Η Αγγελική Νικολούλη έχει υπάρξει συνοδηγός σε δολοφόνους

Ακολούθησε το ‘Ρεπορτάζ στην Ομίχλη’ για δυο χρόνια και από το 1995 μέχρι σήμερα, το ‘Φως στο Τούνελ’, η εκπομπή που η Αγγελική Νικολούλη παρουσιάζει κάθε Παρασκευή, το δικό της ‘τηλεοπτικό παιδί’ που δημιούργησε με χιλιάδες ώρες επίμονου ρεπορτάζ, με αναζητήσεις ανθρώπων που μπλέκονταν σε ένα ατέλειωτο δίχτυ εγκληματικών δραστηριοτήτων.

Αντί εισαγωγής

Η τηλεόραση του πρώτου μισού της δεκαετίας του ’90 ήταν σαν μια αλαζονική ντίβα, λουσμένη σε αστερόσκονη και με ένα μικρόφωνο στο χέρι, έτοιμη να τραγουδήσει από το ‘Phantom of the Opera’ μέχρι το ‘Ακρογιαλιές, Δειλινά’. Η ψυχαγωγία, με προγράμματα όπως το ‘Μπράβο’ της Ρούλας Κορομηλά και το ‘Με Αγάπη Άννα’ της Άννας Βίσση, έπρεπε να είναι πάντα λαμπερή και ανέφελη, πάνω σε ένα συννεφάκι ροζ τσιχλόφουσκας, ενώ οι ενημερωτικές εκπομπές είχαν ως σημείο αναφοράς την καινοτομία των διαλόγων μέσα από τηλεοπτικά ‘παράθυρα’ και την έντονη κομματική πόλωση μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας. Σε εκείνη την εποχή, η Αγγελική Νικολούλη επιλέγει ένα δρόμο διαφορετικό: Δημιούργησε μια εκπομπή που ρίχνει φως σε ανθρώπους που ξαφνικά εξαϋλώθηκαν σε ένα πηχτό σκοτάδι.Άνοιξε η γη και τους κατάπιε. Πώς όμως;

The Unorthodox Crime

Αυτό που σήμερα ονομάζουμε ‘True Crime’ και γίνεται ύλη για σειρές δεκάδων επεισοδίων στο Netflix, στα χέρια της δημοσιογράφου/παρουσιάστριας γίνεται ένας καμβάς από συναισθήματα, μια διακλάδωση ανθρώπινων σχέσεων, ένα κουβάρι ερωτοαπάντησεων μπλεγμένο με καρφιά. Η αλήθεια δεν έρχεται πάντα με τον πιο ορθόδοξο τρόπο.

Παρακολουθώ τις τηλεοπτικές ιστορίες της Αγγελικής Νικολούλη από τη δεκαετία του ’90 και φυσικά δεν μπορώ να ξεχάσω ορισμένες όπως εκείνη της Δήμητρας Βούλγαρη, που εμφανίστηκε στο στούντιο του ‘Φως στο Τούνελ’ για να αναζητήσει το σύζυγο της. Η 38χρονη ‘μαύρη χήρα’ της Ερμιόνιδας φιλοξενήθηκε και μια ακόμα φορά στην εκπομπή, όταν και οι  πιεστικές ερωτήσεις της Αγγελικής Νικολούλη την έκαναν να μπερδευτεί, να χάσει τα λόγια της, να προδώσει η ίδια το αποτρόπαιο έγκλημα της.

Η παραπάνω ιστορία είναι μονάχα ένα παράδειγμα από τα σενάρια αληθινής ζωής που έχουν εκτυλιχθεί στο πλατό του Alpha, με παρουσιάστρια την Αγγελική Νικολούλη. Κάθε ρεπορτάζ της είναι πρωτόλειο και λιτό. Υπάρχουν κατ’αρχήν επίμονες ερωτήσεις, προσηλωμένες στο στόχο της διαλεύκανσης της εκάστοτε υπόθεσης. Παράλληλα, η κάμερα δεν στέκει απειλητικά, σαν μέγγενη, πάνω από τους ερωτηθέντες, αλλά βρίσκεται εκεί σαν ένα τρίτο μάτι, ένας ερμηνευτής των οπτικών και εκφραστικών σημάτων που προκύπτουν από την γλώσσα του εκάστοτε σώματος. Οι καλεσμένοι συχνά διαπιστώνουν πως δεν έχουν τρόπους διαφυγής, πρέπει να απαντήσουν στο ζητούμενο που θέτει η δημοσιογράφος. Η Αγγελική Νικολούλη δεν κάνει ανάκριση, όμως είναι σπάνιες οι φορές που δεν θα καταφέρει να συλλέξει τις πληροφορίες που αποζητά.

Ελιγμοί τρόμου μέσα σε θραύσματα αλήθειας

Η διαλεύκανση του μυστηρίου υφαίνεται πόντο-πόντο και η πλοκή δεν λειαίνεται στις γωνίες, όπως συμβαίνει στις ιστορίες του Netflix. Οι εκπομπές μπορούν να γίνουν μαραθώνιες σε διάρκεια, αλλά τίποτα δεν πετιέται έξω. Το ‘Φως στο Τούνελ‘ είναι μια διαρκής καινοτομία τηλεοπτικής έρευνας και αφήγησης.

Επιχείρησα να προσεγγισω την ίδια την Αγγελική Νικολούλη και να της ζητήσω να ορίσει εκείνη τη διαδικασία της έρευνας της, αλλά και να αφηγηθεί με τον δικό της τρόπο, τις αποστάσεις που έχει διανύσει αυτός ο γαλαξίας τηλεοπτικών ιστοριών του ΄Τούνελ’ μέσα σε τρεις δεκαετίες. Ας την αφήσω να τα πει καλύτερα εκείνη:

“Η κάμερα δεν παγιδεύει πάντα ένα δολοφόνο. Υπάρχουν δράστες που ξέρουν να ξεφεύγουν από ερευνητές και από κάμερες. Αλλού είναι για μένα η ουσία. Να μπορείς να μελετήσεις τη γλώσσα του σώματος, να είσαι ενήμερος για όσα έχουν συμβεί και να προκαλέσεις αντιφάσεις. Να συνεχίσεις πιεστικά την έρευνα και να την καταγράφεις. Επικεντρώνεσαι μετά στην ανάλυση εικόνας και στοιχείων και κάπου εκεί θα βρεις το κλειδί του γρίφου…“.

“Ψάχνοντας σε βάθος μια περίεργη υπόθεση αναλύω το προφίλ του αγνοουμένου και επικεντρώνομαι στους ρυθμούς του και στις συνήθειές του. Εστιάζω σε αυτούς που ήταν τελευταία μαζί του. Αυτοί οι μάρτυρες συνήθως ξέρουν περισσότερα από όσα λένε. Αν είναι δεμένοι με τα άτομα που αναζητώ, επιμένω. Κάπως έτσι κινήθηκα στην υπόθεση της Κικής Κούσογλου στη Βέροια και επέμενα με τον φίλο της. Βρέθηκα δίπλα του στο κρεβάτι που υποψιαζόμουν ότι την σκότωσε. Κάθισα στη θέση του συνοδηγού στο αυτοκίνητό του, με το οποίο υπέθεσα ότι την μετέφερε νεκρή για να την εξαφανίσει. Στην πορεία αποδείχτηκε ότι ήταν ο δολοφόνος της και έδρασε με αυτόν ακριβώς τον τρόπο“.

“Είναι και οι γυναίκες που βρέθηκαν στον καναπέ του «Τούνελ», για να αναζητήσουν στοιχεία για τους δολοφόνους του άντρα της η μία και για την εξαφάνιση του γιου της η άλλη. Οι υποθέσεις τους εκκρεμούν δικαστικά σε εφετεία και δεν μπορώ να πω λεπτομέρειες. Πρωτόδικα καταδικάστηκαν ως ένοχες των δολοφονιών συζύγου και γιου αντίστοιχα. Υπάρχουν και άλλες ιστορίες ιδιαίτερες στην πορεία αυτών των χρόνων“.

“Δένομαι συναισθηματικά με όλες τις ιστορίες που ερευνώ. Μπορείς να με ρωτήσεις για μια υπόθεση που ασχολήθηκα στο ξεκίνημα της καριέρας μου και να σου πω τις λεπτομέρειές της. Μου είναι δύσκολο να απεμπλακώ από μια ιστορία και αν είναι και πολύκροτη, όλο σ’ αυτήν ξαναγυρνάω“.

“Είναι αρκετά τα περιστατικά που δεν θα ξεχάσω ποτέ, σε αυτήν την πορεία την είκοσι πέντε χρόνων. Απίστευτες υποθέσεις που συνάντησα και στην ενότητα ‘Παιχνίδια Ζωής’ που είχα καθιερώσει στην αρχή. Μάνες να ψάχνουν για χρόνια τα παιδιά που τους είχαν κλέψει και αυτά να είναι κυριολεκτικά, δίπλα τους… Παιδιά να αναζητούν δεκαετίες ολόκληρες την ταυτότητα της ζωής τους και να την βρίσκουν μέσα σε λίγα λεπτά…Αμέτρητες υποθέσεις που χαράχτηκαν στην μνήμη και στην καρδιά μου“.

“Ειδικότερα, θα ήθελα να σας πω για το θρίλερ που έμεινε χαραγμένο όχι μόνο στην δική μου ψυχή, αλλά στις μνήμες και στις καρδιές πολλών. Είναι η υπόθεση του Γιώργου Νικολαϊδη και της Σούλας Καλαθάκη. Για να διαλευκανθεί αυτή η ιστορία και να αποδοθεί δικαιοσύνη, η έρευνά μας κράτησε κοντά εννιά χρόνια. Ο φίλος του θύματος ήταν γιος γιατρού και δημιούργησε μια παραβατική ομάδα για να απαγάγουν και να δολοφονήσουν τον επιχειρηματία και τη συνεργάτιδα του. Ο σκοπός τους ήταν να αποσπάσουν τα pin από τις κάρτες για να βάλουν στο χέρι τις καταθέσεις του. Ο ‘σκληρός’ της ‘παρέας’ που φέρεται να τους δολοφόνησε, είχε βγει με άδεια από τις φυλακές για το διπλό φονικό συγγενών του. Ένα θρίλερ με απίστευτες ανατροπές που καθήλωσε τους τηλεθεατές, δίνοντας στο ‘Τούνελ’ πάνω από 70% τηλεθέαση“.

“Είναι μια δύσκολη εποχή για ‘μένα. Βιώνω μια φάση αγανάκτησης και οργής για όσα συμβαίνουν σε συνανθρώπους μας που αγνοούνται και τους βρίσκουμε πεταμένους ή θαμμένους στα αζήτητα. Εικοσιπέντε χρόνια αγωνίζομαι για να καταλάβουν οι κρατικοί γραφειοκράτες ότι δεν μπορούν να παίζουν με ανθρώπινες ζωές, δεν μπορούν να τις πετάνε στα σκουπίδια ή να τις εξαφανίζουν σε χωνευτήρια, σαν να μην υπήρξαν ποτέ“.

Δεν είναι το ‘Twilight Zone’, ούτε το ‘X-Files’, ούτε το ‘CSI’ αυτό που δημιούργησε η Αγγελική Νικολούλη και διαθέτει μέχρι και σήμερα λόγο ύπαρξης. Το ‘Φως στο Τούνελ’ είναι ανθρώπινες ιστορίες που αφήνουν χιλιόμετρα πίσω τους την μυθοπλασία και εξελίσσονται χιλιόμετρα μακριά από τις κάμερες ενός τηλεοπτικού στούντιο. Το μοναδικό happy end εδώ, είναι η λύτρωση.