Γιατί το ‘Pushing Daisies’ είναι απλά φανταστική σειρά για την καραντίνα

Με τον COVID-19 να εξαπλώνεται και τα μέτρα των κυβερνήσεων παγκοσμίως να απαιτούν την παραμονή σου στο σπίτι, το binge είναι μονόδρομος. Το ‘Pushing Daisies’ είναι μία ακόμα από τις δημιουργίες του Fuller (Dead Like Me, Wonderfalls, Hannibal) που δεν είχαν τη διάρκεια ζωής που τους άξιζε, αλλά αυτό σημαίνει πως τα 22 του επεισόδια θα φύγουν μονορούφι τώρα που τα χρειάζεσαι.

Η ιδέα που ξεκίνησε για τον Fuller ως spin-off του ‘Dead Like Me’ πριν εξελιχθεί σε κάτι ανεξάρτητο και τελείως δικό του, ακολουθεί τον Ned. Έναν ιδιοκτήτη diner με ειδίκευση στις πίτες που σύστησε σε πολλούς από εμάς το ταλέντο του Lee Pace για πρώτη φορά. Ο Ned έχει παράλληλα και την πιο αλλόκοτη part-time δουλειά.

Με τη βοήθεια της μακάβριας υπερδύναμής του, ανασταίνει με ένα άγγιγμα ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες και τους ρωτάει ποιος διέπραξε τον φόνο τους. Διαλευκάνει εγκλήματα κατ’ αυτόν τον τρόπο δηλαδή, αλλά υπάρχουν και παγίδες. Τα πτώματα πρέπει να αναστηθούν για μόλις 1 λεπτό. Αν μείνουν ζωντανά για παραπάνω, το άτομο που θα περάσει πρώτο από δίπλα τους θα πεθάνει στη θέση τους. Αν, τώρα, ο Ned αγγίξει για δεύτερη φορά τον άνθρωπο που έχει γυρίσει στη ζωή, τότε αυτός πεθαίνει για πάντα.

Όταν όμως μία από τις γυναίκες που ανασταίνει είναι η Chuck (Anna Friel), ο μεγάλος παιδικός του έρωτας, δεν πάει η καρδιά στον ‘Piemaker’ να την αφήσει να ξαναπεθάνει. Η Chuck γίνεται γρήγορα μέλος της ομάδας εξιχνίασης εγκλημάτων του Ned προσδίδοντας το νοιάξιμο και τη φροντίδα που απουσίαζαν νωρίτερα από μια οικονομική, ουσιαστικά, επιχείρηση, και στην πορεία γίνεται επίσης και σύντροφος του Ned. Ούτε εκείνη, άλλωστε, τον είχε ξεχάσει ποτέ.

Η σχέση τους, τώρα, θα είχε δύο προκλήσεις στη διάρκεια της σειράς. Τη δυσκολία του Ned να αποκαλύψει στην Chuck πως άθελά του έγινε η αιτία να πεθάνει ο πατέρας της όταν ήταν μικροί και, προφανώς και κυρίως, ότι δεν θα μπορούσαν να αγγίξουν ποτέ ο ένας τον άλλον.

Εδώ όμως έρχεται η επινοητικότητα του ‘Pushing Daisies’ για να αποδείξει πως όποιος θέλει αρκετά – τρομερά πάρα πολύ για την ακρίβεια – μπορεί.

Είσαι σε προσωπική καραντίνα, αλλά δεν μπορείς να αντισταθείς στα χάδια; Κάντο όπως ο Ned και χρησιμοποίησε κάποιο ξύλινο μαγειρικό εργαλείο (αφού το απολυμάνεις πρώτα!).

Το ‘Pushing Daisies’ είναι πραγματικά οδηγός για τον έρωτα στα χρόνια του κορονοϊού.

Ο Ned και η Chuck κοιμόντουσαν σε διαφορετικά κρεβάτια ή και σε διαφορετικά δωμάτια αγγίζοντας τον τοίχο στο ίδιο σημείο σαν να κρατούσαν ο ένας το χέρι του άλλου. Όταν ήθελαν να χορέψουν, φορούσαν στολές μελισσοκόμων. Γιατί να κολλάς στις λεπτομέρειες όταν μπορείς να τις παραγγείλεις;

Στα πιο χαρακτηριστικά στιγμιότυπα της σειράς, αυτά που επιβιώνουν στις λίστες προτάσεων ψυχαγωγίας εδώ και μία δεκαετία που έχει τελειώσει η σειρά, το ζευγάρι φιλιέται χρησιμοποιώντας ζελατίνη.

Επειδή μία ατυχής συγκυρία σε αυτοκίνητο που έριξε την Chuck πάνω του παραλίγο να της στερήσει τη ζωή (τη γλίτωσαν γιατί ήταν και οι δύο μέσα σε σάκους διακομιδής πτωμάτων, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία), ο Ned είχε φτιάξει ακόμα και ένα διαχωριστικό στο αυτοκίνητό του για να μπορεί η Chuck να ταξιδεύει δίπλα του. Είχε ανοίξει τρύπες κιόλας για να μπορεί να τον κρατάει με τη βοήθεια πλαστικού γαντιού.

Πέρα από how-to για την καραντίνα όμως, το βραβευμένο με 7 Emmys ‘Pushing Daisies’ είναι παυσίπονο και για δύσκολες στιγμές πέρα από την καραντίνα.

Η σειρά είναι ένα καραμελόχρωμο, βουκολικό, τεκνικολόρ ‘50s διακοσμημένο σκηνικό που κερνάει πίτες και ανθρωπιά για να πάνε τα βάσανα κάτω. Κάπου μεταξύ ‘Amélie’ και Tim Burton, είναι ένα παραμύθι – πλήρες κιόλας, με τον αφηγητή του! – για πίτες, σκύλους, χαμένα παιδικά χρόνια και ρομάντσα, που βρίσκει προσωρινή ανακούφιση στις ζωές μας που, με ή χωρίς Ned, θα καταλήξουν κάποια στιγμή αναπόφευκτα στον θάνατο.

Γι’ αυτό ακριβώς, λέει το ‘Pushing Daisies’, ας περάσουμε όσο καλύτερα μπορούμε όσο είμαστε ακόμα εδώ. Ακόμα και στην απομόνωση.

Τόσο απλά.

***

Δέκα χρόνια μετά το τέλος του ‘Lost’, η ομάδα του POP για τις Δύσκολες Ώρες επιστρέφει στο Νησί. Με καλεσμένο τον υπερφανατικό Lostάκια και υπάλληλο της Dharma Initiative, Θέμη Καίσαρη, αναλύουμε τα κυριότερα σημεία της 5ης σεζόν και εξετάζουμε τη σοβαρή πιθανότητα να είναι κρυφά η καλύτερη σεζόν της σειράς-φαινόμενο.