριν από λίγο. Ο σκύλος σας διψάει αλλά δεν μπορεί ούτε να ανοίξει τη βρύση για να σερβιριστεί ένα ωραίο ποτήρι δροσερό νερό, ούτε να κάνει ένα κρύο ντους μόνος του. Ο σκύλος σας θέλει να δροσιστεί αλλά δεν του επιτρέπεται η είσοδος στη γειτονική πισίνα. Γενικότερα η μεγαλύτερη ανάγκη του σκύλου σας είναι το νερό -τόσο η δροσιά της παραλίας ή του νερόλακκου όσο και το πόσιμο νερό της ΕΥΔΑΠ – όπως ακριβώς και η δική σας.

Με αφορμή αυτή τη διαπίστωση μιλήσαμε με τον εκπαιδευτή σκύλων κ. Φίλιππο Δημητρουλάκο ιδιοκτήτη και υπεύθυνο του πάρκου εκπαίδευσης και φιλοξενίας σκύλων Ultra Dogs. Συναντηθήκαμε ένα πολύ ζεστό καλοκαιρινό πρωινό στις εγκαταστάσεις του πάρκου στη Μεταμόρφωση, την ώρα που τα σκυλιά βγαίνουν για το πρωινό παιχνίδι, ένα παιχνίδι στο οποίο οι ποτίστρες και η πισίνα του πάρκου διαδραματίζουν καίριο ρόλο και συζητήσαμε για τις ανάγκες των καλύτερων μας φίλων, για τη σημασία του νερού στην καθημερινότητά τους και για το πόσο απίστευτα πολύ μοιάζουμε.

-Πόσο καιρό ασχολείσαι με την εκπαίδευση σκύλων και πώς ξεκίνησε το πάρκο;

“Ασχολούμαι με την εκπαίδευση σκύλων εδώ και δέκα χρόνια. Είναι κάτι που προέκυψε από καθαρή αγάπη. Μικρός ήθελα να γίνω κτηνίατρος, δεν τα κατάφερα κι ενώ δεν είχα σκεφτεί ποτέ την εκπαίδευση ως επαγγελματική προοπτική, την ιδέα μου την έριξε ένας συγγενής. Μέχρι τότε δεν ήξερα τι σημαίνει να είσαι εκπαιδευτής, αλλά από την εφηβεία μου είχα σκυλιά, τα οποία είχα εκπαιδεύσει χωρίς καν να το ξέρω, να υπακούνε εντολές, να μην περνάνε το δρόμο χωρίς να τους πω και έτσι ξεκίνησα να σκέφτομαι να κάνω κάτι μ’ αυτό. Άρχισα να διαβάζω, να ψάχνομαι, να κάνω σεμινάρια, μέχρι και πανεπιστημιακές σπουδές ψυχολογίας ξεκίνησα πρόσφατα. Τρέχουμε το πάρκο τέσσερα χρόνια, τόσο ως χώρο εκπαίδευσης όσο και ως χώρο φιλοξενίας και ευτυχώς πάει πολύ καλά. Κάπως έτσι κατάφερα να κάνω την αγάπη μου επάγγελμα“.

-Μίλησέ μου περισσότερο για τη διάσταση της φιλοξενίας. Διαφέρει η προσέγγιση από αυτήν της εκπαίδευσης;

“Ναι διαφέρει, είναι κάτι πιο χαλαρό, ένα είδος παιδικού σταθμού για σκύλους. Οι περισσότεροι έρχονται το πρωί και φεύγουν το βράδυ αφού έχουν παίξει και διασκεδάσει όλη τη μέρα και επιστρέφουν με τους ιδιοκτήτες τους εκτονωμένοι, κουρασμένοι έτοιμοι για χάδια, αγκαλιές και ύπνο. Η εκπαίδευση είναι κάτι πολύ πιο βαθύ και προσαρμόζεται στις ιδιαιτερότητες της εκάστοτε συμπεριφοράς του σκύλου και στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Είναι πολύ διαφορετικό να εκπαιδεύσεις ένα σκυλί με προβλήματα συμπεριφοράς, προκειμένου αυτά να διορθωθούν και το ζώο να χαλαρώσει και να εμπιστευτεί, απ’ το να έχεις να κάνεις με ένα κουτάβι, το οποίο απλά θέλουμε να υπακούει βασικές εντολές. Βέβαια όλες οι περιπτώσεις έχουν ως κοινό παρονομαστή τη θετική προσέγγιση, δηλαδή τη μη χρήση οποιασδήποτε μορφής βίας πάνω στο ζώο“.

-Μπορούμε να πούμε ότι η ανθρώπινη ψυχολογία και η ψυχολογία των σκύλων έχουν κοινή βάση;

“Υπάρχουν υπερβολικά πολλά κοινά μεταξύ της ανθρώπινης ψυχολογίας και αυτής του σκύλου. Γι’ αυτό και ο σκύλος είναι τόσο κοντά στον άνθρωπο – Δεν είναι τυχαίο! Μοιράζονται τον ίδιο τρόπο μάθησης, τις ίδιες συνήθειες και το κυριότερο τα ίδια συναισθήματα. Ένας σκύλος θα σηκωθεί, θα φάει, θα τρέξει, θα κυνηγήσει, θα ξαναφάει, θα κοιμηθεί. Ακριβώς όπως κι ο άνθρωπος σηκώνεται, τρώει και πάει στη δουλειά του. Υπάρχει μια κοινή ρουτίνα. Επίσης ένας σκύλος θα νιώσει τη χαρά, την αγάπη, τη φροντίδα, την ευγνωμοσύνη και δυστυχώς το ίδιο με έναν άνθρωπο θα νιώσει τη θλίψη, τον πόνο και την αδιαφορία.

-Αυτό σημαίνει και κοινές ανάγκες;

“Ναι, και οι ανάγκες του σκύλου εμφανίζουν πολλά κοινά με τις ανθρώπινες, κι αυτό αντανακλάται και στη φροντίδα του. Ακριβώς όπως εμείς έχουμε ανάγκη από καθημερινή περιποίηση και καθαριότητα, έτσι και οι σκύλοι. Μέχρι ενός ορισμένου σημείου βέβαια, γιατί όπως κι εμείς κινδυνεύομε να βλάψουμε το ph του δέρματός μας λόγω υπερβολικής χρήσης προϊόντων καθαρισμού έτσι και η καθημερινή χρήση σαπουνιού για την καθαριότητα του σκύλου μας μπορεί να κάνει κακό στο τρίχωμά του ή στο δέρμα του. Πολύ σημαντική είναι επίσης η στοματική υγιεινή. Είναι μεγάλης σημασίας τόσο για την ποιότητα όσο και για τη διάρκεια ζωής του σκύλου μας να φροντίζουμε να έχει καθαρά και υγιή δόντια. Ακόμα και την ίδια ανάγκη για εκτόνωση μοιραζόμαστε, όπως και τους ίδιους κινδύνους που συνεπάγεται η έλλειψή της. Ένας σκύλος που δεν τρέχει και δεν εκτονώνεται, συσσωρεύει μεγάλα ποσά ενέργειας, κάτι που μπορεί να του προκαλέσει από νευρικότητα κι επιθετικότητα μέχρι κατάθλιψη και άλλες ψυχικές ασθένειες. Ακριβώς όπως συμβαίνει και με τους ανθρώπους”.

-Άρα οι σκύλοι έχουν κι αυτοί την ίδια ανάγκη για δροσιά που αισθανόμαστε όλοι μας έντονα ιδίως κατά τη διάρκεια αυτών των ζεστών καλοκαιρινών μηνών;

“Τεράστια ανάγκη και για δροσιά και για ενυδάτωση. Είναι πολύ σημαντικό να βρίσκουν το νερό παντού, είτε είναι το πόσιμο νερό που θα πιούν, είτε ο νερόλακκος που θα τσαλαβουτήσουν για να δροσιστούν. Ακόμη πάρα πολλά σκυλιά θέλουν να κολυμπήσουν και το έχουν ανάγκη. Το βλέπουμε από τα οικόσιτα μέχρι και τα αδέσποτα σκυλιά που μπαίνουν μόνα τους στη θάλασσα ή στα σιντριβάνια και κολυμπάνε. Τα αδέσποτα ειδικά ακόμα και σε λάσπες θα επιχειρήσουν να δροσιστούν ή ακόμα και να καθαριστούν από τα παράσιτα που φωλιάζουν στο τρίχωμά τους. Είναι πάντα σημαντικό, ιδίως κατά τις ζεστές μέρες, να υπάρχει ικανή παροχή νερού και τα σκυλιά να βρίσκουν το νερό τους φρέσκο και καθαρό σε όσο το δυνατόν περισσότερα σημεία. Για να πίνουν φυσικά αλλά και για να ενυδατώνονται και να αναπληρώνουν το νερό που έχουν χάσει. Κι αυτό είναι κάτι στο οποίο όλοι μας μπορούμε να συνδράμουμε. Όποιος έχει τη δυνατότητα σε κάθε γειτονιά ας βάζει, το ελάχιστο, ένα μπολ με νερό σε μια γωνιά και να το αλλάζει όσο πιο τακτικά μπορεί. Αυτή η μικρή κίνηση, θα προσφέρει πολύτιμη βοήθεια όχι μόνο στα σκυλιά, αλλά και στις γάτες. Χωρίς φαγητό ίσως μπορούν να επιβιώσουν κάποιες μέρες, χωρίς νερό όμως όχι. Τους είναι απαραίτητο, είναι στη φύση τους, ακριβώς όπως και στη δική μας“.

-Εσύ χρησιμοποιείς το νερό κατά τη διαδικασία της εκπαίδευσης;

“Χρησιμοποιούμε το νερό σε μεγάλο βαθμό τόσο κατά την εκπαίδευση όσο και κατά τη φιλοξενία των σκύλων και για δροσιά και για τη διασκέδασή τους. Υπάρχει πισίνα που μπορούν να κολυμπήσουν, να γυμναστούν και να διασκεδάσουν. Το νερό έχει μεγάλη αξία και παίζει σημαντικό ρόλο και στην προσωπική μου καθημερινότητα με τα δικά μου σκυλιά – έχω βρει ένα ποτάμι που πηγαίνουμε και βουτάμε, με ακολουθούν μέσα στο νερό και διασκεδάζουν πάρα πολύ. Είναι εκτόνωση και ψυχαγωγία για τον σκύλο το νερό και για κάποιες ράτσες μάλιστα είναι κάτι πολύ περισσότερο. Για παράδειγμα τα λαμπραντόρ ή τα golden retriever που είναι σκυλιά λίμνης έχουν ανάγκη το κολύμπι και την τακτική επαφή με το νερό. Βλέπουν νερό και τους μοιάζει καλύτερο κι από μπριζόλα. Ακόμα και σκυλιά που δε συμπαθούν τόσο το κολύμπι, όπως τα Doberman μπορούν με την κατάλληλη εκπαίδευση να εξοικειωθούν με το νερό και να μην το φοβούνται. Γενικότερα εδώ στις ποτίστρες που έχουμε όλα τα σκυλιά θα τα δεις να έρχονται και για να τσαλαβουτήσουν εκτός απ’ το να πιούν. Είναι και ασφαλές για εκείνους και δροσιστικό. Πραγματικά το διασκεδάζουν“.

-Ποια είναι τα σημαντικότερα σημεία στα οποία κατά τη γνώμη σου θα πρέπει να εστιάσουν οι ιδιοκτήτες σκύλων κατά τη φροντίδα τους;

“Μεγάλο ειδικό βάρος έχει κατά τη γνώμη μου η ψυχική υγεία του ζώου. Θα πρέπει καθημερινά να εκτονώνεται όσο πρέπει, βγαίνοντας βόλτα ή και κολυμπώντας τώρα το καλοκαίρι -υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι μπορούμε να βρούμε κάποιο σημείο χωρίς πολύ κόσμο και χωρίς να ενοχλούνται οι υπόλοιποι λουόμενοι – η τακτική άσκηση με κολύμπι είναι άκρως ωφέλιμη για το σκύλο, βοηθάει πολύ στην υγεία των οστών και είναι ίσως η καλύτερη γυμναστική που μπορούμε να του κάνουμε. Ένα άλλο σημαντικό σκέλος της ποιότητας ζωής του σκύλου είναι η διατροφή του. Κάτι που θα πρέπει να έχουν κατά νου οι ιδιοκτήτες είναι να φροντίζουν να τρώνε οι σκύλοι τους μετά τη βόλτα και την άσκηση – είναι πολλοί που κάνουν το λάθος να ταΐζουν τα σκυλιά τους πριν κι αυτό είναι πολύ επικίνδυνο για το ζώο, για παράδειγμα μπορεί να πάθει συστροφή στομάχου και να χρειαστεί άμεση χειρουργική επέμβαση. Το ιδανικό είναι τα σκυλιά να τρώνε μία ώρα περίπου μετά τη βόλτα – αφού έχουν πιει το νερό τους κι έχουν χαλαρώσει. Σε ζεστές περιόδους όπως αυτή του καλοκαιριού μπορεί να μη φάνε τη συνηθισμένη ποσότητα τροφής, αυτό δεν είναι καθόλου ανησυχητικό, όπως εμείς μειώνουμε τις θερμίδες μας το καλοκαίρι, το ίδιο κάνει κι ο σκύλος μας. Και φυσικά θα πρέπει να φροντίζουμε να τον δροσίζουμε όσο μπορούμε, είτε με λίγο νερό στο μπαλκόνι, είτε ακόμα και με μια πλαστική παιδική πισίνα. Το πιθανότερο είναι ότι ο σκύλος μας θα ενθουσιαστεί με αυτήν την προοπτική νερού και δροσιάς, θα τον δούμε να χαμογελάει“.

-Ποιο είναι το απόσταγμα αυτής της δεκαετίας που κάνεις αυτή τη δουλειά;

“Η εκπαίδευση είναι μια απαραίτητη διαδικασία και για τα ίδια τα σκυλιά αλλά και για τους ιδιοκτήτες τους. Μπορεί να θεωρεί κανείς ότι ένας σκύλος μπορεί να διδαχτεί μόνο διάφορα αλλά η εκπαίδευση λειτουργεί διαδραστικά – ο σκύλος έχει κι αυτός πολλά να διδάξει. Εμένα οι σκύλοι με έμαθαν να ζω. Ο σκύλος ζει μόνο για το σήμερα. Δεν τον ενδιαφέρει τι έγινε χθες και σίγουρα δεν τον ενδιαφέρει τι θα γίνει αύριο. Θέλει μόνο να είναι μαζί σου, να τρέξει, να κολυμπήσει, να φάει, να γνωρίσει άλλα σκυλιά – ζει μόνο για το τώρα. Κι αν αυτό το είχαμε κι εμείς στο μυαλό μας και το ακολουθούσαμε περισσότερο ως τρόπο ζωής νομίζω ότι θα ήμασταν πολύ πιο ευτυχισμένοι. Ζωή για το τώρα και ό, τι δίνει ζωή στη ζωή – αυτό είναι ευτυχία. Και αυτό μου το έμαθαν οι σκύλοι“. Γι’ αυτό και θα προέτρεπα όσους έχουν τη διάθεση και φυσικά τη δυνατότητα να μπουν στη διαδικασία υιοθεσίας  να το κάνουν χωρίς δεύτερη σκέψη. Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή υπάρχουν κοντά στα δύο εκατομμύρια αδέσποτων σκύλων – θα πρέπει να δούμε αυτό το ποσοστό ως ισάριθμες ευκαιρίες για την ανάπτυξη ενός δεσμού που μόνο να προσφέρει έχει στον άνθρωπο. Να υιοθετήσουμε ένα αδέσποτο ή να φροντίσουμε να βρει στέγη σε κάποιο καταφύγιο ή πάρκο φιλοξενίας. Κι ο σκύλος θα μας γυρίσει πίσω στο πολλαπλάσιο το καλό που θα του κάνουμε. Έχουμε μεγάλη χαρά και πλούσια συναισθήματα ν’ αντλήσουμε και πολλά να μάθουμε από αυτόν με τον πιο απλό τρόπο, αυτόν της αγάπης.