9 πράγματα που δεν μου έλειψαν καθόλου σε αυτή την καραντίνα

Τα Social Media

Υπήρχε ένα meme κάποτε που κατέληγε στην ατάκα ‘enough internet for today’. Και πραγματικά είναι πολλές οι φορές που το ένιωσα. Ιδίως όταν η κατρακύλα της βαρεμάρας με έφερε σε tik-tok των celebrities. Εκεί είναι που δεν έπαιρνε άλλη κατηφόρα. Λίγες όμως οι φορές που πράγματι έκλεισα την οθόνη. Ακόμα και όταν διάβαζα ή γυμναζόμουν το χέρι μου πήγαινε σε μια millennial εκδοχή του Dr. Strangelove προς την τσέπη όπου βρισκόταν το κινητό. Κάποιες φορές το κράταγα. Κάποιες όλες όχι. Enough internet for this year.

Τα video γυμναστικής στο youtube

Για αυτά έχω να πω ένα πράγμα. Πρέπει να βρεθεί ένα metric system ως προς το ποιος είναι ο αρχάριος και ποιος ο προχωρημένος. Δηλαδή οκ. Μπορεί να μπεις σε ένα βίντεο για αρχάριους που να είναι ένας τύπος που ανεβαίνει με push-ups στο Καϊμάκτσαλαν. Στο επόμενο βίντεο ο ίδιος χαμογελαστός κύριος με το μπράτσο μεγαλύτερο από το κεφάλι να λέει για προχωρημένη άσκηση και να κάνει επί 45′ διατάσεις του Κωνσταντάρα.

Ο Άκης Πετρετζίκης

Έχω δηλώσει τη βαθύτερη πίστη μου ότι πρόκειται για τον λανθάνοντα ηγέτη αυτής της χώρας. Σήμερα ξύπνησα 9.15 το πρωί. Ως τις 10.30 έχω ακούσει 2 φορές το όνομά του και έχω δει 2 φωτογραφίες του. Θεωρώ ότι είμαστε πολύ κοντά στην εποχή που ο Τσιόδρας θα βγάλει ένα σταδιακό πλάνο εξόδου από την πανδημία και, αφού το παρουσιάσει, θα τονίσει ότι “είναι συνταγή του Άκη”. Σε κάθε περίπτωση όμως, αυτή είναι μια καλή περίπτωση που είναι κάτι, ξέρει αυτά που λέει και σε κάνει και εσένα δημιουργικό.

Τα SMS

Noμίζω ότι τώρα είναι η κατάλληλη ευκαιρία. Αφού προσέφεραν την τελευταία υπηρεσία τους στον άνθρωπο, μπορούν να πάνε να αναπαυτούν παίζοντας στο γρασίδι με τα εγγόνια τους. Να φύγουν τώρα που είναι ψηλά. Τhank you for your service. Πάντα θα θυμάμαι που διάβαζα μηνύματα 54 λέξεων από τη γυμνασιακή μου κοπέλα και έπρεπε να κάνω 56 σκρολ.

Η τέχνη της φωτογραφίας

Το προσωπικό μου Instagram έχει γεμίσει με φωτογραφίες σε μια κορύφωση της προσπάθειας μου να βρω κάτι λίγο πιο όμορφο μέσα στη μιζέρια. Θα βρείτε χωράφια, τσιμέντα, τοίχους, ηλεκτρολογικές εταιρείες. Όλα τα καλά του κόσμου. Ποιος φωτογραφίζει πια την golden hour στη χώρα της Αστυπάλαιας. Πόσο μπανάλ. Τώρα η φάση είναι καραντίνα και True Detective.

To βόλεμα

Το έχουμε πει και αλλού. Φτάνει λίγο με την άνεση, θέλω να με πονέσει λίγο η μέση μου από την ορθοστασία ή ακόμα καλύτερα επειδή κάθομαι σε μια ετοιμόρροπη καρέκλα. Μέχρι την 3η βδομάδα ήταν καλό να τα έχεις όλα στο πιάτο χωρίς να χρειαστεί να κάνεις παρά ελάχιστα. Μετά άρχισε να γίνεται φρίκη.

Το σπιτικό φαγητό

Όταν ήμανε φοιτητής το ΔΥΟ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΔΕΚΑΤΡΙΩ θυμάμαι να έχω μια συζήτηση όπου θεωρούσα ακατανόητο που άνθρωποι γκρινιάζουν, επειδή δεν έχουν σπιτικό φαγητό. Μετά μεγάλωσα. Ωρίμασα. Άρχισα να τρώω λαχανικά και όσπρια. Φτάνει όμως τώρα. Τώρα επιστρέφω στα φοιτητικά μου χρόνια. Τι να πει ένα καλομαγειρεμένο παστίτσιο μπροστά στη σάπια τυρόπιτα που τρως στις 6 το πρωί για να στρώσεις στομάχι. Σίγουρα πολλά και υποτιμητικά. Αλλά κάποιες φορές και τα χειρότερα σου λείπουν.

Τα sport

Αυτές τις μέρες είδα το Last Dance, είδα και τη Sunderland, είδα και πολλά παλιά παιχνίδια. Ομολογώ ότι ήταν σαν να ξαναέζησα από την αρχή τη μαγεία των sport χωρίς όλη αυτή την τοξικότητα που τα περιβάλλει. Τα είδα ως ιστορία. Χωρίς βρισίματα, ξυλίκια, τσακωμούς, φανατισμούς. Δεν θέλω να φανώ boomer. Δεν λέω ότι “τότε ήταν καλύτερα που σκίζαμε τα γόνατά μας στα τσιμέντα για να πληρωθούμε 3 δραχμές τη βδομάδα”. Αλλά ίσως και να το λέω.

Η γραφικότητα

Ίσως η γραφικότητα να αποτελεί τον σύνδεσμο του παλιού προπανδημικού κόσμου με τον νέο. Σε αυτή τη φάση αντιμετωπίσαμε ή γίναμε συμμέτοχοι μιας απύθμενης γραφικότητας που λειτουργούσε λίγο σαν τον Μπολτ, όταν έκανε τις κούρσες των 100μ. Εκεί που έλεγες ότι δεν μπορεί να γίνει κάποιος πιο γραφικός, μονολογούσες “τι έκανε ο άνθρωπος; ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΡΕΚΟΡ”. Στην πρωτοπορία αυτής της γραφικότητας ο Donald Trump, o Boris Johnson και ο Bolsonaru.