O Rio Ferdinand διέλυσε τον πιο υπέροχο μύθο της εποχής Moyes στη Γιουνάιτεντ
Φαίνεται πώς ο Φιλ Γιαγκέλκα δεν δίδαξε τα μυστικά της μπάλας στο κεντρικό αμυντικό δίδυμο της ομάδας. Κρίμας.
- 24 ΜΑΙ 2020
Ήταν μια αδιανόητα δύσκολη αποστολή. Όταν ο Άλεξ Φέργκιουσον ανακοίνωνε την αποχώρηση του από τον πάγκο της Μάντσεστερ Γιουνάητεντ στο τέλος της σεζόν 2012-2013 κανείς μα κανείς δεν ζήλευε τον άνθρωπο που θα τον διαδεχόταν. Ο συνεχιστής άλλωστε του ‘Φέργκι’ δεν έπρεπε απλώς να αναλάβει τα ηνία μιας απόλυτα επιτυχημένης ομάδας, κάτι που έκανε την εκ νέου κατάκτηση της κορυφής όχι επιτυχία αλλά απλά αυτονόητη εξέλιξη, αλλά έπρεπε να βρει την δική του θέση σε έναν οργανισμό που λειτουργούσε από την κορυφή ως τα νύχια με το καλούπι που είχε φτιάξει ο προκάτοχός του.
Όταν λοιπόν ανακοινώθηκε η επιλογή του Ντέηβιντ Μόης, ακόμα και ο πιο φανατικός φίλος της Γιουνάητεντ απόρησε. Απόρησε γιατί από τον μαθημένο στα δύσκολα της κορυφής ‘Φέργκι’ ερχόταν ένας ‘άγουρος’ σε τέτοια δεδομένα προπονητής, που ναι μεν είχε κάνει καλή δουλειά στην Έβερτον, αλλά μέχρι εκεί και ούτε σπιθαμή παραπέρα. Ήταν όμως ο εκλεκτός του σερ Άλεξ και όπως ήταν λογικό, ο λόγος του είχε πολύ μεγάλο ειδικό βάρος.
“Σίγουρα βλέπει κάτι που δεν βλέπουμε εμείς και εν τέλει ποιοι είμαστε εμείς για να τον αμφισβητήσουμε” σκέφτηκε ο λαός (αλλά και η διοίκηση εδώ που τα λέμε) του συλλόγου και έτσι ξεκίνησε η εποχή Μόης στο κόκκινο μισό του Μάντσεστερ.
Η συνέχεια ασφαλώς πολύ γνωστή. Ο σκωτσέζος κόουτς απέτυχε παταγωδώς, δεν έδειξε ποτέ ικανός να γεμίσει τα πολύ μεγάλα παπούτσια του σερ Άλεξ, έχασε από νωρίς τον σεβασμό των ‘παλαιών’ των αποδυτηρίων και δεν είναι υπερβολή να πούμε πως η καριέρα του ως πρώτος προπονητής δεν κατάφερε ποτέ να ‘ισιώσει’ από την ζαλάδα του περάσματός του από τους κόκκινους διαβόλους.
Οι ιστορίες που βγήκαν από το πέρασμά του πολλές. Από την σχεδόν Keystone-cops-ική εξέλιξη της μεταγραφής του Μαρουάν Φελαινί, τις παταγωδώς αποτυχημένες ‘καταδιώξεις’ παικτών από το πάνω ράφι και ασφαλώς τα αναρίθμητα ‘γράψε λάθος’ του Μόης που ξέφυγαν από τα αποδυτήρια της ομάδας, το μόνο σίγουρο είναι πως εκείνη την περίοδο το να βλέπεις την Manchester United ήταν σα να βλέπεις το απόλυτο ποδοσφαιρικό car-crash.
Τίποτα όμως δεν ανέδειξε το παραπάνω με μεγαλύτερο στόμφο από την περίφημη στιγμή που σύμφωνα με την ποδοσφαιρική μυθολογία, ο Μόης κάλεσε τον Νεμάνια Βίντιτς και τον Ρίο Φέρνινταντ στο γραφείο του και τους ζήτησε να μάθουν λίγη αμυντική μπαλίτσα από τον Φιλ Γιαγκέλκα. Για την ιστορία, να πούμε ότι το δίδυμο Ριο Φέρντιναντ – Νεμάνι Βίντιτς είναι ξεκάθαρα το πιο επιτυχημένο ντούο σέντερ μπακ στην ιστορία του συλλόγου, ένα αληθινό unit ποδοσφαιρικό, πάνω στο οποίο ο Άλεξ Φέργκιουσον ‘έχτισε’ τις τελευταίες εξαιρετικές ομάδες που παρέταξε στο γήπεδο. Με τον ‘σκληρό’ Βίντιτς να ‘κουμπώνει’ τέλεια στον σαφώς πιο τεχνικό και ‘εγκεφαλικό’ Φέρντιναντ, η Γιουνάητεντ δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι αποτέλεσε ένα από τα βασικά δομικά στοιχεία για το πως το σύγχρονο ποδόσφαιρο εξέλιξε την τέχνη του κεντρικού αμυντικού. Σε αυτό λοιπόν το δίδυμο, πάντα σύμφωνα με τον μύθο, ο Μόης θέλησε να δείξει την ‘επόμενη μέρα’, ζητώντας τους να μάθουν πώς να παίζουν από πλάνα του Φιλ Γιαγκέλκα, του αγαπημένου του κεντρικού αμυντικού από τα τελευταία του χρόνια στην Έβερτον.
Αν θέλετε να το βάλουμε λίγο σε ένα πιο καθημερινό πλαίσιο, είναι σαν να πηγαίνεις στο εργοστάσιο της Λαμποργκίνι ας πούμε και να τους λες “ωραίες οι μηχανές σας ρε παιδιά δε λέω, αλλά σαν του σουζούκι το βιτάρα που είχα πιτσιρικάς δεν είναι”. Καλά χρυσά τα βιτάρα που είχε στα μετόπισθέν του στην Έβερτον ο Μόης, αλλά ΑΣΦΑΛΩΣ δεν μπορείς να τα χρησιμοποιείς ως παράδειγμα προς μίμηση, όταν κάποιος σου δίνει τα κλειδιά μιας Λαμποργκίνι. Απλά δεν γίνεται.
Κι όμως. Ο ποδοσφαιρικός μύθος μας έλεγε ότι έτσι έγινε, σε μια ιστορία που όπως είπαμε ήταν χαρακτηριστικό παράδειγμα της εποχής Μόης στην Γιουνάητεντ. Τι κρίμα λοιπόν που ήρθε ο ένας εκ των δύο κεντρικών αμυντικών για να κάνει την λαμπρή αυτή ιστορία χίλια κομμάτια. “Δεν ξέρω από πού ήρθε αυτή η ιστορία για να είμαι ειλικρινής, δεν έγινε ποτέ κάτι τέτοιο”, είπε ο Ρίο μιλώντας στο Savage Social. “Άκου, ο Φιλ Γιαγκέλκα ήταν ένας πολύ καλός παίκτης”, συνέχισε. “Είμαι σίγουρος ότι δεν θα μας έδειχνε βίντεο πλάνα του Φιλ για να μας πει πώς να κάνουμε αυτό ή εκείνο, οπότε δεν ξέρω από πού βγήκε αυτή η ιστορία. Είναι ένας μύθος που έχει γεννηθεί από το πουθενά. Κάποιος το ονειρεύτηκε και έχει γίνει ένα φοβερό meme”.
Και έτσι απλά, ο πλέον καταπληκτικός μύθος της εποχής Μόης διαλύεται. Αίσχος λέμε εμείς. Όχι βέβαια πως αυτό σημαίνει πως ξαφνικά ο Ριο είναι κάποιος μεγάλος φαν του Σκωτσεζου: “Για να είμαι δίκαιος, είχαμε μερικές συζητήσεις σε πολύ έντονο ύφος. Υπήρξαν αρκετές στιγμές ένταση ανάμεσα σε μένα, τον Βίντα (Βίντιτς) και τον Ντέηβιντ Μόης. Δεν συμφωνούσαμε με κάποια πράγματα, με κάποια αμυντικά στησίματα. Εκείνος έβλεπε τα πράγματα κάπως, εμείς όχι, αλλά έτσι είναι το ποδόσφαιρο και είμαι σίγουρος πως αυτό έχει συμβεί στον Ντέηβιντ Μόης και στο παρελθόν, με άλλους παίκτες και είμαι σίγουρος πως θα του ξανασυμβεί”.
Κοινώς, έστω και με λίγο μπαμπάκι παραπάνω “ήρθε να πούμε ο χλεχλές από την Έβερτον να μας πει πώς να παίξουμε άμυνα, λες και εμείς δεν ξέραμε και περιμέναμε τον άλλον που έπαιζε με σέντρε μπακ τον Γιαγκέλκα, τον Οφρυδόπουλο των πλουσίων να μάθει τι και πως. Γελούσε ο κόσμος φίλε μου”.
Σε έναν δίκαιο κόσμο βέβαια, ΟΝΤΩΣ ο Ντέηβιντ θα είχε δείξει στους δύο ‘παλιούς’ της Γιουνάητεντ χάηλάητς του Φιλ του στιβαρού, λέγοντας τους πως “εδώ που ήρθα, ήρθα να σας πω πως τόσο καιρό παίζατε λάθος. Δείτε εδώ προκοπή”. Γιατί θα ήταν υπέροχο. Γιατί θα ήταν μια σχεδόν Spinal-Tap-ική στιγμή προπονητικού μεγαλείου. Γιατί έτσι θα έπρεπε. Όχι να έρχεται ο σεβάσμιος κατά τα λοιπά Ριο και να μας λέει ότι όχι μόνο δεν έγινε έτσι, αλλά δεν έγινε ΚΑΝ κάτι αντίστοιχου κύρους. Και εμείς τι θα λέμε τώρα δηλαδή;
