O άγριος Rob Lowe έριξε μαύρη πέτρα στην αμερικάνικη τηλεόραση
Τι δουλειά έχει ένας σταρ του Χόλιγουντ να παίζει (στο Wild Bill) τον αρχι-αστυνομικό σε μια μικρή βρετανική κωμόπολη;
- 16 ΙΟΥΛ 2019
Δεν υπάρχει, ως γνωστόν, Βρετανός ηθοποιός -ανεξαρτήτως ηλικίας- που να μην ονειρεύεται να κάνει το πέρασμα στην αμερικάνικη τηλεόραση. Ειδικά τώρα που εκείνη διανύει την πλατινένια εποχή της. Αντιθέτως, τα αντίστροφα παραδείγματα, είναι κυριολεκτικά μετρημένα στα δάχτυλα (π.χ. ο Michael C. Hall στο Safe και οι guest star τύπου Andy Samberg, Taylor Lautner και Andie Macdowell στο Cuckoo).
Εξού και μοιάζει εντελώς, μα εντελώς αφύσικο, το να βλέπεις τον 55χρονο Rob, με ‘γαλόνια’ τύπου St Elmo’s Fire, Outsiders και West Wing, να φοράει το καπελάκι του Βρετανού αστυνομικού και να προσπαθεί να φέρει την τάξη και την οργάνωση στο αστυνομικό τμήμα της πόλης Boston στο Lincolnshire.
Σαν να βλέπεις τον Ρουβά να παίζει κιθάρα σε γιορτή πατάτας ή τον Κιμούλη να ανεβάζει τον Καραγκιόζη στο μοναδικό καφενείο ενός ορεινού χωριού για κοινό πέντε ατόμων (μαζί με τον καφετζή). Κάτι δεν σου κολλάει στην εικόνα. Στα χαρτιά ο χαρακτήρας του, που είναι σταρ αστυνομικάρα στις ΗΠΑ, παίρνει αυτή την απόφαση προκειμένου να μεγαλώσει σε πιο ήρεμο περιβάλλον την 14χρονη κόρη του που μόλις έκανε απόπειρα αυτοκτονίας.
Στην πραγματικότητα ο Rob θέλει να ξεφύγει από ένα κακό σερί καλών τηλεοπτικών σειρών (Grinder, Code Black) που ακυρώθηκαν πρόσφατα. Και, προς τιμή του, είναι ο πρώτος που αναγνωρίζει το παράδοξο της υπόθεσης δηλώνοντας:
“Κάνω αυτή την δουλειά εδώ και πολύ καιρό (σ.σ. από το 1979) και είναι όλο και πιο δύσκολο να κερδίσεις και να κρατήσεις την προσοχή του κοινού. Το Wild Bill είναι, σε πρώτη ανάγνωση, κάτι εντελώς αφύσικο για μένα. Και αυτός είναι ο λόγος που το κάνω”.
Επισημαίνοντας ταυτόχρονα πόσο αργά κυλάνε τα πράγματα στην βρετανική τηλεόραση.
“Σε κάθε επεισόδιο του Code Black γυρίζαμε την ίδια μέρα ένα τρακάρισμα 17 αυτοκινήτων στο αυτοκινητόδρομο και μετά σκηνές στο νοσοκομείο με 700 κομπάρσους. Τελειώναμε σε 8 μέρες. Εδώ κάνουμε 16 μέρες ανά επεισόδιο και συχνά πυκνά είναι ένας τύπος που απλά οδηγεί και μιλάει σε κόσμο”.
Αν και η αγαπημένη μου δήλωση, εκείνη που εξηγεί ταυτόχρονα γιατί ενδείκνεται να κάτσεις να το παρακολουθήσεις, είναι το ότι:
“Δεν υπάρχει περίπτωση να έπαιζε ποτέ ούτε ένα καρέ από αυτή την σειρά σε κάποιο Αμερικάνικο δίκτυο. Δεν θα έβλεπες το Wild Bill ούτε σε ένα δισεκατομμύριο χρόνια σε κανάλια τύπου Fox, NBC, ABC, CBS, TNT και FX. Το να είμαι μέρος του ήταν για μένα, τόσο από άποψη εμπειρίας όσο και δημιουργικότητας, καθαρκτικό για την γευστική μου παλέτα”.
Η αλήθεια είναι ότι το Wild Bill, εξαιτίας ακριβώς της παρουσίας του Lowe, φεύγει ένα επίπεδο πάνω από τους ανταγωνιστές του. Κάτι στο οποίο επίσης βοηθάει το εξαιρετικό cast που βρίσκεται δίπλα του (εσένα κοιτάζω γεματούλα και εξυπνούλα βοηθό) και ορισμένες ωραίες ατάκες (‘Είμαι Τεξανός. Αν είναι να με προδώσεις, προτιμώ να το κάνεις κοιτώντας με στα μάτια’).
Γιατί μπορεί να μην είμαστε γέννημα θρέμμα Αμερικανάκια, αλλά έχοντας καταναλώσει τόση Αμερικάνικη τηλεόραση από τότε που ήμασταν πιτσιρίκια, αισθανόμαστε και εμείς ότι νοιώθει ο Rob πηγαίνοντας σε αυτό το παράξενο καινούργιο μέρος.
Συμπάσχουμε, ρε παιδί μου. Θέλουμε να τον δούμε να πιάνει το δολοφόνο, να συλλαμβάνει τον ρώσο gangster και να βοηθάει την κόρη του να γίνει καλύτερα. Και αυτό είναι, απρόσμενα, το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του Wild Bill. Ότι καταλήγει να μας αφορά.
Από την άλλη, μπορεί ο Lowe να το είδε και σαν προπόνηση για τον επόμενο ρόλο του στο αμερικάνικο 9-1-1-Lone Star όπου υποδύεται ένα Νεοϋορκέζο μπάτσο που μετακομίζει στο Όστιν με τον γιο του προκειμένου να σώσει τις ζωές των ανθρώπων και, ταυτόχρονα, να λύσει τα προσωπικά του προβλήματα. Μήπως η πλοκή σου ακούγεται γνώριμη ή ιδέα μου είναι;
ΚΙ ΑΛΛΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ:
