H Xenia Ghali βλέπει κάθε mix ξεχωριστά

DJ, μουσική παραγωγός, στιχουργός. Αυτοί είναι οι τρεις τίτλοι που περιγράφουν (σχεδόν) τη δουλειά που κάνει η Xenia Ghali σε Ελλάδα και (κυρίως) εξωτερικό. Με καταγωγή από Ελλάδα και Αίγυπτο (εξ ου και το Ghali και όχι Γκάλη), γεννημένη στη Γαλλία και κάτοχος αμερικάνικου διαβατηρίου (από τους γονείς της), μπορείς εύκολα να πεις ότι η Xenia δεν έχει όρια. Ούτε γεωγραφικά, αλλά ούτε και στη μουσική της.

Αν ρίξεις μια ματιά στο βιογραφικό της θα τα χάσεις, πραγματικά. Δεν είναι και λίγο να έχεις ανέβει στα decks τεράστιων clubs του εξωτερικού που πολλοί θα ζήλευαν, να έχεις συνεργαστεί με ονόματα παγκοσμίου βεληνεκούς, όπως ο Pitbull και o Wyclef Jean, να γράφεις μουσική, στίχους και να έχει φθάσει δύο φορές στο Νο 1 του Billboard Dance Club Songs Chart.

(Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου-Watkinson)

Εξαιρετικά κουλ άτομο, γεμάτη ενέργεια και αστείρευτο πάθος για αυτό που κάνει. Ακούραστη, παρά το γεγονός ότι την κρατήσαμε για πάνω από τρεις ώρες σε ένα χώρο, για την φωτογράφιση και συνέντευξη. Βλέπεις, η Xenia είναι άνθρωπος που δεν μπορεί να κάθεται λεπτό. Θέλει μονίμως να ασχολείται με κάτι. Απορώ αν και πότε βρίσκει χρόνο να κοιμάται και να ξεκουράζεται. Σίγουρα, α υπήρχε η δυνατότητα να βρίσκεται πάνω από μία κονσόλα 24/7, θα το έκανε δίχως δεύτερη σκέψη.

Το καινούργιο της κομμάτι, το ‘Dopamine‘, ακούγεται ήδη στα μεγάλα clubs της Ελλάδας και του εξωτερικού και έχει αγαπηθεί ιδιαίτερα από το κοινό της. Η ίδια το απολαμβάνει, αλλά δεν σταματάει εκεί. Θέλει να δημιουργήσει όσο γίνεται περισσότερα κομμάτια, χωρίς να διστάζει να μπλέξει διάφορους ήχους μαζί. Ένα ρίσκο που της βγαίνει.

Φέτος, έχει βρεθεί πίσω από τις κονσόλα σε όλα τα μεγάλα μουσικά φεστιβάλ στη χώρα μας (Colour Day Festival, Primer), κάθε Πέμπτη (μέχρι τέλος Αυγούστου) μπορείς να την ακούσεις στο Bolivar Beach Bar, ενώ η καλοκαιρινή της περιοδεία συνεχίζεται σε Μύκονο, Σαντορίνη, Κέρκυρα, Ζάκυνθο και Ίο. Σύντομα μάλιστα, θα πραγματοποιηθεί και το πρώτο live της στην Κίνα. Το 2019 φαίνεται πως είναι ξεκάθαρα η χρονιά της.

Γεννήθηκα στο Παρίσι και μεγάλωσα στην Ελλάδα. Η μητέρα μου είναι Ελληνίδα, ο πατέρας μου από την Αίγυπτο και έχω επίσης και αμερικανική υπηκοότητα. Μέχρι τα 18 μου έμενα στην Ελλάδα, ενώ μετά πήγα πήγα στην Αγγλία για να σπουδάσω. Το επίθετο Ghali είναι του μπαμπά και δεν έχει καμία σχέση με το Νίκο Γκάλη. Είναι Αιγυπτιακό και στα ελληνικά γράφεται με γιώτα στο τέλος.

Πάντα έλεγα πως θα γινόμουν ή μουσικός, ή αθλήτρια. Έπαιζα πάρα πολλά χρόνια τένις και θα μπορούσα να το ακολουθήσω και επαγγελματικά. Τελικά με κέρδισε η μουσική. Από μικρή άρχισα να μαθαίνω πιάνο, πήρα όλα τα διπλώματα, ενώ παράλληλα ξεκίνησα και το κλασσικό φλάουτο. Στα 14-15 άκουγα πολύ ροκ μουσική, οπότε άρχισα να παίζω μόνη μου, κιθάρα και ντραμς. Και ξέρω και σαξόφωνο, το οποίο μοιάζει με το φλάουτο.

Φτάνοντας στα 18 έπρεπε να αποφασίσω τι θα κάνω. Δεν μπορούσα με τίποτα να με φανταστώ σε ένα γραφείο. Πήρα πτυχίο και μεταπτυχιακό στη μουσική σύνθεση για ταινίες και σπούδασα σε Αγγλία και Νέα Υόρκη. Και κάπως έτσι μπήκε και η Αμερική στη ζωή μου.

Η βάση μου για την Ευρώπη είναι η Ελλάδα και η Νέα Υόρκη για την Αμερική. Πλέον έχω υπερβολικά πολλή δουλειά εντός Ευρώπης, επομένως είμαι περισσότερο καιρό στην Ελλάδα. Ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες. Όλα τα events, οι δισκογραφικές εταιρείες, διάφορα conferences που μας καλούν είναι στην Ευρώπη, επομένως είμαι συνεχώς με μια βαλίτσα στο χέρι. Το χειμώνα βρίσκομαι κάποιο διάστημα στην Αμερική για ηχογραφήσεις.

Στην αρχή δυσκολευόμουν αρκετά να περιγράψω τη δουλειά μου είναι η αλήθεια. Ήταν πολύ καινούργιο και πρωτόγνωρο για έναν Έλληνα να καταλάβει ότι ο καλλιτέχνης δεν είναι μόνο ο τραγουδιστής, αλλά και ο μουσικός παραγωγό, ο στιχουργός και ο DJ. Έπρεπε να αλλάξει λίγο ο τρόπος σκέψης όσον αφορά το ποιος είναι ο καλλιτέχνης. Πλέον υπάρχουν κι άλλοι Έλληνες που το κάνουν και είναι πολύ πιο εύκολο να το εξηγήσεις.

Όσο και να μη θέλω να το παραδεχθώ, ως γυναίκα συνάντησα τρομερές δυσκολίες στο ξεκίνημά μου στο συγκεκριμένο χώρο. Έκλειναν πόρτες χωρίς καν να με ακούσουν, ενώ υπήρξαν και φορές που μου ζητήθηκαν άλλου είδους ανταλλάγματα, το οποίο είναι τραγικό. Ζορίστηκα, με πλήγωσε, αλλά το πάλεψα.

Με τον Pitbull ήταν φανταστική συνεργασία. Ένας πραγματικά εξαιρετικός άνθρωπος, ο οποίος πίστεψε σε μένα από την αρχή. Ίσως ήταν ο πρώτος που με πίστεψε ουσιαστικά. Με αυτόν ξεκίνησε η καριέρα μου, υπογράφοντας το πρώτο μου single, το ‘Broken’, το οποίος κυκλοφόρησε και στα ελληνικά με την Τάμτα ως ‘Γεννήθηκα για σένα’. Και το συγκεκριμένο κομμάτι ήταν για αρκετό καιρό και στο Top35 του αμερικάνικου dance chart.

To πιο πρόσφατο κομμάτι μου είναι το Dopamine, το οποίο αρέσει πάρα πολύ. Είναι διαφορετικό το κομμάτι αυτό, γιατί δεν είναι τόσο γρήγορο όσο το υπόλοιπα. Είναι πιο αργό, αλλά με dance στοιχεία. Θέλω να πειραματιστώ και να βγάλω κι άλλους ήχους. Δεν είμαι μουσικός παραγωγός μόνο house μουσικής, θέλω να κάνω κι άλλα πράγματα. Ένα καλό τραγούδι μπορείς να το κάνεις σε οποιαδήποτε εκδοχή και να παραμένει καλό. Με ενδιαφέρουν, λοιπόν, τα καλά τραγούδια ανεξάρτητα από το ύφος ή το είδος τους.

Τα live στη Μύκονο μου αρέσουν πολύ. Έχει εξαιρετική δυναμική το νησί αυτό. Στο Las Vegas έχω παίξει επίσης και είναι μοναδικά. Δεν έχω πάει ποτέ Ibiza, όμως και θα ήθελα. Επίσης, φέτος θα πάω για πρώτη φορά στην Κίνα, όπου θα κάνω το πρώτο live μου στην Ασία.

Δεν έχω ελεύθερο χρόνο, αλλά δεν με χαλάει. Μου αρέσει να δουλεύω και λατρεύω αυτό που κάνω. Το χειμώνα ηρεμούν κάπως τα πράματα, αλλά βρίσκομαι συνέχεια στο studio. Όσο μπορώ κλέβω μία-δύο μέρες για ξεκούραση ή διακοπές. Ωστόσο, μια ελεύθερη μέρα μου δε θα προτιμήσω να βγω έξω. Θέλω να κάτσω σπίτι, να παραγγείλω σουβλάκια και να δω ταινία.

Γυμνάζομαι από πολύ μικρή και γι’ αυτό το λόγο χτίστηκαν οι μυς μου. Δεν κάνω κάτι τρελό για να τους συντηρήσω, όπως νομίζει ο περισσότερος κόσμος. Προσέχω όσο μπορώ, αλλά είναι και τέτοια η σηματοδοτήσω μου που διαγράφονται εύκολα οι κοιλιακοί.

Συμβαίνουν αρκετά απρόοπτα στα decks. Εκεί πρέπει να μάθεις να τα διαχειρίζεσαι και να σώζεις την κατάσταση χωρίς να το καταλάβει ο κόσμος. Θέλει ψυχραιμία, αυτό είναι το παν. Είναι ηλεκτρονικά μηχανήματα και μπορούν να πάθουν το ο,τιδήποτε. Από το να πέσει νερό, το ρεύμα, να εκραγεί, ο,τιδήποτε.

Στα επόμενα πέντε χρόνια θέλω όσο γίνεται περισσότερα κομμάτια και πολλά lives, σε όλο τον κόσμο. Τα λατρεύω τα lives, λόγω της ενέργειας που ανταλλάσσω με το κοινό. Υπάρχει σίγουρα κούραση, όμως είναι κάτι που το ελέγχω. Εγώ δέχομαι να παίζω πέντε έξι ή εφτά φορές την εβδομάδα. Όσο το αντέχω, θα συνεχίζω να το κάνω.

Ευχαριστούμε το Noel (Κολοκοτρώνη 59, Αθήνα) για τη φωτογράφιση.