Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί τρελαίνεστε με το παγωτό

Και όχι σε διαβεβαιώ πως δεν γράφω απλά για να υποστηρίξω μία ‘ψαγμένη’ άποψη ας πούμε. Το παγωτό δεν ήταν ποτέ στις πρώτες επιλογές μου. Μεταξύ μας, πιστεύω ότι είναι και το μεγαλύτερο ψέμα του καλοκαιριού. Ένα γλυκό που απλά πλέον έχει γίνει φοβερά instagram friendly τους καλοκαιρινούς (κυρίως) μήνες και που στην ουσία οι περισσότεροι (άνω των 15) το τρώνε, χωρίς να το θέλουν απελπισμένα ή δεν το τρώνε και καθόλου και απλά το φωτογραφίζουν.

Η κακή μου σχέση με το παγωτό ξεκινάει από πολύ μικρή ηλικία. Ξέρεις εκείνα τα χρόνια που τρως παγωτά με το τσουβάλι, απλά για να τα μετρήσεις και να κάνεις επίδειξη στους φίλους σου στις διακοπές. “Έχω φάει 45 παγωτά”, “σε περνάω, εγώ είμαι στα 93” κι άλλες τέτοιες ατάκες ακούγονταν στην παιδική μου τότε παρέα. Προσπαθούσα να μη συμμετέχω κάθε φορά που έπεφτε στο τραπέζι αυτή η κουβέντα, αλλά αναπόφευκτα γινόταν και η ερώτηση “εσύ;”

Όταν απαντούσα πως έχω φάει για παράδειγμα τρία παγωτά Αύγουστο μήνα, ένιωθα λες και είμαι το μαύρο πρόβατο της παρέας, ο δακτυλοδεικτούμενος, το “παιδί που δεν έτρωγε παγωτό”. Ακόμα και όταν διάφοροι συγγενείς που με έβλεπαν να τριγυρνώ σε μαγαζιά του χωριού μου έλεγαν “έλα να σε κεράσω ένα παγωτό”, ποτέ δεν διάλεγα παγωτό. Αντ’ αυτού, προτιμούσα ένα αναψυκτικό ή στην καλύτερη των περιπτώσεων μια σακούλα πασατέμπο.

Unsplash

Τα χρόνια πέρασαν, αλλά ποτέ δεν άλλαξε η στάση μου προς το παγωτό. Για την ακρίβεια, μεγαλώνοντας έφτασα σε σημείο σχεδόν να ξεχάσω την ύπαρξη του. Ποτέ μου δεν πήγα μέχρι το περίπτερο για να πάρω ένα παγωτό πύραυλο ή ξυλάκι για παράδειγμα. Κι αυτό δεν συμβαίνει επειδή δεν θέλω να βάλω στον οργανισμό μου ζάχαρη. Καμία σχέση.

Αρχικά απορώ με όσους παίρνουν σπίτι παγωτό. Ειδικά με όσους παίρνουν οικογενειακή συσκευασία σπίτι και μένουν μόνοι τους. Ναι, γνωρίζω αρκετούς που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία και μπορεί κι εσύ να είσαι ένα από αυτούς. Δεν τους κρίνω, απλά απορώ. Μπορώ να σκεφτώ δεκάδες άλλους τρόπους για να πάρω τις θερμίδες ενός παγωτού. Σουβλάκια, πίτσες, burger. Μπορεί να είναι καθαρά θέμα γεύσης. Οκ, δεν είμαι κι ο νούμερο ένα γλυκατζής εκεί έξω.

Ποτέ δεν κατάλαβα, γιατί το παγωτό να είναι ο βασιλιάς των καλοκαιρινών γλυκών. Παγώνουν τα δόντια σου, λερώνεις μπλούζες, αλλά και πολλά μέρη του σώματός σου αν πάρεις χωνάκι και γενικά δεν το πολυευχαριστιέσαι. Ούτε εντός, ούτε εκτός σπιτιού.

“Όποιος δεν τρώει παγωτό, δεν ξέρει τι σημαίνει ευτυχία”, μου είχε πει κάποτε μια φίλη. Δεν κατάλαβα ποτέ τι εννοούσε. Μάλλον για εμένα η ευτυχία κρύβεται ανάμεσα σε δύο πιτόγυρα. Γούστα είναι αυτά.