To ‘The Warrior’ είναι η εκδίκηση του Bruce Lee απέναντι στους ρατσιστές

Σύμφωνα με τον αστικό μύθο (και την χήρα του Bruce Lee), το Kung Fu με τον David Carradine ήταν βασισμένο σε δικιά του ιδέα. Εκείνος ήταν που φλάσαρε να μας δείξει τις περιπέτειες ενός master των πολεμικών τεχνών στην Άγρια Δύση. Μόνο που τα στούντιο ήθελαν κάποιον λιγότερο Κινέζο -και με πιο καθαρή προφορά- για τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Εξού και, κατά τύχη, έφτιαξαν ένα παρόμοιο ‘σου έφεξε από το πουθενά David’ concept.

Για αυτό σου λέω, το Warrior, που βασίζεται σε εκείνη την αρχική ιδέα του Bruce, εκείνη που ξετρύπωσε (βλέπε ένα 8σελιδο χειρόγραφο ντραφτ κομπλέ με σχέδια και σημειώσεις) η κόρη του Shannon, κάποια χρόνια πριν, είναι η εκδίκησή του.

Εντάξει, το τελικό αποτέλεσμα, με πρωταγωνιστή τον Βρετανο-γιαπωνέζο Andrew Koji του The Innocents στο πρωταγωνιστικό ρόλο, ως τον ταλαντούχο Κινέζο martial artist που φτάνει μετανάστης στο Σαν Φρανσίσκο ψάχνοντας για την αδελφή του (καταλήγοντας να γίνει περιζήτητο πρωτοπαλίκαρο στην κινέζικη μαφία) είναι φουλ ‘πειραγμένο’.

Πειραγμένο, με την καλή έννοια πάντα, και μπολιασμένο τόσο με τις pulp ‘ευαισθησίες’ του Jonathan Tropper του Banshee (έλα τώρα που δεν καταλαβαίνεις τι εννοώ) όσο και την κινηματογραφική αισθητική του Justin Lin (των Fast and Furious) που είναι -μαζί με την κόρη του Lee- συνδημιουργοί. Ξέρω τι σκέφτεσαι. Το αυτονόητο. Το αν δηλαδή οι σκηνές μάχης είναι καλές (που είναι). Και το αν θυμίζει το αγωνιστικό στιλ του -επαρκώς ταλαντούχου- πρωταγωνιστή τον Bruce (που προφανώς και το θυμίζει). Αν και το The Warrior φιλοδοξεί να είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια απλή σειρά με καλό ‘κράχτη’ και επαρκές budget ώστε να μας τηλε-μεταφέρει πειστικά στην ταραγμένη ιστορική περίοδο (πόλεμος μεταξύ Κινέζικων συμμοριών, ρατσισμός από τους Ιρλανδούς απέναντι στους νεόφερτους μετανάστες που τους κλέβουν τη δουλειά) στην οποία λαμβάνει χώρα.

Εδώ πυρήνας όλων είναι το να μας δείξουν, με ωμότητα και ειλικρίνεια, την φουλ εμπειρία του Κινέζου μετανάστη στις ΗΠΑ, αυτού του αφανούς ήρωα που έχτισε με το αίμα του το Αμερικάνικο όνειρο. Εντάξει, με το αίμα του, αλλά και με χιλιάδες τόνους όπιου που φρόντισε να προμηθεύσει τα νέα του ‘αφεντικά’. Ουσιαστικά η καλύτερη περιγραφή του Warrior είναι ότι πρόκειται για ένα εν δυνάμει Peaky Blinders. Αν και εφόσον οι γκάνγκστερ του Peaky Blindes μπορούσαν όλοι να σε στείλουν στον αδιάβαστο με μια γυριστή κλωτσιά.

Μια σύγκριση που σαφώς και είναι πολύ νωρίς να κάνουμε καθώς το Warrior μόλις έκανε πρεμιέρα. Οπότε και πρέπει να περιμένουμε λίγο να δούμε που θα κάτσει η μπίλια. Αν και το 8,3 rating που έχει στο Imdb (ο λόγος που κάθισα να το δω) είναι καλός οιωνός.

Προσοχή. Οφείλουμε να διευκρινίσουμε πως το The Warrior δεν είναι σε καμία περίπτωση μια kung fu σειρά. Κάτι που τονίζει σε κάθε συνέντευξή της η κόρη του. Εδώ έχουμε επίσης στην ‘κακαβιά’ αστυνομικούς με γκλομπ, Ιρλανδούς που παίζουν old school μποξ και αντίπαλους συμμορίτες που προτιμούν τα τσεκούρια από τις γροθιές. Μιλάμε δηλαδή για ένα ολοκληρωμένο ‘Εδώ δεν είναι Κίνα, εδώ είναι Chinatown’ σύμπαν, εντός του οποίου έχεις την προδιάθεση να κάνεις ανέμελα μακροβούτι.