Ρωτήσαμε έναν δικηγόρο πόσα εγκλήματα έχει κάνει ο Μπάτμαν
Αυτό και άλλα δέκα ερωτήματα που δεν θα έκανες ποτέ στον δικηγόρο σου.
- 15 ΟΚΤ 2019
Δεν ξέρω για σας αλλά, ξέρετε, έχω ζήσει πολύ συχνά καταστάσεις κατά τις οποίες ένας δικηγόρος βρίσκεται στο επίκεντρο μιας συζήτησης, όχι για τους λόγους που θα περίμενε, όταν συγκινούταν στα 18 του, επειδή είχε καταφέρει τον στόχο που είχε θέσει σε όλη την εφηβεία του. Μιλάω για εκείνη τη στιγμή θα τον ρωτήσουμε για τα πιο ηλίθια πράγματα που μας έρχονται στο μυαλό. Αλλά ας αφήσουμε το αιώνιο expectations vs reality που ζει (σχεδόν) κάθε δικηγόρος στη χώρα αυτή και ας πιάσουμε το θέμα μας.
Ο Γιώργος Κόσσυφας είναι δικηγόρος, όπως θα καταλάβατε από την εισαγωγή μου. Και έχει και μεταπτυχιακό με ειδίκευση στο ποινικό δίκαιο. Και δηλώνει και λάτρης της ποπ κουλτούρας. Με άλλα λόγια, είναι ο κατάλληλος άνθρωπος, για να μας απαντήσει μια ντουζίνα παρά κάτι ερωτήματα που κάναμε με του να δούμε ποια είναι η γνώμη του νόμου για διάφορες που θεωρούμε δεδομένα παρακολουθώντας ποπ κουλτούρα. Είναι παράνομος ο Professor X; Πόσα χρόνια φυλακής θα έτρωγε ο Batman; Αυτό που έκανε ο Καντονά, τι ακριβώς ήταν; Ας πάρουμε τη γνώμη του ειδικού.
(Disclaimer: πλην των φορών που αναφερόμαστε σε διεθνή νομοθετικά κείμενα, ή ρητά αναφερόμαστε σε ξένες νομοθεσίες, όλα τα υπόλοιπα κρίνονται υπό τη σκοπιά του ελληνικού ποινικού και αστικού δικαίου)
Πόσες φορές παραβίασε τον νόμο ο Μπάτμαν στο ‘Dark Knight’; Γλύτωνε τη φυλακή;
Αδύνατον! Ο αποκαλούμενος ‘υπερασπιστής της Δικαιοσύνης’ ανταγωνίζεται σε μήκος καταλόγου αδικημάτων μόνο τον Τζόκερ (και αν). Και σε μια συνηθισμένη νύχτα του στη δουλειά, ο Σκοτεινός Ιππότης μπουκάρει σε σπίτια, σπάει περιουσίες, γκρεμίζει κόσμο στο πέρασμά του, συλλαμβάνει χωρίς ένταλμα, ανακρίνει συχνά βασανίζοντας και απειλώντας χωρίς να έχει περάσει από δικαστήριο, δέρνει μέχρι θανάτου αόριστο αριθμό ανθρώπων που δεν είναι πάντα σαφές αν του επιτίθενται ή αν παραδίδονται μπροστά στον τρόμο που προκαλεί η θέα του Ανθρώπου Νυχτερίδα. Κόσμος παρακαλάει για έλεος έναν πάμπλουτο ιδιώτη! Είναι τρελό αν το σκεφτεί κανείς. Οπλοφορεί μέχρι και το αυτοκίνητό του (αμφιβάλλω αν έχει άδεια, πολλώ δε μάλλον πατέντα για όλα αυτά τα μαραφέτια, επίσης).
Ο Τζιμ Γκόρντον επίσης έχει παραβεί το καθήκον του αμέτρητες φορές και είναι άμεσος συνεργός σε σχεδόν όλες του τις βιτζιλαντοσυμπεριφορές, ο Άλφρεντ, ο Ρόμπιν και όλη η παρέα, παρομοίως. Αυτό τους τοποθετεί εντός πλαισίου λειτουργίας ως μέλη εγκληματικής οργάνωσης (187 ΠΚ) ή τουλάχιστον συμμορίας οπότε οι ποινές όλων γίνονται αυτομάτως, για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, κακουργηματικές. Αν λάβουμε υπόψη ότι -ειδικά στο ‘Dark Knight’- είχε παραβιάσει αμέτρητες ηλεκτρονικές συσκευές, βάσεις δεδομένων και υπολογιστικά προγράμματα, για να λειτουργήσει το Cell phone sonar, παραβιάζει κατάφωρα νομοθετικά κείμενα ανάλογα του GDPR, παραβίαση υπολογιστικών συστημάτων (τα λεγόμενα κυβερνοεγκλήματα) των αρ. 348Α και 370Γ ΠΚ, πάλι όλα υπό τη ποινική σκέπη της εγκληματικής οργάνωσης. Πρέπει να συζητήσουμε επίσης και το ενδεχόμενο της έκτισης της ποινής του Μπρους Γουέιν στο Άρκαμ.
Η όλη φάση με τις νυχτερίδες και τις στολές πρέπει να εξεταστεί από ψυχίατρο πραγματογνώμονα, κατ’ άρθρο 200 ΚΠΔ.
Σκοτώνοντας ένα ζόμπι έχεις νομικές επιπτώσεις; Δικάζεσαι δηλαδή για δολοφονία;
Ως ζόμπι λογίζεται για μένα το αρχέτυπο του φανταστικού αυτού πλάσματος, όπως το αποτύπωσε ο Τζωρτζ Ρομέρο, που είναι ο ορισμός του ζόμπι στην ποπ κουλτούρα. Από τη στιγμή που θα επέλθει ο θάνατος στον ανθρώπινο οργανισμό, το σώμα πλέον δεν λογίζεται ως το έμβιο ον που ήταν μέχρι λίγο πριν τη διακοπή των παλμών της καρδιάς και την παύση της εγκεφαλικής λειτουργίας. Το λείψανο έχει τη νομική ιδιότητα του πράγματος, σαν οποιοδήποτε άψυχο αντικείμενο. Εάν κάποια κοσμική δύναμη ή κάποιος ημίτρελος τυμβωρύχος, επαναφέρει την κίνηση και κάποια ελάχιστη βασική αντίληψη σε ένα νεκρό σώμα, δεν συνεπάγεται ότι μιλάμε για τον ίδιο άνθρωπο. Αμφιβάλλω αν μπορούμε να μιλήσουμε καν για άνθρωπο. Σύμφωνα με το Ποινικό Δίκαιο (και την κοινή λογική), το έννομο αγαθό της ζωής είναι το μοναδικό έννομο αγαθό το οποίο δεν μπορεί να αποκατασταθεί, από τη στιγμή που αφαιρεθεί, και μέχρι να γίνει εκείνο το όνειρο που είχα δει στη Τρίτη Δημοτικού πραγματικότητα, θα μείνουμε σε αυτή την άποψη. Επομένως, μόνο για περιύβριση νεκρού (201 ΠΚ) για το μακέλεμα του λειψάνου θα μπορούσε κανείς, με τίποτα ανθρωποκτονία. Αλλά πάντα σε θέση άμυνας.
Έστω ότι Σούπερμαν πετάει πράγματα στο διάστημα για να σώσει τον κόσμο. Υπάρχει κάποια ρύθμιση του στιλ ‘μόλυνση του διαστήματος’ με βάση την οποία θα μπορούσε να κατηγορηθεί;
Σύμφωνα με το Δίκαιο του Διαστήματος και βάσει της Συνθήκης του ΟΗΕ για το Απώτερο Διάστημα του 1967, έχει συμφωνηθεί πως όλες οι δράσεις που λαμβάνουν χώρα στο διάστημα, πρέπει να διεξάγονται στο όνομα και για το καλό της ανθρωπότητας και να μην γίνεται εκμετάλλευσή του από έθνη. Ας λάβουμε το υποθετικό σενάριο ότι ο Σούπερμαν σώζει τον πλανήτη, πετώντας απειλητικά για την ανθρωπότητα αντικείμενα εκτός της ατμόσφαιρας. Με αυτόν τον τρόπο, καθιστά το διάστημα χωματερή για πυρηνικά όπλα και φονικές μηχανές, συμπεριφορά που φαίνεται να εξυπηρετεί τους σκοπούς της ανθρωπότητας, το οποίο αντισταθμίζεται με τη ρύπανση του Διαστήματος, που ούτως ή άλλως έχει ήδη αρχίσει να απασχολεί τους επιστήμονες, ως πρόβλημα στον πραγματικό κόσμο. Στην ερώτηση πάντως νομίζω υποκρύπτεται και ένα επιπλέον ενδεχόμενο που σχετίζεται με τα διαστημικά σκουπίδια.
Τα περιφερόμενα ήδη υπάρχοντα σκουπίδια στο διάστημα (από χαλασμένους δορυφόρους, δοχεία καυσίμων, μέχρι παξιμάδια και βίδες) ταξιδεύουν με προορισμό το πουθενά, μπορούν οποιαδήποτε στιγμή θεωρητικά να μπουν ξανά στην ατμόσφαιρα, όπως οποιοδήποτε ουράνιο σώμα. Αν ο Σούπερμαν δεν φροντίσει για την οριστική αποσόβηση του κινδύνου, και, ας πούμε, μια πυρηνική κεφαλή που την είχε αφήσει στο διάστημα, επιστρέψει στην ατμόσφαιρα, θα έχει κάθε ευθύνη, εάν αυτή συγκρουστεί με τη Γη. Και αυτό γιατί α) παρενέβη στην αρχική αλληλουχία των γεγονότων, β) έχει την δυνατότητα να αποκρούσει τον κίνδυνο οριστικά γ) δεν το επέτυχε, τιμωρείται για την πλήρη ευθύνη της πράξης. Υπάρχει εννοείται το δόγμα ότι κανείς δεν υποχρεούται στα αδύνατα (π.χ., δυο κολυμβητές πνίγονται την ίδια στιγμή και υπάρχει μόνο ένας ναυαγοσώστης στη παραλία, αν αυτός σώσει μόνο τον ένα, δεν θα φταίει που δεν έσωσε τον άλλον, διότι δεν προλάβαινε) αλλά μιλάμε για τον Σούπερμαν, ο οποίος υποχρεούται στα αδύνατα – and then some more.
Πώς θα μπορούσαν να λειτουργήσουν οι avengers στον πραγματικό κόσμο;
Ιδέα δεν έχω! Το γεγονός ότι δεν λογοδοτούν σε κανέναν, τους κατατάσσει αυτόματα στη κατηγορία Μπάτμαν και Professor X. Η ιδέα να κατευθύνονται από τον ΟΗΕ, θα ήταν μια αρχή, αλλά έχει πάρα πολλά προβλήματα, τα οποία παραδόξως ορθά παρατηρεί ο Captain America στη ταινία Civil War, ότι το να γίνει υποχείριο μιας κυβέρνησης ή μιας ομάδας χωρών δεν του εγγυάται την απονομή της δικαιοσύνης και την αποκατάσταση της τάξης, όσο η συνείδησή του. Το τελευταίο είναι λάθος προφανώς, διότι δεν γίνεται να γυρνάς τον πλανήτη (ή και το σύμπαν) πολεμώντας και καταστρέφοντας, επομένως με κανέναν τρόπο δεν μπορούν να λειτουργήσουν οι Εκδικητές. Πάντα κάποιος θα παθαίνει κακό (όπως στη Sokovia).
Tις προάλλες είχαμε μια απειλή-troll για εισβολή στην area 51. Tι νόμοι θα παραβιάζονταν σε περίπτωση που αυτό συνέβαινε; Το γεγονός ότι ήταν τρολάρισμα είναι κάποιου είδους ελαφρυντικό;
Τα στρατόπεδα και οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις υπάγονται σε ειδικό καθεστώς φύλαξης και προστασίας, δεν νοούνται δε ως δημόσιοι χώροι για λόγους εθνικής ασφάλειας και ακεραιότητας. Η Περιοχή 51 φυλάσσεται από ένοπλους στρατιώτες και εφόσον οι εντολές τους περιλαμβάνουν τη σύλληψη, την άσκηση βίας, ένοπλης μέχρι και με στόχο να προκαλέσουν θάνατο κάποιου εισβολέα, τότε αυτό θα γίνει.
Το τρολάρισμα ως αιτία της συγκέντρωσης των ‘εισβολέων’, θα ληφθεί υπόψη από πριν, εφόσον είναι δείγμα ότι οι ίδιοι δεν θα οπλοφορούν, για παράδειγμα, επομένως μπορούν να αντιμετωπιστούν με ηπιότερα μέσα, όπως προειδοποιήσεις για χρήση βίας, όπλα με πλαστικές σφαίρες ή απλές συλλήψεις όσων πλησιάσουν αρκετά. Στη πραγματικότητα όμως αν κάποιος υπερβεί τα οριζόμενα από τους φύλακες της εγκατάστασης όρια, δεν θα αργήσει να συναντήσει τον Harambe. Το εάν οι εισβολείς είναι ξένος στρατός ή ντόπιοι, δεν παίζει ιδιαίτερο ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα, που είναι ο σκοπός αποτροπής της εισβολής.
Ο James Bond κατά το κλασικό ρητό έχει ‘άδεια να σκοτώνει’. Υπάρχουν τέτοιοι πράκτορες που να δρουν κατά τον τρόπο αυτό σε καιρό ειρήνης; Τουλάχιστον μιλώντας νομικά.
Σύμφωνα με το νομοθετικό πλαίσιο της Ελληνική Υπηρεσίας Πληροφοριών (το δικό μας ανάλογο της MI6), δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα. Ο κανονισμός λειτουργίας αναφέρεται μόνο στη συλλογή και ανταλλαγή πληροφοριών. Στην ΜΙ6 από την άλλη τα πράγματα έχουν αλλιώς. Οι πράκτορες που ήδη παραβιάζουν το νόμο σε ξένα κράτη, σύμφωνα με έναν πρώην εργαζόμενο στην βρετανική υπηρεσία, δεν χρειάζεται να έχουν άδεια να σκοτώνουν, εφόσον δεν έχουν άδεια για κάτι άλλο, πέρα από εντολές. Ούτως ή άλλως, αν εκτεθούν, θα δικαστούν στο εκεί κράτος με ο,τι κατηγορία τους αποδοθεί. Καμία επίσημη κυβέρνηση δεν έχει επέμβει σε τέτοια περίπτωση να ‘καλύψει’ κάποιον πράκτορα της. Επομένως κανείς δεν λέει ότι υπάρχει, κανένας νόμος δεν το αναφέρει, αλλά, αν τεθεί τέτοιο ζήτημα λογικά (και χωρίς να έχω κάποια γνώση ή πληροφορία επ’ αυτού), λύνεται σε διπλωματικό επίπεδο. Ή δε λύνεται και ποτέ.
Ο Professor X έχει σχολείο και μαζεύει κρυφά παιδιά που έχουν υπερφυσικές ικανότητες. Είναι αυτό παραβίαση του νόμου;
Κλασική περίπτωση αρπαγής ανηλίκου. Ο ελληνικός Ποινικός Κώδικας (αρ. 324) προβλέπει κακουργηματική ποινή μεταξύ 5-10 ετών για κάθε ανήλικο κάτω των 14 ετών που αρπάζει, και ένα χρόνο φυλάκισης για κάθε έναν που απήγαγε, άνω των 14 ετών και αυτός διέτρεξε κίνδυνο για τη ζωής του (τυφλά απαντάμε πως όλοι οι μαθητές του Εξέβιερ εμπίπτουν σε αυτή την περίπτωση). Αθροίζοντας τα παιδιά που έχουν ‘φιλοξενηθεί’ ανά τα χρόνια και τα κόμιξ στην Ακαδημία του Xavier, μιλάμε για καραμπινάτη ισόβια ποινή για τον συμπαθή -κατά τα άλλα- καραφλό καθηγητή.
Σημειωτέον δε ότι τα άτομα κάτω των 14 ετών δεν νοούνται ως έχοντες την λεγόμενη δικαιοπρακτική ικανότητα, δεν μπορούν δηλαδή νομικά να αναλαμβάνουν υποχρεώσεις και βάρη και να αποφασίζουν για τους εαυτούς τους, γι’ αυτό άλλωστε έχουν και γονείς, κηδεμόνες και λοιπά, επομένως, αν πουν ότι δεν αποφασίζουν αυτά για τους εαυτούς τους και δεν έχει σημασία αν πήγαν αυτοβούλως.
Τέλος, οποιαδήποτε χρήση των ως άνω μεταλλαγμένων ανηλίκων με σκοπό τη κερδοσκοπία, πάλι πάμε σε πλαίσιο ποινής 5-10 έτη. Σε όλα αυτά μιλάμε πάλι για εγκληματική οργάνωση του 187 ΠΚ, με συνεργούς τους αγαπημένους παιδικούς μας ήρωες, τον Wolverine, τον Cyclops και τα άλλα τα παιδιά.
Στο 10ο επεισόδιο της 4ης σεζόν του GoT, η Arya αφήνει τον Hound να πεθάνει, ακόμα και αν αυτός την παρακαλάει να τον σκοτώσει για να έχει αξιοπρεπή θάνατο. Θα στοιχειοθετούνταν κατηγορία εναντίον της;
Η Arya βρέθηκε μεταξύ των επιλογών να εγκαταλείψει τον Hound και να τον σκοτώσει με τη συναίνεσή του. Το τελευταίο τιμωρείται με φυλάκιση έως 5 έτη, εάν πάσχει από ανίατη ασθένεια. Εφόσον όμως α) ήταν τραυματίας και όχι ασθενής και β) θεραπεύτηκε, η συμπεριφορά της Arya να τον αφήσει να πεθάνει και να μην κάνει τίποτα γι’ αυτό, την καθιστά υπεύθυνη για απόπειρα ανθρωποκτονίας (επειδή τελικά δεν πέθανε) μέσω της παράλειψής της να τον διασώσει.
Η Arya είχε ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να τον διασώσει, επειδή ήταν η μόνη παρούσα όσο ψυχορραγούσε, υπήρχαν τρόποι να αναζητήσει βοήθεια, ακόμα και αν οι πιθανότητες διάσωσης ήταν μειωμένες και παράλληλα είχαν συνταξιδέψει για καιρό μαζί, ο ένας είχε προστατεύσει τον άλλον και στα μάτια του νομοθέτη, αυτό δημιουργεί μια σχέση αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας μεταξύ των δυο προσώπων, η οποία στα μάτια του νόμου ήταν αξιοσημείωτη. Εάν πάντως μιλούσαμε για ασθένεια, και δη ανίατο, η Arya δεν θα τιμωρούνταν που τον εγκατέλειψε, εφόσον ο ίδιος είχε εκφράσει τη βούλησή του να πεθάνει. Το κατά πόσο αυτό θα ήταν δυνατόν να αποδειχθεί σε μια ακροαματική διαδικασία, είναι εντελώς άλλη ιστορία.
Aυτά που έκανε ο Sasa Baron Cohen στο ‘Borat’ και στο ‘Who is America?’, κατά πόσο είναι παράνομα εφόσον ξέρουν ότι βιντεοσκοπούνται αλλά δεν ξέρουν τον σκοπό της βιντεοσκόπησης;
Ψωμοτύρι θα είναι λογικά για τον Κοέν οι αγωγές για προσβολή προσωπικότητας (αρ. 57 ΑΚ). Η φόρμα του δεν έχει αλλάξει από όταν ξεκίνησε το Ali G Show. Επομένως, κατά τη συνήθη πρακτική, ο κάθε συνεντευξιαζόμενος υπέγραφε ένα συμφωνητικό με επίτηδες αρκετά ασαφείς όρους. Ανυποψίαστοι αυτοί το υπέγραφαν, κατά τη συνήθη πρακτική. Εφόσον υπογράφεις ένα έγγραφο, η ευθύνη για ένα γεγονός που συμφωνείται βάσει της ενυπόγραφης συμφωνίας πρέπει να προκύπτει από την τελευταία, πράγμα που καθιστά ευνόητο ότι ο SBC έχει φροντίσει να καλύπτεται, ώστε να μην τον κυνηγούν. Εξωσυμβατικά πάντως, κατά τη προσωπική μου άποψη, ο κωμικός προστατεύεται απολύτως τόσο από την ελευθερία της έκφρασης και ανάπτυξης της προσωπικότητας, όπως αυτή ορίζεται κατά το Σύνταγμα.
Επιπλέον, σύμφωνα με το αρ. 10 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, οι δημοσιογράφοι έχουν καθήκον να ενημερώνουν το κοινό για υποθέσεις και θέματα που έχουν δημόσιο ενδιαφέρον και αντίστοιχα το κοινό έχει δικαίωμα να ενημερώνεται για ζητήματα και υποθέσεις γενικού ενδιαφέροντος. Ειδικά εφόσον πρόκειται για πρόσωπα της δημόσιας ζωής ή θέματα δημοσίου ενδιαφέροντος, η ανάγκη ενημέρωσης του κοινού είναι εντονότερη. Με βάση αυτό και πρώτον, το γεγονός ότι ζούμε σε μεταμοντέρνους καιρούς, όπου το κοινό ενημερώνεται όχι μόνο από τη Deutsche Welle και τους Times αλλά και από τον John Oliver και τον Stephen Colbert, ένας κωμικός μπορεί να παράξει δημοσιογραφική ύλη. Δεύτερον, ο SBC στο ‘Who is America?’ στόχευσε σε πρώην και νυν πολιτικούς αξιωματούχους, δημόσια πρόσωπα. Επομένως, πιστεύω πως θα πρέπει να καλυφθεί από τις προαναφερθείσες διατάξεις και να μην ευδοκιμήσει καμία αγωγή εις βάρος του, καθώς η ενδεχόμενη προσβολή του χαρακτήρα καλύπτεται από το δικαιολογημένο ενδιαφέρον του κοινού.
Η πρακτική των Men In Black να αλλοιώνουν με ειδικό μηχανισμό τη μνήμη όσων είναι μάρτυρες εξωγήινης παρουσίας είναι καταχρηστική;
Εδώ τίθεται το φιλοσοφικό ερώτημα, με το δέντρο που πέφτει στο δάσος και σε περίπτωση που δεν το είδε ή δεν το άκουσε κανείς, αν τελικά έπεσε πραγματικά. Η μνήμη δεν συνιστά νομικά ένα προστατευτέο ανθρώπινο αγαθό (κυρίως γιατί δεν έχει βρεθεί τόσο αποτελεσματικός τρόπος να πληγεί, όσο στις ταινίες). Εφόσον, λοιπόν, η διαγραφή της μνήμης γίνεται αποκλειστικά και μόνο για το περιστατικό της επαφής ανθρώπων με εξωγήινους και δεν επηρεάζει με κανέναν τρόπο τη ζωή των πολιτών, παρά μόνο διαφυλάσσει την αρμονική συνύπαρξη με τους φίλους μας από το διάστημα και τη διαχείριση αυτών, ίσως να μην είναι πολύ κακή ιδέα, δεδομένου του χάους που θα προκαλούνταν, αν δεν υπήρχε αυτό το μαραφετάκι και εκτιθέμεθα σε αυτή την πληροφορία που θα μετέβαλε την παγκόσμια κοινωνική ισορροπία για πάντα. Πιστεύω πως μπορεί να λειτουργήσει μόνο στο πλαίσιο μιας μεταβατικής κατάστασης στη Πληροφορία, και όχι ως μόνιμο μέτρο συντήρησης της κατάστασης. The truth is out there.
Η διάσημη κλωτσιά του Καντονά σε οπαδό της Κρίσταλ Πάλας που χαιρετούσε ναζιστικά και τον έβριζε, πως αξιολογείται ποινικά;
Σύμφωνα με την εκδοχή του Καντονά, ο συγκεκριμένος οπαδός τον έβριζε καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα για την καταγωγή του, έβριζε χυδαία τη μητέρα του και άλλα τέτοια προσβλητικά της τιμής και της υπόληψής του. Ο Καντονά αμύνθηκε υπερασπιζόμενος αυτό του το έννομο αγαθό, υπερβαίνοντας όμως με τη συμπεριφορά του την επιθετική συμπεριφορά του οπαδού. Η κλωτσιά κουνγκ-φου του Καντονά μπορεί να θεωρηθεί αμυντική συμπεριφορά καθ’ υπέρβαση των ορίων της άμυνας, επομένως είναι τιμωρητέα. Επιπλέον του αποδίδεται το ελαφρυντικό της δικαιολογημένης αγανάκτησης από την ανάρμοστη συμπεριφορά του παθόντος κατ’ αρ. 84 περ. γ ΠΚ.
***
Και μην ξεχνάς! Αν κι εσύ δεν έχεις βγει ακόμα από το μυαλό του John Malkovich, άκου το POP για τις Δύσκολες Ώρες με καλεσμένο τον ίδιο τον θρυλικό ηθοποιό.